دعای بعد از نماز عید فطر (اقبال الاعمال)
۰۵ تیر ۱۳۹۵ 0 ادعیه و زیاراتالجزء الأول؛ أبواب أحكام شهر رمضان؛ الباب السابع و الثلاثون فيما نذكره من وظائف يوم عيد الفطر؛ فصل فيما نذكره من صفة صلاة العيد
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب سی و ششم- اعمال و وظایف مخصوص روز عید فطر؛ فصل نوزدهم، ویژگی نماز عید، در ادامه فصل، دعای بعد از نماز عید را بیان می کنیم:
وَ الدُّعَاءِ بَعْدَ صَلَاةِ الْعِيدِ فَقُلْ
دعاى بعد از نماز عيد؛ بعد از انجام اعمالى كه گذشت (نماز عید فطر)، دعاى نماز عيد را بخوان:
اللَّهُمَّ إِنِّي سَألتُکَ أَنْ تَرْزُقَنِي صِيَامَ شَهْرِ رَمَضَانَ وَ أَنْ تُحْسِنَ مَعُونَتِي عَلَيْهِ وَ أَنْ تُبْلِغَنِي اسْتِتْمَامَهُ وَ فِطْرَهُ
خداوندا، از تو درخواست نمودم كه روزه‌دارى در ماه رمضان را روزى‌ام كنى و نيك بر آن يارى‌ام نموده و به پايان و افطار آن برسانى
وَ أَنْ تَمُنَّ عَلَيَّ فِي ذَلِكَ بِعِبَادَتِكَ وَ حُسْنِ مَعُونَتِكَ وَ تَسْهِيلِ [وَ أَسْهَلِ] أَسْبَابِ تَوْفِيقِكَ فَأَجَبْتَنِي وَ أَحْسَنْتَ مَعُونَتِي عَلَيْهِ
و با عبادت و يارى نيك و فراهم ساختن اسباب توفيقت، بر من منّت نهى و تو [اجابتم نمودى و]نيك يارى‌ام كردى
وَ فَعَلْتَ ذَلِكَ بِي وَ عَرَّفْتَنِي حُسْنَ صَنِيعِكَ وَ كَرِيمَ إِجَابَتِكَ فَلَكَ الْحَمْدُ عَلَى مَا رَزَقْتَنِي مِنْ ذَلِكَ وَ عَلَى مَا أَعْطَيْتَنِي مِنْهُ
و با من اين‌گونه رفتار كردى و نيكى زيبا و اجابت بزرگوارانه‌ات را به من شناساندى. پس ستايش تو را بر آنچه در اين‌باره روزى‌ام كرده و عطايم نمودى.
اللَّهُمَّ وَ هَذَا يَوْمٌ عَظَّمْتَ قَدْرَهُ وَ كَرَّمْتَ حَالَهُ وَ شَرَّفْتَ حُرْمَتَهُ وَ جَعَلْتَهُ عِيداً لِلْمُسْلِمِينَ
خداوندا، اين روز، روزى است كه ارزش آن را بزرگ و منزلت آن را گرامى و حرمت آن را والا داشتى و عيد مسلمانان گردانيدى
وَ أَمَرْتَ عِبَادَكَ أَنْ يَبْرُزُوا لَكَ فِيهِ لِتُوَفِّيَ كُلَّ نَفْسٍ مَا عَمِلَتْ وَ ثَوَابَ مَا قَدَّمَتْ وَ لِتُفَضِّلَ عَلَى أَهْلِ النَّقْصِ فِي الْعِبَادَةِ
و به بندگانت دستور دادى كه در آن بيرون آيند، تا به هركس هرچه عمل كرده و پاداش آنچه پيش فرستاده، كاملا داده شود و بر كسانى كه در عبادت كاستى داشتند
وَ التَّقْصِيرِ فِي الِاجْتِهَادِ فِي أَدَاءِ الْفَرِيضَةِ مِمَّا لَا يَمْلِكُهُ [يَمْلِكُهُ] غَيْرُكَ وَ لَا يَقْدِرُ عَلَيْهِ سِوَاكَ
و در كوشش در اداى واجب [روزه]كوتاهى مى‌كردند، ترجيح داده شوند، عطايى كه غير تو اختيار و توان آن را ندارد.
اللَّهُمَّ وَ قَدْ وَافَاكَ فِي هَذَا الْيَوْمِ فِي هَذَا الْمَقَامِ مَنْ عَمِلَ لَكَ عَمَلًا قَلَّ ذَلِكَ الْعَمَلُ أَوْ كَثُرَ كُلُّهُمْ يَطْلُبُ أَجْرَ مَا عَمِلَ
خداوندا، اكنون در اين روز و در اين جايگاه، كسانى كه براى تو عمل مى‌كردند-عملشان اندك باشد يا بسيار-گرد هم آمده‌اند و همه پاداش اعمال خود را مى‌طلبند
وَ يَسْأَلُ الزِّيَادَةَ مِنْ فَضْلِكَ فِي ثَوَابِ صَوْمِهِ لَكَ وَ عِبَادَتِهِ إِيَّاكَ عَلَى حَسَبِ مَا قُلْتَ
و خواهان تفضل افزون تو در پاداش روزه‌دارى و عبادت براى تو هستند براساس فرموده‌ى تو که فرمودى:
(يَسْئَلُهُ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ كُلَّ يَوْمٍ هُوَ فِي شَأْنٍ)[1]
«همه‌ى كسانى كه در آسمان‌ها و زمين هستند از او درخواست مى‌كنند و هر لحظه او در كارى است.»
اللَّهُمَّ وَ أَنَا عَبْدُكَ الْعَارِفُ بِمَا أَلْزَمْتَنِي وَ الْمُقِرُّ بِمَا أَمَرْتَنِي الْمُعْتَرِفُ بِنَقْصِ عَمَلِي وَ التَّقْصِيرِ فِي اجْتِهَادِي
خداوندا، من آن بنده‌ى توام كه با امورى كه بر من واجب نموده‌اى آشنايم و به دستورهايت اقرار و به نقص عمل و كوتاهى خود در كوشيدن [در انجام عبادات]اعتراف مى‌كنم
وَ الْمُخِلُّ بِفَرْضِكَ عَلَيَّ وَ التَّارِكُ لِمَا ضَمِنْتُ لَكَ عَلَى نَفْسِي
و واجباتم را به‌جا نياورده و آنچه را كه ضمانت كرده‌ام، ترك نموده‌ام.
اللَّهُمَّ وَ قَدْ ضَمِنْتُ [صُمْتُ] فَشُبْتُ صَوْمِي لَكَ فِي أَحْوَالِ الْخَطَاءِ وَ الْعَمْدِ وَ النِّسْيَانِ وَ الذِّكْرِ
خداوندا، روزه داشتم [متعهد شدم]ولى روزه‌ام را در حالات مختلف-اعمّ از حال خطا و عمد و فراموشى و به هنگام ياد كردن
وَ الْحِفْظِ بِأَشْيَاءَ نَطَقَ بِهَا لِسَانِي أَوْ رَأَتْهَا عَيْنِي وَ هَوَتْهَا نَفْسِي أَوْ مَالَ إِلَيْهَا هَوَايَ وَ أَحَبَّهَا قَلْبِي
و توجه داشتن-با چيزهايى كه زبانم بدان سخن رانده يا چشمم ديده يا نفسم خواهش نموده يا خواهش نفسم بدان متمايل شده يا دلم دوست داشته
أَوِ اشْتَهَتْهَا رُوحِي أَوْ بَسَطَتْ إِلَيْهَا يَدَيِ أَوْ سَعَيْتُ إِلَيْهَا بِرِجْلِي مِنْ حَلَالِكَ الْمُبَاحِ بِأَمْرِكَ إِلَى حَرَامِكَ الْمَحْظُورِ بِنَهْيِكَ
يا جانم آرزو كرده يا دستم را به‌سوى آن گشودم يا با پايم به‌سوى آن رفتم، از حلالى كه به دستور تو مباح بود، به‌سوى حرامى كه به واسطه‌ى نهى تو ممنوع بود، رفتم
اللَّهُمَّ وَ كُلُّ مَا كَانَ مِنِّي مُحْصًى عَلَيَّ غَيْرُ مُخِلٍّ بِقَلِيلٍ وَ لَا كَثِيرٍ وَ لَا صَغِيرٍ وَ لَا كَبِيرٍ
و-اى خدا-هر عملى كه از من سرزده و عليه من به شماره درآوردى، بى‌آنكه عمل اندك يا بسيار و كوچك يا بزرگ را فروگذارى، روزه‌ام را با آن‌ها درآميختم.
اللَّهُمَّ وَ قَدْ بَرَزْتُ إِلَيْكَ وَ خَلَوْتُ بِكَ لِأَعْتَرِفَ لَكَ بِنَقْصِ عَمَلِي وَ تَقْصِيرِي فِيمَا يَلْزَمُنِي
خدايا، اكنون بيرون زده‌ام تا با تو خلوت نموده و به نقص عمل و كوتاهى خود در آنچه بر من واجب است، اعتراف كنم
وَ أَسْأَلُكَ الْعَوْدَ عَلَيَّ بِالْمَغْفِرَةِ وَ الْعَائِدَةِ الْحَسَنَةِ عَلَيَّ بِأَحْسَنِ رَجَائِي وَ أَفْضَلِ [مَا] أَمَلِي وَ أَكْمَلِ طَمَعِي فِي رِضْوَانِكَ
و از تو بخواهم كه با آمرزش و بخشش نيك، به بهترين اميد و برترين آرزو و كامل‌ترين آزمندى‌اى كه در خشنودى‌ات دارم، بر من عنايت كنى.
اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْ لِي كُلَّ نَقْصٍ وَ كُلَّ تَقْصِيرٍ وَ كُلَّ إِسَاءَةٍ وَ كُلَّ تَفْرِيطٍ وَ كُلَّ جَهْلٍ وَ كُلَّ عَمْدٍ
خداوندا، پس بر محمّد و آل محمّد درود فرست و همه‌ى كاستى‌ها و كوتاهى‌ها و بدى‌ها و كوتاه‌روى‌ها و نادانى‌ها و هر كار عمدى
وَ كُلَّ خَطَاءٍ دَخَلَ عَلَيَّ فِي شَهْرِي هَذَا وَ فِي صَوْمِي لَهُ وَ فِي فَرْضِكَ عَلَيَّ وَ هَبْهُ لِي وَ تَصَدَّقْ بِهِ عَلَيَّ وَ تَجَاوَزْ لِي عَنْهُ
و يا خطايى را كه در اين ماه در روزه‌ام و در فريضه‌اى كه بر من واجب نموده‌اى، وارد شده است بيامرز و به من ببخش و بر من ارزانى دار و از من درگذر
يَا غَايَةَ كُلِّ رَغْبَةٍ وَ يَا مُنْتَهَى كُلِّ مَسْأَلَةٍ وَ اقْلِبْنِي مِنْ وَجْهِي هَذَا وَ قَدْ عَظَّمْتَ فِيهِ جَائِزَتِي وَ أَجْزَلْتَ فِيهِ عَطِيَّتِي
-اى غايت همه‌ى خواهش‌ها و اى منتهاى همه‌ى درخواست‌ها-و روانه‌ام كن درحالى‌كه جايزه‌ى بزرگ و عطاى فراوان
وَ كَرَّمْتَ فِيهِ حَبَائِي وَ تَفَضَّلْتَ عَلَيَّ بِأَفْضَلَ مِنْ رَغْبَتِي وَ أَعْظَمَ مِنْ مَسْأَلَتِي يَا إِلَهِي يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ
و بخشش والاى خود را به من ارزانى داشته و برتر از خواهشم و بزرگ‌تر از درخواستم به من تفضّل نموده‌اى، اى معبود من، اى خدا اى خدا اى خدا اى خدا
الَّذِي لَيْسَ كَمِثْلِكَ شَيْءٌ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْ لِي ذُنُوبِيَ الْعَمْدَ مِنْهَا وَ الْخَطَاءَ فِي هَذَا الْيَوْمِ وَ فِي هَذِهِ السَّاعَةِ
اى خدايى كه هيچ‌چيز همانند تو نيست، بر محمّد و آل محمّد درود فرست و گناهان من-اعم از عمد و خطا-را در اين روز و در اين لحظه ببخشاى.
يَا رَبَّ كُلِّ شَيْءٍ وَ وَلِيَّهُ افْعَلْ ذَلِكَ بِي وَ تُبْ بِمَنِّكَ وَ فَضْلِكَ وَ رَأْفَتِكَ وَ رَحْمَتِكَ عَلَيَّ تَوْبَةً نَصُوحاً لَا أَشْقَى بَعْدَهَا أَبَداً
اى پروردگار و سرپرست همه‌ى اشيا، با من چنين كن و به بخشش و تفضّل و مهربانى و رحمتت، توبه‌ام را بپذير، توبه‌ى خالصانه‌اى كه ديگر بعد از آن هرگز بدبخت نگردم.
يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ لَكَ الْأَمْثَالُ الْعُلْيَا وَ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى أَعُوذُ بِكَ مِنَ الشَّكِّ بَعْدَ الْيَقِينِ وَ مِنَ الْكُفْرِ بَعْدَ الْإِيمَانِ
اى خدا اى خدا اىخدا اى خدا اى خدا اى خدا اى خدا، صفات برتر و اسما [و كمالات]زيباتر از آن تو است، از شكّ بعد از يقين و از كفر بعد از ايمان به تو پناه مى‌برم.
يَا إِلَهِي اغْفِرْ لِي يَا إِلَهِي تَفَضَّلْ عَلَيَّ يَا إِلَهِي تُبْ عَلَيَّ يَا إِلَهِي ارْحَمْنِي يَا إِلَهِي ارْحَمْ فَقْرِي يَا إِلَهِي ارْحَمْ ذُلِّي
اى معبود من مرا بيامرز، اى معبود من بر من تفضّل كن، اى معبود من توبه‌ام را بپذير، اى معبود من بر من رحم كن، اى معبود من بر نادارى‌ام رحم آر،
يَا إِلَهِي ارْحَمْ مَسْكَنَتِي يَا إِلَهِي ارْحَمْ عَبْرَتِي يَا إِلَهِي لَا تُخَيِّبْنِي وَ أَنَا أَدْعُوكَ وَ لَا تُعَذِّبْنِي وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُكَ [أَرْجُوكَ]
اى معبود من بر خوارى‌ام رحم كن، اى معبود من بر بيچارگى‌ام رحم آر، اى معبود من بر اشك چشمم رحم كن، اى معبود من، اكنون كه تو را مى‌خوانم محرومم مگردان و اكنون كه از تو آمرزش مى‌خواهم [به تو اميد دارم]عذابم مكن.
اللَّهُمَّ إِنَّكَ قُلْتَ لِنَبِيِّكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ السَّلَامُ (وَ ما كانَ اللَّهُ لِيُعَذِّبَهُمْ وَ أَنْتَ فِيهِمْ وَ ما كانَ اللَّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ)[2]
خداوندا، خود به پيامبرت -سلام بر او و خاندان او-فرموده‌اى: «و هرگز باوجود بودن تو در ميان آنان، خداوند آنان را عذاب نخواهد كرد و هرگز در صورت آمرزش‌خواهى آنان، خداوند آن‌ها را عذاب نمى‌كند.»
أَسْتَغْفِرُكَ يَا رَبِّ وَ أَتُوبُ إِلَيْكَ أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ مِنْ جَمِيعِ ذُنُوبِي كُلِّهَا مَا تَعَمَّدْتُ مِنْهَا وَ مَا أَخْطَأْتُ وَ مَا حَفِظْتُ وَ مَا نَسِيتُ
اى پروردگار من، اكنون من نيز از تو آمرزش مى‌خواهم و به درگاهت توبه مى‌كنم. از خدا آمرزش مى‌خواهم، از تمامى گناهانم-اعم از آنچه از روى عمد به‌جا آوردم و يا از روى خطا و به يادم بود و يا فراموش كرده بودم-از خدا آمرزش مى‌طلبم.
اللَّهُمَّ إِنَّكَ قُلْتَ لِنَبِيِّكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ الصَّلَاةُ وَ السَّلَامُ (وَ إِذا سَأَلَكَ عِبادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ
خداوندا، خود به پيامبرت-درود و سلام بر او و خاندان او-فرموده‌اى: «و هرگاه بندگانم درباره‌ى من از تو پرسيدند، [بگو:]من نزديكم
أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذا دَعانِ فَلْيَسْتَجِيبُوا لِي وَ لْيُؤْمِنُوا بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ)[3]
و دعاى دعاكنندگان را هرگاه كه مرا بخوانند مستجاب مى‌كنم. پس به من پاسخ مثبت داده و ايمان آورند، باشد كه رهنمون گردند.»
اللَّهُمَّ إِنِّي أَدْعُوكَ كَمَا أَمَرْتَنِي فَاسْتَجِبْ لِي كَمَا وَعَدْتَنِي إِنَّكَ لَا تُخْلِفُ الْمِيعَادَ
خداوندا، من نيز همان گونه كه دستور داده‌اى، به درگاهت دعا مى‌كنم، پس همان گونه كه وعده داده‌اى، اجابت فرما كه تو هرگز خلف وعده نمى‌كنى.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ الْأَوْصِيَاءِ الْمَرْضِيِّينَ بِأَفْضَلِ صَلَوَاتِكَ وَ بَارِكْ عَلَيْهِمْ بِأَفْضَلِ بَرَكَاتِكَ
خداوندا، بهترين درودهايت را بر حضرت محمّد و خاندان او كه جانشين مورد پسند تو هستند، بفرست و بهترين بركاتت را شامل حال آنان بگردان
وَ أَدْخِلْنِي فِي كُلِّ خَيْرٍ أَدْخَلْتَهُمْ فِيهِ وَ أَخْرِجْنِي مِنْ كُلِّ سُوءٍ أَخْرَجْتَهُمْ مِنْهُ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
و در هر خير و خوبى كه آنان را در آن وارد كرده‌اى، مرا نيز وارد كن و از هر بدى كه آنان را در دنيا و آخرت از آن رهانيده‌اى، مرا نيز برهان، اى مهربان‌ترين مهربانان.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَعْتِقْ رَقَبَتِي مِنَ النَّارِ عِتْقاً بَتْلًا لَا رِقَّ بَعْدَهُ أَبَداً وَ لَا حَرْقَ بِالنَّارِ وَ لَا ذُلَّ وَ لَا وَحْشَةَ وَ لَا رُعْبَ
خدايا، بر محمّد و آل محمّد درود فرست و مرا از آتش جهنّم آزاد كن، آزاديى با بى‌گسست كه بعد از آن ديگر هرگز هيچ بردگى‌اى نبوده و هيچ‌گاه به سوختن و خوارى و وحشت و پروا
وَ لَا لَوْعَةَ [رَوْعَةَ] وَ لَا فَزَعَةَ [فَزْعَةَ] وَ لَا رَهْبَةَ بِالنَّارِ وَ مُنَّ عَلَيَّ بِالْجَنَّةِ بِأَفْضَلِ حُظُوظِ أَهْلِهَا وَ أَشْرَفِ كَرَامَاتِهِمْ
و بيم [و سوز]و هراس و ترس آتش جهنّم دچار نگردم و بهشت را همراه با بهترين بهره‌مندى‌ها و والاترين كرامت‌ها
وَ أَجْزَلِ عَطَايَاكَ لَهُمْ وَ أَفْضَلِ جَوَائِزِكَ إِيَّاهُمْ وَ خَيْرِ حِبَائِكَ لَهُمْ
و فراوان‌ترين عطايا و برترين جايزه‌ها و بهترين بخشش‌ها كه به بهشتيان عطا مى‌كنى، به من ارزانى دار.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَقْلِبْنِي مِنْ مَجْلِسِي هَذَا وَ مِنْ مَخْرَجِي هَذَا
خداوندا، بر محمّد و آل محمّد درود فرست و از اين مجلس و جايگاهى كه بيرون آمده‌ام،
وَ لَا تُبْقِ لِي فِيمَا بَيْنِي وَ بَيْنَكَ وَ لَا فِيمَا بَيْنِي وَ بَيْنَ أَحَدٍ مِنْ خَلْقِكَ ذَنْباً إِلَّا غَفَرْتَهُ
در حالى مرا برگردان كه ميان من [و خود و ميان من و]هيچ‌يك از آفريده‌هايت گناهى نگذارى مگر اين‌كه آمرزيده باشى
وَ لَا خَطِيئَةً إِلَّا مَحَوْتَهَا وَ لَا عَثْرَةً إِلَّا أَقَلْتَهَا وَ لَا فَاضِحَةً إِلَّا صَفَحْتَ عَنْهَا وَ لَا جَرِيرَةً إِلَّا خَلَّصْتَ مِنْهَا
و نه خطايى جز آنكه زدوده باشى و نه لغزشى جز آنكه از آن درگذشته باشى و نه رسوايى مگر اين‌كه از آن چشم پوشيده باشى و نه جنايتى مگر آنكه مرا از آن رهانيده باشى
وَ لَا سَيِّئَةً إِلَّا وَهَبْتَهَا لِي وَ لَا كُرْبَةً إِلَّا وَ قَدْ خَلَّصْتَنِي مِنْهَا وَ لَا دَيْناً إِلَّا قَضَيْتَهُ وَ لَا عَائِلَةً إِلَّا أَغْنَيْتَهَا
و نه كار بدى مگر آنكه به من بخشيده باشى و نه اندوهى مگر اين‌كه مرا از آن نجات داده باشى و نه وامى جز اين‌كه پرداخت نموده باشى و نه نيازمندى جز اين‌كه بى‌نياز نموده باشى
وَ لَا فَاقَةً إِلَّا سَدَدْتَهَا وَ لَا عُرْيَاناً [عريا] إِلَّا كَسَوْتَهُ وَ لَا مَرِيضاً إِلَّا شَفَيْتَهُ وَ لَا سَقِيماً إِلَّا دَاوَيْتَهُ
و نه نادارى‌اى جز اين‌كه برطرف نموده باشى و نه برهنگى‌اى مگر آنكه پوشيده باشى و نه بيمارى مگر آنكه بهبودى بخشيده باشى و نه دردمندى جز آنكه درمان نموده باشى
وَ لَا هَمّاً إِلَّا فَرَّجْتَهُ وَ لَا غَمّاً إِلَّا أَذْهَبْتَهُ وَ لَا خَوْفاً إِلَّا أَمِنْتَهُ [آمَنْتَهُ] وَ لَا عُسْراً إِلَّا يَسَّرْتَهُ
و نه دلگيرى‌اى جز آنكه گشوده باشى و نه اندوهى مگر آنكه زدوده باشى و نه بيمى جز آنكه ايمنى بخشيده باشى و نه سختى‌اى مگر آنكه آسان نموده باشى
وَ لَا ضَعْفاً إِلَّا قَوَّيْتَهُ وَ لَا حَاجَةً مِنْ حَوَائِجِ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ إِلَّا قَضَيْتَهَا عَلَى أَفْضَلِ الْأَمَلِ
و نه ناتوانى‌اى جز آنكه نيرو بخشيده باشى و نه خواسته‌اى از حوايج دنيا و آخرت مگر آنكه برآورده باشى، به بهترين آرزو
وَ أَحْسَنِ الرَّجَاءِ وَ أَكْمَلِ الطَّمَعِ إِنَّكَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
و زيباترين اميد و كامل‌ترين آزمندى از تو، به راستى كه تو بر هر چيز توانايى.
اللَّهُمَّ إِنَّكَ أَمَرْتَنِي بِالدُّعَاءِ وَ دَلَلْتَنِي عَلَيْهِ فَسَأَلْتُكَ وَ وَعَدْتَنِي الْإِجَابَةَ فَتَنَجَّزْتَ بِوَعْدِكَ وَ أَنْتَ الصَّادِقُ الْقَوْلِ الْوَفِيُّ الْعَهْدِ
خداوندا، خود به دعا كردن دستور داده‌اى و بر آن رهنمون شده‌اى و من از تو درخواست نمودم و خود وعده‌ى اجابت داده‌اى و من از تو مى‌خواهم كه به وعده‌ات وفا كنى، زيرا تو راستگويى و به پيمان خود وفا مى‌كنى.
اللَّهُمَّ وَ قَدْ قُلْتَ (ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ)[4] وَ قُلْتَ (وَ سْئَلُوا اللَّهَ مِنْ فَضْلِهِ)[5] (إِنَّهُ كانَ بِكُمْ رَحِيماً)[6] وَ قُلْتَ (وَعْدَ الصِّدْقِ الَّذِي كانُوا يُوعَدُونَ)[7]
خدايا، خود فرموده‌اى: «مرا بخوانيد، تا [دعاى]شما را اجابت كنم.» و نيز فرمودى: «و از [روزى]افزون خدا درخواست كنيد [به راستى كه خداوند به شما مهربان است].» و همچنين فرمودى: «وعده‌ى راستى كه به آنان وعده داده مى‌شد.»
اللَّهُمَّ وَ أَنَا أَدْعُوكَ كَمَا أَمَرْتَنِي مُتَنَجِّزاً لِوَعْدِكَ [فَاسْتَجِبْ لِي] فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
خدايا، همان گونه كه دستور داده‌اى تو را مى‌خوانم و از تو مى‌خواهم كه به وعده‌ات وفا كنى [پس دعايم را مستجاب كن]، پس بر محمّد و آل محمّد درود فرست
وَ أَعْطِنِي كُلَّ مَا وَعَدْتَنِي وَ كُلَّ أُمْنِيَّتِي وَ كُلَّ سُؤْلِي وَ كُلَّ هَمِّي وَ كُلَّ تُهْمَتِي وَ كُلَّ هَوَايَ [هَوَاءٍ] وَ كُلَّ مَحَبَّتِي
و هر چيزى را كه به من وعده داده‌اى و همه‌ى آرزوها و خواسته‌ها و امور مورد اهتمام و گمان [خواسته‌هايم]و امور مورد علاقه‌ام و چيزهايى را كه دوست مى‌دارم، به من عطا كن
وَ اجْعَلْ ذَلِكَ كُلَّهُ سَائِحاً فِي جَلَالِكَ ثَابِتاً فِي طَاعَتِكَ مُتَرَدِّداً فِي مَرْضَاتِكَ مُتَصَرِّفاً فِيمَا دَعَوْتَ إِلَيْهِ
و همه‌ى اين‌ها را در [راه] بزرگى خود روان گردانيده و در طاعتت ثبت كن و تردد در خشنودى‌ات و تصرف در آنچه بدان فراخوانده‌اى، قرار ده؛
غَيْرَ مَصْرُوفٍ مِنْهُ قَلِيلًا وَ لَا كَثِيراً فِي شَيْءٍ مِنْ مَعَاصِيكَ وَ لَا فِي مُخَالَفَةٍ لِأَمْرِكَ [مُخَالَفَةٍ أَمْرَكَ] إِلَهَ الْحَقِّ رَبَّ الْعَالَمِينَ
بى‌آنكه اندك و يا بسيار از آن را در يكى از گناهان و يا در مخالفت دستورت صرف كنى، اى معبود حق و پروردگار جهانيان.
اللَّهُمَّ كَمَا وَفَّقْتَنِي لِدُعَائِكَ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ وَفِّقْ لِي إِجَابَتَكَ إِنَّكَ [أَنْتَ] عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
خداوندا، همان گونه كه مرا به دعايت موفق گردانيده‌اى، بر محمّد و آل محمّد درود فرست و به اجابتت موفق بدار، به راستى كه تو بر هر چيز توانايى.
اللَّهُمَّ مَنْ تَهَيَّأَ أَوْ تَعَبَّأَ أَوْ أَعَدَّ أَوِ اسْتَعَدَّ لِوِفَادَةٍ إِلَى مَخْلُوقٍ رَجَاءَ رِفْدِهِ وَ جَوَائِزِهِ وَ نَوَافِلِهِ وَ فَضَائِلِهِ وَ عَطَايَاهُ
خدايا، هركس خود را آماده و مهيا و مستعد وارد شدن بر آفريده‌اى كرده است، به اميد اين‌كه به پاداش و جايزه‌ها و بخشش‌ها و تفضل‌ها و عطاياى او دست يابد،
فَإِلَيْكَ يَا سَيِّدِي كَانَتْ تَهْيِئَتِي وَ تَعْبِئَتِي وَ إِعْدَادِي وَ اسْتِعْدَادِي رَجَاءَ رِفْدِكَ وَ جَوَائِزِكَ وَ فَوَاضِلِكَ وَ نَوَافِلِكَ وَ عَطَايَاكَ
ولى پروردگارا، من تنها به اميد دست يافتن به پاداش و جايزه‌ها و تفضل‌ها و بخشش‌ها و عطاياى تو، خود را آماده و مهيا و مستعد نموده‌ام
وَ قَدْ غَدَوْتُ إِلَى عِيدٍ مِنْ أَعْيَادِ أُمَّةِ نَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ عَلَيْهِ وَ عَلَيْهِمُ السَّلَامُ [صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ]
و به‌سوى يكى از عيدهاى امّت پيامبرت حضرت محمّد [و خاندان او]-درود و سلام خدا بر او و آنان-سر صبح بيرون آمده‌ام
وَ لَمْ آتِكَ الْيَوْمَ بِعَمَلٍ صَالِحٍ أَثِقُ بِهِ قَدَّمْتُهُ وَ لَا تَوَجَّهْتُ بِمَخْلُوقٍ رَجَوْتُهُ
و عمل شايسته‌اى كه بدان اعتماد داشته و پيش فرستاده باشم، امروز به پيشگاهت نياوردم و به آفريده‌اى كه به او اميد داشته باشم، توجه نكرده‌ام؛
وَ لَكِنِّي أَتَيْتُكَ خَاضِعاً مُقِرّاً بِذُنُوبِي وَ إِسَاءَتِي إِلَى نَفْسِي وَ لَا حُجَّةَ لِي وَ لَا عُذْرَ لِي
بلكه با فروتنى و اعتراف به گناهانم و بدى به خويشتن و اين‌كه حجت و عذرى ندارم، به درگاه تو آمده‌ام.
أَتَيْتُكَ أَرْجُو أَعْظَمَ [عَظِيمَ] عَفْوِكَ الَّذِي عَفَوْتَ بِهِ عَنِ الْخَاطِئِينَ
به درگاه تو آمده‌ام درحالى‌كه به عفو بزرگ تو [بزرگ‌ترين عفو تو]كه به واسطه‌ى آن از خطاكاران گذشتى، اميد دارم،
وَ أَنْتَ الَّذِي غَفَرْتَ لَهُمْ عَظِيمَ جُرْمِهِمْ وَ لَمْ يَمْنَعْكَ طُولُ عُكُوفِهِمْ عَلَى عَظِيمِ جُرْمِهِمْ [الْجُرْمِ] أَنْ عُدْتَ عَلَيْهِمْ بِالرَّحْمَةِ
تو همان خدايى هستى كه گناهان بزرگ آنان را آمرزيدى و روى آوردن و چسبيدن آنان به مدت طولانى بر گناه بزرگ، مانع از آن نشد كه با رحمت خود بر آنان عنايت نمودى،
فَيَا مَنْ رَحْمَتُهُ وَاسِعَةٌ وَ فَضْلُهُ [عَفْوُهُ] عَظِيمٌ يَا عَظِيمُ يَا عَظِيمُ يَا كَرِيمُ يَا كَرِيمُ يَا كَرِيمُ
پس اى خدايى كه رحمتت گسترده و تفضلت [گذشتت]بزرگ است. اى بزرگ اى بزرگ اى بزرگ، اى بزرگوار اى بزرگوار اى بزرگوار،
صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عُدْ عَلَيَّ بِرَحْمَتِكَ وَ امْنُنْ عَلَيَّ بِعَفْوِكَ وَ عَافِيَتِكَ وَ تَعَطَّفْ عَلَيَّ بِفَضْلِكَ وَ أَوْسِعْ [تَوَسَّعْ] عَلَيَّ رِزْقَكَ
بر محمّد و آل محمّد درود فرست و با رحمت خود به من عنايت كن و با گذشت و عافيتت به من منّت نه و به تفضّل خود بر من مهرورز و روزى‌ات را بر من بگستران.
يَا رَبِّ إِنَّهُ لَيْسَ يَرُدُّ غَضَبَكَ إِلَّا حِلْمُكَ وَ لَا يَرُدُّ سَخَطَكَ إِلَّا عَفْوُكَ وَ لَا يُجِيرُ مِنْ عِقَابِكَ إِلَّا رَحْمَتُكَ وَ لَا يُنْجِينِي مِنْكَ إِلَّا التَّضَرُّعُ إِلَيْكَ
اى پروردگار من، خشم تو را جز بردبارى‌ات و ناخشنودى‌ات را جز گذشتت دفع نمى‌كند و از كيفر تو جز رحمتت انسان را در پناه خود در نمى‌آورد و جز تضرّع و التماس به درگاه تو چيزى انسان را نجات نمى‌دهد.
فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ هَبْ لِي يَا إِلَهِي فَرَجاً بِالْقُدْرَةِ الَّتِي بِهَا تُحْيِي أَمْوَاتَ الْعِبَادِ وَ بِهَا تَنْشُرُ مَيْتَ الْبِلَادِ
پس بر محمّد و آل محمّد درود فرست و-اى معبود من-گشايشى را كه بندگان درگذشته‌ات را بدان زنده گردانيده و آبادى‌هاى مرده را بدان حيات مى‌بخشى، به من بخشش
وَ لَا تُهْلِكْنِي يَا إِلَهِي غَمّاً حَتَّى تَسْتَجِيبَ لِي وَ تُعَرِّفَنِيَ الْإِجَابَةَ فِي دُعَائِي وَ أَذِقْنِي طَعْمَ الْعَافِيَةِ إِلَى مُنْتَهَى أَجَلِي
و-اى معبود من-مرا با اندوه نابود مكن تا اين‌كه دعايم را مستجاب گردانى و اجابت دعايم را به من بفهمانى و مزه‌ى عافيتت را تا سرآمد عمرم به من بچشان
وَ لَا تُشْمِتْ بِي عَدُوِّي وَ لَا تُسَلِّطْهُ عَلَيَّ وَ لَا تُمَكِّنْهُ مِنْ عُنُقِي
و مرا دشمن‌شاد مگردان و دشمنم را بر من مسلّط مكن و اختيار مرا به او مده.
يَا رَبِّ إِنْ رَفَعْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يَضَعُنِي وَ إِنْ وَضَعْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يَرْفَعُنِي وَ مَنْ ذَا الَّذِي يَرْحَمُنِي إِنْ عَذَّبْتَنِي
اى پروردگار من، اگر تو مرا بالا ببرى، چه كسى مى‌تواند پايين بياورد؟ ! و اگر تو مرا پايين آورى، چه كسى مى‌تواند بالا ببرد؟ ! و اگر تو بر من رحم كنى، چه كسى مى‌تواند عذابم كند؟ !
وَ مَنْ ذَا الَّذِي يُعَذِّبُنِي إِنْ رَحِمْتَنِي وَ مَنْ ذَا الَّذِي يُكْرِمُنِي إِنْ أَهَنْتَنِي وَ مَنْ ذَا الَّذِي يُهِينُنِي إِنْ أَكْرَمْتَنِي
و اگر تو عذابم كنى چه كسى مى‌تواند بر من رحم كند؟ ! و اگر تو مرا گرامى بدارى، چه كسى مى‌تواند مرا خوار بدارد؟ ! و اگر تو مرا خوار بدارى، چه كسى مى‌تواند گرامى‌ام بدارد؟ !
وَ إِنْ أَهْلَكْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يَعْرِضُ لَكَ فِي عَبْدِكَ أَوْ يَسْأَلُكَ عَنْ أَمْرِهِ وَ قَدْ عَلِمْتُ
و اگر تو نابودم كنى، چه كسى مى‌تواند درباره‌ى بنده‌ات بر تو اعتراض و يا بازخواست كند؟ !
يَا إِلَهِي أَنَّهُ لَيْسَ فِي حُكْمِكَ جَوْرٌ وَ لَا ظُلْمٌ وَ لَا فِي عُقُوبَتِكَ عَجَلَةٌ وَ إِنَّمَا يَعْجَلُ مَنْ يَخَافُ الْفَوْتَ
اى معبود من، مى‌دانم كه در فرمان تو، جور و ستم و در كيفر تو، شتاب وجود ندارد، زيرا كسى شتاب مى‌كند كه از فوت و از دست شدن چيزى بيم دارد
وَ إِنَّمَا يَحْتَاجُ إِلَى الظُّلْمِ الضَّعِيفُ وَ قَدْ تَعَالَيْتَ عَنْ ذَلِكَ سَيِّدِي عُلُوّاً كَبِيراً
و كسى به ستم نياز دارد كه ناتوان باشد و تو اى آقاى من از اين‌ها بسيار منزه و بلندى.
اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ لَا تَجْعَلْنِي لِلْبَلَاءِ غَرَضاً ظظوَ لَا لِنَقِمَتِكَ نَصَباً وَ مَهِّلْنِي وَ نَفِّسْنِي
خداوندا، پس بر محمّد و آل محمّد درود فرست و مرا آماج بلا و هدف كيفرت قرار مده و مهلتم ده و ناراحتى‌ام را برطرف كن
وَ أَقِلْنِي [أَقِلْ] عَثْرَتِي وَ ارْحَمْ تَضَرُّعِي وَ لَا تُتْبِعْنِي بِبَلَاءٍ عَلَى أَثَرِ بَلَاءٍ فَقَدْ تَرَى ضَعْفِي وَ قِلَّةَ حِيلَتِي وَ تَضَرُّعِي إِلَيْكَ
و لغزشم را ناديده انگار و بر تضرعم به درگاهت رحم كن و پى‌درپى بلا به سراغم مفرست، چرا كه ناتوانى و بيچارگى و تضرعم به درگاهت را مى‌بينى.
أَعُوذُ بِكَ اللَّهُمَّ الْيَوْمَ مِنْ غَضَبِكَ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَعِذْنِي وَ أَسْتَجِيرُ بِكَ مِنْ سَخَطِكَ
خداوندا، امروز از خشمت به تو پناه مى‌برم، پس بر محمّد و خاندان او درود فرست و مرا در پناه خود در آور و از ناخشنودى‌ات به تو پناهنده شده‌ام،
فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَجِرْنِي وَ أَسْتَرْحِمُكَ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ ارْحَمْنِي وَ أَسْتَهْدِيكَ
پس بر محمّد و آل محمّد درود فرست و مرا پناه ده و از تو طلب رحمت مى‌كنم، پس بر محمّد و آل محمّد درود فرست و بر من رحم كن و از تو طلب هدايت مى‌كنم،
فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اهْدِنِي وَ أَسْتَنْصِرُكَ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ انْصُرْنِي وَ أَسْتَكْفِيكَ
پس بر محمّد و آل محمّد درود فرست و هدايتم كن و از تو طلب يارى مى‌كنم، پس بر محمّد و آل محمّد درود فرست و مرا يارى كن و از تو طلب كفايت مى‌كنم،
فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اكْفِنِي وَ أَسْتَرْزِقُكَ
پس بر محمّد و آل محمّد درود فرست و كفايتم كن و از تو طلب روزى مى‌طلبم،
فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ ارْزُقْنِي [وَ أَغْنِنِي] وَ أَسْتَعْصِمُكَ فِيمَا بَقِيَ مِنْ عُمُرِي [عُمُرِي]
پس بر محمّد و آل محمّد درود فرست و روزى‌ام عطا كن [بى‌نيازم كن]و در مقدار باقيمانده از عمرم از تو طلب عصمت مى‌كنم،
فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اعْصِمْنِي وَ أَسْتَغْفِرُكَ لِمَا سَلَفَ مِنْ ذُنُوبِي
پس بر محمّد و آل محمّد درود فرست و مرا [از گناه]و غفلت نگاه دار و از گناهان گذشته‌ام آمرزش مى‌خواهم،
فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْ لِي فَإِنِّي لَنْ أَعُودَ لِشَيْءٍ كَرِهْتَهُ إِنْ شِئْتَ ذَلِكَ
پس بر محمّد و آل محمّد درود فرست و مرا بيامرز، زيرا اگر تو بخواهى هرگز به‌سوى آنچه ناخوشايند تو است بازنخواهم گشت.
يَا رَبِّ يَا حَنَّانُ يَا مَنَّانُ يَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
اى پروردگار من اى بسيار مهربان اى بسيار بخشنده، اى شكوهمند و بزرگوار، بر محمّد و آل محمّد درود فرست
وَ اسْتَجِبْ لِي جَمِيعَ مَا سَأَلْتُكَ وَ طَلَبْتُهُ مِنْكَ وَ رَغِبْتُ فِيهِ إِلَيْكَ وَ أَرِدْهُ وَ قَدِّرْهُ
و همه‌ى چيزهايى را كه از تو درخواست نمودم و خواستم و طلب كردم، مستجاب و اراده و مقدّر كن
وَ اقْضِهِ وَ أَمْضِهِ وَ خِرْ لِي فِيمَا تَقْضِي مِنْهُ وَ تَفَضَّلْ عَلَيَّ بِهِ وَ أَسْعِدْنِي بِمَا تُعْطِينِي مِنْهُ
و به‌صورت سرنوشت حتمى مقرّر و امضا كن و آنچه را كه به سرنوشت حتمى مقرّر مى‌دارى، برايم خير قرار ده و آن را به من تفضّل كن و در آنچه عطايم مى‌دارى نيكبختم گردان
وَ زِدْنِي مِنْ فَضْلِكَ وَ سَعَةِ مَا عِنْدَكَ فَإِنَّكَ وَاسِعٌ كَرِيمٌ وَ صِلْ ذَلِكَ كُلَّهُ بِخَيْرِ الْآخِرَةِ وَ نَعِيمِهَا يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ إِلَهَ الْحَقِّ رَبَّ الْعَالَمِينَ
و از [روزى]افزون و گسترده‌اى كه نزد تو است، براى من بيفزاى؛ زيرا تو گسترنده و گرامى هستى و همه‌ى اين‌ها را به خير و نعمت آخرت متصل گردان، اى مهربان‌ترين مهربانان، اى معبود حق اى پروردگار جهانيان.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ افْتَحْ لَهُمْ فَتْحاً يَسِيراً وَ اجْعَلْ لَهُمْ (مِنْ لَدُنْكَ سُلْطاناً نَصِيراً)[8]
خداوندا بر محمّد و آل محمّد درود فرست و براى آنان پيروزى آسان و از نزد خود تسلّط يارى بخش مقرّر فرما.
اللَّهُمَّ أَظْهِرْ بِهِمْ دِينَكَ وَ سُنَّةَ نَبِيِّكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ السَّلَامُ حَتَّى لَا يَسْتَخْفِيَ بِشَيْءٍ مِنَ الْحَقِّ مَخَافَةَ أَحَدٍ مِنَ الْخَلْقِ
خدايا، به واسطه‌ى آنان دين خود و راه و روش پيامبرت-سلام بر او و آنان- آشكار كن تا هيچ اندازه از حق را از بيم هيچ‌يك از آفريده‌هايت پنهان ندارد.
اللَّهُمَّ إِنَّا نَرْغَبُ إِلَيْكَ فِي دَوْلَةٍ كَرِيمَةٍ تُعِزُّ بِهَا الْإِسْلَامَ وَ أَهْلَهُ وَ تُذِلُّ بِهَا النِّفَاقَ وَ أَهْلَهُ
خداوندا، ما دولت كريمه‌اى را از تو خواهانيم كه اسلام و اسلاميان را به آن سرافراز نموده و نفاق و منافقان را خوار گردانى
وَ تَجْعَلُنَا فِيهَا مِنَ الدُّعَاةِ إِلَى طَاعَتِكَ وَ الْقَادَةِ إِلَى سَبِيلِكَ وَ تَرْزُقُنَا بِهَا كَرَامَةَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ
و ما را در آن از دعوت‌كنندگان به طاعتت و راهبران به راهت قرار داده و كرامت دنيا و آخرت را روزى‌مان كنى.
اللَّهُمَّ مَا أَنْكَرْنَا مِنَ الْحَقِّ فَعَرِّفْنَاهُ وَ مَا قَصُرْنَا عَنْهُ فَبَلِّغْنَاهُ اللَّهُمَّ وَ اسْتَجِبْ لَنَا وَ اجْعَلْنَا مِمَّنْ يَتَذَكَّرُ (فَتَنْفَعَهُ الذِّكْرى)[9]
خدايا، هرچه را كه از حق نمى‌شناسيم به ما بشناسان و هرچه را كه از آن كوتاهى مى‌كنيم به ما برسان. خدايا، دعاى ما را مستجاب كن و از كسانى قرار ده كه پند مى‌گيرند و پند گرفتن براى آنان سودمند مى‌گردد.
اللَّهُمَّ وَ قَدْ غَدَوْتُ إِلَى عِيدٍ مِنْ أَعْيَادِ أُمَّةِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ
خدايا، اكنون به‌سوى يكى از عيدهاى امّت پيامبرت حضرت محمّد-درود بر او و خاندان او-اول صبح بيرون آمده‌ام
وَ لَمْ أَثِقْ بِغَيْرِكَ وَ لَمْ آتِكَ بِعَمَلٍ صَالِحٍ أَثِقُ بِهِ وَ لَا تَوَجَّهْتُ بِمَخْلُوقٍ رَجَوْتُهُ
و عمل شايسته‌اى كه بدان اعتماد داشته و پيش فرستاده باشم، به پيشگاهت نياوردم و به آفريده‌اى كه به او اميد داشته باشم، توجه نكرده‌ام.
اللَّهُمَّ بَارِكْ لَنَا فِي عِيدِنَا هَذَا كَمَا هَدَيْتَنَا لَهُ وَ رَزَقْتَنَا وَ أَعِنَّا عَلَيْهِ
خداوندا، همان گونه كه ما را به اين عيد رهنمون شده و روزى دادى، آن را براى ما مبارك گردان و بر آن يارى بخش.
اللَّهُمَّ تَقَبَّلْ مِنَّا مَا أَدَّيْتَ عَنَّا فِيهِ مِنْ حَقٍّ وَ مَا قَضَيْتَ عَنَّا فِيهِ مِنْ فَرِيضَةٍ
خدايا، هر حقى را كه در اين [ماه رمضان]از سوى ما ادا كردى و هر واجبى كه از طرف ما برآوردى
وَ مَا اتَّبَعْنَا فِيهِ مِنْ سُنَّةٍ وَ مَا تَنَفَّلْنَا فِيهِ مِنْ نَافِلَةٍ وَ مَا أَذِنْتَ لَنَا فِيهِ مِنْ تَطَوُّعٍ وَ مَا تَقَرَّبْنَا إِلَيْكَ مِنْ نُسُكٍ
و هر سنّت و نافله و مستحبى كه در آن به‌جا آورديم و هر عبادتى كه با آن به‌سوى تو تقرب جستيم
وَ مَا اسْتَعْمَلْنَا فِيهِ مِنَ الطَّاعَةِ وَ مَا رَزَقْتَنَا فِيهِ مِنَ الْعَافِيَةِ وَ الْعِبَادَةِ اللَّهُمَّ تَقَبَّلْ مِنَّا ذَلِكَ كُلَّهُ زَاكِياً وَافِياً يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
و هر طاعتى كه بدان عمل كرديم و هر عافيت و عبادتى كه روزى‌مان كردى، از ما بپذير. خدايا، همه‌ى اين‌ها را به‌صورت پاك و كامل از ما قبول كن، اى مهربان‌ترين مهربانان.
اللَّهُمَ (لا تُزِغْ قُلُوبَنا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنا)[10] وَ لَا تُذِلَّنَا بَعْدَ إِذْ أَعْزَزْتَنَا وَ لَا تُضِلَّنَا بَعْدَ إِذْ وَفَّقْتَنَا وَ لَا تُهِنَّا بَعْدَ إِذْ أَكْرَمْتَنَا
خداوندا، بعد از آنكه هدايتمان نمودى، دل‌هايمان را منحرف مگردان و بعد از آنكه سرافراز كردى، خوار مكن و بعد از آنكه موفق كردى گمراه مكن و بعد از آنكه گرامى داشتى زبون مكن
وَ لَا تُفْقِرْنَا بَعْدَ إِذْ أَغْنَيْتَنَا وَ لَا تَمْنَعْنَا بَعْدَ إِذْ أَعْطَيْتَنَا وَ لَا تَحْرِمْنَا بَعْدَ إِذْ رَزَقْتَنَا
و بعد از آنكه بى‌نياز كردى نيازمند مگردان و بعد از آنكه عطا كردى، از عطا خوددارى مكن و بعد از آنكه روزى دادى محروم مگردان
وَ لَا تُغَيِّرْ شَيْئاً مِنْ نِعَمِكَ عَلَيْنَا وَ لَا إِحْسَانِكَ إِلَيْنَا لِشَيْءٍ كَانَ مِنَّا وَ لَا لِمَا هُوَ كَائِنٌ
و هيچ‌يك از نعمت‌هايى را كه بر ما ارزانى داشتى و نيكى‌هايى را كه به ما كردى، به واسطه‌ى اعمالى كه از ما سرزده و يا مى‌زند و خواهد زد، تغيير مده؛
فَإِنَّ فِي كَرَمِكَ وَ عَفْوِكَ وَ فَضْلِكَ سَعَةً لِمَغْفِرَةِ ذُنُوبِنَا بِرَحْمَتِكَ فَأَعْتِقْ رِقَابَنَا مِنَ النَّارِ بِلَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ يَا لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ
زيرا بزرگوارى و گذشت و تفضّل تو، گنجايش آمرزش گناهان ما را به واسطه‌ى رحمتت دارد، پس ما را به حق اين‌كه معبودى جز تو وجود ندارد، از آتش جهنّم آزاد كن، اى خدايى كه معبودى جز تو نيست.
أَسْأَلُكَ بِوَجْهِكَ الْكَرِيمِ إِنْ كُنْتَ رَضِيتَ عَنِّي فِي هَذَا الشَّهْرِ أَنْ تَزْدَادَ عَنِّي رِضًى لَا سَخَطَ بَعْدَهُ أَبَداً عَلَيَّ
به روى [اسما و صفت، يا ذات]با كرامتت از تو مى‌خواهم كه اگر در اين ماه از من خشنود گرديدى، از من بيشتر خرسند شو، خرسندى‌اى كه ديگر بعد از آن هرگز از من ناخشنود نگردى؛
وَ إِنْ كُنْتَ لَمْ تَرْضَ عَنِّي وَ أَعُوذُ بِكَ مِنْ ذَلِكَ فَمِنَ الْآنَ فَارْضَ عَنِّي رِضًا لَا سَخَطَ بَعْدَهُ عَلَيَّ أَبَداً
و اگر از من خشنود نگرديدى، -و به تو پناه مى‌برم كه اين‌گونه باشد-از هم‌اكنون از من خرسند شو، خشنودى‌اى كه ديگر بعد از آن هرگز از من ناخشنود نگردى
وَ ارْحَمْنِي رَحْمَةً لَا تُعَذِّبُنِي بَعْدَهَا أَبَداً وَ أَسْعِدْنِي سَعَادَةً لَا أَشْقَى بَعْدَهَا أَبَداً وَ أَغْنِنِي غِنًى لَا فَقْرَ بَعْدَهُ أَبَداً
و چنان مرا مورد رحمت خود قرار ده كه ديگر بعد از آن هرگز عذابم نكنى و چنان نيكبختم بگردان كه ديگر بعد از آن هرگز بدبخت نگردم و چنان بى‌نيازم كن كه ديگر بعد از آن نيازمند نگردم
وَ اجْعَلْ أَفْضَلَ جَائِزَتِكَ لِيَ الْيَوْمَ فَكَاكَ رَقَبَتِي مِنَ النَّارِ وَ أَعْطِنِي مِنَ الْجَنَّةِ مَا أَنْتَ أَهْلُهُ وَ إِنْ كُنْتَ بَلَّغْتَنَا لَيْلَةَ الْقَدْرِ
و برترين جايزه‌ات را امروز به من، آزادى من از آتش جهنّم قرار ده و از بهشت آنچه را كه خود زيبنده‌ى آن هستى، عطايم كن و اگر مرا به درك شب قدر موفق گردانيده‌اى [چه بهتر]،
وَ إِلَّا فَأَخِّرْ آجَالَنَا إِلَى قَابِلٍ حَتَّى تُبَلِّغَنَاهُ فِي يُسْرٍ مِنْكَ وَ عَافِيَةٍ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
وگرنه سرآمد عمر ما را تا سال آينده به تأخير بينداز تا در آسانى و عافيت به درك آن مؤفق گردانى، اى مهربان‌ترين مهربانان
وَ لَا تَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنَّا بِشَهْرِ رَمَضَانَ وَ أَعْطِ جَمِيعَ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ مَا سَأَلْتُكَ لِنَفْسِي بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
و اين ماه رمضان را آخرين ديدار ما با ماه رمضان قرار مده و تمام آنچه را كه براى خود درخواست نمودم، به همه‌ى مردان و زنان مؤمنان عطا كن، اى مهربان‌ترين مهربانان.
(ما شاءَ اللَّهُ)[11] لَا حَوْلَ وَ (لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ)[12] وَ (حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ)[13] وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى خِيَرَتِهِ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ سَلِّمْ تَسْلِيماً
هرچه خدا خواست [همان مى‌شود]و هيچ دگرگونى و نيرويى جز به‌وسيله‌ى خدا تحقق نمى‌يابد [و] خدا ما را كافى است و چه كارگزار خوبى! و درود و سلام شايسته‌ى خداوند بر بهترين آفريده‌اش، حضرت محمّد و خاندان او.
اللَّهُمَّ إِنَّكَ تَرَى وَ لَا تُرَى وَ أَنْتَ بِالْمَنْظَرِ الْأَعْلَى (فالِقُ الْحَبِّ وَ النَّوى)[14] تَعْلَمُ السِّرَّ وَ أَخْفَى
خداوندا، تو مى‌بينى و ديده نمى‌شوى و در بالاترين تماشاگاه قرار دارى و شكافنده‌ى دانه و هسته هستى و از نهان و نهان‌تر از آن، آگاهى؛
فَلَكَ الْحَمْدُ يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ وَ لَكَ الْحَمْدُ فِي أَعْلَى عِلِّيِّينَ وَ لَكَ الْحَمْدُ فِي الظُّلُمَاتِ وَ النُّورِ
پس ستايش تو را اى پروردگار جهانيان و ستايش تو را در بالاترين جاى جايگاه والاى بهشت و ستايش تو را در تاريكى‌ها و روشنايى
وَ لَكَ الْحَمْدُ فِي الظِّلِّ وَ الْحَرُورِ وَ لَكَ الْحَمْدُ فِي الْغُدُوِّ وَ الْآصَالِ وَ لَكَ الْحَمْدُ فِي الْأَزْمَانِ وَ الْأَحْوَالِ
و ستايش تو را در سايه و آفتاب و ستايش تو را در صبح و شامگاه و ستايش تو را در همه‌ى زمان‌ها و حالات
وَ لَكَ الْحَمْدُ فِي قَعْرِ أَرْضِكَ وَ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى كُلِّ حَالٍ إِلَهِي صَلَّيْنَا خَمْساً
و ستايش تو را در ژرفاى زمين و ستايش تو را در هر حال. معبودا، نمازهاى پنجگانه را خوانديم
وَ حَصَّنَّا فُرُوجَنَا وَ صُمْنَا شَهْرَنَا وَ أَطَعْنَاكَ رَبَّنَا وَ أَدَّيْنَا زَكَاةَ نُفُوسِنَا [رُءُوسِنَا] طَيِّبَةً بِهَا نُفُوسُنَا
و شرمگاه خود را نگاه داشتيم و روزه‌ى ماه [رمضان]را گرفتيم و از پروردگارمان اطاعت كرديم و زكات تن خود [زكات فطره]را با تمايل پرداختيم
وَ خَرَجْنَا إِلَيْكَ لَا تُؤَاخِذْنَا لِأَجْلِ جَرَائِرِنَا فَصَلِّ [فَصَلِّ اللَّهُمَ] عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
و اكنون براى گرفتن جايزه به سوى تو بيرون آمده‌ايم، پس [اى خدا]بر محمّد و آل محمّد درود فرست
وَ لَا تُخَيِّبْنَا وَ امْنُنْ عَلَيْنَا بِالتَّوْبَةِ وَ الْمَغْفِرَةِ وَ لَا تَرُدَّنَا عَلَى عَقِبِنَا وَ (لا تُزِغْ قُلُوبَنا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنا)[15]
و ما را نوميد مگردان و توبه و آمرزش را بر ما ارزانى دار و ما را به پشت برمگردان و بعد از آنكه هدايتمان نمودى، دل‌هايمان را منحرف نگردان
وَ لَا تَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنَّا وَ ارْزُقْنَا صِيَامَهُ وَ قِيَامَهُ أَبَداً مَا أَبْقَيْتَنَا وَ امْنُنْ عَلَيْنَا بِالْجَنَّةِ وَ نَجِّنَا مِنَ النَّارِ
و اين ماه رمضان را آخرين ديدار ما با ماه رمضان قرار مده و روزه و شب‌خيزى ما در ماه رمضان را براى هميشه تا زمانى كه ما را زنده داشته‌اى، روزى‌مان كن و بهشت را بر ما ارزانى دار و ما را از آتش جهنّم نجات ده
وَ زَوِّجْنَا مِنَ الْحُورِ الْعَيْنِ آمِينَ رَبَّ الْعَالَمِينَ إِنَّكَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
و از حور عين به ازدواج ما در آور. اجابت فرما، اى پروردگار جهانيان كه تو بر هر چيز توانايى.
وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى خِيَرَتِهِ مِنْ خَلْقِهِ مُحَمَّدٍ النَّبِيِّ وَ آلِهِ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ وَ سَلَّمَ تَسْلِيما
درود و سلام شايسته‌ى خداوند بر برگزيده‌ى خود از ميان آفريدگانش، پيامبر اكرم حضرت محمّد و خاندان پاك و پاكيزه‌ى او.
کانال قرآن و حدیث را درشبکه های اجتماعی دنبال کنید.
