دعای محمد بن ابی قره در شب یازدهم رمضان
۲۲ اسفند ۱۳۹۴ 0 ادعیه و زیاراتالجزء الأول؛ أبواب أحكام شهر رمضان؛ الباب الخامس عشر فيما نذكره من زيادات دعوات في الليلة الحادية عشر منه و يومها و ما نختاره من عدة روايات؛
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب پانزدهم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز یازدهم ماه و چندین روایت از دعاهای این شب بیان شده است از جمله (دعای دوم)
مِنْهَا مِنْ كِتَابِ ابْنِ أَبِي قُرَّةَ فِي عَمَلِ شَهْرِ رَمَضَانَ فِي اللَّيْلَةِ الحَادِيَةِ عَشَرَ مِنْهُ
به نقل از كتاب «عمل شهر رمضان» نوشته‌ى «ابن ابى قرّه» در شب دوم:
يَا مَنْ يَكْفِي كُلَّ مَئُونَةٍ بِلَا مَئُونَةٍ يَا جَوَادُ يَا مَاجِدُ يَا أَحَدُ يَا وَاحِدُ يَا صَمَدُ
اى خدايى كه بدون زحمت، هر زحمتى را كفايت مى‌كنى، اى بخشنده اى بزرگوار، اى بى‌همتا اى يگانه اى بى‌نياز،
يَا مَنْ لَمْ يَتَّخِذْ (صاحِبَةً وَ لا وَلَداً)[1] (وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً أَحَدٌ)[2] يَا مَنْ (لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ)[3]
اى خدايى كه كسى را به همسرى و فرزندى نگرفته‌اى و هيچ‌كس همتاى تو نيست، اى كسى كه نه زاده‌اى و نه زاده شده‌اى،
صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ تَقَبَّلْ صَوْمِي وَ أَعِنِّي عَلَيْهِ وَ عَلَى مَا بَقِيَ مِنْ شَهْرِي
بر محمّد و آل محمّد درود فرست و روزه‌ام را بپذير و مرا بر آن و بر روزه‌دارى در روزهاى باقيمانده از اين ماه يارى كن.
اللَّهُمَّ إِنِّي أَمْسَيْتُ لَا أَمْلِكُ مَا أَرْجُو وَ لَا أَسْتَطِيعُ دَفْعَ مَا أُحَاذِرُ إِلَّا بِكَ
خداوندا، شب كردم درحالى‌كه اختيار [تحصيل]آنچه را كه بدان اميد دارم، ندارم و نمى‌توانم آنچه را كه از آن بيم دارم، دفع كنم
وَ أَمْسَيْتُ مُرْتَهَناً بِعَمَلِي وَ أَمْسَى الْأَمْرُ وَ الْقَضَاءُ بِيَدِكَ
و شب كردم درحالى‌كه در گرو عمل خود هستم و كار و سرنوشت قطعى به دست تو است.
يَا رَبِّ فَلَا فَقِيرَ أَفْقَرُ مِنِّي فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
پس هيچ نادارى نادارتر از من وجود ندارد. بنابراين، بر محمّد و آل محمّد درود فرست
وَ اغْفِرْ لِي يَا رَبِّ ظُلْمِي وَ جُرْمِي وَ جَهْلِي وَ جِدِّي وَ هَزْلِي وَ كُلَّ ذَنْبٍ ارْتَكَبْتُهُ وَ بَلِّغْنِي
و-اى پروردگار من-ستم و جرم و نادانى و جدّى و شوخى و هر گناهى را كه مرتكب شده‌ام ببخش
وَ ارْزُقْنِي خَيْرَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ فِي هَذَا الشَّهْرِ الْعَظِيمِ فِي غَيْرِ مَشَقَّةٍ مِنِّي
و مرا در اين ماه بزرگ به خير دنيا و آخرت برسان و روزى‌ام كن، بى‌آنكه به رنج بيفتم
وَ لَا تُهْلِكْ رُوحِي وَ جَسَدِي فِي طَلَبِ مَا لَمْ تُقَدِّرْ لِي بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
و جان و تنم را در جست‌وجوى آنچه برايم مقدّر ننموده‌اى، نابود مگردان، به رحمتت اى مهربان‌ترين مهربانان.
[1]) سوره الجن، آیه 3 [2]) سوره الاخلاص، آیه 4 [3]) سوره الاخلاص، آیه 3
کانال قرآن و حدیث را درشبکه های اجتماعی دنبال کنید.
