نماز حضرت فاطمه زهرا (س) (مفاتیح الجنان)

اعمال روز جمعه؛

... نمازهای دیگر نیز نقل شده و آنها بسیار است و ذکر بعضی از آنها در اینجا مناسب است، اگرچه اکثر آنها اختصاصی به جمعه ندارد، لکن در روز جمعه به جا آوردن آنها افضل است. از جمله آنهاست:

6. نماز حضرت زهرا (س)

مولف گوید که سید بن طاووس در جمال الاسبوع از برای هریک از ائمه علیهم السلام نمازی با دعا ذکر نموده و از جمله ‏نماز حضرت فاطمه صلوات الله عليها است؛ روايت شده كه حضرت فاطمه عليها السلام دو ركعت نماز مى‏ كرد كه جبرئيل عليه السلام تعليم او كرده بود در ركعت اول بعد از «سوره حمد» صد مرتبه «سوره قدر» و در ركعت دوم بعد از «حمد» صد مرتبه «سوره توحيد» مى ‏خواند و چون سلام مى ‏گفت اين دعا را مى‏ خواند.

دعای آن حضرت:

سُبْحَانَ ذِي الْعِزِّ الشَّامِخِ الْمُنِيفِ‏

منزه است خداى صاحب عزت و مقام بلند

سُبْحَانَ ذِي الْجَلاَلِ الْبَاذِخِ الْعَظِيمِ‏

منزه است خداى صاحب جلال و كبريايى و عظمت

سُبْحَانَ ذِي الْمُلْكِ الْفَاخِرِ الْقَدِيمِ‏

منزه است خداى صاحب ملك فاخر ازلى

سُبْحَانَ مَنْ لَبِسَ الْبَهْجَةَ وَ الْجَمَالَ‏

منزه است خدايى كه لباس حسن و جمال به قامت خود آراسته

سُبْحَانَ مَنْ تَرَدَّى بِالنُّورِ وَ الْوَقَارِ

منزه است خدايى كه رداى - نور وقار در بر دارد

سُبْحَانَ مَنْ يَرَى أَثَرَ النَّمْلِ فِي الصَّفَا

منزه است خدايى كه اثر پاى مورچه را در سنگ سخت سياه مى ‏بيند

سُبْحَانَ مَنْ يَرَى وَقْعَ الطَّيْرِ فِي الْهَوَاءِ

منزه است خدايى كه خط سير مرغ را در هوا مى‏ بيند

سُبْحَانَ مَنْ هُوَ هَكَذَا لاَ هَكَذَا غَيْرُهُ‏

منزه است خدايى كه تنها او بدين كمال است و غير وى داراى اين كمال نيست.

و سيد گفته است كه در روايت ديگر وارد شده است كه بعد از اين نماز تسبيح مشهور حضرت فاطمه عليها السلام را كه بعد از هر نماز خوانده مى ‏شود بخواند و بعد از آن صد مرتبه صلوات بر محمد و آل محمد بفرستد و شيخ در مصباح المتهجدين فرموده نماز حضرت فاطمه عليها السلام دو ركعت است در ركعت اول «حمد» و صد مرتبه «قدر» و در دوم «حمد» و صد مرتبه «توحيد» و چون سلام داد تسبيح حضرت زهراء عليها السلام بخواند پس بگويد

سُبْحَانَ ذِي الْعِزِّ الشَّامِخِ ( الْمُنِيفِ سُبْحَانَ ذِي الْجَلاَلِ الْبَاذِخِ الْعَظِيمِ سُبْحَانَ ذِي الْمُلْكِ الْفَاخِرِ الْقَدِيمِ سُبْحَانَ مَنْ لَبِسَ الْبَهْجَةَ وَ الْجَمَالَ سُبْحَانَ مَنْ تَرَدَّى بِالنُّورِ وَ الْوَقَارِ سُبْحَانَ مَنْ يَرَى أَثَرَ النَّمْلِ فِي الصَّفَا سُبْحَانَ مَنْ يَرَى وَقْعَ الطَّيْرِ فِي الْهَوَاءِ سُبْحَانَ مَنْ هُوَ هَكَذَا لاَ هَكَذَا غَيْرُهُ )

تا آخر تسبيح كه ذكر شد پس فرموده و سزاوار است كسى كه اين نماز را بجا مى ‏آورد چون از تسبيح فارغ شود زانوها و دستان خود را تا آرنج برهنه نمايد و بچسباند همه مواضع سجود خود را به زمين بدون حاجز و حايلى و حاجت بخواهد و دعا كند آنچه مى ‏خواهد و بگويد در همان حال سجده‏

يَا مَنْ لَيْسَ غَيْرَهُ رَبٌّ يُدْعَى‏

اى خدايى كه غير تو نيست پروردگارى كه او را در دعا بخوانند

يَا مَنْ لَيْسَ فَوْقَهُ إِلَهٌ يُخْشَى‏

اى كسى كه نيست فوق تو خدايى كه از او بترسند

يَا مَنْ لَيْسَ دُونَهُ مَلِكٌ يُتَّقَى‏

اى كسى كه غير تو پادشاهى نيست كه از او بپرهيزند

يَا مَنْ لَيْسَ لَهُ وَزِيرٌ يُؤْتَى‏ يَا مَنْ لَيْسَ لَهُ حَاجِبٌ يُرْشَى‏ يَا مَنْ لَيْسَ لَهُ بَوَّابٌ يُغْشَى‏

اى سلطانى كه تو را وزيرى و حاجب و دربانى نيست كه به درگاهش آيند و به رشوه وسيله بسويش برانگيزند

يَا مَنْ لاَ يَزْدَادُ عَلَى كَثْرَةِ السُّؤَالِ إِلاَّ كَرَماً وَ جُوداً وَ عَلَى كَثْرَةِ الذُّنُوبِ إِلاَّ عَفْواً وَ صَفْحاً

اى خدايى كه هر چه محتاجان از تو بيشتر سؤال كنند جود و كرمت افزون مى‏ شود و هر چه بندگان گنه بيش كنند عفو و گذشت تو بيشتر مى‏ شود

صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ افْعَلْ بِي كَذَا وَ كَذَا

درود فرست بر محمد (ص) و آل محمد (ع) و حوايج مرا بر آور.

و بجاى اين كلمه حاجات خود را از خدا بخواهد