تهلیلات امام علی (ع) در دهه اول ذی الحجه (اقبال الاعمال)
۱۲ تیر ۱۳۹۵ 0 ادعیه و زیاراتالجزء الأول؛ هذا مبدأ ذكر الأعمال الأشهر الثلاثة أعني شوال و ذي قعدة و ذي حجة من كتاب الإقبال، الباب الثالث فيما يختص بفوائد من شهر ذي الحجة و موائد للسالكين صوب المحجة، فصل في شرح أبسط مما ذكرنا
جلد اول، شروع ذکرهای اعمال ماه های سه گانه، یعنی شوال، ذی القعده و ذی الحجه از کتاب اقبال الاعمال، باب سوم، فوائد ماه ذی الحجه، فصل ششم، ماجرای ابلاغ سوره برائت در دهه اول ذی الحجه (مبسوط تر از روايت های گذشته)، تهلیلات امام علی در دهه اول ذی الحجه
و من عمل أول يوم من ذي الحجة إلى آخر العشر
يكى ديگر از اعمال روز اول ذى حجه تا آخر دهه‌ى اول،
مَا رَوَيْنَاهُ بِإِسْنَادِنَا إِلَى أَبِي جَعْفَرِ بْنِ بَابَوَيْهِ بِإِسْنَادِهِ مِنْ كِتَابِ ابْنِ أُشْنَاسٍ وَ غَيْرِهِ فِيمَا رُوِيَ عَنْ مَوْلَانَا أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ ص أَنَّهُ قَالَ
تهليلاتى است كه «ابو جعفر ابن بابويه» به نقل از كتاب «ابن اشناس» و غير آن از امير مؤمنان-صلوات اللّه عليه-نقل كرده است كه فرمود:
مَنْ قَالَ كُلَّ يَوْمٍ مِنْ أَيَّامِ الْعَشْرِ هَذَا التَّهْلِيلَ
هركس در هر روز از روزهاى اين دهه، اين تهليل‌ها را بگويد:
لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ عَدَدَ اللَّيَالِي وَ الدُّهُورِ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ عَدَدَ أَمْوَاجِ الْبُحُورِ
معبودى جز او وجود ندارد به شماره‌ى همه‌ى شب‌ها و روزگاران، لا اله الا اللّه به شماره‌ى همه‌ى امواج درياها،
لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ رَحْمَتُهُ خَيْرٌ مِمَّا يَجْمَعُونَ
لا اله الا اللّه و رحمت او از آنچه گرد مى‌آورد، بهتر است،
لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ عَدَدَ الشَّوْكِ وَ الشَّجَرِ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ عَدَدَ الشَّعْرِ وَ الْوَبَرِ
لا اله الا اللّه به شماره‌ى تيغ‌ها و درختان، لا اله الا اللّه به شماره‌ى موها و كرك‌ها،
لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ عَدَدَ الْحَجَرِ وَ الْمَدَرِ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ عَدَدَ لَمْحِ الْعُيُونِ
لا اله الا اللّه به شماره‌ى سنگ‌ها و كلوخ‌ها، لا اله الا اللّه به شماره‌ى چشم برهم زدن‌ها،
لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ فِي (اللَّيْلِ إِذا عَسْعَسَ وَ الصُّبْحِ إِذا تَنَفَّسَ)[1]
لا اله الا إله إلاّ اللّه در شب آن‌گاه كه به تاريكى مى‌گرايد، و در صبحگاه آن هنگام كه روشن مى‌گردد،
لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ عَدَدَ الرِّيَاحِ وَ الْبَرَارِي وَ الصُّخُورِ
لا اله الا اللّه به شماره‌ى همه‌ى بادها و صحراها و صخره‌ها،
لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ مِنَ الْيَوْمِ إِلَى يَوْمِ يُنْفَخُ فِي الصُّورِ)[2]
لا اله الا اللّه از امروز تا روزى كه در شيپور [قيامت]دميده مى‌شود.
أَعْطَاهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِكُلِّ تَهْلِيلَةٍ دَرَجَةً فِي الْجَنَّةِ مِنَ الدُّرِّ وَ الْيَاقُوتِ مَا بَيْنَ كُلِّ دَرَجَتَيْنِ مَسِيرَةُ مِائَةِ عَامٍ لِلرَّاكِبِ الْمُسْرِعِ
خداوند-عزّ و جلّ-در برابر هريك از اين تهليل‌ها، يك درجه از مرواريد و ياقوت در بهشت به او عطا مى‌كند، كه فاصله‌ى ميان دو درجه، به اندازه‌ى صد سال براى سواره‌ى تيزرو است
فِي كُلِّ دَرَجَةٍ مَدِينَةٌ فِيهَا قَصْرٌ مِنْ جَوْهَرٍ وَاحِدٍ لَا فَصْلَ فِيهَا فِي كُلِّ مَدِينَةٍ مِنْ تِلْكَ الْمَدَائِنِ مِنْ تَفَاصِيلِ الْعَطَاءِ مَا لَا يَهْتَدِي لَهُ وَصْفُ الْبُلَغَاءِ
و در هر درجه، شهرى است كه در آن كاخى از يك گوهر متصل بى‌گسست وجود دارد و در هركدام از اين شهرها، چنان عطاياى مفصل الهى موجود است كه هيچ‌يك از سخنوران نمى‌توانند آن را توصيف كنند.
فَإِذَا خَرَجَ مِنْ قَبْرِهِ أَضَاءَتْ لَهُ كُلُّ شَعْرَةٍ مِنْهُ نُوراً وَ ابْتَدَرَهُ سَبْعُونَ أَلْفَ مَلَكٍ يَحْفَظُونَهُ [يَحُفُّونَهُ] إِلَى بَابِ الْجَنَّةِ
نيز هنگامى كه گوينده‌ى اين تهليل‌ها از قبر خود بيرون مى‌آيد، تمام موهاى او از نور مى‌درخشد و راه عبور او را روشن مى‌كنند و هفتاد هزار فرشته به استقبال او آمده و گرداگرد او قرار مى‌گيرند و او را به سوى بهشت مى‌برند [او را حفظ مى‌كنند].
ثم ذكر الحديث بطوله و هو عطاء عظيم جسيم حذفنا شرحه كراهية الإطالة و في روايتنا هذا التهليل
سپس حديث را به صورت مفصل ادامه مى‌دهد و عطاياى بزرگ و فراوان الهى را ذكر مى‌كند كه ما از بيم به درازا كشيدن سخن، از ذكر آن خوددارى مى‌كنيم.
بِإِسْنَادِنَا إِلَى ابْنِ بَابَوَيْهِ بِإِسْنَادِهِ إِلَى مَوْلَانَا عَلِيٍّ ع
در ادامه‌ى روايت بنابر نقل «ابن بابويه» از مولى على-عليه السّلام-آمده است كه
أَنَّهُ كَانَ يُهَلِّلُ اللَّهَ تَعَالَى فِي كُلِّ يَوْمٍ مِنْ عَشْرِ ذِي الْحِجَّةِ بِهَذَا التَّهْلِيلِ عَشْرَ مَرَّاتٍ
آن حضرت در روزهاى دهه‌ى نخست ذى حجه، اين تهليل‌ها را ده بار مى‌گفتند.
ثم ذكر فضل ذلك كما ذكرناه و زيادة
آن‌گاه فضيلت اين تهليل‌ها را به صورتى كه گفتيم، بلكه افزون بر آن، ذكر كرده است.[3]
[1]) سوره تکویر، آیات 17-18 [2]) سوره الانعام، آیه 73 [3]) ر. ك: ثواب الاعمال، ص 98
کانال قرآن و حدیث را درشبکه های اجتماعی دنبال کنید.
