دعای سبحان الذی ینشی السحاب الثقال
۱۴ اردیبهشت ۱۳۹۵ 0 ادعیه و زیاراتالجزء الأول؛ أبواب أحكام شهر رمضان؛ الباب السابع و العشرون فيما نذكره من زيادات و دعوات في الليلة الثالثة و العشرين منه و يومها، فصل فيما يختص باليوم الثالث و العشرين من شهر رمضان
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب بیست و هفتم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز بیست و سوم ماه، فصل دعاهای مخصوص روز بیست و سوم رمضان (دعای اول):
مِنْ دُعَاءِ الْيَوْمِ الثَّالِثِ وَ الْعِشْرِينَ
از دعای روز بیست و سوم
سُبْحَانَ اللَّهِ الَّذِي (يُنْشِئُ السَّحابَ الثِّقالَ وَ يُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ وَ الْمَلائِكَةُ مِنْ خِيفَتِهِ وَ يُرْسِلُ الصَّواعِقَ فَيُصِيبُ بِها مَنْ يَشاءُ)[1]
منزّه باد خدايى كه ابرهاى سنگين را پديد مى‌آورد و آذرخش همراه با ستايش او، و نيز فرشتگان از بيم او، او را به پاكى مى‌ستايند و آذرخش‌ها را مى‌فرستد و هركس را كه بخواهد دچار آن مى‌كند
(وَ يُرْسِلُ الرِّياحَ بُشْراً بَيْنَ يَدَيْ رَحْمَتِهِ)[2] وَ يُنَزِّلُ الْمَاءَ مِنَ السَّمَاءِ بِكَلِمَاتِهِ وَ يُنْبِتُ النَّبَاتَ بِقُدْرَتِهِ وَ يَسْقُطُ الْوَرَقُ بِعِلْمِهِ [بِأَمْرِهِ]
و بادها را به‌عنوان مژده‌رسان پيش از رحمت خود [باران]گسيل مى‌دارد و آب را با كلمات خود از آسمان فرومى‌فرستد و گياه را به قدرت خويش مى‌روياند و برگ درختان را به علم [فرمان]خود فرومى‌ريزد.
سُبْحَانَ اللَّهِ بَارِئِ النَّسَمِ سُبْحَانَ اللَّهِ الْمُصَوِّرِ سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ الْأَزْوَاجِ كُلِّهَا سُبْحَانَ اللَّهِ جَاعِلِ الظُّلُمَاتِ وَ النُّورِ
پاكا خداى پديدآورنده‌ى انسان‌ها، پاكا خداى صورت‌نگار، پاكا خداى آفريننده‌ى تمام جفت‌ها، پاكا خداى آفريننده‌ى تاريكى‌ها و نور،
سُبْحَانَ اللَّهِ فَالِقِ الْحَبِّ وَ النَّوَى سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ كُلِّ شَيْءٍ
پاكا خداى آفريننده‌ى همه‌ى اشيا،
سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ مَا يُرَى وَ مَا لَا يُرَى سُبْحَانَ اللَّهِ مِدَادَ كَلِمَاتِهِ (سُبْحانَ اللَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ)[3]
پاكا خداى آفريننده‌ى موجوداتى كه ديده مى‌شوند و يا نمى‌شوند، منزّه باد خدا به اندازه‌ى نوشتن كلمات او، پاكا خدا، پروردگار جهانيان.
ثَلَاثا
کانال قرآن و حدیث را درشبکه های اجتماعی دنبال کنید.
