نماز مستحبی و دعا در شب مبعث (اقبال الاعمال)
۲۹ فروردین ۱۳۹۵ 0 ادعیه و زیاراتالجزء الثانی؛ الباب الثامن فيما نذكره مما يختص بشهر رجب و بركاته و ما نختاره من عباداته و خيراته و فيه فصول، فصل فيما نذكره من عمل ليلة سبع و عشرين من رجب
جلد دوم؛ باب هشتم: اعمال مخصوص ماه رجب و برکات و خیرات آن، فصل نودم، عمل شب بيست و هفتم رجب، دومین عمل، نمازی است دوازده رکعتی:
و من عمل هذه الليلة مما رويناه عن الثقات في عدة روايات منها ما رواه محمد بن علي الطرازي فقال في كتابه ما هذا لفظه
يكى ديگر از اعمال اين شب، عملى است كه طىّ چندين روايت از راويان مورد اعتماد نقل شده است. از جمله «محمد بن على طرازى» در كتاب خود آورده است
عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا قَالُوا حَدَّثَنَا الْقَاضِي عَبْدُ الْبَاقِي بْنُ قَانِعِ بْنِ مَرْوَانَ قَالَ حَدَّثَنِي مَرْوَانُ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ زَكَرِيَّا الْغَلَابِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عُفَيْرٍ الضَّبِّيُّ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ الثَّانِي ع وَ حَدَّثَنَا أَبُو الْمُفَضَّلِ مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ رَحِمَهُ اللَّهُ إِمْلَاءً بِبَغْدَادَ قَالَ حَدَّثَنَا جَعْفَرُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ سَهْلِ بْنِ فَرُّوخٍ أَبُو الْفَضْلِ الدَّقَّاقُ قَالَ حَدَّثَنَا جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ زَكَرِيَّا الْغَلَابِيُّ عَنِ الْعَبَّاسِ بْنِ بَكَّارٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عُفَيْرٍ الضَّبِّيُّ عَمَّنْ حَدَّثَهُ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ الثَّانِي ع وَ أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ وَهْبَانَ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عُفَيْرٍ الضَّبِّيُّ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ الثَّانِي ع قَالَ قَالَ
و نيز «ابو المفضّل محمد بن عبد اللّه» -رحمه اللّه-در «بغداد» براى ما املا كرده و نيز «محمد بن وهبان» نقل كرده است. همگى گفته‌اند كه حضرت امام ابو جعفر ثانى-عليه السّلام- فرمود:
إِنَّ فِي رَجَبٍ لَيْلَةً [لليلة] هِيَ خَيْرٌ لِلنَّاسِ مِمَّا طَلَعَتْ عَلَيْهِ الشَّمْسُ وَ هِيَ لَيْلَةُ سَبْعٍ وَ عِشْرِينَ مِنْهُ نُبِّئَ رَسُولُ اللَّهِ ص فِي صَبِيحَتِهَا
در ماه رجب شبى است كه براى مردم از آنچه آفتاب بر آن مى‌تابد بهتر است و آن، شب بيست و هفتم رجب است، همان شب كه در صبح آن، رسول خدا-صلّى اللّه عليه و آله و سلّم-به پيامبرى رسيد.»
وَ إِنَّ لِلْعَامِلِ فِيهَا أَصْلَحَكَ اللَّهُ مِنْ شِيعَتِنَا مِثْلَ أَجْرِ عَمَلِ سِتِّينَ سَنَةً قِيلَ وَ مَا الْعَمَلُ فِيهَا
راوى مى‌گويد: حضرت در ادامه فرمود: «خداوند امور تو را سامان دهد! هركس از شيعيان ما در آن عمل كند، پاداش عمل شصت سال براى او خواهد بود.» عرض شد: «عمل اين شب چيست؟»
قَالَ إِذَا صَلَّيْتَ الْعِشَاءَ الْآخِرَةَ وَ أَخَذْتَ مَضْجَعَكَ ثُمَّ اسْتَيْقَظْتَ أَيَّ سَاعَةٍ مِنْ سَاعَاتِ اللَّيْلِ كَانَتْ قَبْلَ زَوَالِهِ أَوْ بَعْدَهُ
فرمود: «هرگاه نماز عشا را خواندى و در رختخواب جاى گرفتى و در هر ساعت از شب-خواه پيش از نيمه‌شب و يا بعد از آن-از خواب برخاستى،
صَلَّيْتَ اثْنَتَيْ عَشْرَةَ رَكْعَةً بِاثْنَتَيْ عَشْرَةَ سُورَةً مِنْ خِفَافِ الْمُفَصَّلِ مِنْ بَعْدِ يس[1] إِلَى الْحَمْدِ[2]
دوازده ركعت نماز بخوان، در هر ركعت دوازده سوره از سوره‌هاى كوچك از سوره‌هاى «مفصّل» ، يعنى بعد از سوره‌ى «يس» تا سوره‌ى «حمد» را بخوان
فَإِذَا فَرَغْتَ بَعْدَ كُلِّ شَفْعٍ جَلَسْتَ بَعْدَ التَّسْلِيمِ وَ قَرَأْتَ الْحَمْدَ سَبْعاً وَ الْمُعَوِّذَتَيْنِ[3] سَبْعاً وَ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ[4] سَبْعاً
و زمانى كه بعد از هر دو ركعت نشستى و سلام دادى، سوره‌ى «حمد»، دو سوره‌ى معوذتين، سوره‌ى «قُلْ هُوَ اَللّهُ أَحَدٌ» ،
وَ قُلْ يَا أَيُّهَا الْكَافِرُونَ[5] سَبْعاً وَ إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ[6] سَبْعاً وَ آيَةَ الْكُرْسِيِّ[7] سَبْعاً وَ قُلْتَ بَعْدَ ذَلِكَ مِنَ الدُّعَاءِ
سوره‌ى «قُلْ يا أَيُّهَا اَلْكافِرُونَ»، سوره‌ى «إِنّا أَنْزَلْناهُ» و آية الكرسى هركدام را هفت بار بخوان و بعد اين دعا را بخوان:
(الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَمْ يَتَّخِذْ صَاحِبَةً وَ لَا وَلَداً وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ
ستايش خدايى را كه هيچ‌كس را به همسرى و فرزندى برنگرفت و هيچ شريكى در فرمانروايى ندارد
وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ وَلِيٌّ مِنَ الذُّلِّ وَ كَبِّرْهُ تَكْبِيراً)[8]
و از روى خوارى، هيچ‌كس را به سرپرستى [امرى]نپذيرفته است و خدا را چنان‌كه بايد به بزرگى ياد كن.
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِمَعَاقِدِ عِزِّكَ عَلَى أَرْكَانِ عَرْشِكَ وَ مُنْتَهَى الرَّحْمَةِ مِنْ كِتَابِكَ
خدايا، به گره‌گاه‌هاى سربلندى پايه‌هاى عرش و به منتهاى رحمت تو كه در كتابت وجود دارد
وَ بِاسْمِكَ الْأَعْظَمِ الْأَعْظَمِ الْأَعْظَمِ وَ بِذِكْرِكَ [الْأَجَلِ] الْأَعْلَى الْأَعْلَى الْأَعْلَى
و به آن اسم اعظم اعظم اعظم و به والاترين و برترين برترين برترين ياد تو
وَ بِكَلِمَاتِكَ التَّامَّاتِ الَّتِي تَمَّتْ صِدْقاً وَ عَدْلًا أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَفْعَلَ بِي مَا أَنْتَ أَهْلُهُ
و به سخنان كامل تو كه از لحاظ درستى و دادگرى، تام و بى‌كاستى است درخواست مى‌كنم كه بر حضرت محمد و آل محمد درود فرستى و آن‌چنان‌كه زيبنده‌ى تو است، با من رفتار كنى.
وَ ادْعُ بِمَا شِئْتَ [أَحْبَبْتَ] فَإِنَّكَ لَا تَدْعُو بِشَيْءٍ إِلَّا أُجِبْتَ مَا لَمْ تَدْعُ بِمَأْثَمٍ أَوْ قَطِيعَةِ رَحِمٍ أَوْ هَلَاكِ قَوْمٍ مُؤْمِنِينَ
سپس هر دعايى را كه دوست داشتى، بخوان؛ زيرا در مورد هر چيز دعا كنى، مستجاب مى‌گردد، مگر آنكه درباره‌ى گناه، يا قطع ارتباط با خويشاوندان، يا نابودى گروهى از مؤمنان دعا كنى
وَ تُصْبِحُ صَائِماً وَ إِنَّهُ يُسْتَحَبُّ [يُحْتَسَبُ] لَكَ صَوْمُهُ فَإِنَّهُ يُعَادِلُ صَوْمَ سَنَة
و فرداى آن روز را روزه بگير، زيرا روزه‌ى اين روز مستحب است و با روزه‌ى يك سال برابرى مى‌كند.
کانال قرآن و حدیث را درشبکه های اجتماعی دنبال کنید.
