دعای یا ذا المن و الاحسان یا ذا الجلال و الکرام یا ذا الجود و الافضال
۲۴ اسفند ۱۳۹۴ 0 ادعیه و زیاراتالجزء الأول؛ أبواب أحكام شهر رمضان؛ الباب التاسع عشر فيما نذكره من زيادات و دعوات في الليلة الخامسة عشر و يومها؛ فصل فيما يختص باليوم الخامس عشر من شهر رمضان من دعاء غير متكرر؛ دعاء اليوم الخامس عشر من شهر رمضان
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب نوزدهم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز پانزدهم ماه: فصل اول دعاهای مخصوص روز پانزدهم ماه رمضان دعای اول روز پانزدهم
يَا ذَا الْمَنِّ وَ الْإِحْسَانِ يَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ يَا ذَا الْجُودِ وَ الْإِفْضَالِ يَا ذَا الطَّوْلِ
اى بخشنده و نيكوكار، اى شكوهمند و بزرگوار، اى صاحب جود و تفضّل، اى بخشنده،
يَا لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ ظَهْرَ اللَّاجِينَ وَ أَمَانَ الْخَائِفِينَ
اى خدايى كه معبودى جز تو وجود ندارد، تو پشتوانه‌ى پناهندگان و ايمنى‌بخش بيمناكان هستى.
إِنْ كُنْتَ كَتَبْتَنِي فِي أُمِّ الْكِتَابِ شَقِيّاً فَاكْتُبْنِي عِنْدَكَ سَعِيداً مُوَفَّقاً لِلْخَيْرِ وَ امْحُ اسْمَ الشَّقَاءِ عَنِّي
اگر در كتاب مادر و اصلى مرا بدبخت نوشته‌اى، اكنون مرا در نزد خود نيكبخت و موفق به انجام كارهاى خير بنويس و نام بدبختى را در مورد من بزداى؛
فَإِنَّكَ قُلْتَ فِي الْكِتَابِ الَّذِي أَنْزَلْتَ عَلَى نَبِيِّكَ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ
زيرا خود در كتابى كه بر پيامبرت-درودهاى خداوند بر او و خاندان او-فروفرستاده‌اى، فرموده‌اى:
(يَمْحُوا اللَّهُ ما يَشاءُ وَ يُثْبِتُ وَ عِنْدَهُ أُمُّ الْكِتابِ اللَّهُمَّ ارْزُقْنِي طَيِّباً وَ اسْتَعْمِلْنِي صَالِحاً)[1]
«خداوند هرچه را بخواهد، مى‌زدايد و يا ثبت مى‌كند و كتاب مادر و اصلى فقط نزد او است.»
اللَّهُمَّ امْنُنْ عَلَيَّ بِالرِّزْقِ الْوَاسِعِ الْحَلَالِ الطَّيِّبِ بِرَحْمَتِكَ تَكُونُ لَكَ الْمِنَّةُ عَلَيَّ
خداوندا، [روزى]پاكيزه روزى‌ام كن و در كار شايسته به كارم گير. خدايا، به رحمت خود روزى گسترده، حلال و پاك خود را بر من ارزانى دار، روزى‌اى كه منّت و بخششى از جانب تو بر من و موجب بى‌نيازى من از آفريده‌هايت گردد و خالص باشد
وَ تَكُونُ لِي غِنًى عَنْ خَلْقِكَ خَالِصاً لَيْسَ لِأَحَدٍ مِنْ خَلْقِكَ مِنْهُ [مِنْهُ مِنْ غَيْرِكَ] مِنْ غَيْرِكَ
و منّتى از هيچ‌كس از آفريده‌هايت غير تو با آن همراه نباشد [هيچ‌چيز از آن از هيچ‌يك از آفريده‌هايت غير تو نباشد]
وَ اجْعَلْنَا فِيهِ مِنَ الشَّاكِرِينَ وَ لَا تَفْضَحْنِي (يَوْمَ التَّلاقِ)[2]
و ما را در اين [روز]از سپاسگزاران قرار ده و در روز ملاقات با خود رسوايم مساز.
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ السَّعَةَ فِي الدُّنْيَا وَ أَعُوذُ بِكَ مِنَ السَّرَفِ فِيهَا وَ أَسْأَلُكَ الزُّهْدَ فِي الدُّنْيَا
خداوندا، از تو گستردگى [روزى]در دنيا را خواهانم و از اسراف در آن به تو پناه مى‌برم و از تو عدم تمايل به دنيا را خواهانم
وَ أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْحِرْصِ عَلَيْهَا وَ أَسْأَلُكَ الْغِنَى فِي الدُّنْيَا وَ أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْفَقْرِ فِيهَا
و از آزمندى به آن، به تو پناه مى‌برم و از تو بى‌نيازى در دنيا را خواهانم و از نيازمندى در آن به تو پناه مى‌برم.
اللَّهُمَّ إِنْ بَسَطْتَ عَلَيَّ فِي الدُّنْيَا فَزَهِّدْنِي فِيهَا وَ إِنْ قَتَّرْتَ عَلَيَّ رِزْقِي فَلَا تُرَغِّبْنِي فِيهَا
خداوندا، اگر [روزى را]در دنيا بر من گستراندى، نسبت به آن زاهد گردان؛ و اگر روزى‌ام را كم كردى، نسبت به آن متمايل مگردان.
کانال قرآن و حدیث را درشبکه های اجتماعی دنبال کنید.
