دعای تمجید (مصباح المتهجد)
۳۰ آذر ۱۳۹۴ 0 ادعیه و زیاراتاز جمله دعاهایی که هر روز خوانده می شود و به ساعت معینی اختصاص ندارد، دعای تمجید است:
وَ رَوَى إِسْحَاقُ بْنُ عَمَّارٍ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع أَنَّهُ قَالَ
اسحاق به عمار از بعضی از صاحاب از امام صادق علیه السلام نقل کرده که فرمودند:
إِنَّ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ ثَلَاثَ سَاعَاتٍ فِي اللَّيْلِ وَ ثَلَاثَ سَاعَاتٍ فِي النَّهَارِ يُمَجِّدُ فِيهِنَّ نَفْسَهُ فَأَوَّلَ سَاعَاتِ النَّهَارِ حِينَ تَكُونُ الشَّمْسُ مِنْ هَذَا الْجَانِبِ يَعْنِي مِنَ الْمَشْرِقِ مِقْدَارَهَا مِنَ الْعَصْرِ مِنْ هَذَا الْجَانِبِ يَعْنِي مِنَ الْمَغْرِبِ إِلَى صَلَاةِ الْأُولَى وَ أَوَّلَ سَاعَاتِ اللَّيْلِ فِي الثُّلُثِ الْأَخِيرِ مِنَ اللَّيْلِ إِلَى أَنْ يَنْفَجِرَ الصُّبْحُ يَقُولُ اللَّهُ تَعَالَى
خداوند عزّ و جل در سه ساعت شب، و سه ساعت روز، خود را به مجد و بزرگوارى ياد مى كند. پس سه ساعت روز از وقت بالا آمدن خورشيد از این طرف یعنی مشرق تا آغاز ظهر از طرف مغرب است، و سه ساعت شب در ثلث آخر شب تا هنگام طلوع فجر صبح است، خداوند تبارک و تعال یمی گوید:
(إِنِّي أَنَا اللَّهُ رَبُّ الْعالَمِينَ)[1]
إِنِّي أَنَا اللَّهُ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ
إِنِّي أَنَا اللَّهُ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ
إِنِّي أَنَا اللَّهُ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ
إِنِّي أَنَا اللَّهُ الرَّحْمنُ الرَّحِيمُ
إِنِّي أَنَا اللَّهُ مَالِكُ يَوْمِ الدِّينِ
إِنِّي أَنَا اللَّهُ لَمْ أَزَلْ وَ لَا أَزَالُ
إِنِّي أَنَا اللَّهُ خَالِقُ الْخَيْرِ وَ الشَّرِّ
إِنِّي أَنَا اللَّهُ خَالِقُ الْجَنَّةِ وَ النَّارِ
إِنِّي أَنَا اللَّهُ بَدِيءُ كُلِّ شَيْءٍ وَ إِلَيَّ يَعُودُ
إِنِّي أَنَا اللَّهُ الْوَاحِدُ الصَّمَدُ
إِنِّي أَنَا اللَّهُ عالِمُ الْغَيْبِ وَ الشَّهادَةِ
إِنِّي أَنَا اللَّهُ (الْمَلِكُ الْقُدُّوسُ السَّلامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَيْمِنُ الْعَزِيزُ الْجَبَّارُ الْمُتَكَبِّرُ)[2]
إِنِّي أَنَا اللَّهُ (الْخالِقُ الْبارِئُ الْمُصَوِّرُ)[3] لِيَ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى
إِنِّي أَنَا اللَّهُ (الْكَبِيرُ الْمُتَعالِ)[4]
قَالَ ثُمَّ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع لِمَنْ عِنْدَه الْكِبْرِيَاءُ رِدَاءُ اللَّهِ فَمَنْ نَازَعَهُ شَيْئاً مِنْ ذَلِكَ أَكَبَّهُ اللَّهُ فِي النَّارِ
وی گفت امام صادق علیه السلام فرمود: کبریا و بزرگى رداى خداوند است و هر کس بر سر این ردا با او ستیزه و کشمکش کند، وى را در آتش سرنگون سازد
ثُمَّ قَالَ مَا مِنْ عَبْدٍ مُؤْمِنٍ يَدْعُو اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِنَّ مُقْبِلًا بِهِنَّ قَلْبُهُ إِلَى اللَّهِ إِلَّا قَضَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ حَاجَتَهُ وَ لَوْ كَانَ شَقِيّاً رَجَوْتُ أَنْ يُحَوَّلَ سَعِيدا
سپس فرمود: هر بنده ای که اين تمجيد را بخواند، و دلش با خدا باشد، البته حق تعالى حاجت او را برآورد، و اگر شقى بدعاقبت باشد، اميدوارم سعادتمند و نيكو عاقبت گردد.
[1]) سوره القصص، آیه 30 [2]) سوره الحشر، آیه 23 [3]) همان، آیه 24 [4]) سوره الرعد، آیه 9
کانال قرآن و حدیث را درشبکه های اجتماعی دنبال کنید.
