فضیلت دوازده روز روزه داری در ماه شعبان (اقبال الاعمال)
۰۴ اردیبهشت ۱۳۹۵ 0 ادعیه و زیاراتالجزء الثانی؛ الباب التاسع فيما نذكره من فضل شهر شعبان و فوائده و كمال موائده و موارده و فيه فصول؛ فصل فيما نذكره من فضل صوم اثني عشر يوما من شعبان
جلد دوم؛ باب نهم: فضیلت ماه شعبان و مزایا و اعمال ماه و در این باب فصل هایی قرار دارد، فصل سی و چهارم، فضيلت دوازده روز روزه‌دارى در ماه شعبان:
رَوَيْنَاهُ بِإِسْنَادِنَا إِلَى أَبِي جَعْفَرِ بْنِ بَابَوَيْهِ فِيمَا ذَكَرَهُ فِي كِتَابِ ثَوَابِ الْأَعْمَالِ وَ أَمَالِيهِ بِإِسْنَادِهِ إِلَى النَّبِيِّ ص قَالَ
«ابو جعفر ابن بابويه» در كتاب «امالى» و «ثواب الاعمال» به نقل از پيامبر اكرم-صلّى اللّه عليه و آله و سلّم-آورده است:
وَ مَنْ صَامَ مِنْ شَعْبَانَ اثْنَيْ عَشَرَ يَوْماً زَارَهُ كُلَّ يَوْمٍ فِي قَبْرِهِ تِسْعُونَ أَلْفَ مَلَكٍ إِلَى النَّفْخِ فِي الصُّور
«هركس دوازده روز از ماه شعبان را روزه بدارد، در هر روز تا روزى كه در شيپور قيامت دميده مى‌شود، نود هزار فرشته او را زيارت مى‌كنند.»[1]
[1]) ثواب الاعمال، ص 87؛ امالى صدوق، ص 30
کانال قرآن و حدیث را درشبکه های اجتماعی دنبال کنید.
