نماز مستحبی دو رکعتی در شب اول شوال (اقبال الاعمال)
۲۴ خرداد ۱۳۹۵ 0 ادعیه و زیاراتالجزء الأول؛ أبواب أحكام شهر رمضان؛ الباب السادس و الثلاثون فيما نذكره مما يختص بليلة عيد الفطر؛ و منها صلوات فضائلها باهرة بعد العشاء الآخرة
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب سی و ششم- اعمال و دعاهای مخصوص شب عید فطر؛ از دیگر اعمال این شب نمازهای بسیار بافضیلتی است که بعد از نماز عشا خوانده می شود، سومین نماز:
وَ مِنْ ذَلِكَ مَا رَوَيْنَاهُ بِإِسْنَادِنَا إِلَى الشَّيْخِ أَبِي مُحَمَّدٍ هَارُونَ بْنِ مُوسَى التَّلَّعُكْبَرِيِّ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ بِإِسْنَادِهِ عَنِ الْحَارِثِ الْأَعْوَرِ
همچنين «حارث اعور» مىگويد:
أَنَّ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِ كَانَ يُصَلِّي لَيْلَةَ الْفِطْرِ رَكْعَتَيْنِ يَقْرَأُ فِي الْأُولَى فَاتِحَةَ الْكِتَابِ[1] مَرَّةً وَ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ[2] أَلْفَ مَرَّةٍ
امير المؤمنين-صلوات اللّه عليه-در شب عيد فطر دو ركعت نماز مىخواند؛ در ركعت اوّل آن يك بار فاتحة الكتاب و هزار بار «قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ»
وَ فِي الثَّانِيَةِ فَاتِحَةَ الْكِتَابِ وَ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ مَرَّةً وَاحِدَةً ثُمَّ يَرْكَعُ وَ يَسْجُدُ فَإِذَا سَلَّمَ خَرَّ سَاجِداً وَ يَقُولُ فِي سُجُودِهِ
و در ركعت دوّم، فاتحة الكتاب يك بار و «قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ» يك بار، سپس به ركوع و سجده مىرفت و وقتى سلام نماز را مىداد به سجده مىرفت و در حال سجده
أَتُوبُ إِلَى اللَّهِ
به درگاه خدا توبه نمودم.
مِائَةَ مَرَّةٍ ثُمَّ يَقُولُ
صد بار مىگفت و آنگاه مىگفت:
يَا ذَا الْمَنِّ وَ الْجُودِ يَا ذَا الْمَنِّ وَ الطَّوْلِ يَا مُصْطَفِيَ مُحَمَّدٍ
اى بخشنده اى بخشاينده، اى ارزانىدارنده اى بخشاينده، اى برگزينندهى حضرت محمّد،
صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ افْعَلْ بِي كَذَا وَ كَذَا
بر محمّد و آل محمّد درود فرست و انجام ده با من. . .
فَإِذَا رَفَعَ رَأْسَهُ أَقْبَلَ عَلَيْنَا بِوَجْهِهِ ثُمَّ يَقُولُ وَ الَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ لَا يَفْعَلُهَا أَحَدٌ يَسْأَلُ اللَّهَ تَعَالَى شَيْئاً إِلَّا أَعْطَاهُ
و هنگامى كه سر از سجده بلند مىكرد، رو به ما مىنمود و مىفرمود: «سوگند به خدايى كه جانم به دست او است، هركس اين عمل را انجام دهد، هر چيز از خداوند متعال بخواهد، قطعا به او عطا مىكند
وَ لَوْ أَتَاهُ مِنَ الذُّنُوبِ بِعَدَدِ رَمْلِ عَالِجٍ غَفَرَ [غَفَرَهَا] اللَّهُ تَعَالَى لَهُ
و او را مىآمرزد اگرچه به اندازهى سنگريزههاى صحراى «عالج» گناه كرده باشد.