عبرت گرفتن از اموات

خاتمه فصل یازدهم، مطلب سوم- زیارت قبور مؤمنین رضى اللّهُ عَنْهُمْ اَجْمَعین؛ در آخر، یادآوری میکنیم که همه باید از مردگان عبرت گیریم و عمل خود را اصلاح کنیم:

وَلَقَدْ اَجادَ الشَّیْخُ النِّظامّى فى قَوْلِهِ

رُوِىَ اَنَّهُ اَوْحَى اللَّهُ تَعالى اِلى عیسى علیه السلام یا عیسى هَبْ لى مِنْ عَیْنِکَ الدُّمُوعَ وَمِنْ قَلْبِکَ الخُشُوعَ وَاکْحُلْ عَیْنَیْکَ بِمیلِ الحُزْنِ اِذا

در حدیث است که خداى تعالى به عیسى علیه السلام وحى فرمود که اى عیسى به من واگذار کن از چشم خود اشک را و از دلت فروتنى را و سرمه بکش به چشمانت با میل حزن و اندوه در آن هنگام

ضَحِکَ الْبَطّالُونَ وَقُمْ عَلى قُبُورِ الاَمْواتِ فَنادِهِمْ بِالصَّوْتِ الرَّفیعِ لَعَلَّکَ تَاْخُذُ مَوْعِظَتَکَ مِنْهُمْ وَقُلْ اِنّى لاحِقٌ بِهِمْ فِى اللاّحِقینَ

که بخندند بیهوده گذرندگان عمر و بر سر قبور مردگان به ایست و آنان را با آواز بلند بخوان شاید پند خود را از آنان بگیرى و با خود بگو من هم در زمره دیگران به آنها ملحق خواهم شد