دعای روز بیست و ششم رمضان از مجموعه امام سجاد (ع)
۰۳ خرداد ۱۳۹۵ 0 ادعیه و زیاراتالجزء الأول؛ أبواب أحكام شهر رمضان؛ الباب الثلاثون فيما نذكره مما يختص بالليلة السادسة و العشرين من شهر رمضان، فصل فيما يختص باليوم السادس و العشرين من دعاء، دعاء آخر في اليوم السادس و العشرين من شهر رمضان من مجموعة مولانا زين العابدين ص
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب سی ام اعمال و دعاهای وارد شده در شب بیست و ششم ماه، فصل دعاهای مخصوص روز بیست و ششم-، دعای سوم به نقل از مجموعه‌ى مولى امام زين العابدين-صلوات اللّه عليه-:
يَا جَاعِلَ اللَّيْلِ وَ النَّهَارِ آيَتَيْنِ يَا مَاحِيَ آيَةِ اللَّيْلِ وَ جَاعِلَ آيَةِ النَّهَارِ مُبْصِرَةً لِنَبْتَغِيَ فَضْلًا مِنْهُ وَ رِضْوَاناً
اى خدايى كه شب و روز را به عنوان دو نشانه قرار داده‌اى و نشانه‌ى شب را زدوده و نشانه‌ى روز را روشن گردانيده‌اى تا روزى افزون و خشنودى تو را بطلبيم،
يَا مُفَصِّلَ كُلِّ شَيْءٍ تَفْصِيلًا يَا مَانِعَ السَّمَاوَاتِ (أَنْ تَقَعَ عَلَى الْأَرْضِ إِلَّا بِإِذْنِهِ)[1]
اى بخش‌بخش‌كننده‌ى هر چيز به نحو شايسته، اى خدايى كه آسمان‌ها را از اين‌كه جز به اذن تو بر زمين بيفتند، بازمى‌دارى
وَ حَافِظَهُمَا (أَنْ تَزُولا وَ لَئِنْ زالَتا إِنْ أَمْسَكَهُما مِنْ أَحَدٍ مِنْ بَعْدِهِ إِنَّهُ كانَ حَلِيماً غَفُوراً)[2]
و آن دو را از ناپايدارى و نابودى حفظ مى‌كنى و اگر از بين بروند، هيچ‌كس ديگر جز تو نمى‌تواند آن دو را نگاه دارد، به راستى كه تو بردبار و بسيار آمرزنده‌اى.
يَا اللَّهُ يَا وَاحِدُ يَا اللَّهُ يَا أَحَدُ يَا اللَّهُ يَا صَمَدُ يَا اللَّهُ يَا وَهَّابُ يَا اللَّهُ يَا جَوَاداً لَا يَبْخَلُ
اى خدا اى يگانه، اى خدا اى بى‌همتا، اى خدا اى بى‌نياز اى خدا اى بسيار بخشنده، اى خدا اى بخشاينده‌اى كه بخل نمى‌ورزى،
يَا اللَّهُ لَكَ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى وَ الْأَمْثَالُ الْعُلْيَا وَ الْكِبْرِيَاءُ وَ الْآلَاءُ أَسْأَلُكَ أَنَفَةً عَنِ الدُّنْيَا وَ بُغْضاً لِأَهْلِهَا
اى خدا زيباترين نام‌ها و اوصاف برتر و بزرگمنشى و نعمت‌ها از آن تو است. از تو سرباز زدن از دنيا و دشمنى با اهل آن را خواهانم،
فَإِنَّ خَيْرَهَا زَهِيدٌ وَ شَرَّهَا عَتِيدٌ وَ جَمْعَهَا يَنْفَدُ وَ صَفْوَهَا يَرْنَقُ وَ جَدِيدَهَا يَخْلُقُ
زيرا خير دنيا اندك و شرّ آن آماده است و گردآمده‌ى آن پايان مى‌پذيرد و بى‌آلايش آن آلوده مى‌گردد و نو آن مى‌پوسد
وَ خَيْرَهَا يَتَكَدَّرُ مَا فَاتَ مِنْهَا حَسْرَةٌ وَ مَا أُصِيبَ مِنْهَا فِتْنَةٌ إِلَّا مَا نَالَتْهُ [مَنْ نَالَتْهُ] مِنْهُ عِصْمَةٌ
و خير آن مكدّر مى‌گردد و هرچه از آن از دست انسان برود، مايه‌ى حسرت و افسوس است و هرچه از آن به دست آيد موجب فريفتگى است مگر آنكه [كسى كه]عصمت و نگاه‌دارى تو او را دريابد.
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الْعِصْمَةَ مِنْهَا وَ أَلَّا تَجْعَلَنِي كَمَنِ اطْمَأَنَّ إِلَيْهَا وَ أَخْلَدَ إِلَيْهَا وَ اتَّبَعَ هَواهُ
خداوندا، از تو عصمت و نگاه‌دارى از دنيا را خواهانم و اين‌كه مرا همانند كسانى كه به آن آرام گرفته و علاقمند گرديده و از هوس خود پيروى نموده‌اند، قرار ندهى.
إِلَهِي وَ سَيِّدِي كَمْ لِي مِنْ ذَنْبٍ بَعْدَ ذَنْبٍ وَ سَرَفٍ بَعْدَ سَرَفٍ سَتَرْتَهُ
اى معبود و آقاى من، چه گناه‌ها و اسراف‌هاى پى‌درپى كه پوشيدى
يَا رَبِّ وَ لَمْ تَكْشِفْ سِتْرَكَ عَنِّي بَلْ سَتَرْتَ الْعَوْرَةَ وَ كَثُرَتْ مِنِّي الْإِسَاءَةُ وَ عَظُمَ حِلْمُكَ عَنِّي حَتَّى خِفْتُ أَنْ أَكُونَ مُسْتَدْرَجاً
-اى پروردگار من-و پرده‌ات را از من بركنار نزدى، بلكه زشتى‌ام را پوشاندى و بدكارى من بسيار گرديد و بردبارى تو از من بسيار بزرگ شد، به حدّى كه ترسيدم مشمول استدراج [پلّه پلّه مهلت دادن به گناهكار]تو شده باشم.
إِلَهِي وَ سَيِّدِي هَذِهِ يَدِي وَ نَاصِيَتِي بِيَدِكَ مُقِرٌّ بِذَنْبِي مُعْتَرِفٌ بِخَطِيئَتِي
اى معبود و سرور من، اين دست و [موى]پيشانى من است كه در دست تو است، به گناهم اقرار و به خطايم اعتراف مى‌كنم.
فَإِنْ تَعْفُ فَرُبَّمَا عَفَوْتَ وَ صَفَحْتَ وَ أَحْسَنْتَ فَتَفَضَّلْتَ وَ إِنْ تُعَذِّبْنِي فَبِمَا قَدَّمَتْ يَدَايَ وَ مَا أَنْتَ بِظَلَّامٍ لِلْعَبِيدِ
اگر از من گذشت كنى، چه بسيار عفو كردى و چشم‌پوشى نمودى و نيكى و تفضّل كردى؛ و اگر عذابم كنى، به واسطه‌ى اعمالى است كه پيش فرستاده‌ام و تو هرگز به بندگان ستم روا نمى‌دارى.
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ يَا مَالِكَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ يَا مَنْ لَهُ السَّمَاوَاتُ وَ الْأَرْضُ
خدايا، از تو درخواست مى‌كنم بر محمّد و آل محمّد درود فرستى اى خداوندگار دنيا و آخرت، اى كسى كه آسمان‌ها و زمين از آن تو است،
يَا مَنْ (لَهُ الْخَلْقُ وَ الْأَمْرُ)[3] يَا (مَنْ بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْءٍ)[4] يَا مَنْ (يُجِيرُ وَ لا يُجارُ عَلَيْهِ)[5]
اى خدايى كه آفرينش و فرمان از آن تو است، اى كسى كه سلطنت برتر همه‌ى اشيا به دست تو است، اى خدايى كه پناه مى‌دهى و هيچ‌كسى نمى‌تواند چيزى را برخلاف نظر تو در پناه خود درآورد،
أَسْأَلُكَ فِي هَذِهِ السَّاعَةِ بِجَاهِ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
در اين لحظه به مقام و منزلت محمّد و آل محمّد از تو خواستارم كه بر محمّد و آل محمّد درود فرستى
وَ أَنْ تُجِيرَنِي مِنَ النَّارِ فِي يَوْمِ الدِّينِ يَوْمَ يُحْشَرُ الظَّالِمُونَ
و مرا در روز پاداش از آتش جهنّم در پناه خود درآورى، روزى كه ستمگران محشور مى‌گردند،
(يَوْمَ لا يَنْفَعُ مالٌ وَ لا بَنُونَ إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ)[6]
روزى كه دارايى و فرزندان سود نمى‌رسانند، مگر كسى كه با دل سالم و بى‌گزند به نزد خدا بيايد.
اللَّهُمَّ سَلِّمْ قَلْبِي مِنَ الْحَسَدِ وَ الْبَغْيِ وَ الْكِبْرِ وَ الْعُجْبِ وَ الرِّيَاءِ وَ النِّفَاقِ وَ سُوءِ الْأَخْلَاقِ
خداوندا، دل مرا از حسادت و تجاوز و خودبزرگ‌پندارى و خودپسندى و ريا و نفاق و خوى‌هاى زشت سالم بدار.
اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ غِنًى يُطْغِي وَ مِنْ فَقْرٍ يُنْسِي وَ مِنْ جَارٍ يُؤْذِي
خدايا، به تو پناه مى‌برم از بى‌نيازى‌اى كه موجب طغيان مى‌شود و از ناداريى‌اى كه [تو را]از ياد انسان مى‌برد و از همسايه‌اى كه آزار مى‌رساند
وَ أَعُوذُ بِكَ مِنْ فَضَائِحِ الْفَقْرِ وَ مِنْ مَذَلَّةِ الدِّينِ وَ مِنْ شَمَاتَةِ الْعَدُوِّ
و به تو پناه مى‌برم از رسوايى‌هاى نادارى و از خوارى وام و از شادى دشمن.
اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ مَوْقِفٍ يُعْرِضُ فِيهِ الصَّدِيقُ وَ يَشْمَتُ بِي فِيهِ الْعَدُوُّ
خدايا، به تو پناه مى‌برم از موقعيّتى كه دوست انسان از او روى مى‌گرداند و دشمن شاد مى‌گردد
وَ يَرْحَمُنِي فِيهِ الْحَمِيمُ وَ تَزْدَرِينِي فِيهِ الْعُيُونُ وَ تَسُوءُنِي [بِي] فِيهِ الظُّنُونُ
و تنها دوست صميمى رحم مى‌آورد و چشم‌ها به انسان خرده مى‌گيرند و گمان‌ها نسبت به انسان بد مى‌گردد
وَ أَعُوذُ يَا رَبِّ أَنْ أُعَادِيَ لَكَ وَلِيّاً أَوْ أُوَالِيَ لَكَ عَدُوّاً أَوْ أَقُولَ لِحَقٍّ هَذَا بَاطِلٌ
و-اى پروردگار من-به تو پناه مى‌برم از اين‌كه دوست تو را دشمن يا دشمن تو را دوست بدارم يا به حقّ بگويم كه باطل است
أَوْ أَقُولَ لِبَاطِلٍ هَذَا حَقٌّ أَوْ أَقُولَ (لِلَّذِينَ كَفَرُوا هؤُلاءِ أَهْدى مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا سَبِيلًا)[7]
يا به باطل بگويم كه حقّ است يا بگويم كافران از مؤمنان ره‌يافته‌تر هستند.
اللَّهُمَّ سَلِّمْنِي وَ سَلِّمْ لِي دِينِي وَ أَعِنِّي عَلَى طَاعَتِكَ وَ وَفِّقْنِي لِمَرْضَاتِكَ
خدايا، مرا سالم بدار و دينم را براى من سالم بدار و بر طاعتت يارى كن و به خشنودى‌ات موفق بدار
وَ اجْعَلْنِي مِمَّنْ يَعْتَصِمُ بِحَبْلِكَ وَ مِمَّنْ يُحِلُّ حَلَالَكَ وَ يُحَرِّمُ حَرَامَكَ وَ يُؤْمِنُ بِكَ
و از كسانى قرار ده كه به ريسمانت چنگ مى‌زنند و حلالت را حلال و حرامت را حرام مى‌شمارند و به تو ايمان مى‌آورند
وَ يَتَوَكَّلُ عَلَيْكَ وَ يَرُدُّ أُمُورَهُ كُلَّهَا إِلَيْكَ وَ فَوَّضْتُ أَمْرِي إِلَيْكَ وَ أَسْلَمْتُ نَفْسِي
و بر تو توكّل مى‌كنند و همه‌ى امورشان را به تو بازمى‌گردانند و من كارم را به تو واگذار كردم و خود را تسليم تو نمودم
وَ أَلْجَأْتُ ظَهْرِي فَلَا تَكِلْنِي إِلَى نَفْسِي وَ لَا إِلَى مَخْلُوقٍ وَ أَنْتَ خَلَقْتَنِي
و پشتم را در پناه تو درآوردم، پس مرا به خود و يا هيچ آفريده واگذار مكن درحالى‌كه خود مرا آفريده‌اى
وَ لَا تُسَلِّطْ عَلَيَّ مَنْ لَا يَرْحَمُنِي وَ لَا تَجْعَلْنِي عِظَةً لِغَيْرِي وَ خِرْ لِي
و كسى را كه بر من رحم نمى‌كند بر من مسلّط مكن و مرا مايه‌ى پند و عبرت ديگران قرار مده
وَ اخْتَرْ لِي فِي جَمِيعِ أُمُورِي خِيَرَةً فِي عَافِيَةٍ وَ سَهِّلْ عَلَيَّ أُمُورَ دُنْيَايَ وَ آخِرَتِي
و براى من خير مقدّر مكن و در تمام امور خير را همراه با عافيت براى من برگزين و امور دنيا و آخرت مرا آسان كن.
إِلَهِي وَ سَيِّدِي عَبْدُكَ وَ ابْنُ عَبْدِكَ يَسْأَلُكَ وَ يَتَضَرَّعُ إِلَيْكَ أَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
اى معبود و سرور من، اين بنده و پسر بنده‌ى تو است كه از تو درخواست و به درگاه تو تضرّع مى‌كند. از تو خواهانم كه بر محمّد و آل محمّد درود فرستى
وَ أَنْ تُعِينَنِي عَلَى جِهَادِ نَفْسِي وَ تُبْ عَلَيَّ وَ اعْصِمْنِي فَإِنِّي فَقِيرٌ إِلَيْكَ فَأَغْنِ فَقْرِي
و مرا عليه نادانى نفسم يارى كنى و توبه‌ام را بپذيرى و [از گناه و غفلت]نگاه دارى، زيرا من به درگاه تو نيازمندم، پس نيازمندى‌ام را به بى‌نيازى مبدّل كن.
رَبِّ هَبْ لِي تَوْبَةً نَصُوحاً وَ نِيَّةً صَادِقَةً وَ مُكْتَسَباً حَلَالًا وَ عَمَلًا مُتَقَبَّلًا وَ أَجِرْنِي مِنَ الْجَهْلِ وَ النَّارِ
پروردگارا، مرا به توبه‌ى خالصانه و نيت راستين و كسب حلال و كردار مورد قبول مؤفق گردان و از نادانى و آتش جهنّم در پناه خود در آور.
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الْعَفْوَ وَ الْعَافِيَةَ اللَّهُمَّ إِنِّي أَتَيْتُكَ هَارِباً مِنْ ذُنُوبِي تَائِباً وَ لِمَغْفِرَتِكَ طَالِباً
خداوندا، گذشت و عافيت را از تو خواهانم. خدايا، گريزان و توبه‌كنان از گناهانم و درحالى‌كه خواهان آمرزش
وَ إِلَيْكَ رَاغِباً فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْ لِي وَ ارْحَمْنِي وَ اعْصِمْنِي
و مشتاق توام، به درگاهت آمده‌ام، پس بر محمّد و آل محمّد درود فرست و مرا بيامرز و بر من رحم آر و مرا نگاه دار
وَ تُبْ عَلَيَ (إِنَّكَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ)[8] وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى رَسُولِهِ سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ النَّبِيِّ وَ آلِهِ وَ سَلَّم
و توبه‌ام را بپذير، به راستى كه تو توبه‌پذير و مهربان هستى. درود و سلام خداوند بر فرستاده‌ى خود حضرت محمّد، پيامبر خدا و خاندان او
کانال قرآن و حدیث را درشبکه های اجتماعی دنبال کنید.
