روزه گرفتن در ایام البیض ماه رجب (اقبال الاعمال)
۲۲ فروردین ۱۳۹۵ 0 ادعیه و زیاراتالجزء الثانی؛ الباب الثامن فيما نذكره مما يختص بشهر رجب و بركاته و ما نختاره من عباداته و خيراته و فيه فصول، فصل فيما نذكره من أيام البيض من رجب و لياليها
جلد دوم؛ باب هشتم: اعمال مخصوص ماه رجب و برکات و خیرات آن، فصل پنجاه و پنجم، فضيلت روزها و شبهاى بيض:
وَجَدْنَاهُ فِي الْمَنْقُولِ عَنِ الرَّسُولِ ص أَنَّهُ قَالَ
در روايت منقول از رسول خدا-صلّى اللّه عليه و آله و سلّم-آمده است:
مَنْ صَامَ ثَلَاثَةَ أَيَّامٍ مِنْ رَجَبٍ وَ قَامَ لَيَالِيَهَا فِي أَوْسَطِهِ ثَلَاثَ عَشْرَةَ وَ أَرْبَعَ عَشْرَةَ وَ خَمْسَ عَشْرَةَ
هركس سه روز وسط ماه رجب، يعنى سيزدهم و چهاردهم و پانزدهم آن را روزه بدارد و در شبهاى آن شبخيزى كند،
وَ الَّذِي بَعَثَنِي بِالْحَقِّ إِنَّهُ لَا يَخْرُجُ مِنَ الدُّنْيَا إِلَّا بِالتَّوْبَةِ [على التوبة] النَّصُوحِ وَ يُغْفَرُ لَهُ بِكُلِّ يَوْمٍ صَامَهُ سَبْعُونَ كَبِيرَةً
به خدايى كه به حق مرا برانگيخت سوگند، با توبهى خالصانه از دنيا مىرود و در برابر هر روز روزه، هفتاد گناه كبيرهى او آمرزيده مىگردد
وَ يُقْضَى لَهُ سَبْعُونَ حَاجَةً عِنْدَ الْفَزَعِ الْأَكْبَرِ وَ سَبْعُونَ حَاجَةً إِذَا دَخَلَ قَبْرَهُ وَ سَبْعُونَ حَاجَةً إِذَا خَرَجَ مِنْ قَبْرِهِ
و هفتاد حاجت او هنگام هراس بزرگتر [روز قيامت]و هفتاد حاجت ديگر هنگام وارد شدن به قبر و هفتاد حاجت ديگر هنگام بيرون آمدن از قبر
وَ سَبْعُونَ حَاجَةً إِذَا نُصِبَ الْمِيزَانُ وَ سَبْعُونَ حَاجَةً عِنْدَ الصِّرَاطِ وَ كَأَنَّمَا عَتَقَ بِكُلِّ يَوْمٍ يَصُومُهُ سَبْعِينَ مِنْ وُلْدِ إِسْمَاعِيلَ
و هفتاد حاجت ديگر هنگامى كه ترازوى سنجش اعمال نهاده مىشود و هفتاد حاجت ديگر او در كنار [پل]صراط برآورده مىشود و در برابر هر روز، گويى كه هفتاد تن از فرزندان حضرت اسماعيل را از بردگى آزاد كرده است
وَ كَأَنَّمَا خَتَمَ الْقُرْآنَ سَبْعِينَ أَلْفَ مَرَّةٍ وَ كَأَنَّمَا رَابَطَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ سَبْعِينَ سَنَةً وَ كَأَنَّمَا بَنَى سَبْعِينَ قَنْطَرَةً فِي سَبِيلِ اللَّهِ
و گويى كه هفتاد هزار بار قرآن را ختم كرده و هفتاد سال در راه خدا مرزبانى كرده و هفتاد پل در راه خدا ساخته است
وَ شُفِّعَ فِي سَبْعِينَ مِنْ أَهْلِ بَيْتِهِ مِمَّنْ وَجَبَتْ لَهُ النَّارُ وَ بُنِيَ لَهُ فِي جَنَّاتِ الْفِرْدَوْسِ
و نيز از هفتاد تن از افراد خانوادهاش كه آتش جهنم بر آنها واجب گرديده، شفاعت مىكند و هفتاد هزار شهر در بهشتهاى فردوس براى او ساخته مىشود،
سَبْعُونَ أَلْفَ مَدِينَةٍ فِي كُلِّ مَدِينَةٍ سَبْعُونَ أَلْفَ قَصْرٍ وَ فِي كُلِّ قَصْرٍ أَلْفُ حَوْرَاءَ وَ لِكُلِّ حَوْرَاءَ سَبْعُونَ أَلْفَ خَادِمٍ
شهرهايى كه در هر يك هفتاد هزار كاخ و در هر كاخ هزار حورى است و هر حورى هزار خادم دارد
وَ رُوِّينَا بِإِسْنَادِنَا إِلَى جَدِّي أَبِي جَعْفَرٍ الطُّوسِيِّ فِيمَا رَوَاهُ عَنِ الصَّادِقِ ع قَالَ
جدّم «ابو جعفر طوسى» نقل كرده است كه امام صادق-عليه السّلام-فرمود:
مَنْ صَامَ أَيَّامَ الْبِيضِ مِنْ رَجَبٍ كَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِكُلِّ يَوْمٍ صِيَامَ سَنَةٍ وَ قِيَامَهَا وَ وَقَفَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ مَوْقِفَ الْآمِنِين
هركس ايام بيض ماه رجب را روزه بدارد، خداوند در برابر روزهى هر روز، روزه و شب خيزى يك سال را براى او مىنويسد و در روز قيامت در جايگاه ايمنان مىايستد.»[1]
[1]) مصباح المتهجد، ص 810.