دعای دیگر امام صادق (ع) در شب اول رمضان (اقبال الاعمال)
۱۰ اسفند ۱۳۹۴ 0 ادعیه و زیاراتالجزء الأول؛ أبواب أحكام شهر رمضان؛ الباب الرابع فيما نذكره مما يختص بأول ليلة من شهر رمضان؛ فصل فيما نذكره من الدعوات المنقولات التي تختص بأول ليلة منه من جملة الفصول الثلاثين و هي عدة روايات
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب چهارم از اعمالی که مختص شب اول ماه رمضان است؛ فصل پانزدهم: دعاهایی که مختص به شب اول ماه رمضان است از جمله بعضی از روایات (اولین دعا):
مِنْهَا بِإِسْنَادِ ابْنِ أَبِي قُرَّةَ إِلَى الصَّادِقِ ع قَالَ
«ابن ابى قرّه» به روايت از امام صادق-عليه السّلام-آورده است:
إِذَا كَانَ أَوَّلُ لَيْلَةٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ فَقُلْ
در شب اوّل ماه رمضان بگو:
اللَّهُمَّ رَبَّ شَهْرِ رَمَضَانَ مُنْزِلَ الْقُرْآنِ
خداوندا، اى پروردگار ماه رمضان و نازل كننده قرآن،
هَذَا شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِي أَنْزَلْتَ فِيهِ الْقُرْآنَ وَ جَعَلْتَ فِيهِ (بَيِّناتٍ مِنَ الْهُدى وَ الْفُرْقانِ)[1]
اين همان ماه رمضانى است كه قرآن را در آن فروفرستاده و نشانه هايى از هدايت و جداسازى [حق از باطل] قرار دادى.
اللَّهُمَّ ارْزُقْنَا صِيَامَهُ وَ أَعِنَّا عَلَى قِيَامِهِ اللَّهُمَّ سَلِّمْهُ لَنَا وَ سَلِّمْنَا مِنْهُ وَ تَسَلَّمْهُ مِنَّا فِي يُسْرٍ مِنْكَ وَ عَافِيَةٍ وَ مُعَافَاتِكَ
خدايا، روزه دارى در آن را روزى مان كن و بر شب خيزى در آن يارى ده. خدايا، اين ماه را براى ما سالم بدار و آن را نيز از ما سالم بدار و در آسانى و عافيت از جانب خود، از ما بگير
وَ اجْعَلْ فِيمَا تَقْضِي وَ تُقَدِّرُ مِنَ الْأَمْرِ الْمَحْتُومِ
و جزو قضا و قدر حتمى و امور استوار خود كه در شب قدر مقدّر مى كنى
وَ فِيمَا تُقَدِّرُ مِنَ الْأَمْرِ الْحَكِيمِ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ فِي الْقَضَاءِ الْمُبْرَمِ الَّذِي لَا يُرَدُّ وَ لَا يُبَدَّلُ
و جزو سرنوشت قطعى اى كه بازگشت و تغيير و تبديل در آن راه ندارد،
أَنْ تَكْتُبَنِي مِنْ حُجَّاجِ بَيْتِكَ الْحَرَامِ الْمَبْرُورِ حَجُّهُمُ الْمَشْكُورِ سَعْيُهُمُ الْمَغْفُورِ ذُنُوبُهُمُ الْمُكَفَّرِ عَنْهُمْ سَيِّئَاتُهُمْ
نام مرا جزو حاجيان خانه محترمت بنويس، حاجيانى كه حجّشان نيك و كوشش و عملشان مورد سپاس و گناهانشان آمرزيده و بدى هايشان پوشيده است
وَ اجْعَلْ فِيمَا تَقْضِي وَ تُقَدِّرُ أَنْ تُطَوِّلَ عُمُرِي وَ تُوَسِّعَ عَلَيَّ فِي [مِنَ] الرِّزْقِ الْحَلَالِ
و نيز جزو قضا و قدر خود، عمر مرا طولانى قرار ده و از روزى حلال بر من بگستران