دعای سید بن باقی در روز هشتم رمضان
۲۰ اسفند ۱۳۹۴ 0 ادعیه و زیاراتالجزء الأول؛ أبواب أحكام شهر رمضان؛ الباب الثاني عشر فيما نذكره من زيادات و دعوات في الليلة الثامنة و يومها و فيها ما نختاره من عدة روايات، فصل فيما يختص باليوم الثامن منه من دعاء غير متكرر، دعاء آخر في هذا اليوم برواية السيد ابن باقي رحمه الله في إختياره
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب دوازدهم اعمال و دعاهای مخصوص شب و روز هشتم ماه رمضان و ما بعضی از روایات را بیان می کنیم، فصل اول اعمالی که مختص به روز هشتم ماه می باشد، (دومین) دعاى اين روز، به نقل از كتاب «اختيار» نوشتهى «سيد ابن الباقى» -رحمه اللّه-:
الْحَمْدُ لِلَّهِ الْفَاشِي فِي الْخَلْقِ حَمْدُهُ الظَّاهِرِ بِالْكَرَامَةِ [بِالْكَرَمِ] مَجْدُهُ الْبَاسِطِ بِالْجُودِ يَدَهُ
ستايش خدا را كه ستايش او در ميان آفريدههايش پخش و منتشر است، خدايى كه بزرگى او به واسطهى كرامت [بزرگوارى]اش آشكار و دستش به بخشش گشوده است،
الَّذِي لَا تَنْقُصُ خَزَائِنُهُ بِسَعَةِ فَضْلِهِ وَ كَرَمِ عَطَايَاهُ
خدايى كه گنجينههاى او به واسطهى گستردگى تفضّل و به بخشش عطايايش كاستى نمىپذيرد
وَ لَا تَزِيدُهُ الْعَطَايَا إِلَّا كَرَماً وَ جُوداً وَ تَفَضُّلًا وَ إِحْسَاناً وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ الْكَرِيمُ الْوَهَّابُ الْعَظِيمُ
و عطاها جز بر جود و كرم و تفضّل و نيكوكارى او نمىافزايد و او سربلند و فرزانه و بزرگوار و بسيار بخشنده و بزرگ است.
اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ كُنْتَ رَبَّنَا كَائِناً غَيْرَ مُكَوِّنٍ وَحْدَكَ لَا أَحَدَ مَعَكَ يَبْقَى كَبَقَائِكَ
خداوندا، ستايش تو را كه پروردگار من هستى، موجودى كه چيزى تو را پديد نياورده است و يگانهاى و همتايى ندارى و همانند پايدارى خود پايندهاى،
بَلْ تَبْقَى أَبَداً وَ يَفْنَى مَا سِوَاكَ وَ لَكَ (الْخَلْقُ وَ الْأَمْرُ تَبارَكَ اللَّهُ رَبُّ الْعالَمِينَ)[1]
بلكه تو پايندهى جاودانهاى و جز تو نابود و ناپايدار است و آفرينش و فرمان از آن تو است. بلندمرتبه است خداوند، پروردگار جهانيان.
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَا مُضَادَّ لَهُ فِي مُلْكِهِ وَ لَا شَبِيهَ لَهُ فِي صِفَتِهِ وَ لَا مُنَازِعَ لَهُ فِي أَمْرِهِ وَ لَا نَظِيرَ لَهُ فِي سُلْطَانِهِ
ستايش خدا را كه در سلطنت خود ناسازگارى و در اوصافش همانندى و در فرمانش ستيزهجويى و در تسلّطش نظيرى
وَ لَا شَرِيكَ لَهُ فِي خَلْقِهِ يَرِثُ (الْأَرْضَ وَ مَنْ عَلَيْها)[2] بِيَدِهِ الْخَيْرُ وَ هُوَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
و در آفرينشش شريكى ندارد و زمين و زمينيان را به ارث مىبرد و خير و خوبى فقط به دست او است و بر هر چيز توانا است.
إِلَهِي أَنَا الَّذِي بَارَزْتُكَ بِسَيِّئَاتِي وَ كَشَفْتُ قِنَاعِي وَ لَمْ يَكُنْ بَيْنِي وَ بَيْنَكَ سِتْرٌ تُوَارِينِي وَ لَا حِجَابٌ يَحْجُبُنِي
معبودا، من همان كسى هستم كه با گناهانم به مبارزه با تو برخاستم و پردهام را كنار زدم و اكنون ميان من و تو هيچ پردهاى كه مرا بپوشاند و حجابى كه مرا محجوب سازد، وجود ندارد.
إِلَهِي فَمَا أَحْسَنَ بَلَاءَكَ عِنْدِي وَ أَظْهَرَ نَعْمَاءَكَ عَلَيَّ وَ أَكْثَرَ أَيَادِيَكَ لَدَيَّ إِنْ شَكَرْتُهَا عَرَفْتُ وَاجِبَ حَقِّهَا
معبودا، چقدر بلاى تو نزد من زيبا و نعمتت بر من آشكار و عطاهايت در نزد من بسيار است! اگر از آنها سپاسگزارى كنم، حقّ تو را كه بر من واجب است شناختهام.
إِلَهِي خَلَقْتَنِي بِتَقْدِيرِكَ وَ صَوَّرْتَنِي فَأَحْسَنْتَ وَ أَنْعَمْتَ فَأَسْبَغْتَ وَ رَزَقْتَنِي فَوَفَّرْتَ وَ أَعْطَيْتَ
معبودا، با تقدير خود مرا آفريدى، و زيبا نگارگرى نمودى و فراوان نعمت و روزى دادى و بسيار عطا كردى،
فَأَجْزَلْتَ بِلَا اسْتِحْقَاقٍ مِنِّي لِذَلِكَ بِعَمَلٍ وَ لَكِنِ ابْتَدَأْتَ بِالْكَرَمِ وَ الْجُودِ
بى آنكه من با عملم مستحقّ آنها باشم، بلكه با بزرگوارى و بخشش خود بهصورت ابتدايى [بىآنكه درخواست كنم]به من عطا كردى.
فَلَكَ الْحَمْدُ (لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ)[3] يَا عَفُوُّ
پس ستايش تو را كه معبودى جز تو وجود ندارد، منزّهى و من از ستمگران بودم اى بسيار درگذرنده.
اللَّهُمَّ إِنَّكَ عَفُوٌّ تُحِبُّ الْعَفْوَ فَاعْفُ عَنِّي يَا عَفُوُّ فِي هَذِهِ الدُّنْيَا وَ تَكَرَّمْ عَلَيَّ
خدايا، تو بسيار عفوكنندهاى و گذشت را دوست دارى، پس اى بسيار گذشتكننده در دنيا از من درگذر و بر من بزرگوارى كن
وَ ارْزُقْنِي الْأَمْنَ وَ الْعَافِيَةَ وَ الْغِنَى وَ الْمَغْفِرَةَ إِنَّكَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِينَ
و ايمنى و عافيت و بىنيازى و آمرزش را روزىام كن، به راستى كه تو بر هر چيز توانايى. درود خداوند بر حضرت محمّد و خاندان پاك او.
[1]) سوره الاعراف، آیه 54 [2]) سوره مریم، آیه 40 [3]) سوره الانبیاء، آیه 87