دعا برای برادران مومن در سجده (رساله باقیات الصالحات)

رساله باقیات الصالحات در آخر کتاب مفاتیح الجنان، باب اول: اعمال شب و روز، فصل اول: اعمال متعلق به مابین طلوع فجر تا طلوع آفتاب؛

چون از تعقيب نماز فارغ شدى، سجده شكر بجا آور. مولّف گويد: ما در «مفاتيح» در ضمن اعمال مسجد كوفه، و مسجد زيد، بعضى دعاها را نقل كرديم كه در سجده خوانده مى ‏شود. و شيخ‏ طوسى در كتاب «مصباح المتهجّد» در ذكر سجده شكر فرمود: مستحبّ است براى برادران خود، در سجده دعا كند و بگويد:

اَللّهُمَّ رَبَّ (الْفَجْرِ وَاللَّيالِى الْعَشْرِ وَالشَّفْعِ وَالْوَتْرِ وَاللَّيْلِ اِذا يَسْرِ) ^[1]

اى پروردگار بامداد، و شبهاى ده‏ گانه، و پروردگار جفت و تك، و شب هنگامى كه مى ‏گذرد،

وَرَبَّ كُلِّ شَىْءٍ وَاِلهَ كُلِّ شَىْءٍ وَ خالِقَ كُلِّ شَىْءٍ وَمَليكَ كُلِّ شَىْءٍ

و پروردگار هر چيز، و معبود هر چيز، و آفريننده هر چيز، و پادشاه هر چيز،

صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَافْعَلْ بى وَبِفُلانٍ وَفُلانٍ ما اَنْتَ اَهْلُهُ

بر محمّد و خاندانش درود فرست، و با من و فلان و فلان آنچه شايسته آنى انجام ده،

وَلا تَفْعَلْ بِنا ما نَحْنُ اَهْلُهُ فَاِنَّكَ (اَهْلُ التَّقْوى وَاَهْلُ الْمَغْفِرَةِ) ^[2]

و نسبت به ما آنچه سزاوار آن هستيم انجام مده، به درستى كه تو اهل‏ تقوا و آمرزشى.

چون سر از سجده برداشتى، دست خود را بر موضع سجود خود مى‏ مالى، و از طرف چپ صورت به صورت‏ مى ‏كشى، آنگاه به پيشانى، سپس سه مرتبه به جانب راست، و در هر مرتبه مى ‏گويى:

اَللّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ عالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهادَةِ الرَّحْمنُ الرَّحيمُ

خدايا تو را ستايش، معبودى جز تو نيست، داناى نهان و آشكار، بخشنده و مهربان،

اَللّهُمَّ اَذْهِبْ عَنِّى الْهَمَّ وَالْحَزَنَ وَالْغِيَرَ وَالْفِتَنَ ما ظَهَرَ مِنْها وَما بَطَنَ.

خدايا اندوه درون‏ و غم و دگرگوني ها و فتنه‏ ها آنچه آشكار شد و آنچه نهان گشت را از من برطرف كن.

[1] ) سوره فجر، آیه 1-4.                                                              [2] ) سوره مدثر، آیه 56.