زیارت نزد سرداب غیبت امام زمان (ع) (دانلود متن، ترجمه و صوت)

در فصل دهم از باب زیارات، دو مقام است: مقام دوم؛ زیارت های امام زمان علیه السلام را بیان می کنیم، سومین زیارت، پس برو به نزد سرداب غيبت آن حضرت و ميان دو در بايست و درها را به دست خود بگير و تنحنح كن (و صدا را در سينه رفت‏ و برگشت بده) مانند كسى كه رخصت داخل شدن طلبد و

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ‏

بگو و پايين رو به تأنى و حضور قلب و دو ركعت نماز در عرصه سرداب بكن پس بگو

اللَّهُ أَكْبَرُ اللَّهُ أَكْبَرُ (اللَّهُ أَكْبَرُ)

خدا بزرگتر است خدا بزرگتر است خدا بزرگتر است

لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ وَ لِلَّهِ الْحَمْدُ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي هَدَانَا لِهَذَا وَ عَرَّفَنَا أَوْلِيَاءَهُ وَ أَعْدَاءَهُ‏

خدايى جز ذات مقدس پروردگار نيست و خدا بزرگتر است و ستايش مخصوص خداست ستايش مخصوص خداست كه ما را هدايت فرمود و دوستان و دشمنان خود را به ما شناسانيد

وَ وَفَّقَنَا لِزِيَارَةِ أَئِمَّتِنَا وَ لَمْ يَجْعَلْنَا مِنَ الْمُعَانِدِينَ النَّاصِبِينَ وَ لاَ مِنَ الْغُلاَةِ الْمُفَوِّضِينَ وَ لاَ مِنَ الْمُرْتَابِينَ الْمُقَصِّرِينَ‏

و ما را به زيارت امامان و پيشوايان دينمان موفق گردانيد و ما را معاند و دشمن بدخواه آنها قرار نداد و نيز از كسانى كه در حق آن امامان غلو كردند و امر عالم وجود را مفوض به آنها دانستند و هم از كسانى كه درباره امامت آنها شك داشتند و در حق آنها تقصير و كوتاهى كردند قرار نداد

السَّلاَمُ عَلَى وَلِيِّ اللَّهِ وَ ابْنِ أَوْلِيَائِهِ السَّلاَمُ عَلَى الْمُدَّخَرِ لِكَرَامَةِ أَوْلِيَاءِ اللَّهِ وَ بَوَارِ أَعْدَائِهِ‏

سلام بر ولى خدا فرزند اولياء خدا سلام بر آن كسى كه خدا او را براى عزت و بزرگوارى دوستانش و ذليل و نابود كردن دشمنانش ذخيره گردانيد

السَّلاَمُ عَلَى النُّورِ الَّذِي أَرَادَ أَهْلُ الْكُفْرِ إِطْفَاءَهُ فَأَبَى اللَّهُ إِلاَّ أَنْ يُتِمَّ نُورَهُ بِكُرْهِهِمْ‏

سلام بر آن نورى كه اهل كفر خواستند آن نور را خاموش كنند اما خدا اباكرد و امتناع فرمود مگر آنكه آن نور الهى را بحد كمال رساند با آنكه كافران مخالف آن بودند

وَ أَيَّدَهُ بِالْحَيَاةِ حَتَّى يُظْهِرَ عَلَى يَدِهِ الْحَقَّ بِرَغْمِهِمْ‏

و خدا او را مؤيد گردانيد و با عمر طولانى زنده بداشت تا آنكه بدست آن امام برغم دشمنان دين دين حق را آشكار سازد

أَشْهَدُ أَنَّ اللَّهَ اصْطَفَاكَ صَغِيراً وَ أَكْمَلَ لَكَ عُلُومَهُ كَبِيراً وَ أَنَّكَ حَيٌّ لاَ تَمُوتُ حَتَّى تُبْطِلَ الْجِبْتَ وَ الطَّاغُوتَ‏

من گواهى مى‏ دهم كه خدا تو را از كودكى برگزيد و در بزرگى علوم الهى را در تو بحد كمال رسانيد و تو همانا زنده و پاينده هستى تا آنكه بتهاى جبت و طاغوت را روزى بدست تو نابود گرداند

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَيْهِ وَ عَلَى خُدَّامِهِ وَ أَعْوَانِهِ عَلَى غَيْبَتِهِ وَ نَأْيِهِ وَ اسْتُرْهُ سَتْراً عَزِيزاً

پروردگارا رحمت و درود فرست بر او و بر خدمتگزاران او و ياوران او در حال غيبت و دورى آن حضرت و او را در پرده عزت مستور بدار

وَ اجْعَلْ لَهُ مَعْقِلاً حَرِيزاً وَ اشْدُدِ اللَّهُمَّ وَطْأَتَكَ عَلَى مُعَانِدِيهِ وَ احْرُسْ مَوَالِيَهُ وَ زَائِرِيهِ‏

و براى او جايگاه محفوظى مقرر گردان و پروردگارا تو او را كه آماده ساخته‏اى بر دفع معاندانش سخت و نيرومند ساز و دوستان و زايرنش را محفوظ گردان

اللَّهُمَّ كَمَا جَعَلْتَ قَلْبِي بِذِكْرِهِ مَعْمُوراً فَاجْعَلْ سِلاَحِي بِنُصْرَتِهِ مَشْهُوراً

پروردگارا چنانكه قلب مرا بياد او معمور ساختى شمشير و سلاح مرا براى يارى آن حضرت از نيام بيرون آور

وَ إِنْ حَالَ بَيْنِي وَ بَيْنَ لِقَائِهِ الْمَوْتُ الَّذِي جَعَلْتَهُ عَلَى عِبَادِكَ حَتْماً وَ أَقْدَرْتَ بِهِ عَلَى خَلِيقَتِكَ رَغْماً

و چنانچه ميان من و ملاقات آن بزرگوار مرگ حتمى كه به رغم همه بندگان مقدر گردانيدى جدايى انداخت

فَابْعَثْنِي عِنْدَ خُرُوجِهِ ظَاهِراً مِنْ حُفْرَتِي مُؤْتَزِراً كَفَنِي حَتَّى أُجَاهِدَ بَيْنَ يَدَيْهِ‏

پس مرا در زمان خروج او از قبر برانگيز تا كفن را ازار كنم

فِي الصَّفِّ الَّذِي أَثْنَيْتَ عَلَى أَهْلِهِ فِي كِتَابِكَ فَقُلْتَ كَأَنَّهُمْ بُنْيَانٌ مَرْصُوصٌ‏

و در آن صفى كه تو در كتاب آسمانيت اهل آن صف را ثنا گفتى كه فرمودى مانند سد آهنين هستند در ركاب آن حضرت جهاد كنم

اللَّهُمَّ طَالَ الاِنْتِظَارُ وَ شَمِتَ مِنَّا (بِنَا) الْفُجَّارُ وَ صَعُبَ عَلَيْنَا الاِنْتِصَارُ

پروردگارا انتظار ما طولانى شد و مردم فاسق فاجر بر ما شماتت كردند و بر ما يارى كردن يكديگر مشكل گرديد

اللَّهُمَّ أَرِنَا وَجْهَ وَلِيِّكَ الْمَيْمُونَ فِي حَيَاتِنَا وَ بَعْدَ الْمَنُونِ‏

پس اى خدا تو طلعت مبارك ولى خود را هم در حال حيات و هم پس از مرگ به ما بنما

اللَّهُمَّ إِنِّي أَدِينُ لَكَ بِالرَّجْعَةِ بَيْنَ يَدَيْ صَاحِبِ هَذِهِ الْبُقْعَةِ

پروردگارا من به رجعت در حضور صاحب اين بقعه مباركه ايمان دارم

الْغَوْثَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ يَا صَاحِبَ الزَّمَانِ قَطَعْتُ فِي وُصْلَتِكَ الْخُلاَّنَ وَ هَجَرْتُ لِزِيَارَتِكَ الْأَوْطَانَ‏

پناه آوردم پناه آوردم پناه آوردم اى صاحب الزمان من در راه وصال تو از همه دوستان بريدم و از وطن خود براى زيارتت هجرت كردم

وَ أَخْفَيْتُ أَمْرِي عَنْ أَهْلِ الْبُلْدَانِ لِتَكُونَ شَفِيعاً عِنْدَ رَبِّكَ وَ رَبِّي‏

و كارم را از اهل شهرو ديار پنهان داشتم تا توام نزد پروردگار خداى من و تو شفاعت كنى

وَ إِلَى آبَائِكَ وَ مَوَالِيَّ فِي حُسْنِ التَّوْفِيقِ لِي وَ إِسْبَاغِ النِّعْمَةِ عَلَيَّ وَ سَوْقِ الْإِحْسَانِ إِلَيَ‏

و نزد پدران خود و دوستان و آقايانم تا بر حسن توفيق و فراوانى نعمت بر من و فرستادن عطا و احسان بسوى من آن بزرگواران عنايت فرمايند

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ أَصْحَابِ الْحَقِّ وَ قَادَةِ الْخَلْقِ وَ اسْتَجِبْ مِنِّي مَا دَعَوْتُكَ‏

پروردگارا درود بر محمد و آل محمد كه اهل حق و پيشواى خلقند و دعاهاى مرا هم به كرم مستجاب فرما

وَ أَعْطِنِي مَا لَمْ أَنْطِقْ بِهِ فِي دُعَائِي مِنْ صَلاَحِ دِينِي وَ دُنْيَايَ إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِينَ‏

و حاجتهايى را از مصالح دين و دنيايم كه در دعا به زبان نياوردم آنها هم عطا فرما كه همانا تو بسيار ستوده صفات و بزرگوارى و درود خدا بر محمد و آل پاك او باد

پس داخل صفه شو و دو ركعت نماز كن و بگو

اللَّهُمَّ عَبْدُكَ الزَّائِرُ فِي فِنَاءِ وَلِيِّكَ الْمَزُورِ الَّذِي فَرَضْتَ طَاعَتَهُ عَلَى الْعَبِيدِ وَ الْأَحْرَارِ

پروردگارا بنده تو براى زيارت به درگاه ولى تو ايستاده آن ولى تو كه طاعتش را بر همه بندگان از بنده و آزاد واجب كردى

وَ أَنْقَذْتَ بِهِ أَوْلِيَاءَكَ مِنْ عَذَابِ النَّارِ

و دوستانت را بواسطه او از آتش عذاب دوزخ نجات دادى

اللَّهُمَّ اجْعَلْهَا زِيَارَةً مَقْبُولَةً ذَاتَ دُعَاءٍ مُسْتَجَابٍ مِنْ مُصَدِّقٍ بِوَلِيِّكَ غَيْرِ مُرْتَابٍ‏

پروردگارا تو زيارتش مقبول درگاهت گردان و صاحب دعاى مستجابش قرار ده از آنان كه بى‏ هيچ شك تصديق به امامت و حقانيت وليت كردند

اللَّهُمَّ لاَ تَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ بِهِ وَ لاَ بِزِيَارَتِهِ وَ لاَ تَقْطَعْ أَثَرِي مِنْ مَشْهَدِهِ وَ زِيَارَةِ أَبِيهِ وَ جَدِّهِ‏

پروردگارا اين زيارت را آخر عهدم به آن بزرگوار و زيارت آن حضرت قرار مده و پاى مرا هرگز از مشهد او مبر و از زيارت پدر و جد بزرگوار او

اللَّهُمَّ أَخْلِفْ عَلَيَّ نَفَقَتِي وَ انْفَعْنِي بِمَا رَزَقْتَنِي فِي دُنْيَايَ وَ آخِرَتِي لِي وَ لِإِخْوَانِي وَ أَبَوَيَّ وَ جَمِيعِ عِتْرَتِي‏

پروردگارا خرجى كه در اين راه كردم بمن عوض آن عطا فرما و بثواب اين زيارت كه نصيبم كردى مرا در دنيا و آخرت منتفع گردان هم مرا از اين ثواب و هم برادران و پدر و مادر و تمام خاندانم را بهره‏ مند ساز

أَسْتَوْدِعُكَ اللَّهَ أَيُّهَا الْإِمَامُ الَّذِي يَفُوزُ بِهِ الْمُؤْمِنُونَ وَ يَهْلِكُ عَلَى يَدَيْهِ الْكَافِرُونَ الْمُكَذِّبُونَ‏

نزد خدا از حضرتت وديعه مى‏ طلبم اى امامى كه اهل ايمان به نعمت وجودت مستفيض و رستگار مى‏ شوند و كافران و مكذبان به دست قهرت هلاك مى‏ شوند

يَا مَوْلاَيَ يَا ابْنَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ جِئْتُكَ زَائِراً لَكَ وَ لِأَبِيكَ وَ جَدِّكَ مُتَيَقِّناً الْفَوْزَ بِكُمْ مُعْتَقِداً إِمَامَتَكُمْ‏

اى مولاى من اى فرزند امام حسن عسكرى من به زيارت تو و پدرو جد بزرگوارت آمدم و يقين دارم كه رستگارى ما به وجود شما است و معتقدم كه شما امام و پيشواى امتيد

اللَّهُمَّ اكْتُبْ هَذِهِ الشَّهَادَةَ وَ الزِّيَارَةَ لِي عِنْدَكَ فِي عِلِّيِّينَ وَ بَلِّغْنِي بَلاَغَ الصَّالِحِينَ‏

پروردگارا اين شهادت و زيارت مرا برايم نزد خود در دفتر عليين خويش ثبت فرما و مرا به رتبه صالحان نائل ساز

وَ انْفَعْنِي بِحُبِّهِمْ يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ‏

و به دوستى آنها مرا منتفع گردان اى پروردگار عالم.