دعای اللهم بیدک مقادیر الدنیا و الاخره
۲۲ اسفند ۱۳۹۴ 0 ادعیه و زیاراتالجزء الأول؛ أبواب أحكام شهر رمضان؛ الباب الخامس عشر فيما نذكره من زيادات دعوات في الليلة الحادية عشر منه و يومها و ما نختاره من عدة روايات؛ فصل فيما يختص باليوم الحادي عشر من شهر رمضان
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب پانزدهم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز یازدهم ماه؛ فصل اول دعاهای مخصوص روز یازدهم ماه رمضان (دعای اول):
اللَّهُمَّ بِيَدِكَ مَقَادِيرُ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ وَ بِيَدِكَ مَقَادِيرُ الْغِنَى وَ الْفَقْرِ وَ بِيَدِكَ مَقَادِيرُ الْخِذْلَانِ وَ النَّصْرِ
خداوندا، مقدّرات دنيا و آخرت و ثروت و نادارى و يارى نكردن و يارى كردن فقط به دست تو است.
اللَّهُمَّ بَارِكْ لِي فِي دِينِي وَ دُنْيَايَ وَ بَارِكْ لِي فِي آخِرَتِي وَ أُولَايَ
خداوندا، دين و دنيا و آخرتم را مبارك گردان
وَ بَارِكْ لِي فِي أَهْلِي وَ مَالِي وَ وُلْدِي وَ بَارِكْ لِي فِي سَمْعِي وَ بَصَرِي وَ يَدِي وَ رِجْلِي
و نيز خانواده و دارايى و فرزندانم را مبارك گردان و نيز گوش و چشم و دست و پا
وَ جَمِيعِ جَسَدِي وَ بَارِكْ لِي فِي عَقْلِي وَ ذِهْنِي وَ فَهْمِي وَ عَمَلِي وَ جَمِيعِ مَا خَوَّلْتَنِي
و همه‌ى اعضاى تنم و عقل و ذهن و فهم و دانش و همه‌ى نعمت‌هايى را كه به من ارزانى داشتى، مبارك گردان.
اللَّهُمَّ وَ أَوْسِعْ عَلَيَّ مِنْ رِزْقِكَ الْحَلَالِ وَ فُكَّ رَقَبَتِي مِنَ النَّارِ وَ أَدْخِلْنِي بِرَحْمَتِكَ دَارَ الْقَرَارِ
خداوندا، روزى حلالت را بر من بگستران و من را از آتش جهنّم آزاد كن و به رحمتت در سراى آرامش وارد كن.
اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ أَهْوَالِ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ وَ بَوَائِقِ الدَّهْرِ وَ مُصِيبَاتِ اللَّيَالِي وَ الْأَيَّامِ
خدايا، به تو پناه مى‌برم از بيم‌هاى دنيا و آخرت و گرفتارى‌هاى روزگار و مصيبت‌هاى شب و روز.
اللَّهُمَّ إِنْ كُنْتَ غَضِبْتَ عَلَيَّ وَ أَنْتَ رَبِّي فَلَا تُحِلَّهُ بِي يَا رَبَّ الْمُسْتَضْعَفِينَ وَ مِنْ شَرِّ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ فَسَلِّمْنِي
خدايا، اگر از من خشمگين باشى تو پروردگار من هستى، اى پروردگار ناتوانان، پس من را مشمول خشم خود مكن و از شرّ جنيّان و انسان‌ها سالم بدار،
وَ أَنْتَ رَبِّي فَلَا تَكِلْنِي إِلَى عَدُوِّي وَ لَا إِلَى صَدِيقِي وَ إِنْ لَمْ تَكُنْ غَضِبْتَ عَلَيَّ فَمَا أُبَالِي غَيْرَ أَنَّ عَافِيَتَكَ أَوْسَعُ لِي وَ أَهْنَأُ لِي
كه تو پروردگار من هستى، پس من را به دشمنم و يا به دوستم وامگذار؛ و اگر از من خشمگين نباشى، ديگر اعتنايى ندارم، جز اين‌كه عافيت تو براى من گسترده‌تر و گواراتر است.
إِلَهِي أَعُوذُ بِنُورِ وَجْهِكَ الَّذِي أَشْرَقَتْ بِهِ السَّمَاوَاتُ وَ الْأَرَضُونَ وَ كَشَفْتَ بِهِ الظُّلْمَةَ عَنْ عِبَادِكَ مِنْ أَنْ يَحُلُّ بِي سَخَطُكَ
خداوندا، به نور روى [اسما و صفات، يا ذات]تو كه آسمان‌ها و زمين‌ها بدان روشن است و تاريكى را به واسطه‌ى آن از بندگانت برطرف نموده‌اى، پناه مى‌برم از اين‌كه من را مشمول خشمت بكنى.
لَكَ الْعُتْبَى حَتَّى تَرْضَى وَ إِذَا رَضِيتَ وَ بَعْدَ الرِّضَا وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِكَ
به‌سوى تو باز مى‌گردم تا اين‌كه از من خشنود گردى و هنگام خشنودى و بعد از خشنودى‌ات نيز چنين هستم. هيچ دگرگونى و نيرويى نيست جز اين‌كه به تو تحقق مى‌يابد.
کانال قرآن و حدیث را درشبکه های اجتماعی دنبال کنید.
