نیابت در زیارت پیامبر و ائمه (ع)

در آداب نیابت به زیارت، به مطلبی در ارتباط با زیارتف رفتن اشخاص به نیابت از دیگری می پردازیم:

و به سند معتبر از حضرت امام موسى بن جعفر عليهما السلام منقول است كه چون به زيارت مرقد منور رسول خدا صلى الله عليه و آله بروى و از اعمال زيارت فارغ شوى دو ركعت نماز بكن و بايست نزد سر رسول خدا صلى الله عليه و آله و بگو

السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا نَبِيَّ اللَّهِ مِنْ أَبِي وَ أُمِّي وَ زَوْجَتِي وَ وَلَدِي وَ حَامَّتِي‏

 سلام بر تو اى پيغمبر خدا از طرف پدر و مادرم و عيالم و فرزندم ‏و كسانم

وَ مِنْ جَمِيعِ أَهْلِ بَلَدِي حُرِّهِمْ وَ عَبْدِهِمْ وَ أَبْيَضِهِمْ وَ أَسْوَدِهِمْ‏

و از جانب همه اهل شهرم از آزاد و بنده‏شان و سفيدشان و سياهشان.

پس به هر كس از اهل بلد خود بگويى كه من به نيابت تو به پيغمبر صلى الله عليه و آله سلام دادم صادق خواهى بود. و در بعضى از روايات وارد شده: از بعضى از ائمه طاهرين‏ پرسيدند: از مردى كه دو ركعت نماز بجا مى ‏آورد، يا يك روز روزه مى‏ دارد، يا حجّ و عمره بجا مى ‏آورد، يا رسول خدا صلى اللّه عليه و آله‏ يا يكى از ائمه طاهرين عليهم السّلام را زيارت مى‏ كند، و ثواب آن را براى پدر و مادر خود، يا برادر مؤمن خود هديه مى ‏كند، آيا براى‏ او ثوابى هست؟ فرمود: ثواب آن عمل به آن شخص مى ‏رسد، بدون اينكه از ثواب نايب چيزى كم شود. شيخ طوسى قدّس سره‏ در كتاب تهذيب فرموده: كسى‏ كه با گرفتن اجرت، به نيابت برادر مومن به زيارت مى ‏رود، چون از غسل فارغ‏ شود، [و موافق بعضى از نسخه‏ ها:از عمل زيارت فارغ گردد] بگويد:

اللَّهُمَّ مَا أَصَابَنِي مِنْ تَعَبٍ أَوْ نَصَبٍ أَوْ شَعَثٍ أَوْ لُغُوبٍ فَأْجُرْ فُلانَ بْنَ فُلانٍ فِيهِ وَ أْجُرْنِي فِي قَضَائِي عَنْهُ .

خدايا آنچه به من رسيده:از خستگى، ماندگى،ژوليدگى،كوفتگكى،پس به خاطر آن فلان فرزند فلان را پاداش ده،و مرا هم در بجا آوردنم از جانب او پاداش عنايت كن.

پس چون زيارت كند در آخر زيارت بگويد:

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلايَ عَنْ فُلانِ بْنِ فُلانٍ أَتَيْتُكَ زَائِرا عَنْهُ فَاشْفَعْ لَهُ عِنْدَ رَبِّكَ.

درود بر تو اى سرورم از فلان فرزند فلان، آمدم نزد تو زيارت‏كننده از طرف او،پس براى او نزد خدا شفاعت كن.

پس هر دعا را كه خواهد براى او بنمايد.