دعای روز شانزدهم از مجموعه امام سجاد (ع)
۰۷ فروردین ۱۳۹۵ 0 ادعیه و زیاراتالجزء الأول؛ أبواب أحكام شهر رمضان؛ الباب الحادي و العشرون فيما نذكره من زيادات و دعوات في الليلة السابعة عشر منه و يومها و منها ما نختاره من عدة فصول في الدعوات بعدة روايات رواية، فصل فيما يختص باليوم السابع عشر من دعاء غير متكرر، دعاء اليوم السابع عشر من شهر رمضان من مجموعة مولانا زين العابدين ص
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب بیست و یکم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز هفدهم ماه. فصل اول دعاهای مخصوص روز هفدهم ماه (دعای سوم) از مجموعه مولانا زین العابدین-صلوات الله علیه-:
(الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ)[1] الَّذِي (لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْءٌ وَ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ)[2]
ستايش خدا را كه پروردگار جهانيان و رحمتگستر و مهربان است و هيچچيز همانند او نيست و شنوا و بينا است
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى نِعَمِهِ الْفَاضِلَةِ السَّابِغَةِ عَلَى جَمِيعِ خَلْقِهِ الْبَرِّ مِنْهُمْ وَ الْفَاجِرِ
و ستايش خدا را بر نعمتهاى برتر و فراوان او بر همهى آفريدههايش اعمّ از نيكوكار و بدكار
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى حُجَّةِ اللَّهِ الْبَالِغَةِ عَلَى جَمِيعِ خَلْقِهِ مِمَّنْ أَطَاعَهُ وَ مِمَّنْ عَصَاهُ
و ستايش خدا را بر حجّت رساى او بر همهى آفريدههايش اعمّ از كسانى كه از او اطاعت مىكنند و يا نافرمانى مىكنند.
فَإِنْ رَحِمَ فَبِمَنِّهِ وَ إِنْ عَاقَبَ فَ بِما قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ وَ مَا اللَّهُ بِظَلَّامٍ لِلْعَبِيدِ
بنابراين، اگر رحمت كند به بخشش او است و اگر كيفر كند، به واسطهى اعمالى است كه خودشان پيش فرستادهاند و هرگز خداوند بر بندگانش ستم نمىكند
وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ [وَ] (حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ)[3]
و هيچ دگرگونى و نيرويى جز به خداوند بلندپايه و شكوهمند بهوجود نمىآيد [و]خدا ما را كافى است و چه كارگزار خوبى!
الْحَمْدُ لِلَّهِ الْعَظِيمِ شَأْنُهُ الْوَاضِحِ بُرْهَانُهُ أَحْمَدُهُ عَلَى حُسْنِ الْبَلَاءِ وَ تَظَاهُرِ النَّعْمَاءِ
ستايش خدا را كه مقامش شكوهمند و برهانش آشكار است. خدا را در برابر امتحان و ابتلاى زيبا و نعمتهاى آشكارش ستايش مىكنم
وَ أَسْتَعِينُهُ عَلَى مَا أَتَانَا مِنَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ وَ أَتَوَكَّلُ عَلَيْهِ وَ كَفى بِاللَّهِ وَكِيلًا
و بر آنچه از دنيا و آخرت به ما عطا كرده، يارى مىجويم و بر او توكّل مىكنم و خدا به عنوان كارگزار كافى است
وَ أَشْهَدُ أَنْ (لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ)[4] وَحْدَهُ (لا شَرِيكَ لَهُ)[5] (لَهُ الْمُلْكُ وَ لَهُ الْحَمْدُ)[6] يُحْيِي وَ يُمِيتُ
و گواهى مىدهم كه معبودى جز خدا نيست و يگانه است و شريكى براى او وجود ندارد و فرمانروايى و ستايش از آن او است، زنده مىكند و مىميراند
وَ هُوَ حَيٌّ لَا يَمُوتُ بِيَدِهِ الْخَيْرُ وَ هُوَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
و خود او هرگز نمىميرد و خير و خوبى به دست او است و بر هر چيز توانا است،
إِلَهاً وَاحِداً أَحَداً صَمَداً لَمْ يَتَّخِذْ (صاحِبَةً وَ لا وَلَداً)[7] وَ لَمْ يُشْرِكْ (فِي حُكْمِهِ أَحَداً)[8] رَبِّ كُلِّ شَيْءٍ وَ رَبِّنَا وَ رَبِّ آبَائِنَا الْأَوَّلِينَ
معبود يگانه، بىهمتا و بىنيازى كه هيچكس را به عنوان همسر و فرزند برنگزيده و در فرمان خود شريك نگردانيده است و پروردگار همهى موجودات و پروردگار ما و پدران نخستين ما است
وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ
و گواهى مىدهم كه حضرت محمّد-درود و سلام خدا بر او و خاندان او-بنده و فرستادهى او است،
أَرْسَلَهُ (بِالْهُدى وَ دِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ)[9]
هم او كه خدا او را همراه با هدايت و آيين درست گسيل داشت تا بر همهى اديان چيره گرداند اگرچه بر مشركان ناخوشايند باشد
ارْتَضَاهُ لِنَفْسِهِ وَ انْتَجَبَهُ لِدِينِهِ وَ اصْطَفَاهُ عَلَى جَمِيعِ خَلْقِهِ لِيُبَلِّغَ الرِّسَالَةَ بِالْحُجَّةِ عَلَى عِبَادِهِ
و او را براى خود پسنديد و براى [تبليغ]دين خود انتخاب نمود و بر همهى آفريدههايش برگزيد تا پيام او را با [اقامهى]دليل بر بندگانش، ابلاغ كند.
وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ عَلَى الْأَخْيَارِ مِنْ أَهْلِ بَيْتِهِ وَ السَّلَامُ عَلَيْهِ وَ عَلَيْهِمْ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ
و درود خداوند بر او و بر نيكان از خاندان او و سلام و رحمت و بركات خداوند بر او و آنان.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ النَّبِيِّ الْأُمِّيِّ نَجِيبِكَ مِنْ خَلْقِكَ
خداوندا، بر محمّد و آل محمّد، بنده و فرستادهات، پيامبر امّى و نخبه از ميان آفريدههايت،
إِمَامِ الْخَيْرِ وَ قَائِدِ الْخَيْرِ الْبَشِيرِ النَّذِيرِ الدَّاعِي إِلَيْكَ بِإِذْنِكَ السِّرَاجِ الْمُنِيرِ
پيشوا و راهبر خير، بشارت و بيمدهنده و فراخواننده با اجازهى تو بهسوى تو و چراغ فروزان، درود فرست.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ كَأَفْضَلِ مَا صَلَّيْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ خَلْقِكَ مِنْ أَنْبِيَائِكَ وَ رُسُلِكَ وَ أَصْفِيَائِكَ
خدايا، بر محمّد و آل محمّد درود فرست همانند برترين درودت بر همهى آفريدههايت و مانند پيامبران و فرستادگان و برگزيدگان
وَ أَهْلِ الْكَرَامَةِ عَلَيْكَ وَ عَلَى أَهْلِ بَيْتِكَ الطَّيِّبِينَ الْأَخْيَارِ الصَّادِقِينَ الْأَبْرَارِ الَّذِينَ أَذْهَبَ اللَّهُ الرِّجْسَ عَنْهُمْ وَ طَهَّرَهُمْ تَطْهِيراً
و گراميان در نزد خود بر اهل بيت پاك، نيك، راستگو و نيكوكار او كه پليدى را از آنان زدوده و به نحو شايسته پاكيزه گردانيدهاى، درود فرست.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مَلَائِكَتِكَ الْمُقَرَّبِينَ وَ أَنْبِيَائِكَ الْمُرْسَلِينَ وَ عِبَادِكَ الصَّالِحِينَ
خداوندا، بر فرشتگان مقرّب و پيامبران فرستادهشدهات درود فرست و نيز بر بندگان شايستهات درود فرست
وَ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ وَ الْمُسْلِمِينَ وَ الْمُسْلِمَاتِ الْأَحْيَاءِ مِنْهُمْ وَ الْأَمْوَاتِ إِنَّكَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
و مردان و زنان مؤمن و مسلمان اعمّ از زندگان و مردگان را بيامرز، به راستى كه تو بر هر چيز توانايى.
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ يَا عَظِيمُ الَّذِي يَمُنُّ بِالْعَظِيمِ وَ يَدْفَعُ كُلَّ مَحْذُورٍ
خدايا از تو درخواست مىكنم اى شكوهمندى كه بخششت بزرگ است و همهى بيمها را دور مىكنى
وَ يُضَاعِفُ مِنَ الْحَسَنَاتِ الْقَلِيلَ بِالْكَثِيرِ وَ يُعْطِي كُلَّ جَزِيلٍ وَ يَفْعَلُ ما يَشاءُ وَ (يَحْكُمُ ما يُرِيدُ)[10]
و كارهاى نيك اندك را فراوان و دوچندان مىگردانى و بسيار ارزانى مىدارى و هرچه بخواهى مىكنى و هرچه اراده كنى فرمان مىرانى.
اللَّهُمَّ أَلْبِسْنِي سِتْرَكَ وَ نَضِّرْ وَجْهِي بِنُورِكَ وَ أَلْقِ عَلَيَّ مَحَبَّتَكَ وَ بَلِّغْنِي رِضْوَانَكَ وَ شَرَفَ كَرَامَتِكَ وَ جَسِيمَ عَطَائِكَ
خداوندا، پردهات را بر من بپوشان و رويم را به نور خود برافروز و دوستىات را بر من بيفكن و مرا به خشنودى و كرامت والا و عطاى بزرگ خود برسان
وَ اقْسِمْ لِي مِنْ خَيْرٍ أَنْتَ مُعْطِيهِ أَحَداً مِنْ خَلْقِكَ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ وَ أَلْبِسْنِي مَعَ ذَلِكَ عَافِيَتَكَ
و از تمام خيراتى كه به بندگانت در دنيا و آخرت عطا مىكنى، بهرهمند ساز و همراه با آن عافيتت را به من پوشان.
يَا مَوْضِعَ كُلِّ شَكْوَى وَ يَا شَاهِدَ كُلِّ نَجْوَى وَ يَا عَالِمَ كُلِّ خَفِيَّةٍ وَ يَا دَافِعَ كُلِّ بَلِيَّةٍ يَا كَرِيمَ الْعَفْوِ يَا حَسَنَ التَّجَاوُزِ
اى جايگاه همهى گلهها و اى گواه بر همهى رازگويىها و اى آگاه از همهى نهانىها و اى دوركنندهى همهى بلاها، اى كريمانه گذشتكننده، اى نيكو درگذرنده،
تَوَفَّنِي عَلَى مِلَّةِ إِبْرَاهِيمَ وَ فِطْرَتِهِ وَ عَلَى دِينِ مُحَمَّدٍ وَ سُنَّتِهِ وَ عَلَى خَيْرِ الْوَفَاةِ فَتَوَفَّنِي مُوَالِياً لِأَوْلِيَائِكَ وَ مُعَادِياً لِأَعْدَائِكَ
مرا بر آيين و فطرت حضرت ابراهيم و بر دين و روش حضرت محمّد و بر بهترين مرگ، يعنى درحالىكه دوستدار دوستانت و دشمن دشمنانت هستم، بميران.
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ التَّوْفِيقَ لِكُلِّ عَمَلٍ أَوْ قَوْلٍ أَوْ فِعْلٍ يُقَرِّبُنِي إِلَيْكَ زُلْفَى يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
خداوندا، توفيق انجام هر عمل يا گفتار يا كردارى را كه به نحو شايسته مرا به درگاه تو نزديك مىكند، خواهانم. اى مهربانترين مهربانان.
اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي فِي حِفْظِكَ وَ فِي جِوَارِكَ وَ فِي كَنَفِكَ وَ جَلِّلْنِي عَافِيَتَكَ
خداوندا، مرا در حفظ و همسايگى و حمايت خود قرار ده و عافيتت را بر من بپوشان
وَ هَبْنِي كَرَامَتَكَ عَزَّ جَارُكَ وَ جَلَّ ثَنَاؤُكَ وَ لَا إِلَهَ غَيْرُكَ
و كرامت را به من ارزانى دار. همسايهات سربلند و ستايش تو والا است و معبودى جز تو وجود ندارد.
اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي مِمَّنْ تَلْحَقُهُ بِصَالِحِ مَنْ مَضَى مِنْ أَوْلِيَائِكَ الصَّالِحِينَ وَ اجْعَلْنِي مُسْلِماً لِمَنْ قَالَ مِنْهُمْ بِالصِّدْقِ عَلَيْكَ
خدايا، مرا از كسانى قرار ده كه به گذشتگان از دوستان شايستهات ملحق مىكنى و تسليم كسانى قرار ده كه به راستى از تو سخن مىگويند
وَ أَعُوذُ بِكَ يَا إِلَهِي أَنْ تُحِيطَ شَيْئاً مِنْ خَطِيئَتِي [تُحْبِطَ شَيْئاً مِنْ حَسَنَاتِي] [وَ] بِظُلْمِي وَ إِسْرَافِي عَلَى نَفْسِي وَ اتِّبَاعِ أَهْوَائِي وَ اشْتِغَالِي بِشَهَوَاتِي
و به تو پناه مىبرم-اى معبود من-از اينكه يكى از گناههاى من به واسطهى ستم و اسرافم بر خويشتن و پيروى از هواى نفس و سرگرم شدن به خواستههاى آن، بر من احاطه كند و مسلّط گردد
فَيَحُولَ ذَلِكَ بَيْنِي وَ بَيْنَ رَحْمَتِكَ وَ رِضْوَانِكَ فَأَكُونَ عِنْدَكَ مُسِيئاً أَوْ مُتَعَرِّضاً لِسَخَطِكَ أَوْ نَقِمَتِكَ
و ميان من و رحمت و خشنودىات فاصله ايجاد كند و در نتيجه نزد تو گناهكار يا جوياى خشم و كيفر تو گردم.
اللَّهُمَّ وَفِّقْنِي لِكُلِّ عَمَلٍ صَالِحٍ تَرْضَاهُ عَنِّي وَ يُقَرِّبُنِي إِلَيْكَ زُلْفَى
خداوندا، مرا به هر عمل شايستهاى كه به واسطهى آن از من خشنود مىگردى و مرا هرچه بهتر به تو نزديك مىكند، موفق گردان.
اللَّهُمَّ وَ كَمَا كَفَيْتَ مُحَمَّداً صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ هَوْلَ عَدُوِّهِ وَ فَرَّجْتَ هَمَّهُ
خداوندا، همان گونه كه حضرت محمد -درود خدا بر او و خاندان او-را از بيم دشمنش كفايت نمودى و ناراحتىاش را برطرف كردى،
اللَّهُمَّ فَاكْفِنِي كُلَّ هَوْلٍ وَ آفَةٍ وَ سُقْمٍ وَ فِتْنَةٍ وَ شَرٍّ وَ حُزْنٍ وَ ضِيقِ الْمَعَاشِ وَ بَلِّغْنِي بِرَحْمَتِكَ كَمَالَ الْعَافِيَةِ
خدايا، همهى ناراحتىها، آسيبها، بيمارىها، فتنهها، بدىها، اندوهها و تنگى و سختى روزى را در رابطه با من كفايت كن
وَ بِدَوَامِ النِّعْمَةِ إِلَى مُنْتَهَى أَجَلِي يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ النَّبِيِّ وَ آلِهِ وَ سَلَّم
و به رحمت خود مرا با نعمت پيوسته تا منتهاى سرآمد عمرم، به كمال عافيت نايل گردان، اى مهربانترين مهربانان. درود و سلام خداوند بر پيامبر خدا، حضرت محمد و خاندان او.
[1]) سوره الفاتحه، آیات 2-3 [2]) سوره الشوری، آیه 11 [3]) سوره آل عمران، آیه 173 [4]) سوره محمد، آیه 19
[5]) سوره الانعام، آیه 163 [6]) سوره التغابن، آیه 1 [7]) سوره الجن، آیه 3 [8]) سوره الکهف، آیه 26