الجزء الأول؛ هذا مبدأ ذكر الأعمال الأشهر الثلاثة أعني شوال و ذي قعدة و ذي حجة من كتاب الإقبال، الباب الثالث فيما يختص بفوائد من شهر ذي الحجة و موائد للسالكين صوب المحجة، فصل فيما نذكره من أدعية يوم عرفة
جلد اول، شروع ذکرهای اعمال ماه های سه گانه، یعنی شوال، ذی القعده و ذی الحجه از کتاب اقبال الاعمال، باب سوم، فوائد ماه ذی الحجه، در ادامه فصل بیست و دوم، دعاهای روز عرفه؛ دعای دیگر امام صادق-علیه السلام- در موقف عرفات را بیان می کنیم:
وَ مِنْ أَدْعِيَةِ يَوْمِ عَرَفَةَ مَا رَوَيْنَاهُ بِإِسْنَادِنَا إِلَى أَبِي مُحَمَّدٍ هَارُونَ بْنِ مُوسَى التَّلَّعُكْبَرِيِّ بِإِسْنَادِنَا [بِإِسْنَادِهِ]إِلَى إِيَاسِ بْنِ سَلَمَةَ بْنِ الْأَكْوَعِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الصَّادِقِ ص قَالَ
«اياس بن سملة بن اكوع» به نقل از پدرش آورده است: از امام جعفر بن محمد صادق -عليهما السّلام-
سَمِعْتُهُ يَدْعُو فِي يَوْمِ عَرَفَةَ فِي الْمَوْقِفِ بِهَذَا الدُّعَاءِ فَنَسَخْتُهُ تَقُولُ إِذَا زَالَتِ الشَّمْسُ مِنْ يَوْمِ عَرَفَةَ وَ أَنْتَ بِهَا تُصَلِّي الظُّهْرَ وَ الْعَصْرَ
شنيدم كه در روز عرفه در موقف «عرفات» اين دعا را مىخواند و من اين دعا را از روى نسخهى او نوشتم. متن دعا به اين صورت بود: هرگاه وقت ظهر شد، در سرزمين عرفات، نماز ظهر و عصر را بخوان،
ثُمَّ ائْتِ الْمَوْقِفَ وَ كَبِّرِ اللَّهَ مِائَةَ مَرَّةٍ وَ احْمَدْهُ مِائَةَ مَرَّةٍ وَ سَبِّحْهُ مِائَةَ مَرَّةٍ وَ هَلِّلْهُ مِائَةَ مَرَّةٍ
سپس به موقف برو و در آنجا صد بار تكبير و صد بار «ألحمد للّه» و صد بار «سبحان اللّه» و صد بار «لا اله الاّ اللّه» بگو
وَ اقْرَأْ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ مِائَةَ مَرَّةٍ وَ إِنْ أَحْبَبْتَ أَنْ تَزِيدَ عَلَى ذَلِكَ فَزِدْ وَ اقْرَأْ سُورَةَ الْقَدْرِ[1] مِائَةَ مَرَّةٍ ثُمَّ قُلْ
و صد بار سورهى «قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ» را بخوان و اگر خواستى اذكار و سورههاى ديگر افزون بر اين اذكار و سورهها را بخوانى، بر آن اضافه كن و آنگاه صد بار سورهى قدر را بخوان، سپس بگو:
لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْحَلِيمُ الْكَرِيمُ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ وَ سُبْحَانَ اللَّهِ رَبِّ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ
معبودى جز خداوند بردبار و كريم وجود ندارد، معبودى جز خداوند بلندپايه و بزرگ نيست، پاكا خدا، پروردگار آسمانها و زمينهاى هفتگانه
وَ رَبَّ الْأَرَضِينَ السَّبْعِ وَ مَا فِيهِنَّ وَ مَا بَيْنَهُنَّ وَ رَبِّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ
و آنچه در آنها و ميان آنها است و پروردگار عرش بزرگ و ستايش خدا را كه پروردگار جهانيان است. خدايا، تنها تو را مىپرستم و تنها از تو يارى مىطلبم.
اللَّهُمَّ إِيَّاكَ أَعْبُدُ وَ إِيَّاكَ أَسْتَعِينُ اللَّهُمَّ إِنِّي أُرِيدُ أَنْ أُثْنِيَ عَلَيْكَ وَ مَا عَسَى أَنْ أَبْلُغَ مِنْ مَدْحِكَ مَعَ قِلَّةِ عَمَلِي وَ قِصَرِ رَأْيِي
خداوندا، من مىخواهم كه تو را بستایم، ولى با وجود اندكى دانش و كوتاهى نظر من، ستايش من به كجا مىرسد؟
وَ أَنْتَ الْخَالِقُ وَ أَنَا الْمَخْلُوقُ وَ أَنْتَ الْمَالِكُ وَ أَنَا الْمَمْلُوكُ وَ أَنْتَ الرَّبُّ وَ أَنَا الْعَبْدُ
در حالى كه تو آفريدگارى و من آفريده و تو مالكى و من مملوك و تو پروردگارى و من بنده [پرورده]
وَ أَنْتَ الْعَزِيزُ وَ أَنَا الذَّلِيلُ وَ أَنْتَ الْقَوِيُّ وَ أَنَا الضَّعِيفُ وَ أَنْتَ الْغَنِيُّ وَ أَنَا الْفَقِيرُ
و تو سربلندى و من خوار و تو نيرومندى و من ناتوان و تو بىنيازى و من نيازمند و تو عطاكنندهاى
وَ أَنْتَ الْمُعْطِي وَ أَنَا السَّائِلُ وَ أَنْتَ الْغَفُورُ وَ أَنَا الْخَاطِئُ وَ أَنْتَ الْحَيُّ الَّذِي لَا يَمُوتُ [تَمُوتُ]وَ أَنَا خَلْقٌ أَمُوتُ
و من درخواستكننده و تو بسيار آمرزندهاى و من خطاكار و تو زندهاى هستى كه هرگز نمىميرى و من آفريدهاى هستم كه مىميرم.
اللَّهُمَّ أَنْتَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ
خدايا، تو خدايى هستى كه پروردگار جهانيانى و تو خدايى هستى كه معبودى جز تو نيست و سربلند و حكيمى
وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ
و تو خدايى هستى كه معبودى جز تو نيست و بلند پايه و بزرگى و تو خدايى هستى كه معبودى جز تو نيست و بسيار آمرزنده و مهربانى
وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ مَالِكُ يَوْمِ الدِّينِ وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ بَدِيءُ كُلِّ شَيْءٍ وَ إِلَيْكَ يَعُودُ
و تو خدايى هستى كه معبودى جز تو نيست و مالك روز جزايى و تو خدايى هستى كه معبودى جز تو نيست و همهى اشيا را پديد آوردهاى و همه به سوى تو بازمىگردند
وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ لَمْ تَزَلْ وَ لَا تَزَالُ وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ خَالِقُ الْجَنَّةِ وَ النَّارِ
و تو خدايى هستى كه معبودى جز تو نيست و پيوسته هستى و خواهى بود و تو خدايى هستى كه معبودى جز تو نيست و بهشت و جهنم را آفريدهاى
وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ خَالِقُ الْخَيْرِ وَ الشَّرِّ
و تو خدايى هستى كه معبودى جز تو نيست و آفرينندهى خوبى و بدى هستى
وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ الْوَاحِدُ الْأَحَدُ الْفَرْدُ الصَّمَدُ لَمْ تَلِدْ وَ لَمْ تُولَدْ وَ لَمْ يَكُنْ لَكَ كُفُواً أَحَدٌ
و تو خدايى هستى كه معبودى جز تو نيست و يگانه و بىهمتا و تك و بىنيازى و نه زادهاى و نه زاده شدهاى و هيچكس همتاى تو نيست
وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ عالِمُ الْغَيْبِ وَ الشَّهادَةِ
و تو خدايى هستى كه معبودى جز تو نيست و آگاه به نهان و آشكارى
وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ (الْمَلِكُ الْقُدُّوسُ السَّلامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَيْمِنُ الْعَزِيزُ الْجَبَّارُ الْمُتَكَبِّرُ سُبْحانَ اللَّهِ عَمَّا يُشْرِكُونَ)[2]
و تو خدايى هستى كه معبودى جز تو نيست و پادشاه پاكيزه و ايمن و ايمنىبخش و نگاهبان چيره و سرفراز و شكوهمند چيره و بزرگمنشى، پاكا خدا از آنچه به او شرك مىورزند
وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ (الْخالِقُ الْبارِئُ الْمُصَوِّرُ لَهُ الْأَسْماءُ الْحُسْنى)[3] سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يُشْرِكُونَ
و تويى خدايى كه معبودى جز تو نيست و آفريننده و پديدآورنده و چهرهنگارى و نامهاى نيك از آن تو است، پاكا خدا از آنچه به او شرك مىورزند
وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ الْخَالِقُ الْبَارِئُ الْمُصَوِّرُ يُسَبِّحُ لَكَ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ
و تويى خدايى كه معبودى جز تو نيست و آفرينندهى و پديدآورنده و چهرهنگار هستى و آنچه در آسمانها و زمين است تسبيح تو را مىگويند
وَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ الْكَبِيرُ وَ الْكِبْرِيَاءُ رِدَاؤُكَ
و تو سرفراز و حكيمى و تو خدايى هستى كه معبودى جز تو نيست و بزرگى و بزرگمنشى جامهى مخصوص تو است.
اللَّهُمَّ أَنْتَ سَابِغُ النَّعْمَاءِ حَسَنُ الْبَلَاءِ جَزِيلُ الْعَطَاءِ مُسْقِطُ الْقَضَاءِ بَاسِطُ الْيَدَيْنِ بِالرَّحْمَ
خدايا، تو نعمت فراوان مىبخشى و كردارت نيكو و عطايت بسيار است و سرنوشت حتمى را فرو مىآورى و دو دست [جلال و جمال]تو به رحمت گشوده است
ةِ نَفَّاعٌ بِالْخَيْرَاتِ كَاشِفُ الْكُرُبَاتِ رَفِيعُ الدَّرَجَاتِ مُنْزِلُ الْآيَاتِ مِنْ فَوْقِ سَبْعِ سَمَاوَاتٍ عَظِيمُ الْبَرَكَاتِ
و بسيار پرخير و گشايندهى اندوهها و بالابرندهى درجات و فرو فرستندهى آيات از فراز هفت آسمان هستى و بركات تو بزرگ است
مُخْرِجٌ مِنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُمَاتِ[4]مُبَدِّلُ السَّيِّئَاتِ حَسَنَاتٍ وَ جَاعِلُ الْحَسَنَاتِ دَرَجَاتٍ
و از نور به سوى تاريكىها بيرون مىبرى و بدىها را به نيكى تبديل نموده و نيكىها را درجه قرار مىدهى.
اللَّهُمَّ إِنَّكَ دَنَوْتَ فِي عُلُوِّكَ وَ عَلَوْتَ فِي دُنُوِّكَ فَدَنَوْتَ فَلَيْسَ دُونَكَ شَيْءٌ
خدايا، تو در عين بلندپايگى نزديكى و در عين نزديكى بلندپايه، نزديكى به حدى كه هيچچيز نزديكتر از تو نيست
وَ ارْتَفَعْتَ فَلَيْسَ فَوْقَكَ شَيْءٌ تَرَى وَ لَا تُرَى وَ أَنْتَ بِالْمَنْظَرِ الْأَعْلَى فَالِقُ الْحَبِّ وَ النَّوَى
و بلندپايهاى به حدى كه هيچچيز برتر از تو نيست، مىبينى ولى ديده نمىشوى در حالى كه در بلندترين تماشاگاه قرار گرفتهاى، دانه و هسته را مىشكافى
لَكَ مَا فِي السَّمَاوَاتِ الْعُلَى وَ لَكَ الْكِبْرِيَاءُ فِي الْآخِرَةِ وَ الْأُولَى
و آنچه در آسمانهاى بلند است از آن تو است و در آخرت و دنيا بزرگمنشى اختصاص به تو دارد.
اللَّهُمَّ إِنَّكَ غَافِرُ الذُّنُوبِ شَدِيدُ الْعِقَابِ ذي [ذُو]الطَّوْلِ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ إِلَيْكَ الْمَصِيرُ
خدايا، تو آمرزندهى گناهان، سخت كيفر و بخشندهاى، معبودى جز تو نيست و بازگشت همه به سوى تو است،
وَسِعَتْ رَحْمَتُكَ كُلَّ شَيْءٍ وَ بَلَغَتْ حُجَّتُكَ وَ لَا مُعَقِّبَ لِحُكْمِكَ وَ أَنْتَ تُجِيبُ سَائِلَكَ
رحمتت همهى اشيا را فراگرفته و حجتت رسا است و هيچچيز نمىتواند فرمان تو را به عقب بيندازد و تو درخواستكنندهى از خود را نوميد نمىگردانى،
أَنْتَ الَّذِي لَا رَافِعَ لِمَا وَضَعْتَ وَ لَا وَاضِعَ لِمَا رَفَعْتَ أَنْتَ الَّذِي أَثْبَتَّ كُلَّ شَيْءٍ بِحُكْمِكَ
تويى آن خدايى كه هيچكس نمىتواند آنچه را كه تو فرود آوردهاى، بالا برد و آنچه را كه تو بالا بردهاى، فرود آورد، تويى آن خدايى كه همه چيز را با فرمانت استوار ساخته
وَ أَحْصَيْتَ كُلَّ شَيْءٍ بِعِلْمِكَ وَ أَبْرَمْتَ كُلَّ شَيْءٍ بِحُكْمِكَ وَ لَا يَفُوتُكَ شَيْءٌ بِعِلْمِكَ
و همه چيز را با آگاهىات به شماره درآورده و همه چيز را با فرمان خود برجا داشتهاى و به واسطهى دانشت هيچچيز از تو فوت نمىشود
وَ لَا يَمْتَنِعُ عَنْكَ شَيْءٌ أَنْتَ الَّذِي لَا يُعْجِزُكَ هَارِبُكَ وَ لَا يَرْتَفِعُ صَرِيعُكَ وَ لَا يَحْيَا قَتِيلُكَ
و هيچچيز نمىتواند از فرمان تو سرپيچى كند، تويى خدايى كه گريزان از تو، تو را به ستوه نمىآورد و افتادهى تو نمىتواند بلند شود و كشتهات زنده نمىگردد،
أَنْتَ عَلَوْتَ فَقَهَرْتَ وَ مَلَكْتَ فَقَدَرْتَ وَ بَطَنْتَ فَخَبَرْتَ
بلندپايهاى پس چيرهاى و مالكى پس توانايى و پنهانى پس آگاهى
وَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ ظَهَرْتَ عَلِمْتَ (خائِنَةَ الْأَعْيُنِ وَ ما تُخْفِي الصُّدُورُ)[5]
و بر هر چيز اشراف دارى و از خيانت چشمها و آنچه دلها نهان مىدارند، آگاهى
وَ تَعْلَمُ (ما تَحْمِلُ كُلُّ أُنْثى)[6]وَ مَا تَضَعُ (وَ ما تَغِيضُ الْأَرْحامُ وَ ما تَزْدادُ)[7]
و از آنچه هر موجود مادهاى در اندرون دارد و مىزايد و آنچه رحم آنها بيرون مىاندازد يا [مىزايد و بر جمعيت]مىافزايد، اطلاع دارى
وَ كُلُّ شَيْءٍ عِنْدَكَ بِمِقْدَارٍ أَنْتَ الَّذِي لَا تَنْسَى مَنْ ذَكَرَكَ وَ لَا يُضَيَّعُ مَنْ تَوَكَّلَ عَلَيْكَ
و همه چيز نزد تو اندازهى خاصى دارد، تويى خدايى كه آنان را كه به ياد تواند فراموش نمىكنى و هركس بر تو توكل كند، ضايع نمىكنى،
أَنْتَ الَّذِي لَا يَشْغَلُكَ مَا فِي جَوِّ أَرْضِكَ عَمَّا فِي جَوِّ سَمَاوَاتِكَ وَ لَا يَشْغَلُكَ مَا فِي جَوِّ سَمَاوَاتِكَ عَمَّا فِي جَوِّ أَرْضِكَ
تويى خدايى كه موجوداتى كه در فضاى زمين هستند تو را از موجوداتى كه در جوّ آسمانهايند به خود مشغول نمىكند و آنچه در جو آسمانها است تو را از آنچه در فضاى زمين است به خود مشغول نمىكند،
أَنْتَ الَّذِي تَعَزَّزْتَ فِي مُلْكِكَ وَ لَمْ يُشْرِكْكَ [يشركك]أَحَدٌ فِي جَبَرُوتِكَ
تويى خدايى كه در سلطنت سربلندى و هيچكس در شكوهمندى شريك تو نيست،
أَنْتَ الَّذِي عَلَا كُلَّ شَيْءٍ مُلْكُكَ وَ مَلَكَ كُلَّ شَيْءٍ أَمْرُكَ
تويى خدايى كه سلطنتت بر هر چيز برترى يافته و فرمانت همه چيز را در اختيار دارد
أَنْتَ الَّذِي مَلَكْتَ الْمُلُوكَ بِقُدْرَتِكَ وَ اسْتَعْبَدْتَ الْأَرْبَابَ بِعِزَّتِكَ
و تويى خدايى كه با قدرتت پادشاهان را به اختيار درآوردى و با عزتت پرورندگان را به بندگى كشيدهاى
وَ أَنْتَ الَّذِي قَهَرْتَ كُلَّ شَيْءٍ بِعِزَّتِكَ وَ عَلَوْتَ كُلَّ شَيْءٍ بِفَضْلِكَ
و بر همه چيز چيره گشتهاى و به تفضلت بر هر چيز برترى دارى،
أَنْتَ الَّذِي لَا يُسْتَطَاعُ كُنْهُ وَصْفِكَ وَ لَا مُنْتَهَى لِمَا عِنْدَكَ
تويى خدايى كه نمىتوان تو را حقيقتا توصيف نمود و آنچه در نزد تو است پايانى ندارد،
أَنْتَ الَّذِي لَا يَصِفُ الْوَاصِفُونَ عَظَمَتَكَ وَ لَا يَسْتَطِيعُ الْمُزَايِلُونَ تَحْوِيلَكَ
تويى خدايى كه توصيفكنندگان نمىتوانند عظمت تو را به وصف درآورند و منحرفان از تو نمىتوانند تو را دگرگون سازند،
أَنْتَ (شِفاءٌ لِما فِي الصُّدُورِ وَ هُدىً وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ)[8]
تو مايهى بهبودى دلها و هدايتگر و رحمت براى مؤمنان هستى،
أَنْتَ الَّذِي لَا يُحْفِيكَ سَائِلٌ وَ لَا يَنْقُصُكَ نَائِلٌ وَ لَا يَبْلُغُ مَدْحَكَ مَادِحٌ وَ لَا قَائِلٌ
تويى خدايى كه هيچ درخواستكنندهاى نمىتواند تو را به ستوه درآورد و هيچ بخششى از تو نمىكاهد و هيچ ستايشگر و گويندهاى نمىتواند تو را بستايد،
أَنْتَ الْكَائِنُ قَبْلَ كُلِّ شَيْءٍ وَ الْمُكَوِّنُ لِكُلِّ شَيْءٍ وَ الْكَائِنُ بَعْدَ كُلِّ شَيْءٍ
تو پيش از هر چيز بودهاى و همهى اشيا را پديد آوردهاى و بعد از همه خواهى بود،
أَنْتَ الْوَاحِدُ الصَّمَدُ الَّذِي (لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ)[9][لَمْ تَلِدْ وَ لَمْ تُولَدْ]وَ لَمْ يَكُنْ لَكَ [لَهُ]كُفُواً أَحَدٌ)[10]
تو يگانهى بىنيازى هستى كه نه زادهاى و نه زاده شدهاى و هيچكس همتاى تو نيست
وَ لَمْ يَتَّخِذْ (صاحِبَةً وَ لا وَلَداً) [12]السَّمَاوَاتُ وَ مَنْ فِيهِنَّ لَكَ وَ الْأَرَضُونَ وَ مَنْ فِيهِنَّ لَكَ وَ مَا بَيْنَهُنَّ وَ مَا تَحْتَ الثَّرَى
و هيچكس را نه به همسرى و نه به فرزندى برنگرفتهاى، آسمانها و آنچه در آنها است و زمينها و آنچه در آنها و ميان آنها و زير خاك است، از آن تو است،
أَحْصَيْتَ كُلَّ شَيْءٍ وَ أَحَطْتَ بِهِ عِلْماً وَ أَنْتَ تَزِيدُ فِي الْخَلْقِ مَا تَشَاءُ
همه چيز را به شماره درآورده و آگاهىات بدان احاطه دارد و هرچه بخواهى در آفرينش افزون مىكنى
وَ أَنْتَ الَّذِي لَا تُسْأَلُ عَمَّا تَفْعَلُ (وَ هُمْ يُسْئَلُونَ)[11]وَ أَنْتَ الْفَعَّالُ لِمَا تُرِيدُ
و از كردارت بازخواست نمىشوى و همه [از كردارشان]بازخواست مىشوند و هرچه را بخواهى مىكنى
وَ أَنْتَ الْقَرِيبُ وَ أَنْتَ الْبَعِيدُ وَ أَنْتَ السَّمِيعُ وَ أَنْتَ الْبَصِيرُ وَ أَنْتَ الْمَاجِدُ
و هم نزديك و هم دور و شنوا و بينا و بزرگ [دارا]
وَ أَنْتَ الْوَاحِدُ [الْوَاجِدُ]وَ أَنْتَ الْعَلِيمُ وَ أَنْتَ الْكَرِيمُ وَ أَنْتَ الْبَارُّ وَ أَنْتَ الرَّحِيمُ
و يگانه و آگاه و بزرگوار و نيكوكار و مهربان
وَ أَنْتَ الْقَادِرُ وَ أَنْتَ الْقَاهِرُ لَكَ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى كُلُّهَا وَ أَنْتَ الْجَوَادُ الَّذِي لَا يَبْخَلُ [تَبْخَلُ]
و توانا و چيرهاى و همهى نامهاى نيك از آن تو است و تو بخشندهاى هستى كه هرگز بخل نمىورزى
وَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الَّذِي لَا تَذِلُّ وَ أَنْتَ مُمْتَنِعٌ لَا تُرَامُ يُسَبِّحُ لَكَ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ
و سربلندى هستى كه هرگز خوار نمىگردى و باشكوهى چيره هستى كه هرگز كسى نمىتواند آهنگ تو را بكند، آنچه در آسمانها و زمين است تسبيح تو را مىگويد
وَ أَنْتَ بِالْخَيْرِ أَجْوَدُ مِنْكَ بِالشَّرِّ أَنْتَ رَبِّي وَ رَبُّ آبَائِيَ الْأَوَّلِينَ أَنْتَ تُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاكَ
و تو در دادن خير بخشندهتر از دادن بدى هستى. تو پروردگار من و پدران پيشين من هستى، تو دعاى بيچاره را آنگاه كه تو را بخواند، اجابت مىكنى
وَ أَنْتَ نَجَّيْتَ نُوحاً مِنَ الْغَرَقِ وَ أَنْتَ الَّذِي غَفَرْتَ لِدَاوُدَ ذَنْبَهُ وَ أَنْتَ الَّذِي نَفَّسْتَ عَنْ ذِي النُّونِ كَرْبَهُ
و تو بودى كه نوح را از غرق شدن نجات دادى و تو بودى كه گناه داوود را بخشيدى و تو بودى كه اندوه ذى النون؛ (حضرت يونس) را برطرف نمودى
وَ أَنْتَ الَّذِي كَشَفْتَ عَنْ أَيُّوبَ ضُرَّهُ وَ أَنْتَ الَّذِي رَدَدْتَ مُوسَى عَلَى أُمِّهِ
و تو بودى كه رنجورى ايوب را برطرف كردى و تو بودى كه موسى را به مادرش برگرداندى
وَ أَنْتَ صَرَفْتَ قُلُوبَ السَّحَرَةِ إِلَيْكَ حَتَّى قالُوا آمَنَّا بِرَبِّ الْعالَمِينَ
و تو بودى كه دل ساحران را به سوى خود منصرف كردى تا اينكه «گفتند: به پروردگار جهانيان ايمان آورديم.»
وَ أَنْتَ وَلِيُّ نِعْمَةِ الصَّالِحِينَ لَا يُذْكَرُ مِنْكَ إِلَّا الْحَسَنُ الْجَمِيلُ وَ مَا لَا يُذْكَرُ أَكْثَرُ لَكَ الْآلَاءُ وَ النَّعْمَاءُ [وَ النِّعَمُ]
و تويى سرپرست نعمت شايستگان و از تو جز به نيكى و زيبايى ياد نمىشود، با اينكه آنچه از تو ياد نمىشود بيشتر است و دهشها و نعمتها از آن تو است
وَ أَنْتَ الْمُحْسِنُ الْجَمِيلُ لَا تُبْلَغُ مِدْحَتُكَ وَ لَا الثَّنَاءُ عَلَيْكَ أَنْتَ كَمَا أَثْنَيْتَ عَلَى نَفْسِكَ
و تو نيكوكار و نيكى كنندهاى، به [نهايت]هر مدح و ثناى تو نمىتوان رسيد، تو همان گونهاى كه خود، خود را ستودهاى،
سُبْحَانَكَ وَ بِحَمْدِكَ تَبَارَكَتْ أَسْمَاؤُكَ وَ جَلَّ ثَنَاؤُكَ مَا أَعْظَمَ شَأْنَكَ وَ أَجَلَّ مَكَانَكَ
پاكى تو و ستايش تو را است، نامهايت منزه [پرخير]و ثنايت بزرگ باد! چه قدر مقام تو بلند و جايگاهت والا است
وَ مَا أَقْرَبَكَ مِنْ عِبَادِكَ وَ أَلْطَفَكَ بِخَلْقِكَ وَ أَمْنَعَكَ بِقُوَّتِكَ
و چه اندازه به بندگانت نزديك و به آفريدههايت مهربان و به واسطهى نيرويت دور از دسترسى!
أَنْتَ أَعَزُّ وَ أَجَلُّ وَ أَسْمَعُ وَ أَبْصَرُ وَ أَعْلَى وَ أَكْبَرُ وَ أَظْهَرُ وَ أَشْكَرُ وَ أَقْدَرُ وَ أَعْلَمُ
تو سربلندتر و والاتر و شنواتر و بيناتر و بلندتر و بزرگتر و آشكارتر و سپاسگزارتر و تواناتر و آگاهتر
وَ أَجْبَرُ وَ أَكْبَرُ وَ أَعْظَمُ وَ أَقْرَبُ وَ أَمْلَكُ وَ أَوْسَعُ وَ أَمْنَعُ وَ أَعْطَى وَ أَحْكَمُ وَ أَفْضَلُ
و شكوهمندتر و بزرگتر و عظيمتر و نزديكتر و داراتر و گسترندهتر و جلوگيرىكنندهتر و عطاكنندهتر و فرمانرواتر و برتر
وَ أَحْمَدُ مِنْ أَنْ تُدْرِكَ الْعَيَانُ عَظَمَتَكَ أَوْ تَصِفَ الْوَاصِفُونَ صِفَتَكَ أَوْ يَبْلُغُوا غَايَتَكَ
و ستودهتر از آن هستى كه ديدگان عظمت تو را درك كنند، يا توصيفكنندگان بتوانند تو را توصيف نموده و به نهايت [توصيف]تو برسند.
اللَّهُمَّ أَنْتَ اللَّهُ الَّذِي لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ أَجَلُّ مَنْ ذُكِرَ و أَشْكَرُ مَنْ عُبِدَ وَ أَرْأَفُ مَنْ مَلَكَ
خداوندا، تو آن خدايى هستى كه معبودى جز تو نيست، برترين يادشونده، سپاسگزارترين معبود، مهربانترين دارا و مالك،
وَ أَجْوَدُ مَنْ سُئِلَ وَ أَوْسَعُ مَنْ أَعْطَى تَحْلُمُ بَعْدَ مَا تَعْلَمُ وَ تَعْفُو وَ تَغْفِرُ بَعْدَ مَا تَقْدِرُ
بخشندهترين درخواستشونده، و بيشترين عطاكنندهاى، با وجود آگاهى بردبارى مىكنى و با وجود توانايى، در مىگذرى و مىآمرزى،
لَمْ تُطَعْ قَطُّ إِلَّا بِإِذْنِكَ وَ لَمْ تُعْصَ قَطُّ إِلَّا بِقُدْرَتِكَ تُطَاعُ رَبَّنَا فَتَشْكُرُ وَ تُعْصَى رَبَّنَا فَتَغْفِرُ
جز به اجازهات اطاعت نشدهاى و جز به قدرتت نافرمانى نشدهاى. پروردگارا، از تو اطاعت مىكنند و سپاسگزارى مىكنى و از تو نافرمانى مىكنند و مىآمرزى.
اللَّهُمَّ أَنْتَ أَقْرَبُ حَفِيظٍ وَ أَدْنَى شَهِيدٍ حُلْتَ بَيْنَ الْقُلُوبِ وَ أَخَذْتَ بِالنَّوَاصِي
خداوندا، تو نزديكترين نگاهدار و گواه هستى، ميان دلها وارد مىگردى و [موى]پيشانى و زمام امور همه را گرفتهاى
وَ أَحْصَيْتَ الْأَعْمَالَ وَ عَلِمْتَ الأخيار [الْأَخْبَارَ]وَ بِيَدِكَ الْمَقَادِيرُ وَ الْقُلُوبُ إِلَيْكَ مُقْصَدَةٌ [مقصدة]
و اعمال همه را به شماره درآوردهاى و از همهى خبرها [نيكان]آگاهى و اندازهى هر چيز به دست تو است و دلها آهنگ تو را دارند
وَ السِّرُّ عِنْدَكَ عَلَانِيَةٌ وَ الْمُهْتَدِي مَنْ هَدَيْتَ وَ الْحَلَالُ مَا حَلَّلْتَ وَ الْحَرَامُ مَا حَرَّمْتَ
و نهان در نزد تو آشكار است و هدايتيافته كسى است كه تو او را هدايت نمودهاى و حلال و حرام آن چيزى است كه تو آن را حلال و حرام گردانيدهاى
وَ الدِّينُ مَا شَرَعْتَ وَ الْأَمْرُ مَا قَضَيْتَ تَقْضِي وَ لَا يُقْضَى عَلَيْكَ
و دين آن چيزى است كه تو آن را تشريع نمودهاى و فرمان آن چيزى است كه تو بدان حكم راندهاى، فرمان دهى و هيچكس نمىتواند عليه تو حكم كند.
اللَّهُمَّ أَنْتَ الْأَوَّلُ فَلَيْسَ قَبْلَكَ شَيْءٌ وَ أَنْتَ الْآخِرُ فَلَيْسَ بَعْدَكَ شَيْءٌ وَ أَنْتَ الْبَاطِنُ فَلَيْسَ دُونَكَ شَيْءٌ
خداوندا، تو اولى هستى كه چيزى پيش از تو نيست و آخرينى هستى كه چيزى بعد از تو نيست و نهانى هستى كه چيزى نهانتر از تو نيست.
اللَّهُمَّ بِيَدِكَ مَقَادِيرُ اللَّيْلِ وَ النَّهَارِ وَ بِيَدِكَ مَقَادِيرُ الشَّمْسِ وَ الْقَمَرِ وَ بِيَدِكَ مَقَادِيرُ النَّصْرِ وَ الْخِذْلَانِ
خدايا، اندازهى شب و روز، آفتاب و ماه، يارى و خوارى، دنيا و آخرت،
وَ بِيَدِكَ مَقَادِيرُ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ وَ بِيَدِكَ مَقَادِيرُ الْمَوْتِ وَ الْحَيَاةِ وَ بِيَدِكَ مَقَادِيرُ الْخَيْرِ وَ الشَّرِّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
مرگ و زندگانى و خير و شرّ به دست تو است، بر محمد و آل محمد درود فرست
وَ اغْفِرْ لِي كُلَّ ذَنْبٍ أَذْنَبْتُهُ فِي ظُلَمِ اللَّيْلِ وَ ضَوْءِ النَّهَارِ عَمْداً أَوْ خَطَأً سِرّاً وَ [أَوْ]عَلَانِيَةً
و همهى گناهانى را كه من در تاريكى شب و روشنايى روز مرتكب شدهام، بيامرز، خواه از روى عمد بهجا آورده باشم يا از روى خطا، نهانى باشد يا آشكارا،
إِنَّكَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ وَ هُوَ عَلَيْكَ يَسِيرٌ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ
به راستى كه تو بر هر چيز توانايى و آن بر تو آسان است و هيچ دگرگونى و نيرويى جز به تو كه خداوند بلندپايه و بزرگى، تحقق نمىيابد.
اللَّهُمَّ إِنِّي أُثْنِي عَلَيْكَ بِأَحْسَنِ مَا أَقْدِرُ عَلَيْهِ وَ أَشْكُرُكَ بِمَا مَنَنْتَ بِهِ عَلَيَّ وَ عَلَّمْتَنِي مِنْ شُكْرِكَ
خداوندا، من با بهترين صورت كه بر آن قادرم تو را ثنا مىگويم و با آنچه از سپاسگزارىات بر من ارزانى داشته و به من آموختهاى، تو را سپاس مىگويم.
اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ بِمَحَامِدِكَ كُلِّهَا عَلَى نَعْمَائِكَ كُلِّهَا وَ عَلَى جَمِيعِ خَلْقِكَ حَتَّى يَنْتَهِيَ الْحَمْدُ إِلَى مَا تُحِبُّ رَبَّنَا وَ تَرْضَى
خدايا، ستايش تو را به همهى ستايشهايت در برابر همهى نعمتهايت بر همهى آفريدههايت، تا اينكه ستايش-اى پروردگار ما-به آنجا كه دوست دارى و مىپسندى، برسد.
اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ مَا خَلَقْتَ وَ عَدَدَ مَا ذَرَأْتَ وَ لَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ مَا بَرَأْتَ وَ لَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ مَا أَحْصَيْتَ
خداوندا، ستايش تو را به شمارهى آنچه آفريدى و پديد آوردى و ستايش تو را به شمارهى آنچه ايجاد كردى و ستايش تو را به شمارهى آنچه به شماره درآوردى
وَ لَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِينَ وَ لَكَ الْحَمْدُ مِلْأَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ
و ستايش تو را به شمارهى آنچه در آسمانها و زمينها است و ستايش تو را به آكندگى دنيا و آخرت.
ثُمَّ تَقُولُ عَشْراً
سپس 10 بار بگو:
لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ (لا شَرِيكَ لَهُ)[12](لَهُ الْمُلْكُ وَ لَهُ الْحَمْدُ)[13]
«معبودى جز خدا نيست كه يگانه است و شريكى براى او نيست و فرمانروايى و ستايش از آن او است،
يُحْيِي وَ يُمِيتُ وَ هُوَ حَيٌّ لَا يَمُوتُ بِيَدِهِ الْخَيْرُ وَ هُوَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
زنده مىكند و مىميراند و او خود زندهاى است كه هرگز نمىميرد، خير و خوبى منحصرا به دست او است و او بر هر چيز توانا است. »
وَ تَقُولُ عَشْراً
سپس 10 بار بگو:
أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذِي لا إِلهَ إِلَّا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ وَ أَتُوبُ إِلَيْهِ
«از خدايى كه معبودى جز او نيست و زنده و پاينده است، آمرزش طلبيده و به درگاه او توبه مىكنم.»
ثُمَّ تَقُولُ
سپس بگو:
يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ
اى خدا، اى خدا
عَشْراً
10 بار
يَا رَحْمَانُ يَا رَحْمَانُ
اى رحمتگر، اى رحمتگر
عَشْراً
10 بار
يَا رَحِيمُ يَا رَحِيمُ
اى مهربان، اى مهربان
عَشْراً
10 بار
يَا بَدِيعَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ
اى آفرينندهى آسمانها و زمين
عَشْراً
10 بار
يَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ
اى بزرگ و بزرگوار
عَشْراً
10 بار
يَا حَنَّانُ يَا مَنَّانُ
اى بسيار مهربان، اى بسيار بخشنده
عَشْراً
10 بار
يَا حَيُّ يَا قَيُّومُ
اى زنده، اى پاينده
عَشْراً
10 بار
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
عَشْراً
10 بار
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
خداوندا، بر محمد و آل محمد درود فرست
عَشْراً ثُمَّ تَقُولُ
10 بار ، سپس بگو:
اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ وَلِيَّ الْحَمْدِ وَ مُنْتَهَى الْحَمْدِ وَفِيَّ الْحَمْدِ عَزِيزَ الْجُنْدِ قَدِيمَ الْمَجْدِ
خداوندا، ستايش تو را است اى سرپرست ستايش و منتهاى ستايش و وفاكننده به ستايش كه لشكريانت سربلند و بلندپايگىات ديرينه است.
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي (كانَ عَرْشُهُ عَلَى الْماءِ)[14]حِينَ لَا شَمْسٌ تُضِيءُ وَ لَا قَمَرٌ يَسْرِي
ستايش خدايى را كه عرش او بر روى آب بود آنگاه كه نه آفتابى نور مىداد و نه ماهى روان بود
وَ لَا بَحْرٌ يَجْرِي وَ لَا رِيَاحٌ تَذْرِي وَ لَا سَمَاءٌ مَبْنِيَّةٌ وَ لَا أَرْضٌ مَدْحِيَّةٌ وَ لَا لَيْلٌ يُجِنُّ
و نه دريايى جريان داشت و نه بادها مىوزيدند و نه آسمان بنيان نهاده شده بود و نه زمين گسترده شده بود و نه شب تاريك مىكرد
وَ لَا نَهَارٌ يُكِنُّ وَ لَا عَيْنٌ تَنْبُعُ وَ لَا صَوْتٌ يُسْمَعُ وَ لَا جَبَلٌ مَرْسِيٌّ وَ لَا سَحَابٌ مُنْشَأٌ
و نه روز موجودات را پوشانده و از آنها حفظ مىكرد و نه چشمهاى مىجوشيد و نه صدايى شنيده مىشد و نه كوهى استوار بود و نه ابرى بر فراز بود
وَ لَا إِنْسٌ مَبْرُوٌّ وَ لَا جِنٌّ مَذْرُوٌّ وَ لَا مَلَكٌ كَرِيمٌ وَ لَا شَيْطَانٌ رَجِيمٌ وَ لَا ظِلٌّ مَمْدُودٌ وَ لَا شَيْءٌ مَعْدُودٌ
و نه انسانى موجود بود و نه جنى پديد آمده بود نه فرشتهاى گرامى وجود داشت و نه شيطان رانده شدهاى و نه سايهاى گسترده بود و نه چيزى به شمار مىآمد.
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي اسْتَحْمَدَ إِلَى مَنِ اسْتَحْمَدَهُ مِنْ أَهْلِ مَحَامِدِهِ لِيَحْمَدُوهُ عَلَى مَا بَذَلَ مِنْ نَوَافِلِهِ
ستايش خدايى را كه از ستايشگران خواست او را در برابر نعمتهاى افزونى كه ارزانى داشته ستايش كنند،
الَّتِي فَاقَ مَدْحَ الْمَادِحِينَ مَآثِرُ مَحَامِدِهِ وَ عَدَا وَصْفَ الْوَاصِفِينَ هَيْبَةُ جَلَالِهِ هُوَ أَهْلٌ لِكُلِّ حَمْدٍ وَ مُنْتَهَى كُلِّ رَغْبَةٍ الْوَاحِدُ
نعمتهايى كه ستايشهاى گزيده در برابر آن برتر از ثناى ثناگويان و هيبت جلال او افزون از توصيف توصيفكنندگان است. او زيبندهى همهى ستايشها و منتهاى همهى خواستهها است؛
الَّذِي لَا بَدْءَ لَهُ لَهُ الْمُلْكُ الَّذِي لَا زَوَالَ لَهُ الرَّفِيعُ الَّذِي لَيْسَ فَوْقَهُ نَاظِرٌ ذُو الْمَغْفِرَةِ وَ الرَّحْمَةِ الْمَحْمُودُ
خداى يگانهاى كه آغازى ندارد و سلطنت او زايل نمىگردد، بلندپايهاى كه هيچ نگرندهاى برتر از او وجود ندارد و آمرزنده و رحمتگر
لِبَذْلِ نَوَائِلِهِ الْمَعْبُودُ بِهَيْبَةِ جَلَالِهِ الْمَذْكُورُ بِحُسْنِ آلَائِهِ الْمَنَّانُ بِسَعَةِ فَوَاضِلِهِ الْمَرْغُوبُ إِلَيْهِ فِي تَمَامِ [فِي إِتْمَامِ]الْمَوَاهِبِ
و در برابر بخششهايى كه نموده ستوده است و به واسطهى هيبت جلالش پرستيده و به واسطهى نعمتهاى نيكى كه كرده از او ياد مىشود و نعمتهاى افزون و گستردهاش را ارزانى مىدارد
مِنْ خَزَائِنِهِ الْعَظِيمُ الشَّأْنِ الْكَرِيمُ فِي سُلْطَانِهِ الْعَلِيُّ فِي مَكَانِهِ الْمُحْسِنُ فِي امْتِنَانِهِ الْجَوَادُ فِي فَوَاضِلِهِ
و براى تكميل مواهب از گنجينههايش به او گراييده مىشود، خداى بزرگى كه در عين سلطه گرامى و جايگاهش بلند و در بخششاش نيكوكار و در نعمتهاى افزونش بخشنده است.
الْحَمْدُ لِلَّهِ بَارِئِ خَلْقِ الْمَخْلُوقِينَ بِعِلْمِهِ وَ مُصَوِّرِ أَجْسَادِ الْعِبَادِ بِقُدْرَتِهِ وَ مُخَالِفِ صُوَرِ مَنْ خَلَقَ مِنْ خَلْقِهِ
ستايش خدايى را كه آفريدهها را به دانش خود پديد آورد و به قدرت خويش تن بندگان را صورتگرى كرد و چهرهى آفريدههايش را متفاوت قرار داد
وَ نَافِخِ الْأَرْوَاحِ فِي خَلْقِهِ بِعِلْمِهِ وَ مُعَلِّمِ مَنْ خَلَقَ مِنْ عِبَادِهِ اسْمَهُ وَ مُدَبِّرِ خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ بِعَظَمَتِهِ
و به آگاهى خود در آن روح دميد و نام خود را به بندگانش آموخت و به عظمت خويش امر آسمانها و زمين را تدبير و كارسازى نمود،
الَّذِي وَسِعَ كُلَّ شَيْءٍ خَلْقُ كُرْسِيِّهِ وَ عَلَا بِعَظَمَتِهِ فَوْقَ الْأَعْلَيْنَ وَ قَهَرَ الْمُلُوكَ بِجَبَرُوتِهِ الْجَبَّارِ الْأَعْلَى الْمَعْبُودِ فِي سُلْطَانِهِ الْمُتَسَلِّطِ بِقُوَّتِهِ الْمُتَعَالِي
خدايى كه آفرينش كرسى او بر همه چيز گسترده و به عظمت خويش بر برتران برترى يافته و با شكوه خود بر پادشاهان غلبه كرده است، خداوند باشكوه و برترى كه به واسطهى سلطهاش پرستيده مىشود و به واسطهى نيرويش سلطه دارد،
فِي دُنُوِّهِ الْمُتَدَانِي كُلَّ شَيْءٍ فِي ارْتِفَاعِهِ الَّذِي نَفَذَ بَصَرُهُ فِي خَلْقِهِ وَ حَارَتِ الْأَبْصَارُ بِشُعَاعِ نُورِهِ
خدايى كه در عين نزديكى متعالى و در عين تعالى و رفعت به همه چيز نزديك است، خدايى كه ديدش در آفريدهها نافذ است و ديدگان آنها به واسطهى پرتو نور او سرگشتهاند.
الْحَمْدُ لِلَّهِ الْحَلِيمِ الرَّشِيدِ الْقَوِيِّ الشَّدِيدِ الْمُبْدِئِ الْمُعِيدِ الْفِعَّالِ لِمَا يُرِيدُ
ستايش خدايى را كه بردبار، هدايتگر، نيرومند، سختگير، پديدآور، بازگرداننده [آفريدهها در آخرت]است و هرچه را بخواهد مىكند.
الْحَمْدُ لِلَّهِ مُنْزِلِ الْآيَاتِ وَ كَاشِفِ الْكُرُبَاتِ وَ مُؤْتِي السَّمَاوَاتِ
ستايش خدايى را كه آيات را فرو فرستاده و اندوهها را برطرف نموده و آسمانها را ايجاد مىكند.
الْحَمْدُ لِلَّهِ فِي كُلِّ مَكَانٍ وَ فِي كُلِّ زَمَانٍ وَ فِي كُلِّ أَوَانٍ
ستايش خدا را در هر مكان و هر زمان و در هر لحظه.
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَا يَنْسَى مَنْ ذَكَرَهُ وَ لَا يُخَيِّبُ مَنْ دَعَاهُ وَ لَا يُذِلُّ مَنْ وَالاهُ الَّذِي يَجْزِي بِالْإِحْسَانِ إِحْسَاناً وَ بِالصَّبْرِ نَجَاةً
ستايش خدايى را كه به يادآورندگانش را فراموش نمىكند و دعاكنندگان به درگاهش را نوميد نمىگرداند و دوستدارانش را خوار نمىگرداند، خدايى كه در برابر نيكى را با نيكى و شكيبايى را با نجات پاداش مىدهد.
(الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَهُ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ وَ لَهُ الْحَمْدُ فِي الْآخِرَةِ وَ هُوَ الْحَكِيمُ الْخَبِيرُ)[15]
ستايش خدا را كه آنچه در آسمانها و زمين است از آن او است و ستايش او را در آخرت و او است كه حكيم و آگاه است.
(الْحَمْدُ لِلَّهِ فاطِرِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ جاعِلِ الْمَلائِكَةِ رُسُلًا أُولِي أَجْنِحَةٍ مَثْنى وَ ثُلاثَ وَ رُباعَ يَزِيدُ فِي الْخَلْقِ ما يَشاءُ إِنَّ اللَّهَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ)[16]
ستايش خدايى را كه آسمانها و زمين را پديد آورد و فرشتگان را به عنوان فرستادهى خود داراى دو يا سه يا چهار بال [نيروى ويژه]قرار داد و هرچه بخواهد در آفرينش مىافزايد، به راستى كه خداوند بر هر چيز توانا است.
سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ
پاكا خدا و ستايش او را و معبودى جز او نيست و خداوند بزرگتر است و هيچ گرگونى و نيرويى جز به او كه بلندپايه و بزرگ است، تحقق نمىيابد
وَ سُبْحَانَ اللَّهِ (حِينَ تُمْسُونَ وَ حِينَ تُصْبِحُونَ وَ لَهُ الْحَمْدُ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ عَشِيًّا وَ حِينَ تُظْهِرُونَ)[17]
و پاكا خدا به هنگام شام و صبح و ستايش او را در آسمانها و زمين و به هنگام شام و ظهر و پاكا خدا در تمامى لحظات شب و آغاز و پايان روز
وَ سُبْحَانَ اللَّهِ آنَاءَ اللَّيْلِ (وَ أَطْرافَ النَّهارِ)[18] وَ سُبْحَانَ اللَّهِ بِالْغُدُوِّ وَ الْآصالِ
و پاكا خدا در اوقات صبح و عصر و پاكا پروردگار تو پروردگار سربلند
وَ (سُبْحانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ وَ سَلامٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ)[19]
از آنچه او را بدان توصيف مىكنند و درود بر رسولان و ستايش خدا را كه پروردگار جهانيان است
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ كَمَا يُحِبُّ رَبَّنَا وَ كَمَا يَرْضَى كَثِيراً طَيِّباً كُلَّمَا سَبَّحَ اللَّهَ شَيْءٌ وَ كَمَا يُحِبُّ اللَّهُ أَنْ يُسَبَّحَ
و ستايش فراوان و پاكيزه خدا را آنگونه كه پروردگار ما دوست دارد و مىپسندد و پاكا خدا هرگاه كه چيزى خدا را تسبيح گويد و آنگونه كه دوست دارد تسبيح شود
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ كُلَّمَا حَمِدَ اللَّهَ شَيْءٌ وَ كَمَا يُحِبُّ اللَّهُ أَنْ يُحْمَدَ وَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ كُلَّمَا هَلَّلَ اللَّهَ شَيْءٌ
و ستايش خدا را هرگاه كه چيزى خدا را ستايش كند و آنگونه كه دوست دارد ستايش شود و معبودى جز خدا نيست هرگاه كه چيزى او را به تهليل ياد كند
وَ كَمَا يُحِبُّ اللَّهُ أَنْ يُهَلَّلَ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ كُلَّمَا كَبَّرَ اللَّهَ شَيْءٌ
و آنگونه دوست دارد تهليل شود و خدا بزرگتر است هرگاه كه چيزى او را به بزرگى ياد كند
وَ كَمَا يُحِبُّ اللَّهُ أَنْ يُكَبَّرَ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ
و آنگونه كه دوست دارد به بزرگى ياد شود و هيچ دگرگونى و نيرويى جز به خداوند بلندپايه و بزرگ تحقق نمىيابد.
ثُمَّ تَقُولُ وَ هُوَ الدُّعَاءُ الْمَخْزُونُ
سپس اين دعا را-كه از دعاهاى سرّى و اندوخته است-بخوان:
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ يَا اللَّهُ يَا رَحْمَانُ
«خداوندا، از تو درخواست مىكنم-اى خدا اى رحمتگر-»
سَبْعَ مَرَّاتٍ
7 بار
بِأَسْمَائِكَ الرَّضِيَّةِ الْمَرْضِيَّةِ الْمَكْنُونَةِ يَا اللَّهُ اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِأَسْمَائِكَ الْكِبْرِيَائِيَّةِ
به نامهاى پسنديده و مورد پسند و پنهانى تو اى خدا. خدايا از تو مىطلبم به نامهاى بزرگمنشانهات.
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِأَسْمَائِكَ الْعَزِيزَةِ الْمَنِيعَةِ وَ أَسْأَلُكَ بِأَسْمَائِكَ التَّامَّةِ الْكَامِلَةِ الْمَعْهُودَةِ يَا اللَّهُ
خداوندا، از تو درخواست مىكنم به نامهاى سرفراز و بلندت، و از تو مىخواهم به نامهاى تام، كامل و شناختهشدهات اى خدا،
وَ أَسْأَلُكَ بِأَسْمَائِكَ الَّتِي هِيَ رِضَاكَ يَا اللَّهُ وَ أَسْأَلُكَ بِأَسْمَائِكَ الَّتِي لَا تَرُدُّهَا دُونَكَ
و از تو درخواست مىكنم به نامهايى كه خشنودى تو در آن نهفته است اى خدا، و از تو مىطلبم به نامهايت كه جز تو نمىتواند آنها را برگرداند
وَ أَسْأَلُكَ مِنْ مَسَائِلِكَ بِمَا عَاهَدْتَ أَوْفَى الْعَهْدِ أَنْ لَا تُخَيِّبَ سَائِلَكَ
و از تو مىخواهم به درخواستهايى كه با استوارترين پيمان، عهد نمودى كه درخواستكنندهى از خود را نوميد نگردانى
وَ أَسْأَلُكَ بِجُمْلَةِ مَسَائِلِكَ الَّتِي لَا يَفِي بِحِمْلِهَا شَيْءٌ غَيْرُكَ
و از تو درخواست مىكنم به همهى درخواستها كه چيزى جز تو توان حمل را ندارد
سَبْعَ مَرَّاتٍ
7 بار
وَ أَسْأَلُكَ بِكُلِّ اسْمٍ إِذَا دُعِيتَ بِهِ أَجَبْتَهُ وَ بِكُلِّ اسْمٍ هُوَ لَكَ وَ كُلِّ مَسْأَلَةٍ
و از تو درخواست مىكنم به هر نامى كه هرگاه بدان خوانده شوى اجابت مىكنى و به هر نامى كه تو داراى آن هستى و هر درخواستى
حَتَّى يَنْتَهِيَ إِلَى اسْمِكَ الْأَعْظَمِ الْأَعْظَمِ الْأَكْبَرِ الْأَكْبَرِ الْعَلِيِّ الْأَعْلَى الَّذِي اسْتَوَيْتَ بِهِ عَلَى عَرْشِكَ
تا اينكه به بزرگوارترين بزرگوارترين بزرگترين بزرگترين و بلندپايه و برترين نام تو- كه بدان بر عرش استيلا يافته
وَ اسْتَقْلَلْتَ بِهِ عَلَى كُرْسِيِّكَ وَ هُوَ اسْمُكَ الْكَامِلُ الَّذِي فَضَّلْتَهُ عَلَى جَمِيعِ أَسْمَائِكَ يَا رَحْمَانُ
و بر كرسى خويش استوار گرديدهاى و آن نام كامل تو است كه آن را بر همهى نامهايت برترى دادهاى-برسد، اى رحمتگستر
سَبْعَ مَرَّاتٍ
7 بار
وَ أَسْأَلُكَ بِمَا لَا أَعْلَمُهُ مَا لَوْ عَلِمْتُهُ لَسَأَلْتُكَ بِهِ وَ بِكُلِّ اسْمٍ اسْتَأْثَرْتَ بِهِ فِي عِلْمِ الْغَيْبِ عِنْدَكَ
و از تو درخواست مىكنم به آنچه نمىدانم و اگر مىدانستم از تو به حق آن درخواست مىكردم و به هر اسمى كه در علم غيب در نزد خود براى خويش برگزيدهاى،
يَا رَحْمَانُ يَا رَحْمَانُ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ وَ نَبِيِّكَ وَ أَمِينِكَ وَ حَبِيبِكَ
اى رحمتگستر، اى رحمتگستر، كه بر حضرت محمد-كه بنده، رسول، پيامبر، امين، محبوب،
وَ صَفْوَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ وَ خَاصَّتِكَ مِنْ بَرِيَّتِكَ وَ مُحِبِّكَ وَ نَجِيِّكَ [نَجِيبِكَ]وَ حَبِيبِكَ وَ صَفِيِّكَ
برگزيدهات از ميان خلق، ويژهات از ميان آفريدهات، دوستدار، همراز [نخبه]، دوست و برگزيدهى تو مىباشد-درود فرستى،
وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ عَلَى أَهْلِ [آلِ]بَيْتِ مُحَمَّدٍ وَ تَرَحَّمْ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ مُحَمَّد ٍ
بر حضرت محمد و خاندان او درود فرست و رحمت خود را شامل آنان كن،
كَأَفْضَلِ وَ أَجْمَلِ وَ أَزْكَى وَ أَطْهَرِ وَ أَعْظَمِ وَ أَكْثَرِ وَ أَتَمِّ مَا صَلَّيْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَنْبِيَائِكَ وَ رُسُلِكَ يَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ
همانند برترين، نيكترين، پاكترين، پاكيزهترين، بزرگترين، فراوانترين و كاملترين درودى كه بر يكى از پيامبران و رسولانت فرستادهاى، اى بزرگ و بزرگوار.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ فِي الْأَوَّلِينَ وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ فِي الْآخِرِينَ
خدايا، همراه با پيشينيان بر محمد و آل محمد درود فرست و همراه با متأخران بر محمد و آل محمد درود فرست
وَ صَلِّ عَلَيْهِمْ فِي الْمَلَإِ الْأَعْلَى وَ صَلِّ عَلَيْهِمْ فِي الْمُرْسَلِينَ
و همراه با گروه برتر [فرشتگان]بر آنان درود فرست و همراه با رسولان بر آنان درود فرست.
اللَّهُمَّ أَعْطِ مُحَمَّداً صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ الْوَسِيلَةَ وَ الْفَضِيلَةَ وَ الشَّرَفَ وَ الدَّرَجَةَ الرَّفِيعَةَ
خداوندا، به حضرت محمد-درودهاى تو بر او-وسيله [شفاعت]، برترى، والايى و درجهى بلند عطا كن.
اللَّهُمَّ أَكْرِمْ مَقَامَهُ وَ شَرِّفْ بُنْيَانَهُ وَ عَظِّمْ بُرْهَانَهُ وَ بَيِّضْ وَجْهَهُ وَ أَعْلِ كَعْبَهُ
خدايا، مقام او را گرامى دار و بنيانش را والا و برهان و دليل او را بزرگ و رويش را سپيد و و پايهاش را بلند
وَ أَفْلِجْ حُجَّتَهُ وَ أَظْهِرْ دَعْوَتَهُ وَ تَقَبَّلْ شَفَاعَتَهُ كَمَا بَلَّغَ رِسَالاتِكَ وَ تَلَا آيَاتِكَ وَ أَمَرَ بِطَاعَتِكَ
و حجتش را رسا و پيروز و دعوتش را آشكار بگردان و شفاعتش را بپذير، چنانكه او پيامهاى تو را رسانيد و آياتت را تلاوت نمود و به اطاعت از تو فرمان داد
وَ ائْتَمَرَ بِهَا وَ نَهَى عَنْ مَعْصِيَتِكَ وَ انْتَهَى عَنْهَا فِي سِرٍّ وَ عَلَانِيَةٍ
و خود فرمانبرى نمود و از نافرمانى تو پرهيز داد و خود در پنهان و آشكار از نافرمانىات پرهيز نمود
وَ جَاهَدَ حَقَّ الْجِهَادِ فِيكَ وَ عَبَدَكَ مُخْلِصاً حَتَّى أَتَاهُ الْيَقِينُ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَ عَلَى أَهْلِهِ
و حقيقتا در [راه خشنودى]تو كوشيد و خالصانه عبادتت كرد تا اينكه امر يقينى [مرگ]او را دريافت، درودهاى تو بر او و خاندان او.
اللَّهُمَّ ابْعَثْهُ مَقَاماً مَحْمُوداً يَغْبِطُهُ عَلَيْهِ الْأَوَّلُونَ وَ الْآخِرُونَ مِنَ النَّبِيِّينَ وَ الْمُرْسَلِينَ
خداوندا، او را به چنان مقام ستودهاى برانگيز كه پيامبران و رسولان پيشين و متأخر به او رشك برند.
اللَّهُمَّ اسْتَعْمِلْنَا لِسُنَّتِهِ وَ تَوَفَّنَا عَلَى مِلَّتِهِ وَ ابْعَثْنَا فِي شِيعَتِهِ وَ احْشُرْنَا فِي زُمْرَتِهِ
خدايا، ما را در راه و روش او بكار گير و بر آيين او بميران و جزو پيروانش برانگيز و جزو گروه او محشور گردان
وَ اجْعَلْنَا مِمَّنْ يَتِّبِعُهُ وَ لَا تَحْجُبْنَا عَنْ رُؤْيَتِهِ وَ لَا تَحْرِمْنَا مُرَافَقَتَهُ حَتَّى تُسْكِنَّا غُرَفَهُ وَ تُخَلِّدَنَا فِي جِوَارِهِ
و از كسانى قرار ده كه از او پيروى مىكنند و از ديدار و همدمى با او محجوب مگردان، تا اينكه ما را در طبقات بلندى كه او در آن ساكن است، ساكن گردانيده و در جوار او جاودانه گردانى.
رَبِّ إِنِّي أَحْبَبْتُهُ فَأَحِبَّنِي لِذَلِكَ وَ لَا تُفَرِّقْ بَيْنِي وَ بَيْنَهُ طَرْفَةَ عَيْنٍ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ
پروردگارا، من او را دوست دارم، پس تو نيز براى همين مرا دوست بدار و ميان و او به اندازهى يك چشم برهم زدن در دنيا و آخرت جدايى مينداز.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ الَّذِينَ أَذْهَبْتَ عَنْهُمُ الرِّجْسَ وَ طَهَّرْتَهُمْ تَطْهِيراً
خداوندا، بر محمد و آل محمد درود فرست، هم آنان كه پليدى را از آنان زدوده و به نحو شايسته پاكيزه گردانيدهاى.
اللَّهُمَّ افْتَحْ لَهُمْ فَتْحاً يَسِيراً وَ انْصُرْهُمْ نَصْراً عَزِيزاً وَ اجْعَلْ لَهُمْ (مِنْ لَدُنْكَ سُلْطاناً نَصِيراً)[20]
خدايا، به صورت آسان آنان را پيروز گردان و سربلندانه يارى كن و از نزد خود تسلطى يارىگر براى آنان مقرر بدار.
اللَّهُمَّ مَكِّنْ لَهُمْ فِي الْأَرْضِ وَ اجْعَلْهُمْ أَئِمَّةً وَ اجْعَلْهُمُ الْوَارِثِينَ
خدايا، امكان [حكومت]آنان را در روى زمين فراهم كن و آنان را پيشوا و وارث [زمين]بگردان.
اللَّهُمَّ أَرِهِمْ فِي عَدُوِّهِمْ مَا يَأْمُلُونَ وَ أَرِ عَدُوَّهُمْ مِنْهُمْ مَا يَحْذَرُونَ
خدايا، در رابطه با دشمن آنان، آنچه را كه آرزومندند به آنان نشان ده و به دشمنان آنان آنچه را كه مايهى هراس آنها است نشان ده.
اللَّهُمَّ اجْمَعْ بَيْنَهُمْ فِي خَيْرٍ وَ عَافِيَةٍ اللَّهُمَّ عَجِّلِ الرَّوْحَ وَ الْفَرَجَ لِآلِ مُحَمَّدٍ
خداوندا، آنان را در خير و عافيت گرد هم آور. خدايا، در آسايش و گشايش كار آل محمدشتاب كن.
اللَّهُمَّ اجْمَعْ عَلَى الْهُدَى أَمْرَهُمْ وَ اجْعَلْ قُلُوبَهُمْ فِي قُلُوبِ خِيَارِهِمْ وَ أَصْلِحْ ذَاتَ بَيْنِهِمْ إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ
خدايا، كار آنان را بر هدايت گرد آور و دل آنان را در دل نيكان آنان قرار ده و رابطهى ميان آنها را اصلاح گردان، به راستى كه تو ستوده و بلندپايهاى.
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَغْفِرَ لِي وَ لِوَالِدَيَّ وَ مَا وَلَدَا
خدايا، از تو درخواست مىكنم كه بر محمد و آل محمد درود فرستى و من و پدر و مادر من و فرزندان آن دو را بيامرزى
وَ أَعْتِقْهُمَا مِنَ النَّارِ وَ ارْحَمْهُمَا وَ أَرْضِهِمَا عَنِّي وَ اغْفِرْ لِكُلِّ وَالِدٍ لِي دَخَلَ فِي الْإِسْلَامِ
و پدر و مادر مرا از آتش جهنم آزاد و بر آنان رحم كن و از من خشنود گردان و تمامى اجداد مسلمان من
وَ لِأَهْلِي وَ وُلْدِي وَ جَمِيعِ قَرَابَاتِي إِنَّكَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
و نيز خاندان، فرزندان و همهى نزديكان مرا بيامرز، به راستى كه تو بر هر چيز توانايى.
اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي وَ جَمِيعَ وَرَثَةِ أَبِي وَ إِخْوَانِي فِيكَ مِنْ أَهْلِ وَلَايَتِكَ وَ مَحَبَّتِكَ فَإِنَّهُ لَا يَقْدِرُ عَلَى ذَلِكَ غَيْرُكَ يَا رَحْمَانُ
خدايا، من و همهى وارثان پدرم و نيز برادران دينىام را از اوليا و دوستداران خود قرار ده، زيرا هيچكس جز تو توان اين كار را ندارد، اى رحمتگستر.
اللَّهُمَّ أَوْزِعْنِي أَنْ أَشْكُرَكَ وَ (أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ الَّتِي أَنْعَمْتَ عَلَيَّ وَ عَلى والِدَيَّ
خدايا، در دلم بيفكن كه از تو سپاسگزارى كنم و نيز از نعمتى كه بر من و پدر و مادرم ارزانى داشتهاى، سپاسگزارى نمايم
وَ أَنْ أَعْمَلَ صالِحاً تَرْضاهُ وَ أَصْلِحْ لِي فِي ذُرِّيَّتِي إِنِّي تُبْتُ إِلَيْكَ وَ إِنِّي مِنَ الْمُسْلِمِينَ)[21]
و عمل شايسته و مورد پسند تو را انجام دهم و فرزندان مرا افراد شايسته بگردان، كه من به درگاه تو بازگشتهام و تسليم توام
وَ اجْزِ وَالِدَيَّ خَيْرَ مَا جَزَيْتَ وَالِداً عَنْ وُلْدِهِ وَ اجْعَلْ ثَوَابَهُمَا عَنِّي [عَنْ]جَنَّاتِ النَّعِيمِ
و پدر و مادر مرا به بهترين صورت كه پدر و مادرى را در رابطه با فرزندش پاداش دادهاى، پاداش ده و ثواب آن دو در رابطه با من را بهشتهاى پرنعمت قرار ده
(وَ اغْفِرْ لَنا وَ لِإِخْوانِنَا الَّذِينَ سَبَقُونا بِالْإِيمانِ وَ لا تَجْعَلْ فِي قُلُوبِنا غِلًّا لِلَّذِينَ آمَنُوا رَبَّنا إِنَّكَ رَؤُفٌ رَحِيمٌ)[22]
و همهى ما و برادران ما را كه در ايمان بر ما پيشى گرفتهاند، بيامرز و كينهى مؤمنان را در دل ما قرار مده، پروردگارا، به راستى كه تو بسيار مهرورز و مهربان هستى
وَ اغْفِرْ لَنَا وَ لِلْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ الْأَحْيَاءِ مِنْهُمْ وَ الْأَمْوَاتِ
و ما و همهى مؤمنان-اعم از مرد و زن، زنده و مرده-را بيامرز.
اللَّهُمَّ أَصْلِحْ ذَاتَ بَيْنِهِمْ وَ اجْمَعْ عَلَى الْهُدَى أَمْرَهُمْ وَ اجْعَلْنِي وَ إِيَّاهُمْ عَلَى طَاعَتِكَ وَ مَحَبَّتِكَ
خدايا، رابطهى ميان آنها را اصلاح گردان و كار آنان را بر تقوا گردآور و من و آنان را بر طاعت و محبتت استوار گردان.
اللَّهُمَّ وَ الْمُمْ شَعَثَهُمْ وَ احْقِنْ دِمَاءَهُمْ وَ وَلِّ أَمْرَهُمْ خِيَارَهُمْ أَهْلَ الرَّأْفَةِ وَ الْمَعْدَلَةِ عَلَيْهِمْ إِنَّكَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
خدايا، و امور پراكندهى آنان را گرد آور و خونشان را حفظ كن و كار آنان را به نيكان آنان كه دلسوز و دادگر هستند، بسپار. به راستى كه تو بر هر چيز توانايى،
يَا رَبِّ يَا رَبِّ يَا رَبِّ اللَّهُمَّ بَدِيعَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ عَالِمَ الْغَيْبِ وَ الشَّهَادَةِ ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ
اى پروردگار من، اى پروردگار من، اى پروردگار من. خداوندا، اى نوآفرين آسمانها و زمين، آگاه به نهان و آشكار، داراى جلال و كرامت،
وَ الْجُودِ وَ الْقُوَّةِ وَ السُّلْطَانِ وَ الْجَبَرُوتِ وَ الْمَلَكُوتِ وَ الْكِبْرِيَاءِ وَ الْعَظَمَةِ وَ الْقُدْرَةِ
جود، نيرومندى، تسلط، شكوه چيره، مالكيت، بزرگمنشى، عظمت، قدرت،
وَ الْمِدْحَةِ وَ الرَّهْبَةِ وَ الرَّغْبَةِ وَ الْجُودِ وَ الْعُلُوِّ وَ الْحُجَّةِ وَ الْهُدَى وَ الطَّاعَةِ وَ الْعِبَادَةِ وَ الْأَمْرِ وَ الْخَلْقِ
ثنا، بيم، گرايش، بخشش، بلندپايگى، حجت و دليل، هدايت، طاعت و عبادت، فرمان و آفرينش،
وَ كُلُّ شَيْءٍ لَكَ يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ يَا رَبِّ يَا رَبِّ يَا رَبِّ
كه همه چيز از آن تو است اى پروردگار جهانيان، اى پروردگار من، اى پروردگار من، اى پروردگار من.
أ َسْأَلُكَ سُؤَالَ الضَّارِعِينَ الْمُتَضَرِّعِينَ الْمَسَاكِينَ الْمُسْتَكِينِينَ الرَّاغِبِينَ الرَّاهِبِينَ
از تو درخواست مىكنم همانند درخواست و زارى تضرّعكنندگان، بيچارگان، فروتنان و خاكساران، گرايندگان و بيمناكانى
الَّذِينَ لَا يَحْذَرُونَ سِوَاكَ يَا مَنْ يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ وَ يَكْشِفُ السُّوءَ [الضُّرَّ]وَ يُجِيبُ الدَّاعِيَ وَ يُعْطِي السَّائِلَ
كه جز از تو نمىهراسند، اى كسى كه دعاى بيچارگان را اجابت و رنجورى را برطرف و دعاى دعاكنندگان به درگاهت را مستجاب مىكنى و به درخواستكنندگان عطا مىكنى.
أَسْأَلُكَ يَا رَبِّ سُؤَالَ مَنْ لَمْ يَجِدْ لِضَعْفِهِ مُقَوِّياً وَ لَا لِذَنْبِهِ غَافِراً وَ لَا لِفَقْرِهِ سَادّاً غَيْرُكَ
اى پروردگار من، از تو درخواست مىكنم همانند كسى كه براى ناتوانى خود يارىگرى و براى گناهش آمرزندهاى و براى نيازمندىاش برطرفكنندهاى جز تو نمىيابد.
أَسْأَلُكَ سُؤَالَ مَنِ اشْتَدَّتْ فَاقَتُهُ وَ ضَعُفَتْ قُوَّتُهُ وَ كَثُرَتْ ذُنُوبُهُ يَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ
از تو درخواست مىكنم همانند كسى كه نيازش سخت است و نيرويش به ضعف گراييده و گناهانش بسيار است، اى بزرگ و بزرگوار،
يَا رَبِّ يَا رَبِّ يَا رَبِّ أَسْأَلُكَ يَا رَبِّ مَسْأَلَةَ كُلِّ سَائِلٍ وَ رَغْبَةَ كُلِّ رَاغِبٍ بِيَدِكَ
اى پروردگار من، اى پروردگار من، اى پروردگار، از تو درخواست مىكنم همانند همهى درخواستكنندگان و گرايندگانى كه گرايششان به دست تو است
وَ أَنْتَ إِذَا دُعِيتَ أَجَبْتَ وَ بِحَقِّ السَّائِلِينَ عَلَيْكَ وَ بِحَقِّ صَفْوَتِكَ مِنْ عِبَادِكَ
و هرگاه به درگاهت دعا شود، اجابت مىكنى و به حق درخواستكنندگان بر تو و به حق بندگان برگزيدهات
وَ مُنْتَهَى الْعِزِّ مِنْ عَرْشِكَ وَ مُنْتَهَى الرَّحْمَةِ مِنْ كِتَابِكَ أَنْ لَا تَسْتَدْرِجَنِي بِخَطِيئَتِي وَ لَا تَجْعَلْ مُصِيبَتِي فِي دِينِي
و به منتهاى سربلندى از عرشت و نهايت رحمت از كتابت، كه به واسطهى خطايم با مهلت دادن اندكاندك مرا دچار عذابت مكنى و مصيبت مرا در دينم قرار ندهى
وَ اذْكُرْنِي يَا رَبِّ بِرِضَاكَ وَ لَا تَنْسَنِي حِينَ تَنْشُرُ رَحْمَتَكَ وَ أَقْبِلْ عَلَيَّ بِوَجْهِكَ الْكَرِيمِ
و اى پروردگار من، مرا به خشنودىات ياد كن و آن هنگام كه رحمتت را مىگسترى مرا فراموش مكن و با روى [ذات، يا اسما و صفات]گرامىات بر من روى آور
وَ امْنُنْ عَلَيَّ بِكَرَامَتِكَ يَا كَرِيمَ الْعَفْوِ وَ اسْتَجِبْ دُعَائِي وَ ارْحَمْ تَضَرُّعِي
و كرامتت را به من ارزانى دار اى صاحب گذشت كريمانه و دعايم را مستجاب كن و بر زارىام رحم آر،
فَإِنِّي بِائِسٌ فَقِيرٌ خَائِفٌ مُسْتَجِيرٌ مِنْ عَذَابِكَ لَا أَثِقُ بِعَمَلِي وَ لَكِنَّنِي أَثِقُ بِرَحْمَتِكَ يَا رَبِّ يَا رَبِّ يَا رَبِّ
زيرا من سخت نيازمند، فقير، بيمناكم و از عذابت به تو پناه آوردهام و به عملم اعتماد ندارم، بلكه به رحمت تو اميد دارم. اى پروردگار من، اى پروردگار من، اى پروردگار من.
اللَّهُمَّ كُنْ بِي حَفِيّاً وَ لَا تَجْعَلْنِي (بِدُعائِكَ رَبِّ شَقِيًّا)[23]
خدايا، نسبت به من لطف كن. اى پروردگار من، مرا نسبت به دعايت بدبخت مگردان
وَ امْنُنْ عَلَيَّ بِعَافِيَتِكَ وَ أَعْتِقْ رَقَبَتِي مِنَ النَّارِ فَإِنَّنِي لَا أَسْتَغِيثُ بِغَيْرِكَ
و عافيتت را به من ارزانى دار و مرا از آتش جهنم آزاد كن، زيرا من از غير تو يارى نمىطلبم
وَ أَسْتَجِيرُكَ فَأَجِرْنِي مِنْ كُلِّ هَوْلٍ وَ مَشَقَّةٍ وَ خَوْفٍ وَ آمِنْ خَوْفِي وَ شَجِّعْ جُبْنِي
و تنها از تو يارى مىجويم و به تو پناه مىبرم، پس مرا از هر امر هولناك و سختى و بيم در پناه خود در آور و بيم مرا ايمن گردان و ترسم را ايمنى بخش
وَ قَوِّ ضَعْفِي وَ سُدَّ فَاقَتِي وَ أَصْلِحْ لِي جَمِيعَ أُمُورِي
و ضعفم را نيرو ده و حاجتم را برطرف كن و همهى امورم را سامان ده.
يَا رَبِّ أَعُوذُ بِكَ مِنْ هَوْلِ الْمُطَّلَعِ وَ مِنْ شِدَّةِ الْمَوْقِفِ يَوْمَ الدِّينِ فَإِنَّكَ تُجِيرُ وَ لَا يُجَارُ عَلَيْكَ يَا رَبِّ يَا رَبِّ يَا رَبِّ
اى پروردگار من، از هول ورود بر امور آخرت و از سختى ايستادن در روز جزا به تو پناه مىبرم؛ زيرا تو پناه مىدهى و هيچكس نمىتواند چيزى را از تو در پناه خويش درآورد. اى پروردگار من، اى پروردگار من، اى پروردگار من.
اللَّهُمَّ لَا تُعْرِضْ عَنِّي حِينَ أَدْعُوكَ وَ لَا تَصْرِفْ عَنِّي وَجْهَكَ حِينَ أَسْأَلُكَ
خداوندا، آنگاه كه تو را مىخوانم از من اعراض مكن و آنگاه كه از تو درخواست مىكنم از من روى برمگردان؛
فَلَا رَبَّ سِوَاكَ وَ أَعْطِنِي مَسْأَلَتِي وَ آمِنْ خَوْفِي يَوْمَ أَلْقَاكَ
زيرا من پروردگارى به جز تو ندارم و خواستهام را عطا كن و از بيم روز ملاقات با خود ايمن گردان.
اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ فَأَعِذْنِي فَإِنِّي ضَعِيفٌ خَائِفٌ مُسْتَجِيرٌ بِائِسٌ فَقِيرٌ يَا رَبِّ يَا رَبِّ يَا رَبِّ
خدايا، به تو پناه مىبرم پس پناهم ده؛ زيرا من ناتوان و بيمناكم و از تو يارى مىجويم و سخت نيازمند و فقيرم. اى پروردگار من، اى پروردگار من، اى پروردگار من.
اللَّهُمَّ اكْشِفْ ضُرَّ مَا اسْتَعَذْتُكَ مِنْهُ وَ أَلْبِسْنِي رَحْمَتَكَ وَ جَلِّلْنِي عَافِيَتَكَ وَ آمِنِّي بِرَحْمَتِكَ فَإِنَّكَ تُجِيرُ وَ لَا يُجَارُ عَلَيْكَ
خدايا، رنجورى آنچه را كه از گزند آن به تو پناهنده شدم، برطرف كن و رحمتت را به من بپوشان و عافيت را به تنم كن و به رحمتت مرا ايمنى بخش؛ زيرا تو پناه مىدهى و هيچكس نمىتواند چيزى را از تو در پناه خويش درآورد.
اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ وَحْشَةِ الْقَبْرِ وَ مِنْ خَلْوَتِهِ وَ مِنْ ظُلْمَتِهِ وَ ضِيقِهِ وَ عَذَابِهِ وَ مِنْ هَوْلِ مَا أَتَخَوَّفُ بَعْدَهُ يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ يَا رَبِّ يَا رَبِّ يَا رَبِّ
خدايا، به تو پناه مىبرم از وحشت، خلوت، تاريكى، تنگى و عذاب قبر و از بيم آنچه بعد از آن مىترسم اى پروردگار جهانيان، اى پروردگار من، اى پروردگار من، اى پروردگار من.
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ [وَ آلِ مُحَمَّدٍ]وَ أَهْلِ بَيْتِهِ صَفْوَتِكَ وَ خِيَرَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ
خدايا، از تو درخواست مىكنم كه بر حضرت محمد و خاندان او كه برگزيدگان و به گزينهاى تو از ميان آفريدههايت مىباشند، درود فرستى
وَ أَنْ تَسْتَجِيبَ لِي دُعَائِي وَ تُعْطِيَنِي سُؤْلِي وَ اكْفِنِي مِنْ دُنْيَايَ وَ آخِرَتِي وَ ارْحَمْ فَاقَتِي
و دعاى مرا اجابت نمايى و خواستهام را عطا كنى و در امور دنيا و آخرت كفايتم كن و بر نيازم رحم آر
وَ اغْفِرْ ذُنُوبِي مَا تَقَدَّمَ مِنْهَا وَ مَا تَأَخَّرَ وَ آتِنِي (فِي الدُّنْيا حَسَنَةً وَ فِي الْآخِرَةِ حَسَنَةً)[24]وَ قِنِي بِرَحْمَتِكَ عَذَابَ النَّارِ
و گناهان گذشته و آيندهام را بيامرز و در دنيا و آخرت نيكى به من عطا كن و به رحمتت از عذاب آتش جهنم نگاه دار.
اللَّهُمَّ ارْزُقْنِي صِلَةَ قَرَابَتِي وَ حَجّاً مَقْبُولًا وَ عَمَلًا صَالِحاً مَبْرُوراً تَرْضَاهُ مِمَّنْ عَمِلَ بِهِ وَ أَصْلِحْ لِي أَهْلِي وَ وُلْدِي
خدايا، رسيدگى به نزديكان، حج مقبول، عمل شايستهى نيك كه از هركس آنگونه عمل كند، خشنود مىگردى، روزىام كن و خانواده و فرزندانم را براى من شايسته بگردان
وَ أَسْأَلُكَ أَنْ تَجْعَلَ لِي عَقِباً صَالِحاً يُلْحِقُنِي مِنْ دُعَائِهِمْ رِضْوَاناً وَ مَغْفِرَةً وَ زِيَادَةً فِي كَرَامَتِكَ
و از تو درخواست مىكنم كه نسل مرا شايسته قرار دهى و در اثر دعاى آنان، خشنودى و آمرزش و كرامت افزونت را براى من قرار دهى،
إِنَّكَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ وَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ يَا رَبِّ يَا رَبِّ يَا رَبِّ
به راستى كه تو بر هر چيز توانا و مهربانترين مهربانان هستى، اى پروردگار من، اى پروردگار من، اى پروردگار من.
اللَّهُمَّ وَ كُلَّمَا كَانَ فِي قَلْبِي مِنْ شَكٍّ أَوْ رِيبَةٍ أَوْ جُحُودٍ أَوْ قُنُوطٍ أَوْ فَرَحٍ أَوْ مَرَحٍ أَوْ بَطَرٍ
خدايا، هرگونه ترديد، دودلى، انكار، نوميدى، شادمانى، خوشحالى مفرط، طغيانگرى،
أَوْ فَخْرٍ أَوْ خُيَلَاءَ أَوْ جُبْنٍ أَوْ خِيفَةٍ أَوْ رِيَاءٍ أَوْ سُمْعَةٍ أَوْ شِقَاقٍ أَوْ نِفَاقٍ أَوْ كُفْرٍ
به خود باليدن، خود بزرگ پندارى، ترس، بيم، ريا، سمعه [شنواندن نيكىهاى خود به ديگران]، ستيزهجويى، دورويى، كفر،
أَوْ فُسُوقٍ أَوْ عَظَمَةٍ أَوْ شَيْءٍ مِمَّا لَا تُحِبُّ عَلَيْهِ أَوْلِيَاءَكَ
ناپارسايى، تكبر، و ديگر امورى كه در دل من است و تو دوست ندارى دوستانت دارا باشند،
فَأَسْأَلُكَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ أَنْ تَمْحُوَ ذَلِكَ مِنْ قَلْبِي وَ أَنْ تُبَدِّلَنِي مَكَانَهُ إِيمَاناً وَ عَدْلًا وَ رِضاً بِقَضَائِكَ
از تو به حق حضرت محمد درخواست مىكنم كه همهى اينها را از قلبم بزدايى و ايمان، دادگرى، خشنودى از سرنوشت حتمىات،
وَ وَفَاءً بِعَهْدِكَ وَ وَجَلًا مِنْكَ وَ زُهْداً فِي الدُّنْيَا وَ رَغْبَةً فِيمَا عِنْدَكَ
وفا نمودن به پيمانت، بيم از خودت، زهد و عدم تمايل به دنيا، گرايش به آنچه در نزد تو است،
وَ ثِقَةً بِكَ وَ طُمَأْنِينَةً إِلَيْكَ وَ تَوْبَةً إِلَيْكَ نَصُوحاً يَا رَبِّ يَا رَبِّ يَا رَبِّ
اعتماد و اطمينان به تو، و توبهى خالصانه به درگاهت را جانشين آنها بگردانى، اى پروردگار من، اى پروردگار من، اى پروردگار من.
اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ كَمَا خَلَقْتَنِي وَ لَمْ أَكُ شَيْئاً مَذْكُوراً عَلَى أَهْوَالِ الدُّنْيَا وَ بَوَائِقِ الدَّهْرِ
خداوندا، ستايش تو را چنانكه مرا آفريدى در حالى كه چيز درخور ياد نبودم، پس مرا در برابر امور هولناك دنيا و حوادث هلاكتبار روزگار [و گرفتارى زمانه]
وَ كُرُبَاتِ الْآخِرَةِ وَ مُصِيبَاتِ اللَّيَالِي وَ الْأَيَّامِ مِنْ شَرِّ مَا يَعْمَلُ الظَّالِمُونَ فِي الْأَرْضِ
و اندوههاى آخرت و مصايب شبانهروز و از گزند اعمالى كه ستمگران در روى زمين مرتكب مىگردند، يارى ده.
اللَّهُمَّ بَارِكْ لِي فِي قَدَرِكَ وَ رَضِّنِي بِقَضَائِكَ
خدايا، مقدراتت را براى من مبارك و به سرنوشت حتمىات خشنود گردان.
اللَّهُمَّ افْتَحْ مَسَامِعَ قَلْبِي لِذِكْرِكَ وَ ارْزُقْنِي شُكْراً وَ تَوْفِيقاً وَ عِبَادَةً وَ خَشْيَةً يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ يَا رَبِّ يَا رَبِّ يَا رَبِّ
خدايا، گوشهاى دل مرا براى يادكرد خود بگشاى و سپاسگزارى، توفيق، عبادت و بيم از خود را روزىام نما، اى پروردگار جهانيان، اى پروردگار من، اى پروردگار من، اى پروردگار من.
اللَّهُمَّ اطَّلِعْ إِلَيَّ الْيَوْمَ اطِّلَاعَةً تُدْخِلُنِي بِهَا الْجَنَّةَ
خدايا، امروز چنان به من نظر كن كه به واسطهى آن مرا وارد بهشت گردانى.
اللَّهُمَّ اسْتَجِبْ دُعَائِي وَ اقْبَلْهُ مِنِّي وَ اجْعَلْهُ دُعَاءً جَامِعاً يُوَافِقُ بَعْضُهُ بَعْضاً فَإِنَّ كُلَّ شَيْءٍ عِنْدَكَ بِمِقْدَارٍ
خدايا، دعايم را مستجاب گردان و آن را از من بپذير و آن را دعايى جامع قرار ده بهگونهاى كه همهى بخشهاى آن با يكديگر سازگار باشند؛ زيرا هر چيز اندازهى خاصى نزد تو دارد.
اللَّهُمَّ وَ اجْعَلْهُ مِنْ شَأْنِكَ فَإِنَّكَ كُلَّ يَوْمٍ فِي شَأْنٍ اللَّهُمَّ وَ اكْتُبْهُ فِي عِلِّيِّينَ فِي كِتَابٍ لَا يُمْحَى وَ لَا يُبَدَّلُ
خدايا، دعاى مرا نيز جزو امور خويش قرار ده، زيرا تو در هر لحظه به كارى مىپردازى. خدايا، دعاى مرا در عليين [برترين مراتب بهشت]در نوشتهاى كه نه زدوده مىگردد و نه تغيير و تبديل در آن حاصل مىشود،
بِأَنْ تَقُولَ قَدْ غَفَرْتُ لِعَبْدِي مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ وَ اسْتَجَبْتُ لَهُ دَعْوَتَهُ وَ وَفَّقْتُهُ
بنويس؛ به اين صورت كه بگويى: «گناهان گذشته و آيندهى بندهام را آمرزيدم و دعاى او را مستجاب نمودم و به او توفيق داده
وَ اصْطَفَيْتُهُ لِنَفْسِي وَ كَرَّمْتُهُ وَ فَضَّلْتُهُ وَ عَصَمْتُهُ وَ هَدَيْتُهُ وَ زَكَّيْتُهُ وَ أَصْلَحْتُهُ
و او را براى خود برگزيدم و او را گرامى داشته و برترى بخشيده و نگاه داشته و هدايت نموده و پاكيزه گردانيده و اصلاح نموده
وَ اسْتَخْلَصْتُهُ وَ غَفَرْتُ لَهُ وَ عَفَوْتُ عَنْهُ آمِينَ يَا رَبِّ يَا رَبِّ يَا رَبِّ
و براى خود گزيدم و او را آمرزيده و از او گذشتم.» اجابت فرما اى پروردگار من، اى پروردگار من،
اللَّهُمَّ إِنِّي أَتَوَجَّهُ إِلَيْكَ بِنَبِيِّكَ نَبِيِّ الرَّحْمَةِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فِي خَلَاصِي وَ خَلَاصِ وَالِدَيَّ وَ مَا وَلَدَا
اى پروردگار من. خدايا، من با واسطه قرار دادن پيامبر رحمت، حضرت محمد-درود خدا بر او و خاندان او-به درگاه تو روى آوردهام
وَ أَهْلِي وَ وُلْدِي وَ جَمِيعِ ذُرِّيَّةِ أَبِي وَ إِخْوَانِي فِيكَ وَ جَمِيعِ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ وَ كُلِّ وَالِدٍ لِي دَخَلَ فِي الْإِسْلَامِ مِنْ أَهْوَالِ يَوْمِ الْقِيَامَةِ وَ مِنْ هُمُومِ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ وَ أَهْوَالِهَا
تا من، پدر و مادرم و تمامى فرزندان آن دو، خانوادهى من و فرزندانم، همهى نسل پدرم، برادران ايمانىام، همهى مؤمنان اعم از مرد و زن، و همهى اجداد مسلمان مرا از امور هولناك روز قيامت و از اندوهها و امور بيمناك دنيا و آخرت رهايى دهى
وَ أَسْأَلُكَ أَنْ تَرْزُقَنِي عِزَّهَا وَ تَصْرِفَ عَنِّي شَرَّهَا وَ تُثَبِّتَنِي (بِالْقَوْلِ الثَّابِتِ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ فِي الْآخِرَةِ)[25](إِنَّكَ رَؤُفٌ رَحِيمٌ)[26]
و از تو درخواست مىكنم كه سربلندى در آن [روز قيامت]را روزىام كنى و از شرور آن بازدارى و با سخن [باور]استوار در زندگانى دنيا و آخرت استوار گردانى، به راستى كه تو بسيار مهرورز و مهربانى.
وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ كَثِيراً وَ (حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ)[27]يَا رَبِّ يَا رَبِّ يَا رَبِّ
درود فراوان خداوند بر حضرت محمد و خاندان او، خدا ما را بس است و چه كارگزار خوبى! اى پروردگار من، اى پروردگار من، اى پروردگار من.
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ أَنْ تَصْرِفَ عَنِّي شَرَّ كُلِّ جَبَّارٍ عَنِيدٍ وَ شَرَّ كُلِّ شَيْطَانٍ مَرِيدٍ
خدايا، از تو مىخواهم كه مرا از شرّ سركش ستيزهجو، شيطان نافرمان،
وَ شَرَّ كُلِّ ضَعِيفٍ مِنْ خَلْقِكَ وَ شَدِيدٍ وَ مِنْ شَرِّ السَّامَّةِ وَ الْهَامَّةِ وَ اللَّامَّةِ وَ الْخَاصَّةِ وَ الْعَامَّةِ
همهى آفريدههايت اعم از ناتوان و توانا، شرّ حيوانات زهردار، زهركش، آزاررسان، كه به خصوص من يا به عمرم آسيب مىرساند،
وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ دَابَّةٍ صَغِيرَةٍ أَوْ كَبِيرَةٍ بِاللَّيْلِ وَ النَّهَارِ وَ مِنْ شَرِّ فَسَقَةِ الْعَرَبِ وَ الْعَجَمِ
شرّ همهى جانوران اعم از كوچك و بزرگ در طول شبانهروز، شرّ افراد بدكار از عرب و عجم،
وَ مِنْ شَرِّ فَسَقَةِ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ إِنَّكَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
و شرّ ناپارسايان جنى و انسى دور بدارى، به راستى كه تو بر هر چيز توانايى
وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى خَيْرِ مَخْلُوقٍ دَعَا إِلَى خَيْرِ مَعْبُودٍ
و هيچ دگرگونى و نيرويى جز به وسيلهى خداوند بلندپايه و بزرگ تحقق نمىيابد. درود خداوند بر بهترين آفريدهاى كه مردم را به سوى بهترين معبود فراخواند.
اللَّهُمَّ رَبَّنَا وَ (آتِنا فِي الدُّنْيا حَسَنَةً وَ فِي الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنا)[28]بِرَحْمَتِكَ عَذابَ النَّارِ يَا رَبِّ يَا رَبِّ يَا رَبِّ
خدایا، پروردگار ما، و به ما در دنیا و آخرت نیکی عطا کن و به رحمتت از عذاب آتش جهنم نگاه دار. خداوندا، پروردگارا، اى پروردگار من.
اللَّهُمَّ وَ مَا كَانَ مِنْ خَيْرٍ أَوْ عَمَلٍ صَالِحٍ أَسْأَلُكَ بِهِ وَ أَكُونُ فِي رِضْوَانِكَ وَ عَافِيَتِكَ
خدايا، هر عمل خير يا شايستهاى را كه از تو درخواست مىكنم و در خشنودى و عافيت تو قرار مىگيرم
وَ مَا صَلَحَ مِنْ ذَلِكَ مِنَ الْبِرِّ فَامْنُنْ عَلَيَّ بِهِ إِنِّي إِلَيْكَ رَاغِبٌ وَ بِكَ مُسْتَجِيرٌ
و اعمال نيكى كه شايسته است، به من ارزانى دار، به راستى كه من به تو گراييدهام و به تو پناه مىجويم.
اللَّهُمَّ مَا اسْتَعْفَيْتُكَ مِنْهُ وَ مَا لَمْ أَسْتَعْفِكَ مِنْهُ وَ تُوجِبُ عَلَيَّ بِهِ النَّارَ وَ سَخَطَكَ فَاعْفُنِي مِنْهُ
خدايا، هر چيز كه عافيت از آن را از تو درخواست نمودم يا ننمودم ولى ورود به آتش جهنم و خشمت را بر من واجب مىگرداند، مرا از آن عافيت بخش
وَ مَا عُدْتُ مِنَ الْمَخَازِي يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ سُوءِ الْمُطَّلَعِ إِلَى مَا فِي الْقُبُورِ فَأَعِذْنِي مِنْهُ
و مرا از همهى رسوايىهاى روز قيامت و ورود زشت بر وقايع قبر كه از آن به تو پناه بردم، در پناه خويش در آور.
اللَّهُمَّ وَ مَا أَنْدَمُ عَلَيْهِ مِنْ فِعْلِي لَهُ وَ أُجَازَى عَلَيْهِ يَوْمَ الْمَعَادِ أَوْ تَرَانِي فِي الدُّنْيَا عَلَى الْحَالِ الَّتِي تُورِثُ سَخَطَكَ
خدايا، هر كارى كه از آن پشيمان مىگردم و در روز معاد در برابر آن مجازات مىشوم و هر حالتى كه سبب خشم تو است و مىبينى كه من در دنيا بدان متصف هستم، به روى [اسما و صفات، يا ذات]با كرامت تو،
فَأَسْأَلُكَ بِوَجْهِكَ الْكَرِيمِ أَنْ تُعَظِّمَ عَافِيَتِي مِنْ جَمِيعِ ذَلِكَ يَا وَلِيَّ الْعَافِيَةِ يَا رَبِّ يَا رَبِّ يَا رَبِّ
از تو درخواست مىكنم كه مرا از همهى اينها به صورت شايسته عافيت بخشى، اى سرپرست عافيت، اى پروردگار من، اى پروردگار من، اى پروردگار من.
وَ أَسْأَلُكَ يَا رَبِّ مَعَ ذَلِكَ الْعَافِيَةَ مِنْ جَهْدِ الْبَلَاءِ وَ سُوءِ الْقَضَاءِ وَ شَمَاتَةِ الْأَعْدَاءِ
پروردگارا، افزون بر اين عافيت از بلاهاى بسيار سخت، سرنوشت حتمى زشت،
وَ أَنْ تُحَمِّلَنِي مَا لَا طَاقَةَ لِي بِهِ وَ أَنْ لَا تُسَلِّطَ عَلَيَّ ظَالِمِي لِمَا تَبْتَلِيَنِي بِمَا لَا طَاقَةَ لِي بِهِ
و شادمانى دشمنان را از تو خواهانم و اينكه مبادا آنچه را كه توان تحمل آن را ندارم بر دوشم نهى و افرادى را كه به من ستم روا مىدارند [براى آزمايش من]بر من مسلط گردانى و آنان ستمهايى را كه توان تحمل آن را ندارم، بر من روا دارند
وَ تُنَاقِشَنِي فِي الْحِسَابِ يَوْمَ الْحِسَابِ مُنَاقَشَةً بِمَسَاوِيَ أَحْوَجَ مَا أَكُونُ إِلَى عَفْوِكَ وَ تَجَاوُزِكَ
و در روز حساب و آن زمان كه بيشتر از هر وقت ديگر به عفو و گذشت تو نياز دارم، در حسابكشى من، در بدىهاى من سختگيرى كنى.
أَسْأَلُكَ بِوَجْهِكَ الْكَرِيمِ أَنْ تُعَظِّمَ عَافِيَتِي فِي جَمِيعِ ذَلِكَ يَا وَلِيَّ الْعَافِيَةِ أَيْ مَنْ عَفَا عَنِ السَّيِّئَاتِ
به روى [ذات، يا اسما و صفات]گرامى تو، از تو مىخواهم كه مرا به صورت شايسته از همهى اينها عافيت بخشى اى سرپرست عافيت، اى خدايى كه از بدىهاى در گذشته
وَ لَمْ يُجَازِ بِهَا ارْحَمْ عَبْدَكَ يَا رَبِّ يَا رَبِّ يَا رَبِّ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ نَفْسِي نَفْسِي ارْحَمْ عَبْدَكَ يَا سَيِّدَاهْ
و در برابر آن كيفر نمىكنى، بر بندهات رحم آر، اى پروردگار من، اى پروردگار من، اى پروردگار من. اى خدا، اى خدا، اى خدا، مرا مرا، بر بندهات رحم كن اى آقاى من،
عَبْدُكَ بَيْنَ يَدَيْكَ يَا رَبَّاهْ يَا رَبَّاهْ يَا رَبَّاهْ يَا مُنْتَهَى رَغْبَتَاهْ
بندهات در پيشگاه تو است، اى پروردگار من، اى پروردگار من، اى پروردگار من، اى منتهاى خواستهى من،
يَا مُجْرِيَ الدَّمِ فِي عُرُوقِي عَبْدُكَ عَبْدُكَ يَا سَيِّدَاهْ يَا مَالِكَ عَبْدِهِ يَا سَيِّدَاهْ يَا مَالِكَاهْ
اى جارىكنندهى خون در رگهاى من، بندهات بندهات، اى آقاى من [بندهات در پيشگاه تو است]اى مالك من كه بندهى توام، اى آقاى من، اى مالك من،
يَا هُوَ يَا رَبَّاهْ لَا حِيلَةَ لِي وَ لَا غِنَى بِي عَنْ نَفْسِي وَ لَا أَسْتَطِيعُ لَهَا ضَرّاً وَ لَا نَفْعاً وَ لَا رَجَاءَ لِي
اى خدا، اى پروردگار من، من هيچ راه چارهاى سراغ ندارم و از پرداختن بكار خويش بىنياز نيستم، ولى نمىتوانم به خود ضرر و يا سود برسانم و به هيچچيز اميد ندارم
وَ لَا أَجِدُ أَحَداً أُصَانِعُهُ تَقَطَّعَتْ أَسْبَابُ الْخَدَائِعِ وَ اضْمَحَلَّ عَنِّي كُلُّ بَاطِلٍ أَفْرَدَنِي الدَّهْرُ إِلَيْكَ
و هيچكس را نمىيابم كه به او رشوه بپردازم تا مرا برهاند]، همهى اسباب فريبكارى گسسته شده و هرگونه [باطل از بين رفته است و روزگار مرا در درگاه تو تنها رها كرده است
وَ قُمْتُ [فَقُمْتُ]هَذَا الْمَقَامِ إِلَهِي بِعِلْمِكَ فَكَيْفَ أَنْتَ صَانِعٌ بِي لَيْتَ شِعْرِي وَ لَا أَشْعُرُ كَيْفَ تَقُولُ لِدُعَائِي
و من-اى معبود من-بدين صورت كه آگاهى، در پيشگاه تو ايستادهام. اكنون با من چه خواهى كرد؟ اى كاش مىدانستم-كه نمىدانم-در برابر دعاى من چه خواهى فرمود؟
أَ تَقُولُ نَعَمْ أَوْ تَقُولُ لَا فَإِنْ قُلْتَ لَا فَيَا وَيْلَتَاهْ يَا وَيْلَتَاهْ يَا وَيْلَتَاهْ يَا عَوْلَتَاهْ يَا عَوْلَتَاهْ يَا عَوْلَتَاهْ يَا شِقْوَتَاهْ يَا شِقْوَتَاهْ يَا شِقْوَتَاهْ يَا ذُلَّاهْ يَا ذُلَّاهْ يَا ذُلَّاهْ
آيا خواهى گفت: بله، يا خواهى گفت: نه. اگر بگويى: نه، پس واى بر من، واى بر من، واى بر من، فرياد بر من، فرياد بر من، فرياد بر من؛ و واى بر بدبختى من، واى بر بدبختى من، واى بر بدبختى من؛ و واى بر خوارى من، واى بر خوارى من، واى بر خوارى من!
إِلَى مَنْ وَ إِلَى عِنْدَ مَنْ أَوْ كَيْفَ أَوْ بِمَا ذَا أَوْ إِلَى أَيِّ شَيْءٍ وَ مَنْ أَرْجُو وَ مَنْ يَعُودُ عَلَيَّ إِنْ رَفَضْتَنِي
اگر مرا برانى به سوى چه كسى، يا نزد چه كسى، يا چگونه، يا با چه وسيلهاى، يا به سوى چه چيزى بروم و به چه كسى اميد بورزم، يا چه كسى بر من ببخشد،
يَا وَاسِعَ الْمَغْفِرَةِ وَ إِنْ قُلْتَ نَعَمْ كَمَا الظَّنُّ بِكَ فَطُوبَى لِي أَنَا السَّعِيدُ فَطُوبَى لِي أَنَا الْمَرْحُومُ
اى صاحب آمرزش گسترده؛ و اگر بگويى: بله، چنانكه چنين گمان دارم، خوشا به حال من كه نيكبختم و خوشا به حال من كه مشمول رحمت تو قرار گرفتم.
أَيَا مُتَرَحِّمُ أَيَا مُتَعَطِّفُ أَيَا مُحْيِي أَيَا مُتَمَلِّكُ أَيَا مُتَسَلِّطُ لَا عَمَلَ لِي أَرْجُو بِهِ نَجَاحَ حَاجَتِي وَ لَا أَحَدَ أَنْفَعُ لِي مِنْكَ
اى رحمكننده! اى مهرورز، اى زندهكننده، اى دارا، اى چيره، من عملى ندارم كه براى برآوردن حاجتم به آن اميد بندم و هيچكس سودمندتر از تو را سراغ ندارم،
يَا مَنْ عَرَّفَنِي نَفْسَهُ يَا مَنْ أَمَرَنِي بِطَاعَتِهِ يَا مَدْعُوُّ يَا مَسْئُولُ أَيَا [يَا]مَطْلُوبُ إِلَيْهِ رَفَضْتُ وَصِيَّتَكَ
اى خدايى كه خود را به من شناساندى، اى خدايى كه مرا به اطاعت از خود دستور دادى، اى خوانده شده، اى درخواست شده، اى خواسته شده، سفارش تو را رها كردم،
وَ لَوْ أَطَعْتُكَ لَكَفَيْتَنِي مَا قُمْتُ إِلَيْكَ فِيهِ مِنْ قَبْلِ أَنْ أَقُومَ وَ أَنَا مَعَ مَعْصِيَتِي لَكَ رَاجٍ
اگر از تو اطاعت مىكردم، قطعا آنچه را كه اكنون برخاستهام و از تو درخواست مىكنم، پيش از آنكه برخيزم كفايت مىكردى. البته من با وجود نافرمانى از تو، به تو اميد دارم،
فَلَا تَحُلْ بَيْنِي وَ بَيْنَ مَا رَجَوْتُهُ وَ ارْدُدْ يَدِي مَلْأَى مِنْ خَيْرِكَ بِحَقِّكَ يَا سَيِّدِي يَا وَلِيِّي
پس ميان من و آنچه بدان اميد بستهام حايل مشو و دست مرا آكنده از رحمتت به پايين برگردان، به حقت اى آقاى من. اى سرپرست من،
أَنَا مَنْ قَدْ عَرَفْتَ شَرُّ عَبْدٍ وَ أَنْتَ خَيْرُ رَبٍّ يَا مَخْشِيَّ الِانْتِقَامِ يَا رَبِّ يَا رَبِّ يَا رَبِّ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ
من همان كسى هستم كه مىشناسى، كه بدترين بندهام و تو بهترين پروردگارى، اى كسى كه همگان از انتقام او بيم دارند، اى پروردگار من، اى پروردگار من، اى پروردگار من. اى خدا، اى خدا، اى خدا،
يَا مُحِيطُ بِمَلَكُوتِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ أَصْلِحْنِي لِدُنْيَايَ وَ أَصْلِحْنِي لِآخِرَتِي وَ أَصْلِحْنِي لِأَهْلِي
اى فراگيرندهى ملكوت آسمانها و زمين، مرا براى دنيا، آخرت، خانواده،
وَ أَصْلِحْنِي لِوُلْدِي وَ أَصْلِحْ لِي مَا خَوَّلْتَنِي يَا إِلَهِي وَ أَصْلِحْنِي مِنْ خَطَايَايَ يَا حَنَّانُ يَا مَنَّانُ تَفَضَّلْ عَلَيَّ بِرَحْمَتِكَ
و فرزندانم شايسته گردان و- اى معبود من-هر نعمتى را كه به من ارزانى داشتهاى، اصلاح كن و مرا از خطاهايم بپرداز. اى بسيار مهرورز، اى بسيار بخشنده، به رحمتت بر من تفضل كن و
وَ امْنُنْ عَلَيَّ بِإِجَابَتِكَ وَ صَلِّ اللَّهُمَّ عَلَى مُحَمَّدٍ النَّبِيِّ وَ آلِهِ [وَ أَهْلِهِ]وَ سَلِّمْ
اجابتت را بر من منّت نه و اى خدا-بر پيامبرت حضرت محمد و خاندان او، درود و سلام بفرست
وَ حُلْ بَيْنِي وَ بَيْنَ مَا حُلْتَ بَيْنَهُ وَ بَيْنَ أَهْلِ مُحَمَّدٍ مِنَ الْبَاطِلِ وَ (آتِنا فِي الدُّنْيا حَسَنَةً وَ فِي الْآخِرَةِ حَسَنَةً) يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
و مرا از هر باطلى كه اهل بيت محمد را از آن بازداشتى، بازدار و در دنيا و آخرت نيكى به ما عطا كن، اى مهربانترين مهربانان.
ثُمَّ تَقُولُ
سپس بگو:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ (وَ إِلهُكُمْ إِلهٌ واحِدٌ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ الرَّحْمنُ الرَّحِيمُ)[29]
معبود شما، معبود يگانهاى است كه معبودى جز او نيست و رحمتگر و مهربان است.»
هُوَ (اللَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ لا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَ لا نَوْمٌ لَهُ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ
«او است خدايى كه معبودى جز او نيست و زنده و پاينده است كه مقدمات خواب و خوابآلودگى او را نمىگيرد و آنچه در آسمانها و زمين است، از آن او است.
مَنْ ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ يَعْلَمُ ما بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَ ما خَلْفَهُمْ وَ لا يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ مِنْ عِلْمِهِ
چه كسى مىتواند جز به اذنش نزد او شفاعت كند؟ ! از پيشاروى و پشت سر آنان [آفريدهها]آگاه است و جز به مقدارى كه او بخواهد نمىتوانند از علم او آگاه گردند
إِلَّا بِما شاءَ وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ لا يَؤُدُهُ حِفْظُهُما وَ هُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ)[30]
و كرسى [دانش]او آسمانها و زمين را فراگرفته است و حفظ آن دو بر او سخت نيست و او بلندپايه و بزرگ است.»
(الم اللَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ)[31](هُوَ الَّذِي يُصَوِّرُكُمْ فِي الْأَرْحامِ كَيْفَ يَشاءُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ)[32]
«الف. لام، ميم. خداوند كسى است كه معبودى جز او نيست و زنده و پاينده است.» ،«او است خدايى كه به هر صورت كه بخواهد شما را در رحم مادران نگارگرى مىكند، معبودى جز او كه سربلند و حكيم است، وجود ندارد.» ،
(الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنا إِنَّنا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا وَ قِنا عَذابَ النَّارِ الصَّابِرِينَ وَ الصَّادِقِينَ وَ الْقانِتِينَ وَ الْمُنْفِقِينَ وَ الْمُسْتَغْفِرِينَ بِالْأَسْحارِ
«[مؤمنان واقعى]كسانى هستند كه مىگويند: پروردگارا، ايمان آورديم، پس گناهان ما را بيامرز و ما را از عذاب آتش جهنم نگاه دار، هم آنان كه شكيبا، راستگو، فرمانبردار، انفاقكنندهاند و به هنگام سحرگاهان به آمرزشخواهى مىپردازند.
شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ وَ الْمَلائِكَةُ وَ أُولُوا الْعِلْمِ قائِماً بِالْقِسْطِ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ إِنَّ الدِّينَ عِنْدَ اللَّهِ الْإِسْلامُ)[33]
خداوند و نيز فرشتگان و دانشمندان گواهى مىدهند كه معبودى جز او نيست و دادگر است، معبودى جز او كه سربلند و حكيم است، وجود ندارد. همانا دين نزد خدا عبارت از تسليم و فرمانبردارى است.» ،
(اللَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ لَيَجْمَعَنَّكُمْ إِلى يَوْمِ الْقِيامَةِ لا رَيْبَ فِيهِ وَ مَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللَّهِ حَدِيثاً)[34]
«خدا است كه معبودى جز او نيست و قطعا همهى شما را در روز قيامت كه ترديدى در آن نيست، گرد مىآورد و چه كسى راستگوتر از خدا؟ !» ،
(ذلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ خالِقُ كُلِّ شَيْءٍ فَاعْبُدُوهُ وَ هُوَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ وَكِيلٌ)[35]
«اين است خدا، كه پروردگار شما است و معبودى جز او نيست و آفرينندهى همه چيز است. پس او را بپرستيد، كه او كارگزار هر چيز است.» ،
(اتَّبِعْ ما أُوحِيَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ وَ أَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِكِينَ)[36]
«از آنچه از سويى پروردگارت به تو وحى مىشود پيروى كن، كه معبودى جز او نيست و از مشركان روى گردان.» ،
(قُلْ يا أَيُّهَا النَّاسُ إِنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ جَمِيعاً الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ
«بگو: اى مردم، من فرستادهى خدا به سوى همهى شما هستم، هم او كه فرمانروايى آسمانها و زمين از آن او است
لا إِلهَ إِلَّا هُوَ يُحيِي وَ يُمِيتُ فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ النَّبِيِّ الْأُمِّيِّ الَّذِي يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ كَلِماتِهِ وَ اتَّبِعُوهُ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ)[37]
و معبودى جز او وجود ندارد، زنده مىكند و مىميراند، پس به خدا و رسول او-كه پيامبر امّى است و به خدا و سخنان او ايمان دارد-ايمان بياوريد و از او پيروى كنيد، اميد كه راه يابيد.»،
(وَ ما أُمِرُوا إِلَّا لِيَعْبُدُوا إِلهاً واحِداً لا إِلهَ إِلَّا هُوَ سُبْحانَهُ عَمَّا يُشْرِكُونَ)[38]
«و جز اين دستور به آنها داده نشده است كه معبود يگانه را بپرستند كه معبودى جز او نيست، پاكا خدا از آنچه به او شرك مىورزند.»،
(لَقَدْ جاءَكُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ ما عَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُمْ بِالْمُؤْمِنِينَ رَؤُفٌ رَحِيمٌ)[39]
«به راستى رسولى از خود شما به سوى شما آمده كه رنج بردن [گناه]شما بر او سخت و به شما شديدا علاقمند است و بهخصوص نسبت به مؤمنان مهرورز و مهربان است.
(فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُلْ حَسْبِيَ اللَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَ هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ)[40]
اگر روى گرداندند، بگو: خدا براى من كافى است، معبودى جز او نيست، تنها بر او توكل نمودم و او پروردگار عرش بزرگ است.»،
(حَتَّى إِذا أَدْرَكَهُ الْغَرَقُ قالَ آمَنْتُ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا الَّذِي آمَنَتْ بِهِ بَنُوا إِسْرائِيلَ وَ أَنَا مِنَ الْمُسْلِمِينَ)[41]
«تا اينكه وقتى نزديك شد غرق شود، گفت: ايمان آوردم به اينكه معبودى جز خدا نيست، همان خدايى كه بنى اسرائيل بدان ايمان آوردهاند و من از تسليمشدگان هستم.»،
(فَإِلَّمْ يَسْتَجِيبُوا لَكُمْ فَاعْلَمُوا أَنَّما أُنْزِلَ بِعِلْمِ اللَّهِ وَ أَنْ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ فَهَلْ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ)[42]
«اگر اجابتت نكردند، بدانيد كه قطعا آن به علم خدا فرود آمده است و اينكه معبودى جز او نيست. پس آيا شما تسليم آن مىشويد؟»،
(قُلْ هُوَ رَبِّي لا إِلهَ إِلَّا هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَ إِلَيْهِ مَتابِ)[43](أَنْ أَنْذِرُوا أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا أَنَا فَاتَّقُونِ)[44]
«بگو: او است پروردگار من كه معبودى جز او نيست، تنها بر او توكل نمودم و بازگشتم به سوى او است.»، «بيم دهيد كه معبودى جز من نيست، پس از من بپرهيزيد.»،
(اللَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ لَهُ الْأَسْماءُ الْحُسْنى)[45]
«خدا است كه معبودى جز او نيست و بهترين نامها از آن او است.»،
(فَاسْتَمِعْ لِما يُوحى إِنَّنِي أَنَا اللَّهُ لا إِلهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدْنِي وَ أَقِمِ الصَّلاةَ لِذِكْرِي)[46]
«پس به آنچه وحى مىشود گوش فرا ده. من همان خدايى هستم كه معبودى جز من نيست، پس مرا بپرست و نماز را به منظور ياد من، برپا دار.»،
(إِنَّما إِلهُكُمُ اللَّهُ الَّذِي لا إِلهَ إِلَّا هُوَ وَسِعَ كُلَ شَيْءٍ عِلْماً)[47]
«معبود شما تنها خدا است كه معبودى جز او نيست، دانش او هر چيز را فراگرفته است»،
(وَ ما أَرْسَلْنا مِنْ قَبْلِكَ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا نُوحِي إِلَيْهِ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدُونِ)[48]
«و ما هيچ فرستادهاى پيش از تو نفرستادهايم جز آنكه به او وحى نموديم كه معبودى جز من نيست، پس مرا بپرستيد.»،
(وَ ذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغاضِباً فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْهِ فَنادى فِي الظُّلُماتِ أَنْ لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ
«و ذو النون [حضرت يونس]را ياد كن آنگاه كه خشمگين رفت و پنداشت كه ما هرگز بر او قدرتى نداريم، تا در دل تاريكىها ندا داد كه معبودى جز تو نيست،
سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ)[49]
منزهى تو، به راستى من از ستمكاران بودم. پس ما دعاى او را مستجاب كرده و او را از اندوه نجات داديم و اينچنين مؤمنان را نجات مىبخشيم.» ،
(فَتَعالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ)[50](لَهُ الْحَمْدُ فِي الْأُولى وَ الْآخِرَةِ وَ لَهُ الْحُكْمُ وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ)[51]
«پس بلندمرتبه باد خدايى كه پادشاه و حق است.» ، «معبودى جز او نيست و در دنيا و آخرت ستايش از آن او است و نيز فرمانروايى از آن او است و به سوى او بازگردانده مىشويد.» ،
(يا أَيُّهَا النَّاسُ اذْكُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ هَلْ مِنْ خالِقٍ غَيْرُ اللَّهِ يَرْزُقُكُمْ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ فَأَنَّى تُؤْفَكُونَ)[52]
«اى مردم، نعمت خدا را بر خود به ياد آوريد. آيا آفرينندهاى جز خدا وجود دارد، همان خدايى كه از آسمان و زمين به شما روزى مىدهد. معبودى جز او نيست پس به كجا برگردانده مىشويد؟» ،
(إِنَّهُمْ كانُوا إِذا قِيلَ لَهُمْ لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ يَسْتَكْبِرُونَ)[53](ذلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ لَهُ الْمُلْكُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ فَأَنَّى تُصْرَفُونَ)[54]
«آنان پيش از اين، اينگونه بودند كه هرگاه به آنان گفته مىشد: معبودى جز خدا نيست، گردنكشى مىكردند.» ، «اين خدا است كه پروردگار شما است و فرمانروايى از آن او است و معبودى جز او نيست، پس به كجا برگردانده مىشويد؟» ،
(غافِرِ الذَّنْبِ وَ قابِلِ التَّوْبِ شَدِيدِ الْعِقابِ ذِي الطَّوْلِ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ إِلَيْهِ الْمَصِيرُ)[55]
«هم او كه آمرزندهى گناه، توبهپذير، سخت كيفر و بخشنده است. معبودى جز او نيست و بازگشت [همه]به سوى او است.» ،
(ذلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ خالِقُ كُلِّ شَيْءٍ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ فَأَنَّى تُؤْفَكُونَ)[56]
«اين خدا است كه پروردگار شما و آفرينندهى هر چيز است، پس به كجا برگردانده مىشويد؟» ،
(تَبارَكَ اللَّهُ رَبُّ الْعالَمِينَ)[57](لا إِلهَ إِلَّا هُوَ يُحْيِي وَ يُمِيتُ رَبُّكُمْ وَ رَبُّ آبائِكُمُ الْأَوَّلِينَ)[58]
«پرخير [بلندپايه]باد خدايى كه پروردگار جهانيان است.» ،«معبودى جز او نيست، زنده مىكند و مىميراند، پروردگار شما و پدران نخستين شما است.» ،
(فَاعْلَمْ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ وَ اسْتَغْفِرْ لِذَنْبِكَ وَ لِلْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِناتِ وَ اللَّهُ يَعْلَمُ مُتَقَلَّبَكُمْ وَ مَثْواكُمْ)[59]
«پس بدان كه معبودى جز خدا نيست و از گناه خود و نيز براى مردان و زنان مؤمن آمرزش بخواه. خداوند از آمدوشد و ايستادن شما آگاه است.» ،
(لَوْ أَنْزَلْنا هذَا الْقُرْآنَ عَلى جَبَلٍ لَرَأَيْتَهُ خاشِعاً مُتَصَدِّعاً مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ وَ تِلْكَ الْأَمْثالُ نَضْرِبُها لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ
«اگر اين قرآن را بر كوه فرود مىآورديم، قطعا مىديدى كه آن كوه از بيم خدا فروتن گرديده و از هم مىپاشد. اين مثالها را براى مردم مىزنيم باشد كه بينديشند.
هُوَ اللَّهُ الَّذِي لا إِلهَ إِلَّا هُوَ عالِمُ الْغَيْبِ وَ الشَّهادَةِ هُوَ الرَّحْمنُ الرَّحِيمُ
او است خدايى كه معبودى جز او نيست و از نهان و آشكار آگاه و رحمتگر و مهربان است.
هُوَ اللَّهُ الَّذِي لا إِلهَ إِلَّا هُوَ الْمَلِكُ الْقُدُّوسُ السَّلامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَيْمِنُ الْعَزِيزُ الْجَبَّارُ الْمُتَكَبِّرُ
او است خدايى كه معبودى جز او نيست و فرمانروا، بسيار پاكيزه، ايمن، ايمنى ده، نگاهبان چيره، سربلند، شكوهمند و بزرگمنش است.
سُبْحانَ اللَّهِ عَمَّا يُشْرِكُونَ هُوَ اللَّهُ الْخالِقُ الْبارِئُ الْمُصَوِّرُ لَهُ الْأَسْماءُ الْحُسْنى
پاكا خدا از آنچه به او شرك مىورزند. او است خداى آفريننده، پديدآورنده و چهرهنگار كه بهترين نامها از آن او است
يُسَبِّحُ لَهُ ما فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ)[60]
و آنچه در آسمانها و زمين است تسبيح او را مىگويد و سربلند و حكيم است.» ،
(اللَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ وَ عَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ)[61]
«خداوند كسى است كه جز او نيست. بنابراين، مؤمنان بايد بر خدا توكل كنند.» ،
(رَبُّ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ فَاتَّخِذْهُ وَكِيلًا)[62]
«او پروردگار مشرق و مغرب است. معبودى جز او نيست، پس او را به عنوان كارگزار خود انتخاب كن.»
(وَ إِنَّهُ لَكِتابٌ عَزِيزٌ)[63](لا يَأْتِيهِ الْباطِلُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَ لا مِنْ خَلْفِهِ تَنْزِيلٌ مِنْ حَكِيمٍ حَمِيدٍ)[64]
«به راستى كه اين كتاب، كتاب سربلندى است كه باطل نه از پيشاروى و نه از پشت، به سوى آن نمىآيد و از سوى خداوند حكيم و ستوده فرو فرستاده شده است.»
تَقُولُ سَبْعاً ثُمَّ تَقُولُ
می گویی هفت بار و سپس بگو:
(آمَنَّا بِاللَّهِ وَ ما أُنْزِلَ إِلَيْنا وَ ما أُنْزِلَ إِلى إِبْراهِيمَ وَ إِسْماعِيلَ وَ إِسْحاقَ وَ يَعْقُوبَ وَ الْأَسْباطِ
«به خدا و آنچه بر ما فرو فرستاده شده، و نيز به آنچه بر حضرت ابراهيم و اسماعيل و اسحاق و يعقوب و نوادگان فرو فرستاده شده،
وَ ما أُوتِيَ مُوسى وَ عِيسى وَ ما أُوتِيَ النَّبِيُّونَ مِنْ رَبِّهِمْ لا نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِنْهُمْ وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ)[65]
و همچنين به آنچه به حضرت موسى و عيسى داده شده و نيز به آنچه به ديگر پيامبران از سوى پروردگارشان داده شده است، ايمان آورديم و ميان هيچكدام از آنان فرق نمىگذاريم و تسليم آنان هستيم.»،
(رَبُّنا رَبُّ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ لَنْ نَدْعُوَا مِنْ دُونِهِ إِلهاً لَقَدْ قُلْنا إِذاً شَطَطاً)[66]
«پروردگار ما، پروردگار آسمانها و زمين است و هرگز جز او را معبود نخواهيم خواند. وگرنه سخن پريشان گفتهايم.»،
(الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي هَدانا لِهذا وَ ما كُنَّا لِنَهْتَدِيَ لَوْ لا أَنْ هَدانَا اللَّهُ لَقَدْ جاءَتْ رُسُلُ رَبِّنا بِالْحَقِ)[67]صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِمْ أَجْمَعِينَ
«ستايش خدا را كه ما را به اين [ايمان و ولايت]رهنمون گرديد و اگر خدا ما را هدايت نمىكرد، هدايت نمىيافتيم. به راستى كه فرستادگان پروردگارمان [معارف]حق را آوردند.» درود خداوند بر همهى آنان.
ثُمَّ تَقُولُ
سپس بگو:
السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا رَسُولَ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا نَبِيَّ اللَّهِ
سلام بر تو اى رسول خدا، سلام بر تو اى پيامبر خدا،
السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا خِيَرَةَ اللَّهِ مِنْ خَلْقِهِ وَ أَمِينَهُ عَلَى وَحْيِهِ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلَايَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ
سلام بر تو اى برگزيدهى خدا از ميان آفريدهها و امانتدار او بر وحىاش، سلام بر تو اى مولاى من اى امير مؤمنان،
السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلَايَ أَنْتَ حُجَّةُ اللَّهِ عَلَى خَلْقِهِ وَ بَابُ عِلْمِهِ وَ وَصِيُّ نَبِيِّهِ وَ الْخَلِيفَةُ مِنْ بَعْدِهِ فِي أُمَّتِهِ
سلام بر تو اى مولاى من، تو حجت خدا بر آفريدههاى خدا و در دانش خدا و سفارششدهى پيامبر و جانشين او در ميان امت هستى.
لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً غَصَبَتْكَ حَقَّكَ وَ قَعَدَتْ مَقْعَدَكَ أَنَا بَرِيءٌ مِنْهُمْ وَ مِنْ شِيعَتِهِمْ إِلَيْكَ
خدا لعنت كند گروهى را كه حق تو را غصب نمودند و بهجاى تو نشستند. من از آنان و پيروانشان به درگاه تو بىزارى مىجويم.
السَّلَامُ عَلَيْكِ يَا فَاطِمَةُ الْبَتُولُ السَّلَامُ عَلَيْكِ يَا زَيْنَ نِسَاءِ الْعَالَمِينَ
سلام بر تو اى فاطمهى بتول، سلام بر تو اى زينت زنان جهان،
السَّلَامُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ رَسُولِ اللَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكِ وَ عَلَيْهِ
سلام بر تو اى دختر فرستادهى خدا و پروردگار جهانيان. درود خدا بر تو و بر او،
السَّلَامُ عَلَيْكِ يَا أُمَّ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً غَصَبَتْكِ حَقَّكِ وَ مَنَعَتْكِ مَا جَعَلَهُ اللَّهُ لَكِ حَلَالًا
سلام بر تو اى مادر امام حسن و امام حسين، لعنت خدا بر گروهى كه حق تو را غصب نموده و آنچه را خداوند براى تو حلال گردانيده بود، بازداشتند.
أَنَا بَرِيءٌ إِلَيْكِ مِنْهُمْ وَ مِنْ شِيعَتِهِمْ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلَايَ يَا أَبَا مُحَمَّدٍ الْحَسَنَ الزَّكِيَّ
من از آنان و پيروان آنان به درگاه تو بىزارى مىجويم. سلام بر تو اى مولاى من، اى ابو محمد حسن پاكيزه،
السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلَايَ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً قَتَلَتْكَ وَ بَايَعَتْ فِي أَمْرِكَ وَ شَايَعَتْ أَنَا بَرِيءٌ إِلَيْكَ مِنْهُمْ وَ مِنْ شِيعَتِهِمْ
سلام بر تو اى مولاى من، لعنت خدا بر گروهى كه تو را كشتند و دربارهى كشتن تو بيعت نموده و دنبالهروى كردند. من از آنان و پيروانشان بىزارم.
السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلَايَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ الْحُسَيْنَ بْنَ عَلِيٍّ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْكَ وَ عَلَى أَبِيكَ
سلام بر تو اى مولاى من اى ابا عبد اللّه حسين بن على، درودهاى خدا بر تو و بر پدر
وَ عَلَى جَدِّكَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً اسْتَحَلَّتْ دَمَكَ وَ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً قَتَلَتْكَ
و جدت حضرت محمد-درود خدا بر او-، لعنت خدا بر گروهى كه ريختن خون تو را حلال شمردند و لعنت خدا بر كسانى كه تو را كشتند
وَ اسْتَبَاحَتْ حَرِيمَكَ وَ لَعَنَ أَشْيَاعَهُمْ وَ أَتْبَاعَهُمْ وَ لَعَنَ الْمُمَهِّدِينَ لَهُمْ بِالتَّمْكِينِ مِنْ قِتَالِكُمْ
و حرمت اهل حرم تو را نگاه نداشتند و لعنت خدا بر دنبالهروان و پيروان آنها و لعنت خدا بر كسانى كه امكان جنگ با شما را براى آنان فراهم آوردند.
أَنَا بَرِيءٌ إِلَى اللَّهِ وَ إِلَيْكَ مِنْهُمْ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلَايَ يَا أَبَا مُحَمَّدٍ عَلِيَّ بْنَ الْحُسَيْنِ
من از آنان و پيروان آنها به درگاه خدا و در پيشگاه تو بىزارى مىجويم. سلام بر تو اى مولاى من اى ابا محمد على بن حسين،
السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلَايَ يَا أَبَا جَعْفَرٍ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيٍّ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلَايَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ
سلام بر تو اى مولاى من اى ابو جعفر محمد بن على، سلام بر تو اى مولاى من اى ابا عبد اللّه جعفر بن محمد،
السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلَايَ يَا أَبَا الْحَسَنِ مُوسَى بنَ جَعْفَرٍ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلَايَ يَا أَبَا الْحَسَنِ عَلِيَّ بْنَ مُوسَى
سلام بر تو اى مولاى من اى ابا الحسن موسى بن جعفر، سلام بر تو اى مولاى من اى ابو الحسن على بن موسى،
السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلَايَ يَا أَبَا جَعْفَرٍ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيٍّ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلَايَ يَا أَبَا الْحَسَنِ عَلِيَّ بْنَ مُحَمَّدٍ
سلام بر تو اى مولاى من اى ابا جعفر محمد بن على، سلام بر تو اى مولاى من اى ابا الحسن علىّ بن محمد،
السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلَايَ يَا أَبَا مُحَمَّدٍ الْحَسَنَ بْنَ عَلِيٍّ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلَايَ يَا أَبَا الْقَاسِمِ مُحَمَّدَ بْنَ الْحَسَنِ صَاحِبَ الزَّمَانِ
سلام بر تو اى مولاى من اى ابا محمد حسن بن على، سلام بر تو اى مولاى من اى ابو القاسم محمد بن حسن صاحب زمان.
صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ وَ عَلَى عِتْرَتِكَ الطَّاهِرَةِ الطَّيِّبَةِ يَا مَوَالِيَّ كُونُوا شُفَعَائِي فِي حَطِّ وِزْرِي وَ خَطَايَايَ
درود خدا بر تو و بر خاندان پاك و پاكيزهى تو اى سروران من، در رابطه با ريختن گناهان و خطاهاى من شفيع من باشيد.
آمَنْتُ بِاللَّهِ وَ بِمَا أُنْزِلَ إِلَيْكُمْ وَ أَتَوَالَى آخِرَكُمْ بِمَا أَتَوَالَى بِهِ أَوَّلَكُمْ وَ بَرِئْتُ مِنَ الْجِبْتِ وَ الطَّاغُوتِ وَ اللَّاتِ وَ الْعُزَّى[68]
به خدا و آنچه به شما فرو فرستاده شده ايمان آوردم و آخرين شما را همانند اولين شما دوست دارم و از «جبت» و «طاغوت» و «لات» و «عزّى» ىزارى مىجويم.
يَا مَوَالِيَّ أَنَا سِلْمٌ لِمَنْ سَالَمَكُمْ وَ حَرْبٌ لِمَنْ حَارَبَكُمْ وَ عَدُوٌّ لِمَنْ عَادَاكُمْ وَ وَلِيٌّ لِمَنْ وَالاكُمْ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ
اى سروران من، با هركس كه با شما سر آشتى داشته باشد، آشتى مىكنم و با هركس كه با شما سر ستيز و دشمنى داشته باشد، در ستيز و دشمنم و تا روز قيامت با دوستان شما دوستم.
وَ لَعَنَ اللَّهُ ظَالِمِيكُمْ وَ غَاصِبِيكُمْ وَ لَعَنَ اللَّهُ أَشْيَاعَهُمْ وَ أَتْبَاعَهُمْ وَ أَهْلَ مَذْهَبِهِمْ وَ أَبْرَأُ إِلَى اللَّهِ وَ إِلَيْكُمْ مِنْهُمْ
لعنت خدا بر كسانى كه به شما ستم نموده و حق شما را غصب كردند و لعنت خدا بر پيروان و دنبالهروان و همكيشان آنها. من از آنها به خدا و شما بىزارى مىجويم.
اللَّهُمَّ إِنِّي أُشْهِدُكَ وَ كَفَى بِكَ شَهِيداً وَ أُشْهِدُ مُحَمَّداً صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ عَلِيّاً
خداوندا، تو را گواه مىگيرم كه تو براى گواهى كافى هستى! و حضرت محمد-درود خدا بر او و خاندان او-و على
وَ الثَّمَانِيَةَ مِنْ حَمَلَةِ عَرْشِكَ وَ الْأَرْبَعَةَ الْأَمْلَاكَ خَزَنَةَ عِلْمِكَ أَنِّي بَرِيءٌ [أَنِّي أَبْرَأُ]مِنْ أَعْدَائِهِمْ
و 8 حامل عرش و 4 فرشتهاى را كه گنجينهدار دانش تواند، گواه مىگيرم كه از دشمنان آنان بىزارم
وَ أَنَّ فَرْضَ صَلَوَاتِي لِوَجْهِكَ وَ نَوَافِلِي وَ زَكَوَاتِي وَ مَا طَابَ مِنْ قَوْلٍ
و نمازهاى واجبم براى خشنودى تو و نمازهاى مستحبى و زكات [و صدقهى]اموالم و هر گفتار
وَ عَمَلٍ عِنْدَكَ فَعَلى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ
و كردار پاكيزهاى كه در نزد تو دارم، همه از آن حضرت محمد و خاندان پاك و پاكيزهى او است.
اللَّهُمَّ أَقِرَّ [أقرر]عَيْنِي بِصَلَاتِهِ وَ صَلَاةِ أَهْلِ بَيْتِهِ وَ اجْعَلْ مَا هَدَيْتَنِي إِلَيْهِ مِنَ الْحَقِّ
خدايا، چشم مرا به درود بر او و خاندان او روشن گردان و آنچه از حق
وَ الْمَعْرِفَةِ بِهِمْ مُسْتَقَرّاً لَا مُسْتَوْدَعاً يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِين َ
و شناخت آنان كه مرا بدان رهنمون ساختهاى، پايدار قرار ده نه به عنوان سپرده، اى مهربانترين مهربانان.
اللَّهُمَّ وَ عَرِّفْنِي نَفْسَكَ وَ عَرِّفْنِي رُسُلَكَ وَ عَرِّفْنِي مَلَائِكَتَكَ وَ عَرِّفْنِي وُلَاةَ أَمْرِكَ
خدايا، خودت را به من بشناسان و فرستادگان و فرشتگان و واليان امر از سوى خود را به من بشناسان.
اللَّهُمَّ إِنِّي لَا آخُذُ إِلَّا مَا أَعْطَيْتَ وَ لَا وَاقٍ إِلَّا مَا وَقَيْتَ
خداوندا، من جز آنچه را كه تو عطا نمودهاى نمىگيرم و جز از آنچه نگاه داشتهاى خويشتندارى نمىكنم.
اللَّهُمَّ لَا تَحْرِمْنِي [تحرمني]مَنَازِلَ أَوْلِيَائِكَ وَ لَا تُزِغْ قَلْبِي بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنِي وَ هَبْ لِي مِنْ لَدُنْكَ رَأْفَةً وَ رُشْداً
خدايا، مرا از منازل دوستانت محروم مگردان و بعد از آنكه هدايتم نمودى، دلم را منحرف مگردان و رأفت و هدايتى از نزد خود به من ارزانى دار.
اللَّهُمَّ وَ عَلِّمْنِي نَاطِقَ التَّنْزِيلِ وَ خَلِّصْنِي مِنَ الْمَهَالِكِ
خدايا، همچنين آيات گوياى [قرآن]فرو فرستاده شده را به من بياموز و از هلاكتگاهها رهايى ده.
اللَّهُمَّ وَ خَلِّصْنِي مِنَ الشَّيْطَانِ وَ حِزْبِهِ وَ مِنَ السُّلْطَانِ وَ جُنْدِهِ وَ مِنَ الْجِبْتِ
خدايا، نيز مرا از شيطان و گروه او و از سلطان و لشكريان او و از «جبت» و ياران او رهايى ده،
وَ أَنْصَارِهِ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ الْمَحْمُودِ وَ بِعَلِيٍّ الْمَقْصُودِ وَ بِحَقِّ شَبَّرَ وَ شَبِيرٍ
به حق حضرت محمد كه ستوده است و على-درود بر او-كه مقصود [خدا و ما]است و به حق شبّر و شبير [امام حسن و امام حسين]
وَ بِحَقِّ أَسْمَائِكَ الْحُسْنَى صَلِّ عَلَى أَفْضَلِ الصَّفْوَةِ إِنَّكَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
و به حق زيباترين نامهايت. بر برترين برگزيده درود فرست، به راستى كه تو بر هر چيز توانايى
وَ أَنْتَ (بِكُلِّ شَيْءٍ مُحِيطٌ)[69]يَا رَبِّ يَا رَبِّ يَا رَبِّ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ
و به هر چيز احاطه دارى. اى پروردگار من اى پروردگار من اى پروردگار من، اى خدا اى خدا اى خدا،
يَا رَبَّاهْ يَا رَبَّاهْ يَا رَبَّاهْ يَا سَيِّدَاهْ يَا سَيِّدَاهْ يَا سَيِّدَاهْ يَا مَوْلَاهْ [مولاياه]يَا مَوْلَاهْ يَا مَوْلَاهْ
پروردگارا پروردگارا پروردگارا، اى آقاى من اى آقاى من اى آقاى من، اى مولاى من اى مولاى من اى مولاى من،
يَا عِمَادَ مَنْ لَا عِمَادَ لَهُ وَ يَا سَنَدَ مَنْ لَا سَنَدَ لَهُ وَ يَا ذُخْرَ مَنْ لَا ذُخْرَ لَهُ
اى تكيهگاه هركس كه تكيهگاهى ندارد و اى پشتوانهى هركس كه پشتوانهاى ندارد و اى اندوختهى هركس كه اندوختهاى ندارد،
أَنْتَ رَبِّي وَ أَنَا عَبْدُكَ عَلَى عَهْدِكَ وَ وَعْدِكَ
تو پروردگار منى و من بندهى توام و بر پيمان و وعدهات استوارم.
اللَّهُمَّ اجْعَلْهُ مَوْقِفاً مَحْمُوداً وَ لَا تَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنَّا وَ أَشْرِكْنَا فِي صَالِحِ مَنْ دَعَاكَ بِمِنًى
خداوندا، ايستادن ما را [در «عرفات»]ايستادنى ستوده قرار ده و آخرين ديدار ما با آن قرار مده و ما را در دعاهاى نيك كسانى كه در «منى» ،
وَ عَرَفَاتٍ وَ مُزْدَلِفَةَ وَ عِنْدَ قَبْرِ نَبِيِّكَ عَلَيْهِ السَّلَامُ وَ عِنْدَ زَمْزَمَ وَ الْمَقَامِ
«عرفات» و «مزدلفه» و نزد قبر پيامبرت-سلام بر او-و در كنار «زمزم» و «مقام ابراهيم» به درگاه تو دعا مىكنند، شريك گردان.
اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ حَيْثُ رَفَعْتَ أَقْدَارَنَا عَنْ شَدِّ الزَّنَانِيرِ فِي الْأَوْسَاطِ وَ الْخَوَاتِيمِ فِي الْأَعْنَاقِ
خداوندا، ستايش تو را كه ارزش ما را از بستن «زنار» به كمر و آويختن صليب در گردن بالا بردى
وَ لَكَ الْحَمْدُ حَيْثُ لَمْ تَجْعَلْنَا زَنَادِقَةً مُضِلِّينَ وَ لَا مُدَّعِيَةً شَاكِّينَ مُرْتَابِينَ وَ لَا مُعَارِضِينَ
و ستايش تو را كه ما را نه از كافران گمراهكننده قرار دادى و نه از فراخواندهشدگانى كه دچار شك و ترديد گرديدهاند
وَ لَا عَنْ أَهْلِ بَيْتِ نَبِيِّكَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ مُنْحَرِفِينَ وَ لَا بَيْنَ عِبَادِهِ مَشْهُورِينَ
و نه از ستيزهجويان و نه جزو منحرفان از اهل بيت پيامبرت-درود خدا بر او و خاندان او-و نه در ميان بندگانت [به بدى]مشهور گردانيدى.
اللَّهُمَّ كَمَا بَلَّغْتَنَا هَذَا الْيَوْمَ الْمُبَارَكَ مِنْ شَهْرِنَا وَ سَنَتِنَا هَذِهِ الْمُبَارَكَةِ فَبَلِّغْنَا آخِرَهَا
خداوندا، همان گونه كه ما را به اين روز خجسته از اين ماه و اين سال فرخنده رسانيدى،
فِي عَافِيَةٍ وَ بَلِّغْنَا أَعْوَاماً كَثِيرَةً بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ يَا رَبِّ يَا رَبِّ يَا رَبِّ
همراه با عافيت به پايان اين سال و نيز سالهاى بسيار برسان، به رحمتت اى مهربانترين مهربانان، اى پروردگار من اى پروردگار من اى پروردگار من،
يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ يَا رَبَّاهْ يَا رَبَّاهْ يَا رَبَّاهْ يَا سَيِّدَاهْ يَا سَيِّدَاهْ يَا سَيِّدَاهْ يَا مَوْلَاهْ يَا مَوْلَاهْ يَا مَوْلَاهْ
اى خدا اى خدا اى خدا، پروردگارا پروردگارا پروردگارا، اى سرور من اى سرور من اى سرور من، اى مولاى من اى مولاى من اى مولاى من،
اللَّهُمَّ وَ مَا قَسَمْتَ لِي فِي هَذِهِ السَّاعَةِ وَ فِي هَذَا الْيَوْمِ وَ فِي هَذَا الشَّهْرِ
خداوندا، هر خير و بركت و عافيت و آمرزش و رأفت و رحمت و آزادى از آتش جهنم
وَ فِي هَذِهِ السَّنَةِ مِنْ خَيْرٍ أَوْ بَرَكَةٍ أَوْ عَافِيَةٍ أَوْ مَغْفِرَةٍ أَوْ رَأْفَةٍ أَوْ رَحْمَةٍ أَوْ عِتْقٍ مِنَ النَّارِ
و روزى گسترده و حلال و پاكيزه و توبهى خالصانهاى
أَوْ رِزْقٍ وَاسِعٍ حَلَالٍ طَيِّبٍ أَوْ تَوْبَةٍ نَصُوحٍ فَاجْعَلْ لَنَا فِي ذَلِكَ أَوْفَرَ النَّصِيبِ وَ أَجْزَلَ الْحَظِّ
كه در اين لحظه و اين روز و اين ماه و اين سال به من قسمت كردهاى، فراوانترين و پربهرهترين سهم را براى ما مقرر بدار.
اللَّهُمَّ مَا أَنْزَلْتَ فِي هَذِهِ السَّاعَةِ وَ فِي هَذَا الْيَوْمِ وَ فِي هَذَا الشَّهْرِ وَ فِي هَذِهِ السَّنَةِ مِنْ حَرَقٍ
خداوندا، هر سوختن و گير كردن آب و غذا در گلو و غرق شدن و ويرانى و بسته شدن و فرورفتن زمين
أَوْ شَرَقِ أَوْ غَرَقٍ أَوْ هَدْمٍ أَوْ رَدْمٍ أَوْ خَسْفٍ أَوْ قَذْفٍ أَوْ رَجْفٍ أَوْ مَسْخٍ أَوْ صَيْحَةٍ أَوْ زَلْزَلَةٍ
و پرتاب و لرزش زمين و تغيير صورت و صيحهى آسمانى و زلزله
أَوْ فِتْنَةٍ أَوْ صَاعِقَةٍ أَوْ بَرْدٍ أَوْ جُنُونٍ أَوْ جُذَامٍ أَوْ بَرَصٍ أَوْ أَكْلِ سَبُعٍ أَوْ مِيتَةِ سَوْءٍ
و گرفتارى و آذرخش و تگرگ و ديوانگى و خوره و پيسى و خوراك درندگان گرديدن و هرگونه مرگ زشت
وَ جَمِيعِ أَنْوَاعِ الْبَلَاءِ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ فَاصْرِفْهُ عَنَّا كَيْفَ شِئْتَ وَ أَنَّى شِئْتَ وَ عَنْ جَمِيعِ الْمُؤْمِنِينَ
و همهى انواع بلاها در دنيا و آخرت را كه در اين لحظه و اين روز و اين ماه و اين سال فرو مىفرستى، به هر صورت كه مىخواهى و در هركجا كه مىخواهى،
فِي كُلِّ دَارٍ وَ مَنْزِلٍ فِي شَرْقِ الْأَرْضِ وَ غَرْبِهَا عَزَّ جَارُكَ وَ جَلَّ ثَنَاؤُكَ
از ما و از همهى مؤمنان در همهى خانهها و منزلها در شرق و غرب زمين بازدار. پناهندهى تو سربلند و ثناى تو بزرگ است
وَ لَا إِلَهَ غَيْرُكَ وَحْدَكَ لَا شَرِيكَ لَكَ فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ عَالِمَ الْغَيْبِ وَ الشَّهَادَةِ
و معبودى جز تو نيست، يگانهاى و شريكى براى تو وجود ندارد و پديدآورندهى آسمانها و زمين و آگاه به نهان و آشكار
رَبَّ كُلِّ شَيْءٍ وَ مَلِيكَهُ أَشْهَدُ أَنْ لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ (لا شَرِيكَ لَهُ)[70]
و پروردگار و فرمانرواى هر چيز هستى، گواهى مىدهم كه معبودى جز خدا نيست،يگانه است و شريكى براى او وجود ندارد
وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ وَ أَشْهَدُ أَنَّ الْجَنَّةَ حَقٌ
و گواهى مىدهم كه حضرت محمد-درود خداوند بر او و خاندان او-بنده و فرستادهى او است و گواهى مىدهم كه بهشت حق است
وَ (أَنَّ السَّاعَةَ آتِيَةٌ لا رَيْبَ فِيها وَ أَنَّ اللَّهَ يَبْعَثُ مَنْ فِي الْقُبُورِ)[71]
و اينكه قيامت خواهد آمد و ترديدى در آن نيست و اينكه خداوند اهل قبور را برمىانگيزاند.
أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ عَلَيْهَا أَحْيَا وَ عَلَيْهَا أَمُوتُ
گواهى مىدهم كه معبودى جز خدا نيست، يگانه است و شريكى براى او وجود ندارد، بر اين گواهى زندهام و براساس آن مىميرم
وَ عَلَيْهَا أُبْعَثُ حَيّاً إِنْ شَاءَ اللَّهُ رَضِيتُ بِاللَّهِ رَبّاً وَ بِالْإِسْلَامِ دِيناً وَ بِمُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ نَبِيّاً
و ان شاء اللّه بر آن زنده و برانگيخته مىگردم. به خدا به عنوان پروردگار و به اسلام به عنوان دين و به حضرت محمد-درود خدا بر او و خاندان او -به عنوان پيامبر
وَ بِعَلِيٍّ وَلِيّاً وَ بِالْقُرْآنِ إِمَاماً وَ بِالْكَعْبَةِ قِبْلَةً وَ بِإِبْرَاهِيمَ عَلَيْهِ السَّلَامُ أَباً وَ بِمُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ نَبِيّاً
و به على به عنوان امام و به قرآن به عنوان كتاب آسمانى و به كعبه به عنوان قبله و به حضرت ابراهيم-سلام بر او-به عنوان پدر و به حضرت محمد-درود خدا بر او و خاندان او-به عنوان پيامبر
وَ بِأَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِ وَ آلِهِ لِلْحَقِّ وَاضِحاً
و به امير مؤمنان-درودهاى خدا بر او-به عنوان روشنگر حق
وَ لِلْجَنَّةِ وَ النَّارِ قَاسِماً وَ بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ شِيعَتِهِ إِخْوَاناً لَا أُشْرِكُ بِاللَّهِ شَيْئاً
و تقسيمكنندهى بهشت و جهنم و به مؤمنان از شيعيان و پيروان او به عنوان برادران خرسندم و هيچچيز را به عنوان شريك خدا
وَ لَا أَتَّخِذُ مِنْ دُونِهِ وَلِيّاً وَ لَا أَدَّعِي مَعَهُ إِلَهاً لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ
و هيچكس جز او را به عنوان سرپرست نمىگيرم و با او هيچ معبودى را نمىخوانم. معبودى جز خدا نيست، يگانه است و شريكى براى او وجود ندارد،
إِلَهاً وَاحِداً فَرْداً صَمَداً لَمْ يَتَّخِذْ (صاحِبَةً وَ لا وَلَداً)[72]
معبودى يگانه و تك و بىنياز كه هيچكس را نه به عنوان همسر و نه فرزند برنگزيده است.
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِالْعَظِيمِ مِنْ آلَائِكَ وَ الْقَدِيمِ مِنْ نَعْمَائِكَ وَ الْمَخْزُونِ مِنْ أَسْمَائِكَ
خداوندا، از تو به نعمتهاى بزرگ و نعمتهاى ديرينه و نامهاى اندوختهات
وَ بِمَا وَارَتْهُ [مَا وَارَتِ]الْحُجُبُ مِنْ بَهَائِكَ وَ مَعَاقِدِ الْعِزِّ مِنْ عَرْشِكَ
و آن حسن تو كه حجابها آن را پوشاندهاند و به گرهگاههاى سربلندى از عرشت
وَ مُنْتَهَى الرَّحْمَةِ مِنْ كِتَابِكَ وَحْدَكَ لَا شَرِيكَ لَكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
و منتهاى رحمت تو از كتابت، كه يگانهاى و شريكى براى تو نيست، خواستارم كه بر محمد و آل محمد درود فرستى
وَ أَنْ تَرْحَمَ هَذِهِ النَّفْسَ الْجَزُوعَةَ وَ هَذَا الْبَدَنَ الْهَلُوعَ الَّذِي لَا يُطِيقُ حَرَّ شَمْسِكَ
و اين جان بىتاب و تن آزمند مرا كه تاب سوز آفتاب تو را ندارد، رحم آرى.
فَكَيْفَ [يُطِيقُ]حَرَّ نَارِكَ إِنْ تُعَاقِبْنِي لَا يَزِيدُ فِي مُلْكِكَ شَيْءٌ
چگونه تاب سوز آتش جهنم را خواهد آورد؟ ! اگر عذابم كنى چيزى در سلطنت تو افزون نمىگردد
وَ إِنْ تَعْفُ عَنِّي لَا يَنْقُصُ مِنْ مُلْكِكَ شَيْءٌ أَنْتَ يَا رَبِّ أَرْحَمُ وَ بِعِبَادِكَ أَعْلَمُ
و اگر از من درگذرى، چيزى از سلطنت تو نمىكاهد. اى پروردگار من، تو مهربانترينى و از حال بندگانت روزىدهندهترينى
وَ بِسُلْطَانِكَ أَرْأَفُ وَ بِمُلْكِكَ أَقْدَمُ وَ بِعَفْوِكَ أَكْرَمُ وَ عَلَى عِبَادِكَ أَنْعَمُ لَا يَزِيدُ فِي مُلْكِكَ طَاعَةُ الْمُطِيعِينَ
و سلطهى تو مهرورزانهترين و سلطنتت ديرينهترين و گذشتت كريمانهترين و نسبت به بندگانت نعمتبخشترين هستى و اطاعت اطاعتكنندگان در سلطنت تو نمىافزايد
وَ لَا يَنْقُصَ مِنْهُ مَعْصِيَةُ الْعَاصِينَ [الْمُذْنِبِينَ]وَ اعْفُ عَنِّي يَا أَكْرَمَ الْأَكْرَمِينَ وَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
و نافرمانى گناهكاران از آن نمىكاهد. از من درگذر اى گرامىترين گراميان و اى مهربانترين مهربانان.
أَلُوذُ بِعِزَّتِكَ وَ أَسْتَظِلُّ بِفِنَائِكَ وَ أَسْتَجِيرُ بِقُدْرَتِكَ وَ أَسْتَغِيثُ بِرَحْمَتِكَ وَ أَعْتَصِمُ بِحَبْلِكَ
به عزت تو پناهنده مىشوم و در سايهى آستانهات قرار مىگيرم و به قدرتت پناه مىبرم و از رحمتت يارى مىجويم و به ريسمانت چنگ مىزنم
وَ لَا أَثِقُ إِلَّا بِكَ وَ لَا أَلْجَأُ إِلَّا إِلَيْكَ يَا عَظِيمَ الرَّجَاءِ يَا كَاشِفَ الْبَلَاءِ وَ يَا أَحَقَّ مَنْ تَجَاوَزَ وَ عَفَا
و جز به تو اعتماد ندارم و جز به تو پناهنده نمىشوم، اى كسى كه اميدهاى بزرگ به او بسته مىشود، اى برطرف كنندهى گرفتارى و اى سزاوارترين كسى كه درمىگذرى و مىبخشى.
اللَّهُمَّ إِنَّ ظُلْمِي مُسْتَجِيرٌ بِعَفْوِكَ وَ خَوْفِي مُسْتَجِيرٌ بِأَمَانِكَ وَ فَقْرِي مُسْتَجِيرٌ بِغِنَاكَ
خداوندا، ستم من به عفو تو و بيمم به ايمنى بخشى تو و نيازمندىام به بىنيازى تو
وَ وَجْهِيَ الْبَالِي الْفَانِي مُسْتَجِيرٌ بِوَجْهِكَ الدَّائِمِ الْبَاقِي الَّذِي لَا يَفْنَى وَ لَا يَزُولُ
و روى پوسنده و فانىشوندهام به روى [ذات، يا اسما و صفات]جاودانه و پايدار تو كه هرگز فنا نپذيرفته و از بين نمىرود، پناهنده شده است.
يَا مَنْ لَا يَشْغَلُهُ شَأْنٌ عَنْ شَأْنٍ وَ لَا تَجْعَلْ مُصِيبَتَنَا فِي دِينِنَا وَ لَا تَجْعَلِ الدُّنْيَا أَكْبَرَ هَمِّنَا وَ لَا تُسَلِّطْ عَلَيْنَا مَنْ لَا يَرْحَمُنَا
اى خدايى كه هيچ كارى تو را از كار ديگر باز نمىدارد، مصيبت ما را در دينمان و دنيا را بزرگترين دلمشغولىمان قرار مده و كسانى را كه بر ما رحم نمىكنند بر ما چيره مگردان
وَ عُدْ بِحِلْمِكَ عَلَى جَهِلْنَا وَ بِقُوَّتِكَ عَلَى ضَعْفِنَا وَ بِغِنَاكَ عَلَى فَقْرِنَا وَ أَعِذْنَا مِنَ الْأَذَى وَ الْعِدَا
و با بردبارىات بر نادانى ما و با نيرويت بر ناتوانى ما و با بىنيازىات بر نيازمندى ما سركشى [و جبران]كن و ما را از آزار و دشمنان [ستم]و رنجورى
وَ سُوءِ الْقَضَاءِ وَ شَمَاتَةِ الْأَعْدَاءِ وَ سُوءِ الْمَنْظَرِ فِي الْمَالِ وَ الدِّينِ وَ الْأَهْلِ وَ الْوَلَدِ وَ عِنْدَ مُعَايَنَةِ الْمَوْتِ
و سرنوشت بد و شادمانى دشمنان و بدمنظر شدن در مال و دين و خانواده و فرزندان و هنگام مشاهدهى مرگ پناه ده.
اللَّهُمَّ يَا رَبِّ نَشْكُو غَيْبَةَ نَبِيِّنَا وَ قِلَّةَ نَاصِرِنَا وَ كَثْرَةَ عَدُوِّنَا
خدايا، اى پروردگار من، از غيبت پيامبر ما و اندكى ياوران و بسيارى دشمنان
وَ شِدَّةَ الزَّمَانِ عَلَيْنَا وَ وُقُوعَ الْفِتَنِ بِنَا وَ تَظَاهُرَ الْخَلْقِ عَلَيْنَا
و سرسختى زمانه و فرود آمدن فتنهها و غلبهى مردم بر ما، به درگاه تو شكوه مىكنيم.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ فَرِّجْ [وَ أَفْرِجْ]ذَلِكَ بِفَرَجٍ مِنْكَ تُعَجِّلُهُ وَ نَصْرٍ وَ حَقٍّ تُظْهِرُهُ
خدايا، بر محمد و آل محمد درود فرست و با گشايش زودرس و برطرف نمودن رنجورى و آشكار ساختن حق، اينها را بركنار كن.
اللَّهُمَّ وَ ابْعَثْ بِقَائِمِ آلِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ لِلنَّصْرِ لِدِينِكَ وَ إِظْهَارِ حُجَّتِكَ
خدايا، و نيز قائم آل محمد-درود خدا بر او و خاندان او-را براى يارى دين و آشكار ساختن حجت
وَ الْقِيَامِ بِأَمْرِكَ وَ تَطْهِيرِ أَرْضِكَ مِنْ أَرْجَاسِهَا بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
و اقدام به فرمان و پاكيزه ساختن زمين از آلودگىها برانگيز، به رحمتت اى مهربانترين مهربانان.
اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ أَنْ أُوَالِيَ لَكَ عَدُوّاً أَوْ أُعَادِيَ لَكَ وَلِيّاً أَوْ أَسْخَطَ لَكَ رِضاً
خداوندا، به تو پناه مىبرم از اينكه دشمن تو را دوست يا دوست تو را دشمن بگيرم يا آنچه را كه مىپسندى نپسندم
أَوْ أَرْضَى لَكَ سَخَطاً أَوْ أَقُولَ لِحَقٍّ هَذَا بَاطِلٌ أَوْ أَقُولَ لِبَاطِلٍ هَذَا حَقٌّ
و آنچه را كه نمىپسندى بپسندم، يا به حقى بگويم باطل است يا به باطلى بگويم حق است
أَوْ أَقُولَ (لِلَّذِينَ كَفَرُوا هؤُلاءِ أَهْدى مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا سَبِيلًا)[73]
يا بگويم كافران راه يافتهتر از مؤمنان هستند.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ ( آتِنا فِي الدُّنْيا حَسَنَةً وَ فِي الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنا)اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ ( آتِنا فِي الدُّنْيا حَسَنَةً وَ فِي الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنا) بِرَحْمَتِكَ عَذابَ النَّارِ[74] بِرَحْمَتِكَ عَذابَ النَّارِ
خداوندا، بر محمد و آل محمد درود فرست و نيكى دنيا و آخرت را به ما عطا كن و به رحمت خود از عذاب آتش جهنم نگاه دار.
[1]) سوره القدر [2]) سوره الحشر،آیه 23 [3]) سوره الحشر،آیه 24
[4]) به نظر مىرسد با توجه به سياق اين بخش از جملههاى دعا، اين عبارت در اصل چنين بوده است: «مخرج من الظّلمات إلى النّور.» ؛ (از تاريكىها بيرون آورده به سوى روشنايى مىبرى.)
[5]) سوره غافر،آیه 19 [6]) سوره الرعد،آیه 8 [7]) سوره الرعد،آیه 8 [8]) سوره یونس، آیه 57
[9]) سوره الاخلاص، آیه 3 [10]) سوره الاخلاص، آیه 4 [11]) سوره الانبیاء، آیه 23 [12]) سوره انعام، آیه 163
[13]) سوره التغابن، آیه 1 [14]) سوره هود، آیه 7 [15]) سوره سبإ، آیه 1 [16]) سوره فاطر، آیه 1
[17]) سوره الروم، آیه 17-18 [18]) سوره طه، آیه 130 [19]) سوره الصافات، آیات 180-182 [20]) سوره الاسراء، آیه 80
[21]) سوره الاحقاف، آیه 15 [22]) سوره الحشر، آیه 10 [23]) سوره مریم، آیه 4 [24]) سوره البقره، آیه 201
[25]) سوره ابراهم، آیه 27 [26]) سوره الحشر، آیه 10 [27]) سوره آل عمران، آیه 173 [28]) سوره البقره، آیه 201
[29]) سوره بقره، آیه 163 [30]) سوره بقره، آیه 255 [31]) سوره آل عمران، آیه 1-2 [32]) سوره آل عمران، آیه 6
[33]) سوره آل عمران، آیه 16-19 [34]) سوره النساء، آیه 87 [35]) سوره انعام، آیه 102 [36]) سوره انعام، آیه 106
[37]) سوره الاعراف، آیه 158 [38]) سوره التوبه، آیه 31 [39]) سوره التوبه، آیه 128 [40]) سوره التوبه، آیه 129
[41]) سوره یونس، آیه 90 [42]) سوره هود، آیه 14 [43]) سوره الرعد، آیه 30 [44]) سوره النحل، آیه 5
[45]) سوره طه، آیه 8 [46]) سوره طه، آیه 13-14 [47]) سوره طه، آیه 98 [48]) سوره الانبیاء، آیه 25
[49]) سوره الانبیاء، آیه 87-88 [50]) سوره مومنون، آیه 116 [51]) سوره مومنون، آیه 116 [52]) سوره مومنون، آیه 116
[53]) سوره صافات، آیه 35 [54]) سوره زمر، آیه 6 [55]) سوره زمر، آیه 6 [56]) سوره غافر، آیه 62
[57]) سوره غافر، آیه 62 [58]) سوره غافر، آیه 62 [59]) سوره محمد، آیه 19 [60]) سوره الحشر ، آیه 21-24
[61]) سوره تغابن، آیه 13 [62]) سوره مزمل، آیه 9 [63]) سوره فصلت، آیه 41 [64]) سوره فصلت، آیه 42
[65]) سوره البقره، آیه 136 [66]) سوره کهف، آیه 14 [67]) سوره اعراف، آیه 43
[68]) به نظر مىرسد از اين چهار واژه در زبان معصومين-عليهم السّلام-، به ترتيب اولى، دومى، سومى و چهارمى اراده شده باشد.
[69]) سوره فصلت، آیه 54 [70]) سوره انعام، آیه 163 [71]) سوره الحج، آیه 7 [72]) سوره الجن، آیه 3
[73]) سوره النساء، آیه 51 [74]) سوره البقره، آیه 201