زیارت سیزدهم امام حسین (ع) (کامل الزیارات)

باب هفتاد و نهم- در نقل زيارات وارده براى حضرت حسين بن علىّ عليهما السّلام‏؛ حدیث سیزدهم، زیارت امام حسین علیه السلام که خداوند برایش ثواب یک حج و عمره منظور می کند

حَدَّثَنِي أَبِي رَحِمَهُ اللَّهُ عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْمُغِيرَةِ عَنِ الْعَبَّاسِ بْنِ عَامِرٍ عَنْ أَبَانٍ عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ عَطِيَّةَ أَبِي نَابٍ بَيَّاعِ السَّابِرِيِّ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع وَ هُوَ يَقُولُ‏

پدرم رحمة اللَّه عليه از سعد بن عبد اللَّه، از حسن بن على بن عبد اللَّه بن مغيرة، از عبّاس بن عامر، از ابان، از حسن بن عطيّه ابى ناب، از بيّاع سابرى (عمر ابن يزيد)، وى گفت: از حضرت ابى عبد اللَّه عليه السّلام شنيدم كه مى‏ فرمودند:

مَنْ أَتَى قَبْرَ الْحُسَيْنِ ع كَتَبَ اللَّهُ لَهُ حِجَّةً وَ عُمْرَةً وَ [أَوْ] عُمْرَةً وَ حِجَّةً

كسى كه به زيارت قبر مطهّر حضرت امام حسين عليه السّلام برود خداوند برايش ثواب يك حج و يك عمره (يا ثواب يك عمره و يك حج) منظور مى‏ كند.

قَالَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ فَمَا أَقُولُ إِذَا أَتَيْتُهُ قَالَ تَقُولُ

راوى مى‏ گويد: محضر مباركش عرضه داشتم: فدايت شوم وقتى به زيارتش رفتم در زيارت آن حضرت چه بگويم؟ حضرت فرمودند: بگو:

السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ

درود بر تو اى ابا عبد اللَّه، درود بر تو اى فرزند رسول خدا،

السَّلَامُ عَلَيْكَ يَوْمَ وُلِدْتَ وَ يَوْمَ تَمُوتُ وَ يَوْمَ تُبْعَثُ حَيّاً

درود بر تو در روزى كه متولّد شدى و روزى كه از اين دنيا رحلت نمودى و روزى كه زنده برانگيخته مى‏ شوى 

أَشْهَدُ أَنَّكَ حَيٌّ شَهِيدٌ تُرْزَقُ عِنْدَ رَبِّكَ وَ أَتَوَالَى وَلِيَّكَ وَ أَبْرَأُ مِنْ عَدُوِّكَ

شهادت مى‏دهم كه تو زنده و شهيد مى‏ باشى، نزد پروردگارت روزى مى‏ خورى، من دوستدار شما را دوست دارم، و از دشمنت بى‏زارى مى ‏جويم، 

وَ أَشْهَدُ أَنَّ الَّذِينَ قَاتَلُوكَ وَ انْتَهَكُوا حُرْمَتَكَ مَلْعُونُونَ عَلَى لِسَانِ النَّبِيِّ الْأُمِّيِّ

و شهادت مى ‏دهم آنان كه با تو كارزار كرده و حرمت تو را هتك نمودند به زبان پيامبر اكرم صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم ملعون مى ‏باشند، 

وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلَاةَ وَ آتَيْتَ الزَّكَاةَ وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ

و شهادت مى ‏دهم كه تو نماز را به پا داشتى و زكات را پرداختى، و به كار خير امر و از عمل زشت و قبيح نهى فرمودى، 

وَ جَاهَدْتَ فِي‏ سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ

 در راه خدا با بيان حكمت و دادن پند و موعظه پسنديده مجاهدت نمودى،

أَسْأَلُ اللَّهَ وَلِيَّكَ وَ وَلِيَّنَا أَنْ‏ يَجْعَلَ تُحْفَتَنَا مِنْ زِيَارَتِكَ الصَّلَاةَ عَلَى نَبِيِّنَا وَ الْمَغْفِرَةَ لِذُنُوبِنَا 

 از خدا كه ولىّ تو و ولىّ ما است مى‏ خواهم كه حظّ ما را از زيارت تو درود بر پيامبر و آمرزش گناهان ما قرار دهد، 

اشْفَعْ لِي يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ عِنْدَ رَبِّكَ.

اى پسر رسول خدا شفاعت من را نزد پروردگارت بنما.