زیارت امام حسین (ع) در اربعین (المراقبات)

۲۴ بهمن ۱۳۹۴ 0 ادعیه و زیارات

اربعين امام حسين عليه السّلام در اين ماه و دفن سر شريف آن حضرت نيز احتمالا در همين روز است.

سيد در كتاب اقبال مى‏ گويد: «قرآن بزرگ گواهى به برگرداندن سر مقدس مولاى ما حسين - كه درود خدا بر او باد - به جسد او مى ‏دهد آن جا كه مى‏ فرمايد: و گمان مبريد كسانى كه در راه خدا كشته شده‏ اند مرده ‏اند، بلكه آنها در پيشگاه پروردگار خود زنده بوده و (از جانب خدا) روزى مى ‏خورند. و اين آيه گواهى مى‏ دهد كه او از همان زمانى كه شهيد شد در كنار پروردگار روزى مى‏ خورده است. (و از اين مطلب استفاده مى‏ شود كه پيكر او بدون سر نبوده است) كه باين ترتيب ترديدى باقى نمى‏ ماند كه سر آن حضرت از زمان شهادت به بدن او متصل شده است. و اين بى ‏ادبى است كه از خداوند سؤال كنيم كه آن حضرت عليه السّلام بعد از شهادت چگونه زنده شد و چگونه بعد از جدا شدن سر شريف، دوباره سر به جسد ملحق شد. زيرا لازم نيست خداوند بنده را از چگونگى كارهاى خود آگاه نمايد. و اين پرسش نادانى بنده را مى‏ رساند. زيرا از چيزى مى ‏پرسد كه بنده مكلّف به آگاهى از آن نشده است. و انسان فقط وظيفه دارد سخنان قرآن را در مورد او تصديق كند نه بيشتر».

ظاهر گفتار آقا و سرمشق ما قدّس سرّه اين است كه گويا از ظاهر آيه كريمه اين را فهميده، كه زندگى كشته شدگان در راه خدا، كه در اين آيه به آن اشاره شده است، با كامل بودن اين بدن ملازمه دارد و به همين جهت چنين سخنانى فرموده است در حالى كه اين سخنان همانگونه كه مى‏ بينى نادرست است و شايد اين ملازمه بين زندگى و تمام بودن اين بدن را از غير آيه شريفه و از دلايلى كه بدست ما نرسيده، فهميده است.

يا شايد ما منظور او را نفهميده ‏ايم. و نيز مقصود او از اين سخن كه سؤال بنده از خداوند در مورد چگونگى كارهايش بى‏ادبى است، معلوم نيست. زيرا اين گونه سؤالات در ميان دانشمندان معمولى بوده و خيلى به آن تمايل دارند و با اين پرسشها دانش خود را افزايش مى‏ دهند. و شايد منظور او چيزى غير از ظاهر كلامش باشد كه ما نمى ‏دانيم.

بهر صورت بر مرد مراقبت واجب است روز اربعين را روز اندوه خود دانسته و تلاش نمايد حتى براى يك بار در عمر كنار مزارش او را زيارت نمايد. زيرا روايت شده است: «شيعه يا مؤمن پنج علامت دارد: پنجاه و يك (ركعت) نماز (در شبانه روز)، زيارت اربعين، انگشتر به دست راست نمودن، پيشانى را در سجده بر خاك گذاشتن و بلند گفتن‏ بسم اللّه الرحمن الرحيم.» و اگر آمدن به كنار قبر شريف امكان نداشت از هر مكانى كه باشد مى‏ تواند او را زيارت نمايد. بعد از ديدن اين روايت بايد خود را مقيد به عمل به آن نموده و عمل به آن را براى خود چيزى بيش از مستحب بداند بگونه ‏اى كه تا جايى كه لازم نيست هيچگاه انگشتر به دست چپ نكند. و به حرف كسانى كه مى‏ گويند:

اگر در دست راست انگشتر داشتى مى‏ توانى در دست چپ نيز انگشتر داشته باشى، نبايد اعتنا كند گرچه از علما باشد. زيرا رواياتى داريم - بخصوص رواياتى كه در مستدرك الوسائل فاضل نورى قدّس سرّه آمده - كه از آنها برمى ‏آيد، رواياتى كه انگشتر نمودن در دست چپ را جايز مى‏ داند، در مقام تقيه بوده است، گرچه اين روايات از اشخاص معتبر به دست ما رسيده باشد.

در پايان روز اربعين نيز مانند ساير روزهاى مهم از خداوند بخواهد حال و عمل او را اصلاح نموده و به حامى آن روز كه از معصومين عليهم السّلام مى ‏باشد توسل جويد.