نماز حضرت زهرا (س) (اقبال الاعمال)
۰۳ اسفند ۱۳۹۴ 0 ادعیه و زیاراتالجزء الثاني؛ الباب السابع فيما نذكره مما يتعلق بجمادى الآخرة؛ فصل فيما نذكره من تعظيم هذا اليوم العشرين منه المعظم عند الأعيان و ما يليق به من الإحسان و زيارة سيدتنا فاطمة الزهراء عليها أفضل السلام المولود فيه
جلد دوم؛ باب هفتم، آنچه که متعلق به اعمال ماه جمادی الاخره است؛ فصل ششم در بیان تعظیم و بزرگداشت روز بیستم ماه جمادی الثانی توسط بزرگان و یاد آوری احسان و نیکی زیبنده آنان و زیارت سرورمان حضرت فاطمه زهرا (س) که برترین سلام ها بر ایشان باد در این روز متولد شدند.
تُصَلِّي صَلَاةَ سيدتنا فاطمة الزهراء عليها أفضل السلام رَكْعَتَانِ تَقْرَأُ فِي كُلِّ رَكْعَةٍ الْحَمْدَ[1] مَرَّةً وَ سِتِّينَ مَرَّةً قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ[2]
(سپس دو ركعت نماز زيارت بخوان و اگر توانستى نماز آن حضرت-صلّى اللّه عليها-را بخوانى) نماز حضرت فاطمه-عليها السّلام-عبارت است از دو ركعت كه در هر ركعت سورهى «حمد» یک بار و سورهى «قُلْ هُوَ اَللّهُ أَحَدٌ» شصت بار خوانده مىشود.
فَإِنْ لَمْ تَسْتَطِعْ فَصَلِّ رَكْعَتَيْنِ بِالْحَمْدِ وَ سُورَةِ الْإِخْلَاصِ وَ الْحَمْدِ وَ قُلْ يَا أَيُّهَا الْكَافِرُونَ[3] فَإِذَا سَلَّمْتَ قُلْتَ [قل]
و اگر نتوانستى، دو ركعت نماز-در ركعت اول، سورهى «حمد» و سورهى «قُلْ هُوَ اَللّهُ أَحَدٌ» ودر ركعت دوم، سورهى «حمد» و سورهى «قُلْ يا أَيُّهَا اَلْكافِرُونَ» -بخوان و پس از سلام، بگو:
اللَّهُمَّ إِنِّي أَتَوَجَّهُ إِلَيْكَ بِنَبِيِّنَا مُحَمَّدٍ وَ بِأَهْلِ بَيْتِهِ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِمْ وَ أَسْأَلُكَ بِحَقِّكَ الْعَظِيمِ عَلَيْهِمْ الَّذِي لَا يَعْلَمُ كُنْهَهُ سِوَاكَ
خداوندا، من با توسل به پيامبرمان حضرت محمد و خاندان او-درودهاى تو بر آنان-به درگاه تو روى آوردهام و به حق بزرگ تو بر آنان كه جز تو از كنه و حقيقت آن آگاه نيست، از تو درخواست مىكنم
وَ أَسْأَلُكَ بِحَقِّ مَنْ حَقُّهُ عِنْدَكَ عَظِيمٌ وَ بِأَسْمَائِكَ الْحُسْنَى الَّتِي أَمَرْتَنِي أَنْ أَدْعُوَكَ بِهَا
و نيز به حق هركس كه حق بزرگى نزد تو دارد و به بهترين اسمهايت كه دستور دادهاى تو را با آنها بخوانم، از تو مىخواهم
وَ أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الْأَعْظَمِ الَّذِي أَمَرْتَ بِهِ إِبْرَاهِيمَ أَنْ يَدْعُوَ بِهِ الطَّيْرَ فَأَجَابَتْهُ
و همچنين به آن اسم بزرگتر تو كه دستور دادى حضرت ابراهيم با آن پرندگان را بخواند و آنها اجابت كردند از توخواستارم
وَ بِاسْمِكَ الْعَظِيمِ الَّذِي قُلْتَ لِلنَّارِ بِهِ (كُونِي بَرْداً وَ سَلاماً عَلى إِبْراهِيمَ)[1] فَكَانَتْ بَرْداً وَ بِأَحَبِّ الْأَسْمَاءِ إِلَيْكَ
و به آن اسم بزرگ تو كه به آتش گفتى: «خنك و مايهى سلامت ابراهيم باش» و آتش خنك گرديد وبه محبوبترين،
وَ أَشْرَفِهَا وَ أَعْظَمِهَا لَدَيْكَ وَ أَسْرَعِهَا إِجَابَةً وَ أَنْجَحِهَا طَلِبَةً وَ بِمَا أَنْتَ أَهْلُهُ وَ مُسْتَحِقُّهُ وَ مُسْتَوْجِبُهُ
والاترين، بزرگترين، زود به اجابترسندهترين و حاجت برآورندهترين اسمهاى تو و به آنچه تو زيبنده، شايسته و سزاوار آنى از تو درخواست مىكنم
وَ أَتَوَسَّلُ إِلَيْكَ وَ أَرْغَبُ إِلَيْكَ وَ أَتَضَرَّعُ إِلَيْكَ وَ أُلِحُّ عَلَيْكَ
و به درگاهت توسل نموده و به درگاه تو مىگرايم و تضرع مىكنم و بر تو اصرار و پافشارى مىكنم
وَ أَسْأَلُكَ بِكُتُبِكَ الَّتِي أَنْزَلْتَهَا عَلَى أَنْبِيَائِكَ وَ رُسُلِكَ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِمْ مِنَ التَّوْرَاةِ وَ الْإِنْجِيلِ وَ الزَّبُورِ وَ الْقُرْآنِ الْعَظِيمِ فَإِنَّ فِيهَا اسْمَكَ الْأَعْظَمَ
و نيز به كتابهاى تو-مانند تورات، انجيل، زبور و قرآن عظيم-كه برپيامبران و فرستادگانت-درودهاى تو بر آنان-فروفرستادى و اسم اعظم تو در آنها نهفته است
وَ بِمَا فِيهَا مِنْ أَسْمَائِكَ الْعُظْمَى أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تُفَرِّجَ عَنْ آلِ مُحَمَّدٍ وَ شِيعَتِهِمْ وَ مُحِبِّيهِمْ وَ عَنِّي
و نيز به ديگراسمهاى بزرگت كه در آنها وجود دارد از تو خواستارم كه بر محمد و آل محمد درود فرستى و از كار [محمد و]آل محمد و شيعيان و دوستداران آنها و من گرهگشايى كنى
وَ تَفْتَحَ أَبْوَابَ السَّمَاءِ لِدُعَايَ وَ تَرْفَعَهُ فِي عِلِّيِّينَ وَ تَأْذَنَ فِي هَذَا الْيَوْمِ وَ فِي هَذِهِ السَّاعَةِ بِفَرَجِي وَ إِعْطَاءِ أَمَلِي وَ سُؤْلِي فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ
و درهاى آسمان را براى اجابت دعايم بگشايى و آن را در عليين [بالاترين مرتبهى بهشت]بالا بر و در اين روز و اين لحظه در گشايش كار من اذن و اجازه ده و آنچه را كه آرزو مىكنم و خواستههاى دنيا و آخرتم را به من عطا كن.
يَا مَنْ لَا يَعْلَمُ أَحَدٌ كَيْفَ هُوَ وَ قُدْرَتُهُ إِلَّا هُوَ يَا مَنْ سَدَّ الْهَوَاءَ بِالسَّمَاءِ وَ كَبَسَ الْأَرْضَ عَلَى الْمَاءِ
اى خدايى كه هيچكس نمىداند تو چگونهاى و هيچكس جز تو از قدرت تو آگاه نيست، اى خدايى كه به وسيلهى هوا [از افتادن]آسمان جلوگيرى كردى و زمين را با فشار بر روى آب نگاه داشتى
وَ اخْتَارَ لِنَفْسِهِ أَحْسَنَ الْأَسْمَاءِ يَا مَنْ سَمَّى نَفْسَهُ بِالاسْمِ الَّذِي تُقْضَى بِهِ حَاجَةُ مَنْ يَدْعُوهُ
و زيباترين اسمها را براى خود برگزيدى، اى خدايى كه خود را به اسمى ناميدى كه حاجت هركس كه تو را به آن بخواند، برمىآورى.
أَسْأَلُكَ بِحَقِّ ذَلِكَ الِاسْمِ فَلَا شَفِيعَ أَقْوَى لِي مِنْهُ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
به حق اين اسم-كه هيچ شفاعتگرى نيرومندتر از آن براى خود سراغ ندارم-از تو درخواست مىكنم كه بر محمد و آل محمد درود فرستى
وَ تَقْضِيَ لِي حَوَائِجِي وَ تَسْمَعَ بِمُحَمَّدٍ وَ عَلِيٍّ وَ فَاطِمَةَ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ
و خواستههاى مرا برآورى و صداى مرا به گوش حضرت محمد على، فاطمه، حسن، حسين،
وَ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ وَ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ وَ عَلِيِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا
على بن حسين، محمد بن على، جعفر بن محمد، موسى بن جعفر، على بن موسى [الرضا]،
وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ وَ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ وَ الْحُجَّةِ الْمُنْتَظَرِ لِإِذْنِكَ
محمد بن على، على بن محمد، حسن بن على و حضرت حجت كه منتظر فرمان تو است-
صَلَوَاتُكَ وَ سَلَامُكَ وَ رَحْمَتُكَ وَ بَرَكَاتُكَ عَلَيْهِمْ صَوْتِي لِيَشْفَعُوا لِي إِلَيْكَ
درودها، سلام، رحمت و بركات تو بر آنان-برسانى، تا از من شفاعت كنند
وَ تُشَفِّعَهُمْ فِيَّ وَ لَا تَرُدَّنِي خَائِباً بِحَقِّ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ
و تو نيز شفاعت آنان را در مورد من بپذيرى و مرا نوميد برنگردانى، به حق اينكه معبودى جز تو نيست.
وَ تَسْأَلُ حَوَائِجَكَ تُقْضَى إِنْ شَاءَ اللَّهُ تَعَالَى [بِإِذْنِ اللَّهِ تَعَالَى]