دعای سید در روز اول رجب (اقبال الاعمال)
۱۷ فروردین ۱۳۹۵ 0 ادعیه و زیاراتالجزء الثانی؛ الباب الثامن فيما نذكره مما يختص بشهر رجب و بركاته و ما نختاره من عباداته و خيراته و فيه فصول، فصل فيما نذكره من الدعوات في أول يوم من رجب و كل يوم منه
جلد دوم؛ باب هشتم: اعمال مخصوص ماه رجب و برکات و خیرات آن، فصل بیست و چهارم، دعای روز اول و هر روز از ماه رجب:
نَقَلْنَاهُ مِنْ كِتَابِ الْمُخْتَصَرِ مِنَ الْمُنْتَخَبِ فَقَالَ
در كتاب «المختصر من المنتخب» آمده است:
وَ تَقُولُ فِي أَوَّلِ يَوْمٍ مِنْ رَجَبٍ
در روز اول ماه رجب بگو:
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ أَنْتَ اللَّهُ الْقَدِيمُ الْأَزَلِيُّ الْمَلِكُ الْعَظِيمُ أَنْتَ اللَّهُ الْحَيُّ الْقَيُّومُ الْمَوْلَى السَّمِيعُ الْبَصِيرُ
خداوندا، از تو درخواست مىكنم اى خدا اى خدا اى خدا، تويى خداى ديرينه، ازلى، فرمانروا و بزرگ، تويى خداى زنده، پاينده، سرپرست، شنوا و بينا،
يَا مَنِ الْعِزُّ وَ الْجَلَالُ وَ الْكِبْرِيَاءُ وَ الْعَظَمَةُ وَ الْقُوَّةُ وَ الْعِلْمُ وَ الْقُدْرَةُ وَ النُّورُ وَ الرُّوحُ وَ الْمَشِيَّةُ وَ الْحَنَانُ وَ الرَّحْمَةُ
اى خدايى كه سربلندى، بزرگى، بزرگمنشى، عظمت، نيرومندى، دانش، توانايى، نور، روح، خواست، مهرورزى، مهربانى
وَ الْمُلْكُ لِرُبُوبِيَّتِهِ نُورُكَ أَشْرَقَ لَهُ كُلُّ نُورٍ وَ خَمَدَ لَهُ كُلُّ نَارٍ وَ انْحَصَرَ لَهُ كُلُّ الظُّلُمَاتِ
و فرمانروايى از آن ربوبيت و پروردگارى تو است و در اثر نور تو همهى روشنايىها روشن و همهى آتشها خاموش گرديدهاند و تاريكىها در تنگنا قرارگرفتهاند.
أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذِي اشْتَقَقْتَهُ مِنْ قِدَمِكَ وَ أَزَلِكَ وَ نُورِكَ وَ بِالاسْمِ الْأَعْظَمِ الَّذِي اشْتَقَقْتَهُ مِنْ كِبْرِيَائِكَ وَ جَبَرُوتِكَ وَ عَظَمَتِكَ وَ عِزِّكَ
به آن اسم تو كه آن را از ديرينگى و بىآغاز بودن و نورت شكافته و برگرفتهاى و به آن اسم اعظم تو كه آن را از بزرگمنشى، شكوه چيره، عظمت و عزتت برگرفتهاى
وَ بِجُودِكَ الَّذِي اشْتَقَقْتَهُ [أشفقته] مِنْ رَحْمَتِكَ وَ بِرَحْمَتِكَ الَّتِي اشْتَقَقْتَهَا مِنْ رَأْفَتِكَ وَ بِرَأْفَتِكَ الَّتِي اشْتَقَقْتَهَا مِنْ جُودِكَ وَ بِجُودِكَ
و به جود تو كه آن را از رحمتت و به رحمت تو كه آن را از رأفتت و به رأفت تو كه آن را از جودت و به جود تو
الَّذِي اشْتَقَقْتَهُ مِنْ غَيْبِكَ وَ بِغَيْبِكَ وَ إِحَاطَتِكَ وَ قِيَامِكَ وَ دَوَامِكَ وَ قِدَمِكَ
كه آن را از غيبت و به غيب، احاطه، پابرجايى، جاودانگى و بىآغازىات از تو درخواست مىكنم
وَ أَسْأَلُكَ بِجَمِيعِ أَسْمَائِكَ الْحُسْنَى لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ الْوَاحِدُ الْأَحَدُ الْفَرْدُ الصَّمَدُ الْحَيُّ الْأَوَّلُ الْآخِرُ الظَّاهِرُ الْبَاطِنُ
و نيز به همهى نامهاى زيبايت از تو مىخواهم كه معبودى جز تو كه يگانه، بىهمتا، تنها، بىنياز، زنده، اول و آخر و آشكار و نهان هستى
وَ لَكَ كُلُّ اسْمٍ عَظِيمٍ وَ كُلُّ نُورٍ وَ غَيْبٍ وَ عِلْمٍ وَ مَعْلُومٍ وَ مُلْكٍ وَ شَأْنٍ وَ بِلَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ تَقَدَّسْتَ وَ تَعَالَيْتَ عُلُوّاً كَبِيراً
و همهى اسمهاى بزرگ، نورها، غيبها، علمها و معلومها و فرمانروايىها و مقامها [كارها، يا كمالات]از آن تواست و تو مقدس و بسيار متعالى هستى.
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِكُلِّ اسْمٍ هُوَ لَكَ طَاهِرٍ مُطَهَّرٍ طَيِّبٍ مُبَارَكٍ مُقَدَّسٍ أَنْزَلْتَهُ فِي كُتُبِكَ
خدايا، به هر اسم پاك، پاكيزه، نيكو، خجسته و مقدس تو كه دركتابهايت فرو فرستاده
وَ أَجْرَيْتَهُ فِي الذِّكْرِ عِنْدَكَ وَ تَسَمَّيْتَ بِهِ لِمَنْ شِئْتَ مِنْ خَلْقِكَ أَوْ سَأَلَكَ بِهِ أَحَدٌ مِنْ مَلَائِكَتِكَ وَ أَنْبِيَائِكَ وَ رُسُلِكَ بِخَيْرٍ تُعْطِيهِ
و در نزد خود از آن ياد كرده و هركدام از آفريدههايت را كه خواستهاى بدان ناميدهاى، يا يكى از فرشتگان، پيامبران و فرستادگانت با توسل به آن از تو درخواست كردهاند كه خيرى را به آنان عطا كنى
فَأَعْطَيْتَهُ أَوْ شَرٍّ تَصْرِفُهُ فَصَرَفْتَهُ يَنْبَغِي أَنْ أَسْأَلَكَ بِهِ فَأَسْأَلُكَ يَا رَبِّ أَنْ تَنْصُرَنِي عَلَى أَعْدَائِي وَ تَغْلِبَ ذِكْرِي عَلَى نِسْيَانِي
و تو عطا كردهاى يا از شرى جلوگيرى كنى و تو چنين كردهاى و شايسته است كه من به حق آن از تو درخواست مىكنم، اى پروردگار من از تو مىخواهم كه مرا بر دشمنانم پيروز و يادم را بر فراموشىام غالب گردانى.
اللَّهُمَّ اجْعَلْ لِعَقْلِي عَلَى هَوَايَ سُلْطَاناً مُبِيناً وَ اقْرُنْ اخْتِيَارِي بِالتَّوْفِيقِ وَ اجْعَلْ صَاحِبِي التَّقْوَى وَ أَوْزِعْنِي شُكْرَكَ عَلَى مَوَاهِبِكَ
خدايا، براى عقل من تسلطى آشكار بر هوا و هوسم قرار ده و گزينشم را با توفيق قرين ساز و تقوا را همدم من قرار ده و سپاسگزارى در برابر بخششهايت را به من الهام كن
وَ اهْدِنِي اللَّهُمَّ بِهُدَاكَ إِلَى سَبِيلِكَ الْمُقِيمِ وَ صِرَاطِكَ الْمُسْتَقِيمِ وَ لَا تُمَلِّكْ زِمَامِيَ الشَّهَوَاتِ فَتَحْمِلَنِي عَلَى طَرِيقِ الْمَخْذُولِينَ
و-اى خدا-به هدايت خود، مرا به راه استوار و راست، رهنمون شو و زمام اختيار مرا به هواهاى نفسانى مسپار تا اينكه مبادا مرا بر رهسپار شدن در راه كسانى كه تو يارىشان نكردهاى، وادارد
وَ حُلْ بَيْنِي وَ بَيْنَ الْمُنْكَرَاتِ وَ اجْعَلْ لِي عِلْماً نَافِعاً وَ اغْرِسْ فِي قَلْبِي حُبَّ الْمَعْرُوفِ
و ميان من و زشتى حايل شو و دانشى سودمند براى من قرار ده و دوستى نيكىها را در دلم بكار
وَ لَا تَأْخُذْنِي بَغْتَةً وَ تُبْ عَلَيَّ إِنَّكَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ
و مرا به صورت ناگهانى مگير وتوبهام را بپذير، به راستى كه تو بسيار توبهپذير و مهربان هستى
وَ عَرِّفْنِي بَرَكَةَ هَذَا الشَّهْرِ وَ يُمْنَهُ وَ ارْزُقْنِي خَيْرَهُ وَ اصْرِفْ عَنِّي شَرَّهُ وَ قِنِي الْمَحْذُورَ فِيهِ
و مرا با بركت و فرخندگى اين ماه آشنا ساز و خير آن را روزىام كن و از شر آن بازدار و از آنچه مىپرهيزم نگاه دار
وَ أَعِنِّي عَلَى مَا أُحِبُّهُ مِنَ الْقِيَامِ بِحَقِّهِ وَ مَعْرِفَةِ فَضْلِهِ وَ اجْعَلْنِي فِيهِ مِنَ الْفَائِزِينَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
و بر آنچه دوست دارم حق آن را ادا نموده و با برترى آن آشنا گردم، يارى ده و مرا از رستگاران بگردان، اى مهربانترين مهربانان.
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الْمُتَعَالِ الْجَلِيلِ الْعَظِيمِ وَ بِاسْمِكَ الْوَاحِدِ الصَّمَدِ وَ بِاسْمِكَ الْعَزِيزِ الْأَعْلَى
خدايا، به آن اسم متعالى، بزرگ و عظيم تو و به آن اسم يگانه و بىنيازت و به آن اسم سربلند و برترت
وَ بِأَسْمَائِكَ الْحُسْنَى كُلِّهَا يَا مَنْ خَشَعَتْ لَهُ الْأَصْوَاتُ وَ خَضَعَتْ لَهُ الرِّقَابُ وَ ذَلَّتْ لَهُ الْأَعْنَاقُ
و به همهى اسمهاى نيكت از تو درخواست مىكنم، اى كسى كه صداها در برابر تو فروتناند و وجود همه در برابر تو خاضع و گردن همه در برابر تو خوار است
وَ وَجِلَتْ مِنْهُ الْقُلُوبُ وَ دَانَ لَهُ كُلُّ شَيْءٍ وَ قَامَتْ بِهِ السَّمَاوَاتُ وَ الْأَرْضُ أَشْهَدُ أَنَّكَ لَا تُدْرِكُكَ الْأَبْصَارُ
و دلها از تو هراساناند و همهى اشيا در برابر تو خاكسارند و آسمانها و زمين به تو برپا است، گواهى مىدهم كه ديدهها تو را نمىبينند
وَ أَنْتَ تُدْرِكُ الْأَبْصَارَ وَ أَنْتَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ يَا رَبَّ جَبْرَئِيلَ وَ مِيكَائِيلَ وَ إِسْرَافِيلَ
ولى تو ديدهها را درك مىكنى و تو لطيف و آگاهى، اى پروردگار جبرئيل، ميكائيل، اسرافيل
وَ جَمِيعِ الْمَلَائِكَةِ الْمُقَرَّبِينَ وَ الْكَرُوبِيِّينَ وَ الْكِرَامِ الْكَاتِبِينَ وَ جَمِيعِ الْمَلَائِكَةِ الْمُسَبِّحِينَ بِحَمْدِكَ
و همهى فرشتگان مقرب و كروبيان (بزرگان ملايكه) و فرشتگان گرامى كه نامهى عمل انسانها را مىنويسند و همهى فرشتگانى كه با ستايش تو، تو را به پاكى مىستايند
وَ رَبَّ آدَمَ وَ شَيْثٍ وَ إِدْرِيسَ وَ نُوحٍ وَ هُودٍ وَ صَالِحٍ وَ إِبْرَاهِيمَ وَ إِسْمَاعِيلَ وَ إِسْحَاقَ وَ لُوطٍ
و اى پروردگار حضرت آدم، شيث، ادريس، نوح، هود، صالح، ابراهيم، اسماعيل، اسحاق، لوط،
وَ يَعْقُوبَ وَ يُوسُفَ وَ الْأَسْبَاطِ وَ أَيُّوبَ وَ مُوسَى وَ هَارُونَ وَ شُعَيْبٍ وَ دَاوُدَ وَ سُلَيْمَانَ وَ أَرْمِيَا
يعقوب، يوسف، اسباط و نوادگان، ايوب، موسى، هارون، شعب، داوود، سليمان، ارميا،
وَ عُزَيْرٍ وَ حَرْقِيَا [حِزْقِيلَ] وَ شَعْيَا وَ إِلْيَاسَ وَ الْيَسَعَ وَ يُونُسَ وَ ذِي الْكِفْلِ وَ زَكَرِيَّا وَ يَحْيَى وَ عِيسَى وَ جِرْجِيسَ
عزير، حزقيل، شعيا، الياس، يسع، يونس، ذى الكفل، زكريا، يحيى، عيسى، جرجيس
وَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِمْ أَجْمَعِينَ وَ عَلَى مَلَائِكَةِ اللَّهِ الْمُقَرَّبِينَ وَ الْكِرَامِ الْكَاتِبِينَ وَ جَمِيعِ الْأَمْلَاكِ الْمُسَبِّحِينَ وَ سَلَّمَ تَسْلِيماً كَثِيراً
و حضرت محمد. درود خدا و سلام فراوان [فراوان]خدا بر همهى آنان و بر همهى فرشتگان مقرب و فرشتگان گرامى نويسندهى اعمال و همهى فرشتگانى كه تسبيح تو را مىگويند.
أَنْتَ رَبُّنَا الْأَوَّلُ الْآخِرُ الظَّاهِرُ وَ الْبَاطِنُ الَّذِي خَلَقْتَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِينَ ثُمَّ اسْتَوَيْتَ عَلَى الْعَرْشِ الْمَجِيدِ
تو پروردگار اول و آخر و آشكار و نهان مايى كه آسمانها و زمينها را آفريدى، سپس با اسمهاى زيبايت بر عرش بلند استيلا پيدا كردى،
بِأَسْمَائِكَ الْحُسْنَى تُبْدِئُ وَ تُعِيدُ وَ تُغْشِي (اللَّيْلَ النَّهارَ يَطْلُبُهُ حَثِيثاً وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ وَ النُّجُومَ)[1] وَ الْفُلْكُ وَ الدُّهُورُ
آفرينش را آغاز كردى و آن را باز مىگردانى و روز را با شب مىپوشانى و شب با شتاب در پى روز است و آفتاب، ماه، ستارگان، كشتىها [افلاك]، روزگاران
وَ الْخَلْقُ مُسَخَّرُونَ بِأَمْرِكَ تَبَارَكْتَ وَ تَعَالَيْتَ يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ الْحَنَّانُ الْمَنَّانُ بَدِيعُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ
و همهى آفريدهها مسخر فرمان تواند و تو بلندپايه و متعالى هستى اى پروردگار جهانيان. معبودى جز تو نيست و تو بسيار مهرورز و بخشنده، نوآفرين آسمانها و زمين
(ذُو الْجَلالِ وَ الْإِكْرامِ)[2] (لَوْ كانَ الْبَحْرُ مِداداً لِكَلِماتِ رَبِّي لَنَفِدَ الْبَحْرُ قَبْلَ أَنْ تَنْفَدَ كَلِماتُ رَبِّي وَ لَوْ جِئْنا بِمِثْلِهِ مَدَداً)[3]
و بزرگ و بزرگوارى به حدى كه اگر دريا براى نوشتن سخنان پروردگارم مركّب گردد، قطعا پيش از پايان سخنان پروردگارم، پايان مىپذيرد،
تَعْلَمُ مَثَاقِيلَ الْمِيَاهِ وَ وَزْنَ الْجِبَالِ وَ مَكَايِيلَ الْبِحَارِ وَ عَدَدَ الرِّمَالِ وَ قَطْرَ الْأَمْطَارِ وَ وَرَقَ الْأَشْجَارِ وَ نُجُومَ السَّمَاءِ
هرچند درياى ديگر مشابه آن را به يارى آن بطلبيم. از اندازهى سنگينى [آبها و وزن]كوهها و پيمانهى درياها و شمارهى سنگريزهها، قطرههاى باران، برگ درختان، ستارگان آسمان
وَ مَا أَظْلَمَ عَلَيْهِ اللَّيْلُ وَ قَدْ أَشْرَقَ عَلَيْهِ النَّهَارُ لَا يُوَارِي مِنْكَ سَمَاءٌ سَمَاءً وَ لَا أَرْضٌ أَرْضاً وَ لَا بَحْرٌ مُتَطَابِقٌ
و آنچه شب آن را تاريك و روز آن را روشن مىكند، آگاهى و هيچ آسمانى نمىتواند آسمان ديگر و هيچ زمينى زمين ديگر و نيز درياى انباشته
وَ لَا مَا بَيْنَ سَدِّ الرُّتُوقِ وَ لَا مَا فِي الْقَرَارِ مِنَ الْهَبَاءِ الْمَبْثُوثِ أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الْمَكْنُونِ الْمَخْزُونِ النُّورِ الْمُنِيرِ الْحَقِّ الْمُبِينِ
و آنچه ميان پيوند شكافها است و نيز ذرات پراكنده كه [در زير همه]قرار گرفته نمىتواند چيزى را از تو بپوشد. از تو درخواست مىكنم به اسم اندوخته و نهانى، روشن و روشنگر، حق و آشكار تو
الَّذِي هُوَ نُورٌ مِنْ نُورٍ وَ نُورٌ عَلَى نُورٍ وَ نُورٌ فَوْقَ كُلِّ نُورٍ وَ نُورٌ مَعَ كُلِّ نُورٍ وَ لَهُ كُلُّ نُورٍ مِنْكَ
كه روشن ناشى از روشنى و روشنى بر روى روشنى و روشنى بالاى روشنى و روشنى همراه با روشنى است و همهى روشنايى از آن او است
يَا رَبِّ النُّورُ وَ إِلَيْكَ يَرْجِعُ النُّورُ وَ بِنُورِكَ الَّذِي تُضِيءُ بِهِ كُلُّ ظُلْمَةٍ وَ تُبْطِلُ بِهِ كَيْدَ كُلِّ شَيْطَانٍ مَرِيدٍ
و اى پروردگار من، همهى نورها از تو است و به سوى تو باز مىگردد و نيز از تو مسألت دارم به آن نور تو كه همهى تاريكىها به واسطهى آن روشن مىگردد و نيرنگ همهى شيطانهاى سركش را با آن باطل و خنثى مىسازى
وَ تُذِلُّ بِهِ كُلَّ جَبَّارٍ عَنِيدٍ وَ لَا يَقُومُ لَهُ شَيْءٌ مِنْ خَلْقِكَ
و همهى سركشهاى ستيزهجو را با آن خوار مىگردانى و هيچيك از آفريدههايت توان ايستادگى در برابر آن را ندارد
وَ يَتَصَدَّعُ لِعَظَمَتِهِ الْبَرُّ وَ الْبَحْرُ وَ تَسْتَقِلُّ الْمَلَائِكَةُ حِينَ يَتَكَلَّمُ بِهِ وَ تَرْعَدُ مِنْ خَشْيَتِهِ حَمَلَةُ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ إِلَى تُخُومِ الْأَرَضِينَ السَّبْعِ
و همهى خشكىها و درياها در برابر عظمت آن از هم مىپاشند و هنگامى كه زبان به آن گشوده مىشود، فرشتگان از جا بركنده شده و اوج مىگيرند و حاملان عرش بزرگ تا مرزهاى زمينهاى هفتگانه از هراس آن به لرزه در مىآيند،
الَّذِي انفلق [انْفَلَقَتْ] بِهِ الْبِحَارُ وَ جَرَتْ بِهِ الْأَنْهَارُ وَ تَفَجَّرَتْ بِهِ الْعُيُونُ وَ سَارَتْ بِهِ النُّجُومُ وَ أُرْكِمَ بِهِ السَّحَابُ وَ جَرَى [وَ أُجْرِيَ]
همان اسمى كه درياها با آن شكافته و نهرها روان و چشمهها جارى و ستارگان در گردشاند و ابرها متراكم گرديده و روان مىگردند
وَ اعْتَدَلَ بِهِ الضَّبَابُ وَ هَالَتْ بِهِ الرِّمَالُ وَ رَسَتْ بِهِ الْجِبَالُ وَ اسْتَقَرَّتْ بِهِ الْأَرَضُونَ وَ نَزَلَ بِهِ الْقَطْرُ وَ خَرَجَ بِهِ الْحَبُّ
و ابرهاى غير متراكم و مهها به وسيلهى آن اعتدال يافته و شنزارها بدان پراكنده شده و كوهها استوار گرديده و زمينها استقرار يافته و باران فرو ريخته و دانه بيرون آمده
وَ تَفَرَّقَتْ بِهِ جِبِلَّاتُ الْخَلْقِ وَ خَفَقَتْ بِهِ الرِّيَاحُ وَ تنشرت [وَ انْتَشَرَتْ] وَ تَنَفَّسَتْ بِهِ الْأَرْوَاحُ يَا اللَّهُ أَنْتَ الْمُتَسَمَّى بِالْإِلَهِيَّةِ بِاسْمِكَ الْكَبِيرِ
و سرشت خلق گوناگون شده و بادها وزيده و روحها منتشر گرديده و بر دميدهاند. اى خدايى كه به معبوديت ناميده شدهاى، به آن اسم بزرگ
الْأَكْبَرِ الْعَظِيمِ الْأَعْظَمِ الَّذِي عَنَتْ لَهُ الْوُجُوهُ يَا ذَا الطَّوْلِ وَ الْآلَاءِ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ يَا قَرِيبُ أَنْتَ الْغَالِبُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ
بزرگتر عظيم و اعظم تو كه چهرهها در برابر آن فروتناند، اى داراى بخشش و نعمتها، معبودى جز تو نيست، اى نزديك، تويى كه بر هر چيز غلبه كردهاى.
أَسْأَلُكَ اللَّهُمَّ بِجَمِيعِ أَسْمَائِكَ كُلِّهَا مَا عَلِمْتُ مِنْهَا وَ مَا لَمْ أَعْلَمْ وَ بِكُلِّ اسْمٍ هُوَ لَكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ [عَلَى] آلِ مُحَمَّدٍ
خدايا، به همهى اسمهاى تو اعم از اسمهايى كه مىدانم و يا نمىدانم و به يكايك اسمهايت از تو درخواست مىكنم كه بر محمد و آل محمد درود فرستى
وَ أَنْ تَكْفِيَنِي أَمْرَ أَعْدَائِي وَ تُبَلِّغَنِي مُنَايَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
و مرا در رابطه با امر دشمنانم كفايت نمايى و به آرزويم برسانى، اى مهربانترين مهربانان. خدايا، بر محمد و آل محمد درود فرست
وَ ارْحَمْ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ وَ بَارِكْ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ [عَلَى] آلِ مُحَمَّدٍ كَمَا صَلَّيْتَ
و بر محمد و آل محمد رحم كن و بر محمد و آل محمد خجسته گردان، همان گونه كه بر ابراهيم و آل ابراهيم درود فرستادى،
وَ رَحِمْتَ وَ بَارَكْتَ وَ تَرَحَّمْتَ عَلَى إِبْرَاهِيمَ وَ [عَلَى] آلِ إِبْرَاهِيمَ إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ
رحم كردى، خجسته نمودى و مهر ورزيدى، به راستى كه تو ستوده و بلندپايهاى.
اللَّهُمَّ أَعْطِ مُحَمَّداً الْوَسِيلَةَ وَ الشَّرَفَ وَ الرِّفْعَةَ وَ الْفَضِيلَةَ عَلَى خَلْقِكَ
خدايا، به حضرت محمد، وسيله [شفاعت]، برترى، بلندپايگى و برترى بر آفريدههايت را عطا كن
وَ اجْعَلْ فِي الْمُصْطَفَيْنَ تَحِيَّاتِهِ وَ فِي الْعِلِّيِّينَ دَرَجَتَهُ وَ فِي الْمُقَرَّبِينَ مَنْزِلَتَهُ
و همانند برگزيدگان بر او درود فرست و درجهى او را در عليين و منزلت او را در مقربان قرار ده.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى جَمِيعِ مَلَائِكَتِكَ وَ أَنْبِيَائِكَ وَ رُسُلِكَ وَ أَهْلِ طَاعَتِكَ
خدايا، بر همهى فرشتگان، پيامبران، رسولان و اطاعتكنندگان از خود درود فرست.
اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ وَ الْمُسْلِمِينَ وَ الْمُسْلِمَاتِ الْأَحْيَاءِ مِنْهُمْ وَ الْأَمْوَاتِ وَ أَلِّفْ بَيْنَ قُلُوبِنَا وَ قُلُوبِهِمْ عَلَى الْخَيْرَاتِ
خدايا، بر همهى مؤمنان و مسلمانان، اعم از مرد و زن و زنده و مرده را بيامرز و ميان دل ما و آنان در انجام كارهاى خير الفت ايجاد كن.
اللَّهُمَّ اجْزِ مُحَمَّداً صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ أَفْضَلَ مَا جَزَيْتَ بِهِ نَبِيّاً عَنْ أُمَّتِهِ كَمَا تَلَا آيَاتِكَ
خدايا، برترين پاداشى را كه به پيامبرى در رابطه با امتش دادى، به حضرت محمد-درود خدا بر او و خاندان او-پاداش ده، همان گونه كه آيات تو را لاوت نمود
وَ بَلَّغَ مَا أَرْسَلْتَهُ بِهِ وَ نَصَحَ لِأُمَّتِهِ وَ عَبَدَكَ حَتَّى أَتَاهُ الْيَقِينُ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ عَلَى آلِهِ الطَّيِّبِينَ
و آنچه را كه ابلاغ آن گسيل داشته شده بود، رسانيد و نسبت به امتش خيرخواهى نمود و تا فرارسيدن امر يقينى [مرگ]تو را پرستيد. درود خدا بر او و بر خاندان پاك او.
ثُمَّ تَقْرَأُ
سپس اين آيات را بخوان:
(تَبارَكَ اللَّهُ رَبُّ الْعالَمِينَ)[4] (فَتَبارَكَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخالِقِينَ)[5] (تَبارَكَ الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقانَ عَلى عَبْدِهِ لِيَكُونَ لِلْعالَمِينَ نَذِيراً
«فرخنده خدايى است پروردگار جهانيان.» ، «آفرين باد بر خدا كه بهترين آفرينندگان است.» ، «بزرگ و خجسته است كسى كه بر بندهى خود، فرقان را نازل فرمود، تا براى جهانيان هشداردهنده باشد
الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ لَمْ يَتَّخِذْ وَلَداً وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ وَ خَلَقَ كُلَّ شَيْءٍ فَقَدَّرَهُ تَقْدِيراً)[6]
همان كس كه فرمانروايى آسمانها و زمين از آن او است و فرزندى اختيار نكرده و براى او شريكى در فرمانروايى نبوده است و هر چيزى را آفريده و بدانگونه كه در خور آن بود اندازهگيرى كرده است.»
(تَبارَكَ الَّذِي إِنْ شاءَ جَعَلَ لَكَ خَيْراً مِنْ ذلِكَ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ وَ يَجْعَلْ لَكَ قُصُوراً)[7]
«بزرگ و خجسته است كسى كه اگر بخواهد بهتر از اين را براى تو قرار مىدهد باغهايى كه جويبارها از زير درختان آن روان خواهد بود، و براى تو كاخها پديد مىآورد.»
(تَبارَكَ الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما بَيْنَهُما وَ عِنْدَهُ عِلْمُ السَّاعَةِ وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ)[8]
«خجسته است كسى كه فرمانروايى آسمان و زمين و آنچه ميان آن دو است از آن او است و علم قيامت پيش او است و به سوى او بازگردانيده مىشويد.»
(تَبارَكَ اسْمُ رَبِّكَ ذِي الْجَلالِ وَ الْإِكْرامِ)[9] (تَبارَكَ الَّذِي بِيَدِهِ الْمُلْكُ وَ هُوَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
«خجسته باد نام پروردگار شكوهمند و بزرگوارت» ، «بزرگوار و خجسته است آنكه فرمانروايى به دست او است و او بر هر چيزى توانا ست.
الَّذِي خَلَقَ الْمَوْتَ وَ الْحَياةَ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْغَفُورُ)[10]
همان كه مرگ و زندگى را پديد آورد تا شما را بيازمايد كه كدامتان نيكوكارتريد و او است ارجمند آمرزنده.»
(تَبارَكَ الَّذِي جَعَلَ فِي السَّماءِ بُرُوجاً وَ جَعَلَ فِيها سِراجاً وَ قَمَراً مُنِيراً)[11]
«فرخنده و بزرگوار است آن كسى كه در آسمان برجهايى نهاد و در آن چراغ و ماهى نوربخش قرار داد.»
وَ تَقُولُ
سپس بگو:
أَعُوذُ بِكَلِمَاتِ اللَّهِ التَّامَّاتِ كُلِّهَا الَّتِي لَا يُجَاوِزُهُنَّ بَرٌّ وَ لَا فَاجِرٌ مِنْ شَرِّ إِبْلِيسَ وَ جُنُودِهِ
پناه مىبرم به همهى سخنان [كامل]خدا كه هيچ نيك و بدى نمىتواند از آن بگذرد، به خدا پناه مىبرم از شر ابليس و لشكريان او
وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ شَيْطَانٍ وَ سُلْطَانٍ وَ سَاحِرٍ وَ كَاهِنٍ وَ شَرِّ كُلِّ ذِي شَرٍّ
و از شر شيطان، سلطهجويان، ساحران، پيشگويان و از شر هر شررسان.
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْتَوْدِعُكَ نَفْسِي وَ دِينِي وَ سَمْعِي وَ بَصَرِي وَ جَسَدِي وَ جَمِيعَ جَوَارِحِي
خدايا، من خود، دين، گوش، چشم، تن و همهى اندامها
وَ أَهْلِي وَ مَالِي وَ أَوْلَادِي وَ جَمِيعَ مَنْ يَعْنِينِي أَمْرُهُ وَ خَوَاتِيمَ عَمَلِي وَ سَائِرَ مَا مَلَّكْتَنِي وَ مَا خَوَّلْتَنِي
و خانواده، مال، فرزندان را به تو مىسپارم و همهى كسانى كه امورشان مورد اهتمام من است را به تو مىسپارم و پايان اعمالم و ساير چيزهايى را كه در اختيار من گذاشته و به من ارزانى داشته
وَ مَا رَزَقْتَنِي وَ أَنْعَمْتَ بِهِ عَلَيَّ وَ جَمِيعَ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ يَا خَيْرَ مُسْتَوْدَعٍ وَ يَا خَيْرَ حَافِظٍ وَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
و روزى كرده و بر من و همهى مردان و زنان مؤمن بخشيدهاى، به تو مىسپارم، اى بهترين امانتدار و اى بهترين نگاهدار و اى مهربانترين مهربانان.
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ اللَّهِ اللَّهِ اللَّهِ اللَّهِ اللَّهِ الَّذِي (لا إِلهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ)[12]
خدايا، به اسم تو خدا خدا خدا خدا خدا، كه معبودى جز تو نيست و پروردگار عرش بزرگ هستى،
أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ [عَلَى] آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تُفَرِّجَ عَنِّي يَا رَبَّ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِينَ وَ مَنْ فِيهِنَّ
از تو درخواست مىكنم كه بر محمد و آل محمد درود فرستى و از كار من گرهگشايى كنى، اى پروردگار آسمانها و زمينها و آنچه در آنها است
وَ مُجْرِيَ الْبِحَارِ وَ رَازِقَ مَنْ فِيهِنَّ وَ فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِينَ وَ أطباقهن [أَطْبَاقِهَا] وَ مُسَخِّرَ السَّحَابِ
و اى روانكنندهى درياها و روزىدهندهى به ساكنان آنها و اى پديدآورندهى آسمانها و زمينها و طبقات آنها و مسخر و رامكنندهى ابرها
وَ مُجْرِيَ الْفُلْكِ وَ جَاعِلَ الشَّمْسِ ضِيَاءً وَ الْقَمَرَ نُوراً وَ خَالِقَ آدَمَ عَلَيْهِ السَّلَامُ
و به جريان اندازندهى كشتىها و اى كسى كه آفتاب را پرتوافكن و ماه را روشن قرار دادى و حضرت آدم-سلام بر او-را آفريدى
وَ مُنْشِئَ الْأَنْبِيَاءِ عَلَيْهِمُ السَّلَامُ مِنْ ذُرِّيَّتِهِ وَ مُعَلِّمَ إِدْرِيسَ عَدَدَ النُّجُومِ وَ الْحِسَابِ وَ السِّنِينَ وَ الشُّهُورِ
و پيامبران-سلام بر آنان-را از نسل او پديد آوردى و به حضرت ادريس، شمارهى ستارگان، حساب و كتاب، سالها، ماهها
وَ أَوْقَاتِ الْأَزْمَانِ وَ مُكَلِّمَ مُوسَى وَ جَاعِلَ عَصَاهُ ثُعْبَاناً وَ مُنْزِلَ التَّوْرَاةِ فِي الْأَلْوَاحِ عَلَى مُوسَى عَلَيْهِ السَّلَامُ
و اوقات زمان را آموختى و با حضرت موسى-سلام بر او-گفتوگو نمودى و عصاى او را اژدها گردانيدى و تورات را در چندين لوح بر موسى-سلام بر او-فرو فرستادى
وَ مُجْرِيَ الْفُلْكِ لِنُوحٍ وَ فَادِيَ إِسْمَاعِيلَ مِنَ الذَّبْحِ وَ الْمُبْتَلِيَ يَعْقُوبَ بِفَقْدِ يُوسُفَ وَ رَادَّ يُوسُفَ عَلَيْهِ
و اى كسى كه كشتى حضرت نوح را به جريان انداختى و اسماعيل را از بريدن سر نجات داده و حضرت يعقوب را به فقدان يوسف دچار نمودى و بعد از آن چشمانش از گريه سپيد و نابينا گرديد، حضرت يوسف را به او بازگرداندى
بَعْدَ أَنِ ابْيَضَّتْ عَيْنَاهُ مِنَ الْبُكَاءِ فَتَفَرَّجَ قَلْبُهُ مِنَ الْحُزْنِ وَ الشَّجَا وَ رَازِقَ زَكَرِيَّا يَحْيَى عَلَى الْكِبَرِ بَعْدَ الْإِيَاسِ
و در اثر آن، قلب حضرت يعقوب از غم گشايش يافت و اى خدايى كه با وجود پيرى و نوميدى حضرت زكريا، يحيى را به او روزى كردى
وَ مُخْرِجَ النَّاقَةِ لِصَالِحٍ عَلَيْهِ السَّلَامُ وَ مُرْسِلَ الصَّيْحَةِ عَلَى مَكِيدِي هُودٍ وَ كَاشِفَ الْبَلَاءِ عَنْ أَيُّوبَ عَلَيْهِ السَّلَامُ
و شتر را براى حضرت صالح بيرون آوردى و صيحهى آسمانى را بر آنان كه مىخواستند حضرت هود را نيرنگ بزنند، فرستادى و اى برطرفكنندهى بلاى حضرت ايوب
وَ مُنْجِيَ لُوطٍ عَلَيْهِ السَّلَامُ مِنَ الْقَوْمِ الْفَاحِشِينَ وَ وَاهِبَ الْحِكْمَةِ لِلُقْمَانَ عَلَيْهِ السَّلَامُ
و نجاتدهندهى حضرت لوط از قوم بدكاره و ارزانىدارندهى حكمت به حضرت لقمان
وَ مُلْقِيَ رُوحَ الْقُدُسِ بِكَلِمَاتِهِ عَلَى مَرْيَمَ عَلَيْهَا السَّلَامُ وَ خَلْقِكَ مِنْهَا عَبْدَكَ عِيسَى عَلَيْهِ السَّلَامُ
و دمندهى روح قدسى با سخنان خود بر حضرت مريم -سلام بر او-و آفرينندهى حضرت عيسى-سلام بر او-از او
وَ الْمُنْتَقِمَ مِنْ قَتَلَةِ يَحْيَى بْنِ زَكَرِيَّا عَلَيْهِمَا السَّلَامُ وَ أَسْأَلُكَ بِرَفْعِكَ عِيسَى عَلَيْهِ السَّلَامُ إِلَى سَمَائِكَ
و اى انتقامگيرنده از قاتلان حضرت يحيى بن زكريا - -سلام بر آن دو-و از تو به حق اينكه حضرت عيسى را به آسمان بردى
وَ بِإِبْقَائِكَ لَهُ إِلَى أَنْ تَنْتَقِمَ لَهُ مِنْ أعدائه [أَعْدَائِكَ] وَ يَا مُرْسِلَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ
و او را زنده نگاه داشتى تا اينكه انتقام او را از دشمنانت [دشمنانش]بگيرى، درخواست مىكنم. اى كسى كه حضرت محمد-درود خدا بر او و خاندان او-،
خَاتَمِ أَنْبِيَائِكَ إِلَى أَشَرِّ عِبَادِكَ بِشَرَائِعِكَ الْحَسَنَةِ وَ دِينِكَ الْقَيِّمِ وَ مِلَّةِ إِبْرَاهِيمَ خَلِيلِكَ عَلَيْهِ السَّلَامُ
خاتم پيامبران را با احكام نيك و دين استوار و آيين ابراهيم خليل-سلام بر او-به سوى بدترين بندگانت گسيل داشتى
وَ إِظْهَارِ دِينِهِ [إظهارك دينه] الْقَيِّمِ وَ إِعْلَائِكَ كَلِمَتَهُ يَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ يَا مَنْ (لا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَ لا نَوْمٌ)[13]
و دين استوار او را آشكار ساختى و سخن او را بالا بردى، اى بزرگ و بزرگوار، اى خدايى كه نه مقدمات خواب تو را مىگيرد و نه خود خواب،
يَا أَحَدُ يَا صَمَدُ يَا عَزِيزُ يَا قَادِرُ يَا قَاهِرُ يَا ذَا الْقُوَّةِ وَ السُّلْطَانِ وَ الْجَبَرُوتِ وَ الْكِبْرِيَاءِ يَا عَلِيُّ يَا قَدِيرُ
اى بىهمتا اى بىنياز، اى سربلند اى توانا اى چيره، اى نيرومند، سلطهگر، شكوهمند چيره و بزرگمنش، اى بلندپايه اى توانمند،
يَا قَرِيبُ يَا مُجِيبُ يَا حَلِيمُ يَا مُعِيدُ يَا مُتَدَانِي يَا بَعِيدُ يَا رَءُوفُ يَا رَحِيمُ يَا كَرِيمُ يَا غَفُورُ يَا ذَا الصَّفْحِ يَا مُغِيثُ
اى نزديك اى اجابتكننده، اى بردبار اى بازگرداننده، اى نزديك اى دور، اى مهرورز اى مهربان، اى گرامى اى بسيار آمرزنده اى درگذرنده، اى فريادرس
يَا مُطْعِمُ يَا شَافِي يَا كَافِي يَا كَاسِي يَا مُعَافِي يَا شَافِيَ الضُّرِّ يَا عَلِيمُ يَا حَكِيمُ يَا وَدُودُ يَا غَفُورُ يَا رَحِيمُ
اى عطاكنندهى خوراكى، اى بهبودبخش، اى كفايتكننده، اى پوشاننده اى عافيتبخش، اى بهبودبخش رنجورى، اى دانا اى حكيم اى مهرورز اى آمرزنده، اى مهربان
يَا رَحْمَانَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ يَا ذَا الْمَعَارِجِ يَا ذَا الْقُدْسِ يَا خَالِقُ يَا عَلِيمُ يَا مُفَرِّجُ يَا أَوَّابُ يَا ذَا الطَّوْلِ يَا خَبِيرُ
اى رحمتگستر در دنيا و آخرت، اى داراى درجات اى پاكيزه و منزه، اى آفريننده اى آگاه، اى كارگشا اى بسيار بازگردانده، اى بخشنده اى دانا،
يَا مَنْ خَلَقَ وَ لَمْ يَخْلُقْ يَا مَنْ (لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ)[14] يَا مَنْ بَانَ مِنَ الْأَشْيَاءِ وَ بَانَتِ الْأَشْيَاءُ مِنْهُ بِقَهْرِهِ لَهَا وَ خُضُوعِهَا لَهُ
اى كسى كه آفريدى و آفريده نشدى، اى خدايى كه نه تو كسى را زادهاى و نه كسى تو را زاده است، اى كسى كه با غلبه بر اشيا و فروتنى آنها در برابر تو، از اشيا جدايى گرفتهاى و اشيا از تو جدايى گرفتهاند،
يَا مَنْ خَلَقَ الْبِحَارَ وَ أَجْرَى الْأَنْهَارَ وَ أَنْبَتَ الْأَشْجَارَ وَ أَخْرَجَ مِنْهَا النَّارَ وَ مِنْ يَابِسِ الْأَرَضِينَ النَّبَاتَ وَ الْأَعْنَابَ
اى خدايى كه درياها را آفريدى، نهرها را جارى ساختى، درختان را روياندى و آتش را از آنها بيرون كشيدى و نيز از زمين خشك، گياه، انواع انگور
وَ سَائِرَ الثِّمَارِ وَ يَا فَالِقَ الْبَحْرِ لِعَبْدِهِ مُوسَى عَلَيْهِ السَّلَامُ وَ مُكَلِّمَهُ وَ مُغْرِقَ فِرْعَوْنَ وَ حِزْبِهِ وَ مُهْلِكَ نُمْرُودَ وَ أَشْيَاعِهِ
و ساير ميوهها را بيرون آوردى و اى شكافندهى دريا براى بندهات حضرت موسى-سلام بر او-و گفتوگوكننده با او و غرقكنندهى فرعون و گروه او و نابود كنندهى نمرود و پيروان او
وَ مُلَيِّنَ الْحَدِيدِ لِخَلِيفَتِهِ دَاوُدَ عَلَيْهِ السَّلَامُ وَ مُسَخِّرَ الْجِبَالِ مَعَهُ يُسَبِّحْنَ بِالْغُدُوِّ وَ الْآصَالِ
و اى نرمكنندهى آهن براى جانشين خود حضرت داوود-سلام بر او-و مسخركنندهى كوهها براى او در حالى كه همراه با او صبحها و عصرها به تسبيح مىپرداختند
وَ مُسَخِّرَ الطَّيْرِ وَ الْهَوَامِّ وَ الرِّيَاحِ وَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ لِعَبْدِكَ سُلَيْمَانَ عَلَيْهِ السَّلَامُ
و اى مسخركنندهى پرندگان، حشرات، بادها، جنيان و انسانها براى بندهات حضرت سليمان-سلام بر او-
وَ أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذِي اهْتَزَّ لَهُ عَرْشُكَ وَ فَرِحَتْ بِهِ مَلَائِكَتُكَ فَلَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ خَالِقُ النَّسَمَةِ وَ بَارِئُ النَّوَى وَ فَالِقُ الْحَبَّةِ
و به آن اسم تو كه عرش در برابر آن لرزيد و فرشتگان بدان شادمان گرديدند، زيرا معبودى جز تو نيست و تو آفرينندهى جانداران و پديدآورندهى هسته و شكافندهى دانه هستى از تو درخواست مىكنم
وَ بِاسْمِكَ الْعَزِيزِ الْجَلِيلِ الْكَبِيرِ الْمُتَعَالِ وَ بِاسْمِكَ الَّذِي يَنْفُخُ بِهِ عَبْدُكَ وَ مَلَكُكَ إِسْرَافِيلُ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الصُّورِ
و نيز به آن اسم سرافراز، والا، بزرگ و متعالى تو و به آن اسم تو كه بنده و فرشتهات حضرت اسرافيل-سلام بر او-با آن در شيپور [قيامت]مىدمد
فَيَقُومُ بِهِ أَهْلُ الْقُبُورِ سِرَاعاً إِلَى الْمَحْشَرِ يَنْسِلُونَ وَ بِاسْمِكَ الَّذِي رَفَعْتَ بِهِ السَّمَاوَاتِ مِنْ غَيْرِ عِمَادٍ
و در اثر آن همهى اهل قبور برمىخيزند و شتابان به سوى محشر مىروند و به آن اسم تو كه با آن آسمانها را بدون ستون نگاه داشته
وَ جَعَلْتَ بِهِ لِلْأَرَضِينَ أَوْتَاداً وَ بِاسْمِكَ الَّذِي صلحت [سَطَحْتَ] بِهِ الْأَرَضِينَ فَوْقَ الْمَاءِ الْمَحْبُوسِ
و [كوهها را]براى زمين به عنوان ميخهاى نگاهبان قرار دادى و به آن اسم تو كه زمينها را بدان بر روى آب نگاه داشته شده، گستردى
وَ بِاسْمِكَ الَّذِي حَبَسْتَ بِهِ ذَلِكَ الْمَاءَ وَ بِاسْمِكَ الَّذِي حَمَلْتَ [حكمت] بِهِ الْأَرَضِينَ مَنِ اخْتَرْتَهُ لِحَمْلِهَا
و به آن اسم تو كه آن آب را بدان نگاه داشتى و به آن اسم تو كه زمينها را به واسطهى كسى كه براى حمل آن برگزيدى، حمل كردى
وَ جَعَلْتَ لَهُ مِنَ الْقُوَّةِ مَا اسْتَعَانَ بِهِ عَلَى حَمْلِهَا وَ بِاسْمِكَ الَّذِي تَجْرِي بِهِ الشَّمْسُ وَ الْقَمَرُ وَ بِاسْمِكَ الَّذِي سَلَخْتَ بِهِ النَّهَارَ مِنَ اللَّيْلِ
و نيرويى براى او قرار دادى كه بتواند آن را حمل كند و به آن اسم تو که آفتاب و ماه بدان در جريان است و به آن اسم تو كه روز را به واسطهى آن از شب بركشيدى
وَ بِاسْمِكَ الَّذِي إِذَا دُعِيتَ بِهِ أَنْزَلْتَ أَرْزَاقَ الْعِبَادِ وَ جَمِيعِ خَلْقِكَ وَ أَرْضِكَ وَ بِحَارِكَ وَ سُكَّانِ الْبِحَارِ
و به آن اسم تو كه هرگاه بدان خوانده مىشوى، روزى بندگان، همهى آفريدهها، زمين، درياها، ساكنان درياها،
وَ الْهَوَامِّ وَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ وَ كُلِّ دَابَّةٍ أَنْتَ (آخِذٌ بِناصِيَتِها)[15] وَ بِأَنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
حشرات، جنيان، انسانها و همهى جنبندگانى را كه [موى]پيشانى و زمام اختيار آنان در دست تو است، فرو مىفرستى و به اينكه تو بر هر چيز توانايى
وَ بِاسْمِكَ الَّذِي جَعَلْتَ بِهِ لِجَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلَامُ جَنَاحاً يَطِيرُ بِهِ مَعَ الْمَلَائِكَةِ الْمُقَرَّبِينَ
و به آن اسم تو كه بدان براى جعفر-سلام بر او-بال و نيرويى قرار دادى كه به وسيلهى آن همراه با فرشتگان [مقرب]به پرواز درمىآيد
وَ بِاسْمِكَ الَّذِي دَعَاكَ بِهِ يُونُسُ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي بَطْنِ الْحُوتِ فَأَخْرَجْتَهُ مِنْهُ
و به آن اسم تو كه حضرت يونس-سلام بر او-در شكم ماهى بزرگ تو را بدان خواند و تو او را از آن بيرون آوردى
و به آن اسم تو كه به واسطهى آن درخت كدو را براى او روياندى و دعاى او را اجابت نمودى
وَ كَشَفْتَ عَنْهُ مَا كَانَ فِيهِ مِنْ ضِيقِ بَطْنِ الْحُوتِ [و]
و تنگنايى را كه در شكم ماهى بزرگ احساس مىكرد، برطرف نمودى
أَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ وَ عَلَى آلِهِ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ
و از تو درخواست مىكنم كه بر حضرت محمد، بنده و فرستادهات و بر خاندان پاك [و پاكيزه] او درود فرستى
وَ أَنْ تُفَرِّجَ عَنِّي وَ تَكْشِفَ ضُرِّي وَ تَسْتَنْقِذَنِي مِنْ وَرْطَتِي وَ تُخَلِّصَنِي مِنْ مِحْنَتِي
و كار مرا بگشايى و رنجورىام را برطرف سازى و از باتلاقى كه در آن غوطهورم نجات دهى و از اندوه و گرفتارىام برهانى
وَ تَقْضِيَ عَنِّي دُيُونِي وَ تُؤَدِّيَ عَنِّي أَمَانَتِي وَ تَكْبِتَ أَعْدَائِي [عدوي] وَ لَا تُشْمِتَ بِي حُسَّادِي
و بدهىهايم را بپردازى و امانتم را ادا و دشمنانم [دشمنم]را سركوب كنى و آنان را كه بر من حسد مىورزند، شادمان نكنى
وَ لَا تَبْتَلِيَنِي بِمَا لَا طَاقَةَ لِي بِهِ وَ أَنْ تُبَلِّغَنِي أُمْنِيَّتِي وَ تُسَهِّلَ لِي محنتي [مَحَبَّتِي] وَ تُيَسِّرَ لِي إِرَادَتِي
و به آنچه توان آن را ندارم، گرفتار نكنى و به آرزويم برسانى و آنچه را دوست دارم [گرفتارىام]را آسان كنى و آنچه را كه اراده كردهام، به راحتى به من عطا كنى
وَ تُوصِلَنِي إِلَى بُغْيَتِي وَ تَجْمَعَ لِي خَيْرَ الدَّارَيْنِ
و به مقصودم برسانى و خير دو سرا [دنيا و آخرت]را برايم گردآورى
وَ تَحْرُسَنِي وَ كُلَّ مَنْ يَعْنِينِي أَمْرُهُ بِعَيْنِكَ الَّتِي لَا تَنَامُ فِي اللَّيْلِ وَ النَّهَارِ يَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ وَ الْأَسْمَاءِ الْعِظَامِ
و من و همهى كسانى را كه كارشان مورد اهتمام من است، با آن چشم [ذات]خود كه در طول شبانهروز به خواب نمىرود، نگاهبانى كنى،
اللَّهُمَّ يَا رَبِّ أَنَا عَبْدُكَ وَ ابْنُ عَبْدِكَ وَ ابْنُ أَمَتِكَ وَ مِنْ أَوْلِيَاءِ أَهْلِ بَيْتِ نَبِيِّكَ
اى داراى عظمت، كرامت و اسمهاى بزرگ. خدايا، اى پروردگار من، من بنده و پسر دو بندهى تو (پدر و مادر) از دوستان اهل بيت پيامبرت-
صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ عَلَيْهِمْ الَّذِينَ بَارَكْتَ عَلَيْهِمْ وَ رَحِمْتَهُمْ وَ صَلَّيْتَ عَلَيْهِمْ
درود خدا بر او و بر آنان-هستم، هم آنان كه خجسته گردانيده و بر آنان رحم كرده و درود فرستادى،
كَمَا صَلَّيْتَ وَ بَارَكْتَ عَلَى إِبْرَاهِيمَ وَ آلِ إِبْرَاهِيمَ إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ
همان گونه كه بر حضرت ابراهيم و خاندان او درود فرستادى، به راستى كه تو ستوده و بلندپايهاى.
وَ لِمَجْدِكَ وَ طَوْلِكَ أَسْأَلُكَ يَا رَبَّاهْ يَا رَبَّاهْ يَا رَبَّاهْ يَا رَبَّاهْ يَا رَبَّاهْ يَا رَبَّاهْ يَا رَبَّاهْ يَا رَبَّاهْ يَا رَبَّاهْ يَا رَبَّاهْ
به جهت بلندپايگى و بخشش تو از تو درخواست مىكنم اى پروردگار من، اى پروردگار من، اى پروردگار من، اى پروردگار من، اى پروردگار من، اى پروردگار من، اى پروردگار من، اى پروردگار من، اى پروردگار من، اى پروردگار من،
بِحَقِّ مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ [عَلَى] آلِهِ وَ بِحَقِّكَ عَلَى نَفْسِكَ إِلَّا خَصَمْتَ أَعْدَائِي
به حق حضرت محمد-درود خدا بر او و خاندان او-بنده و فرستادهات و به حق تو بر خويشتن، كه بر دشمنان من
وَ حُسَّادِي وَ خَذَلْتَهُمْ وَ انْتَقَمْتَ لِي مِنْهُمْ وَ أَظْهَرْتَنِي عَلَيْهِمْ وَ كَفَيْتَنِي أَمْرَهُمْ وَ نَصَرْتَنِي عَلَيْهِمْ وَ حَرَسْتَنِي [و حرمتني] مِنْهُمْ
و كسانى كه به من حسد مىورزند، غلبه كنى و آنان را خوار گردانى و انتقام مرا از آنان بگيرى و بر آنان پيروز گردانى و مرا از آنان كفايت كنى و عليه آنان يارى دهى و از شر آنان نگاه دارى
وَ وَسَّعْتَ عَلَيَّ [فِي] رِزْقِي وَ بَلَّغْتَنِي غَايَةَ أَمَلِي إِنَّكَ قَرِيبٌ [سَمِيعٌ] مُجِيبٌ[17]
و روزىات را بر من بگسترانى و به منتهاى آرزويم برسانى، به راستى كه تو شنوا [نزديك]و اجابتكنندهاى.
[1]) سوره الاعراف، آیه 54 [2]) سوره الرحمن، آیه 27 [3]) سوره الکهف ، آیه 109 [4]) سوره الاعراف، آيه 54
[5]) سوره مؤمنون، آيه 14 [6]) سوره الفرقان، آيات 1 و 2 [7]) سوره الفرقان، آيه 10 [8]) سوره زخرف، آيه 85
[9]) سوره الرحمان، آيه 78 [10]) سوره ملك، آيات 1 و 2 [11]) سوره الفرقان، آيه 61 [12]) سوره النمل ، آیه 26
[13]) سوره البقره، آیه 255 [14]) سوره الاخلاص، آیه 3 [15]) سوره هود، آیه 56 [16]) سوره الصافات، آیه 146
[17]) مصباح المتهجد، ص 818