دعای روز بیست و سوم رمضان از مجموعه امام سجاد (ع)
۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۵ 0 ادعیه و زیاراتالجزء الأول؛ أبواب أحكام شهر رمضان؛ الباب السابع و العشرون فيما نذكره من زيادات و دعوات في الليلة الثالثة و العشرين منه و يومها، فصل فيما يختص باليوم الثالث و العشرين من شهر رمضان، دعاء آخر في اليوم الثالث و العشرين من شهر رمضان من مجموعة مولانا زين العابدين ع
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب بیست و هفتم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز بیست و سوم ماه، فصل دعاهای مخصوص روز بیست و سوم رمضان (دعای سوم) به نقل از مجموعهى مولى امام زين العابدين-عليه السّلام-:
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ يَا رَبَّ لَيْلَةِ الْقَدْرِ وَ جَاعِلَهَا خَيْراً (مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ)[1]
خداوندا، از تو درخواست مىكنم، اى پروردگار شب قدر و كسى كه آن را بهتر از هزار ماه قرار دادهاى
وَ رَبَّ اللَّيْلِ وَ النَّهَارِ وَ الْجِبَالِ وَ الْبِحَارِ وَ الظُّلَمِ وَ الْأَنْوَارِ وَ الْأَرْضِ وَ السَّمَاءِ
و اى پروردگار شب و روز و كوهها و درياها و تاريكىها و روشنايىها و زمين و آسمان،
يَا بَارِئُ يَا مُصَوِّرُ يَا مُنْشِئُ يَا خَالِقُ يَا جَبَّارُ يَا رَازِقُ يَا مَنَّانُ
اى آفريدگار اى نگارگر اى پديدآورنده اى آفريننده اى باشكوه اى روزىرسان اى بسيار بخشنده
يَا اللَّهُ يَا رَحْمَانُ يَا اللَّهُ يَا قَيُّومُ يَا اللَّهُ يَا بَدِيعَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ
اى خدا اى رحمتگر اى خدا اى پاينده اى خدا اى نوآفرين آسمانها و زمين
يَا اللَّهُ يَا مَنْ (جَعَلَ فِي السَّماءِ بُرُوجاً وَ جَعَلَ فِيها سِراجاً وَ قَمَراً مُنِيراً)[2]
اى خدا اى كسى كه در آسمان برجها و چراغ و ماه فروزان قرار دادهاى،
يَا اللَّهُ يَا مَنْ (جَعَلَ اللَّيْلَ وَ النَّهارَ خِلْفَةً لِمَنْ أَرادَ أَنْ يَذَّكَّرَ أَوْ أَرادَ شُكُوراً)[3]
اى خدا اى كسى كه شب و روز را براى كسى كه بخواهد به ياد تو بوده يا از تو سپاسگزارى كند، جانشين يكديگر قرار دادى،
يَا اللَّهُ يَا حَيُّ يَا مُحْيِي الْمَوْتَى وَ مُمِيتَ الْأَحْيَاءِ وَ بَاعِثَ مَنْ فِي الْقُبُورِ
اى خدا اى زنده اى زندهكنندهى مردگان و ميرانندهى زندگان و برانگيزانندهى اهل قبور،
يَا اللَّهُ يَا مَنْ لَهُ الْأَسْماءُ الْحُسْنى بِجَاهِ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
اى خدا اى كسى كه زيباترين نامها از آن تو است، به مقام و منزلت محمّد و آل محمّد بر محمّد و آل محمّد درود فرست
وَ اجْعَلْنِي مِنْ أَوْفَرِ عِبَادِكَ نَصِيباً مِنْ كُلِّ خَيْرٍ أَنْزَلْتَهُ فِي هَذِهِ اللَّيْلَةِ وَ فِي هَذَا الْيَوْمِ
و مرا از بهرهورترين بندگان از تمام خيراتى كه در اين شب و اين روز فروفرستادهاى و يا فرومىفرستى-
أَوْ أَنْتَ مُنْزِلُهُ مِنْ نُورٍ تَهْدِي بِهِ أَوْ رَحْمَةٍ تَنْشُرُهَا أَوْ رِزْقٍ تَبْسُطُهُ بَيْنَ عِبَادِكَ
مانند نورى كه بهوسيلهى آن هدايت مىكنى و رحمتى كه مىگسترانى و روزىاى كه ميان بندگانت پخش مىكنى
أَوْ بَلَاءٍ تَدْفَعُهُ أَوْ شَرٍّ تَصْرِفُهُ أَوْ ضُرٍّ تَكْشِفُهُ وَ اجْعَلْنِي مِنْ ذَلِكَ كُلِّهِ مِنْ أَوْلِيَائِكَ الصَّالِحِينَ
و بلايى كه دفع و بديى و رنجورىاى كه برطرف مىكنى-قرار ده و در تمام اين امور مرا از دوستان شايستهات
الَّذِينَ اسْتَجَبْتَ لَهُمْ وَ اسْتَوْجَبُوا مِنْكَ الثَّوَابَ وَ أَمِنُوا بِرِضَاكَ مِنَ الْعَذَابِ يَا كَرِيمُ
كه دعايشان را مستجاب گردانيده و مستحق پاداش از جانب تو گرديده و به خشنودى تو از آنان، از عذاب تو ايمن شدهاند، قرار ده، اى بزرگوار.
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مَسْأَلَةَ الْمِسْكِينِ الْمُسْتَكِينِ وَ أَبْتَغِي مِنْكَ ابْتِغَاءَ الْبَائِسِ الْفَقِيرِ
خداوندا، مانند بيچارهى افتاده از تو درخواست مىكنم و چون نيازمند نادار تقاضا مىنمايم
وَ أَتَضَرَّعُ إِلَيْكَ تَضَرُّعَ الضَّعِيفِ الضَّرِيرِ وَ أَبْتَهِلُ إِلَيْكَ ابْتِهَالَ الْمُذْنِبِ الذَّلِيلِ مَسْأَلَةَ مَنْ خَضَعَتْ لَكَ رَقَبَتُهُ
و بسان ناتوان ستمديده به درگاهت تضرّع مىكنم و مانند گناهكار ناتوان از تو التماس مىكنم و چونان كسى تو را مىخوانم كه نفس او فروتن گرديده
وَ رَغِمَ لَكَ أَنْفُهُ وَ عَفَّرَ لَكَ وَجْهَهُ وَ سَقَطَتْ لَكَ نَاصِيَتُهُ وَ اعْتَرَفَ لَكَ بِخَطِيئَتِهِ
و بينى خود را به خاك ماليده و صورت خود را خاكآلود نموده است و پيشانىاش براى تو فروافتاده و به گناه خود اعتراف دارد
وَ فَاضَتْ إِلَيْكَ عَبْرَتُهُ وَ انْهَمَلَتْ دُمُوعُهُ وَ ضَلَّتْ عَنْهُ حِيلَتُهُ وَ انْقَطَعَتْ عَنْهُ حُجَّتُهُ
و چشمانش پر از اشك شده و سرشك از ديدگانش جارى و بيچاره گرديده است و دليلى ندارد
وَ غَمَرَتْهُ ذُنُوبُهُ وَ أَحَاطَتْ بِهِ خَطِيئَتُهُ وَ أَغْرَقَتْهُ إِسَاءَتُهُ وَ لَمْ يَجِدْ لِضُرِّهِ كَاشِفاً غَيْرَكَ
و گناهانش او را فراگرفته و خطايش بر او احاطه كرده و بدكارىاش او را غرق نموده است و براى گشايش رنجورى
وَ لَا لِكَرْبِهِ مُفَرِّجاً سِوَاكَ وَ لَا لِمَا نَزَلَ بِهِ مُنْقِذاً إِلَّا أَنْتَ فَأَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
و برطرف كردن ناراحتىاش غير تو را نمىيابد و نجات دهندهاى جز تو براى برطرف كردن آنچه بر او فرود آمده نمىيابد، پس از تو درخواست مىكنم بر محمّد و آل محمّد
كَمَا أَنْتَ أَهْلُهُ وَ كَمَا مُحَمَّدٌ وَ آلُ مُحَمَّدٍ أَهْلُهُ وَ أَنْ تُعْطِيَنِي أَفْضَلَ مَا أَعْطَيْتَ السَّائِلِينَ مِنْ عِبَادِكَ الصَّالِحِينَ
همان گونه كه زيبندهى تو است و محمد و آل محمد شايستهى آن هستند، درود فرستى و برترين چيزهايى را كه به بندگان شايستهى درخواستكنندهى از خود
وَ أَفْضَلَ مَا تُعْطِي الْبَاقِينَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ وَ أَفْضَلَ مَا تُعْطِي مَنْ تُخَلِّفُهُ مِنْ أَوْلِيَائِكَ
و بندگان مؤمن خود كه درگذشتهاند و برترين عطايايى را كه به دوستان آيندهات تا روز جزا عطا مىكنى، به من عطا كنى،
يَا كَرِيمُ وَ أَعْطِنِي فِي مَجْلِسِي هَذَا مَغْفِرَةً تُؤْمِنُنِي بِهَا مِنْ ذُنُوبِي وَ اعْصِمْنِي فِيمَا بَقِيَ مِنْ عُمُرِي
اى بزرگوار و در اين مجلس آمرزشى به من عطا كن كه به واسطهى آن مرا از گناهانم ايمن گردانى و در مقدار باقىمانده از عمرم از گناه نگاه دار
وَ ارْزُقْنِي الْحَجَّ وَ الْعُمْرَةَ فِي عَامِي هَذَا مُتَقَبَّلًا مَبْرُوراً خَالِصاً لِوَجْهِكَ يَا كَرِيمُ وَ ارْزُقْنِيهِ أَبَداً مَا أَبْقَيْتَنِي
و اى بزرگوار حجّ و عمره پذيرفته، نيك و خالص براى روى [ذات يا اسما و صفات]خود را در اين سال و براى هميشه تا زمانى كه زندهام داشتهاى، روزىام كن،
يَا كَرِيمُ اكْفِنِي مَئُونَةَ خَلْقِكَ وَ اكْفِنِي شَرَّ فَسَقَةِ الْعَرَبِ وَ الْعَجَمِ وَ اكْفِنِي شَرَّ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ وَ شَرَّ كُلِّ ذِي شَرٍّ
اى بزرگوار، مرا از شرّ همهى آفريدههايت و نيز از شرّ تبهكاران همهى جنّيان و انسانها و از شرّ هر شرّرسان
وَ شَرَّ كُلِّ دَابَّةٍ أَنْتَ (آخِذٌ بِناصِيَتِها إِنَّ رَبِّي عَلى صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ)[4] وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ
و از شرّ هر جنبندهاى كه تو [موى]پيشانى [و زمام امور]آن به دست تو است، كفايت فرما. به راستى كه تو بر راه راست استوار هستى و هيچ بازدارندگى و نيرويى جز به خداوند بلندپايه و بزرگ تحقق نمىيابد.
إِلَيْكَ بِمُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ أَمَامِي وَ أَئِمَّتِي عَنْ يَمِينِي وَ شِمَالِي أَتَقَرَّبُ [إِلَيْكَ] بِهِمْ زُلْفَى وَ أَسْتَتِرُ بِهِمْ مِنْ عَذَابِكَ وَ لَا أَجِدُ أَحَداً
به حضرت محمد-درود خدا بر او و خاندان او-از پيشاپيشم و به امامان از سمت راست و چپ خود توجه نموده و بهوسيلهى آنان [به درگاه تو]نزديكى مىجويم و از عذابت خود را مىپوشانم
أَتَوَجَّهُ بِهِ إِلَيْكَ وَ أَتَقَرَّبُ بِهِ أَوْجَهُ وَ لَا أَقْرَبُ مِنْ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ عَلَى آلِهِ أَجْمَعِينَ وَ عَلَى أَرْوَاحِهِمْ وَ أَجْسَادِهِمْ
و هيچكس مقرّبتر و نزديكتر از حضرت محمّد و آل محمّد-درود خدا بر او و بر همهى خاندان او و بر ارواح و روان و تن آنان-را نمىيابم كه بهوسيلهى او به درگاه تو توجه نموده و نزديكى بجويم.
اللَّهُمَّ احْشُرْنِي فِي زُمْرَتِهِمْ وَ أَدْخِلْنِي فِي شَفَاعَتِهِمْ وَ اجْعَلْنِي بِهِمْ (وَجِيهاً فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ وَ مِنَ الْمُقَرَّبِينَ)[5] بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
خدايا، مرا جزو گروه آنان محشور بدار و در شفاعتشان وارد كن و در دنيا و آخرت به واسطهى آنان آبرومند و از مقرّبان درگاهت بگردان، به رحمتت اى مهربانترين مهربانان.
مَا شَاءَ اللَّهُ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى خَيْرِ خَلْقِهِ أَجْمَعِينَ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّيِّبِينَ وَ سَلَّم
هرچه خدا خواست [همان مىشود]و هيچ دگرگونى و نيرويى جز به خداوند بلندپايه و بزرگ تحقق نمىيابد و درود و سلام خدا بر بهترين آفريدههايش، حضرت محمد و خاندان پاك او.