دعای شب عید غدیر (اقبال الاعمال)
۰۸ آذر ۱۳۹۶ 0 ادعیه و زیاراتالجزء الأول؛ هذا مبدأ ذكر الأعمال الأشهر الثلاثة أعني شوال و ذي قعدة و ذي حجة من كتاب الإقبال، الباب الخامس فيما نذكره مما يختص بعيد الغدير في ليلته و يومه من صلاة و دعاء و شرف ذلك اليوم و فضل صومه، فصل فيما نذكره من عمل ليلة الغدير، دعاء ليلة الغدير وجدناه في كتب الدعوات
جلد اول، شروع ذکرهای اعمال ماه های سه گانه، یعنی شوال، ذی القعده و ذی الحجه از کتاب اقبال الاعمال، باب پنجم، اعمالی که متعلق به شبعید غدیر و روز آن است از نماز و دعا و شرافت این شب و فضیلت روزه گرفتن در عید غدیر، فصل اول: اعمال شب عید غدیر، دعای شب عید غدیر در برخی کتابهای دعا
فَقَالَ مَا هَذَا لَفْظُهُ وُجِدَ فِي كِتَابِ الشَّرِيفِ الْجَلِيلِ أَبِي الْحَسَنِ [أَبِي الْحُسَيْنِ] زَيْدِ بْنِ جَعْفَرٍ الْمُحَمَّدِيِّ بِالْكُوفَةِ أَخْرَجَ إِلَيَّ الشَّيْخُ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ الْحُسَيْنُ بْنُ عُبَيْدِ اللَّهِ الْغَضَائِرِيُّ جُزْءاً عَتِيقاً بِخَطِّ الشَّيْخِ أَبِي غَالِبٍ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ الزُّرَارِيِّ [الوازي] فِيهِ أَدْعِيَةٌ بِغَيْرِ أَسَانِيدَ مِنْ جُمْلَتِهَا هَذَا الدُّعَاءُ مَنْسُوباً إِلَى لَيْلَةِ الْغَدِيرِ وَ هُوَ
در كتاب «ابو الحسين [الحسن]زيد بن جعفر محمدى» در «كوفه» ديدم كه «شيخ ابو عبد اللّه حسين بن عبيد اللّه غضائرى» نسخه‌اى قديمى به خط «شيخ ابو غالب احمد بن محمد زرارى» را به من نشان داد كه دعاهايى بدون ذكر سند در آن آمده بود. يكى از آن دعاها، دعاى شب غدير بود، به اين صورت:
اللَّهُمَّ إِنَّكَ دَعَوْتَنَا إِلَى سَبِيلِ طَاعَتِكَ وَ طَاعَةِ نَبِيِّكَ وَ وَصِيِّهِ وَ عِتْرَتِهِ دُعَاءً لَهُ نُورٌ وَ ضِيَاءٌ وَ بَهْجَةٌ وَ اسْتِنَارٌ
خداوندا، تو ما را به راه اطاعت از خود و اطاعت از پيامبرت و جانشين و خاندان او فراخواندى، فراخوانى كه از روشنايى، پرتو، برافروختگى و روشنگرى برخوردار است،
فَدَعَانَا نَبِيُّكَ لِوَصِيِّهِ يَوْمَ غَدِيرِ خُمٍّ فَوَفَّقْتَنَا لِلْإِصَابَةِ وَ سَدَّدْتَنَا لِلْإِجَابَةِ لِدُعَائِهِ فَأَنَبْنَا[1]إِلَيْكَ بِالْإِنَابَةِ
سپس در روز غدير خم، پيامبرت ما را به سوى جانشينش فرا خوانده و تو ما را به انتخاب راه درست موفق گردانيده و در پاسخ مثبت به دعوت او يارى بخشيدى و بدين‌سان ما با تمام وجود به سوى تو بازگشتيم
وَ أَسْلَمْنَا لِنَبِيِّكَ قُلُوبَنَا وَ لِوَصِيِّهِ نُفُوسَنَا وَ لِمَا دَعَوْتَنَا إِلَيْهِ عُقُولَنَا فَتَمَّ لَنَا نُورُكَ
و دل‌هاى خود را به پيامبرت و جان‌هايمان را به جانشين او و عقل‌هاى خود را به آنچه ما را بدان فراخواندى، سپرديم و بدين ترتيب، نورت براى ما كامل گرديد،
يَا هَادِيَ الْمُضِلِّينَ أَخْرِجِ الْبُغْضَ وَ الْمُنْكَرَ وَ الْغُلُوَّ لِأَمِينِكَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِهِ مِنْ قُلُوبِنَا وَ نُفُوسِنَا وَ أَلْسِنَتِنَا وَ هُمُومِنَا
اى هدايت‌كننده‌ى گمراهان، بغض، ناخوشايندى و غلوّ نسبت به امانت‌دارت امير مؤمنان و امامانى را كه از فرزندان او هستند، از دل، جان، زبان و انديشه‌ى ما بيرون كن
وَ زِدْنَا مِنْ مُوَالاتِهِ وَ مَحَبَّتِهِ وَ مَوَدَّتِهِ لَهُ وَ الْأَئِمَّةِ مِنْ بَعْدِهِ زِيَادَاتٍ لَا انْقِطَاعَ لَهَا وَ مُدَّةً لَا تَنَاهِيَ لَهَا
و سرسپردگى، محبت و دوستى ما نسبت به او و امامان بعد از او را چنان افزون كن كه هيچ گسست و پايانى براى آن نباشد و چنان مستدام بدار كه هيچ انتهايى براى آن نباشد
وَ اجْعَلْنَا نُعَادِي لِوَلِيِّكَ مَنْ نَاصَبَهُ وَ نُوَالِي مَنْ أَحَبَّهُ وَ نَأْمُلُ بِذَلِكَ طَاعَتَكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
و ما را چنان بگردان كه به واسطه‌ى ولى‌ات، با دشمنان او دشمن و با دوستان او دوست باشيم و مقصود ما از اين، اطاعت از تو باشد، اى مهربان‌ترين مهربانان.
اللَّهُمَّ اجْعَلْ عَذَابَكَ وَ سَخَطَكَ عَلَى مَنْ نَاصَبَ وَلِيَّكَ وَ جَاحَدَ [وَ جَحَدَ] إِمَامَتَهُ وَ أَنْكَرَ وَلَايَتَهُ
خداوندا، عذاب و خشم خود را بركسانى قرار ده كه با ولىّ تو دشمنى ورزيده و امامت و ولايت او را انكار نمودند،
وَ قَدَّمْتَهُ أَيَّامَ فِتْنَتِكَ فِي كُلِّ عَصْرٍ وَ زَمَانٍ وَ أَوَانٍ إِنَّكَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
هم او كه در روزگار گرفتارى و آزمايش در هر عصر و زمان و لحظه مقدم داشته‌اى، به راستى كه تو بر هر چيز توانايى.
اللَّهُمَّ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ رَسُولِكَ وَ عَلِيٍّ وَلِيِّكَ وَ الْأَئِمَّةِ مِنْ بَعْدِهِ حُجَجِكَ فَأَثْبِتْ قَلْبِي عَلَى دِينِكَ وَ مُوَالاةِ أَوْلِيَائِكَ وَ مُعَادَاةِ أَعْدَائِكَ
خدايا، به حق فرستاده‌ات حضرت محمد و ولى‌ات على و امامان بعد از او كه حجت‌هاى تواند، دل‌هاى ما را بر دينت و دوستى دوستان و دشمنى دشمنانت استوار بدار
مَعَ خَيْرِ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ تَجْمَعُهُمَا لِي وَ لِأَهْلِي وَ وُلْدِي وَ إِخْوَانِيَ الْمُؤْمِنِينَ إِنَّكَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِين
و خير دنيا و آخرت را براى من، خانواده، فرزندان و برادران مؤمنم فراهم كن، به راستى كه تو بر هر چيز توانايى.
[1]) در برخى از نسخه‌ها به جاى اين لفظ، واژه‌ى «فأنلنا» آمده است كه چندان مناسب به نظر نمى‌رسد.
کانال قرآن و حدیث را درشبکه های اجتماعی دنبال کنید.
