دعاهای عافیت (مفاتیح الجنان)

ادعیه و عوذات آلام و اسقام و علل اعضا و تب؛ ادعیه عافیت و رفع مرض و بیماری را می خوانیم:

1. كفعمى از كتاب متهجّد نقل كرده: هركس از دردى كه با اوست، طلب عافيت كند، در سجده دوم از دو ركعت اوّل نماز شب بگويد:

يا عَلِىُّ يا عَظيمُ يا رَحْمنُ يا رَحيمُ يا سَميعَ الدَّعَواتِ يا مُعْطِىَ الْخَيْراتِ

اى والا، اى بزرگ، اى بخشنده‏، اى مهربان، اى شنواى دعاها، اى عطا بخش خيرات،

صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَاَعْطِنى مِنْ خَيْرِ الدُّنْيا وَالاْخِرَةِ ما اَنْتَ اَهْلُهُ

درود فرست بر محمّد و خاندانش، و از خير دنيا و آخرت چنان‏كه سزاوار آنى به من عنايت كن،

وَاصْرِفْ عَنّى مِنْ شَرِّ الدُّنْيا وَالاْخِرَة ما اَنْتَ اَهْلُهُ وَ اَذْهِبْ عَنّى هذَا الْوَجَعَ

و از شرّ دنيا و آخرت، چنان‏كه سزاوار آنى از من بگردان، و اين درد را از من ببر

[درد را نام ببرد]

فَاِنَّهُ قَدْ غاظَنى وَ اَحْزَنَنى

كه اين درد خشمم را بر افروخته، و اندوهگينم ساخته

و در دعا اصرار ورزد، كه عافيت شتابان به او مى ‏رسد، انشاء اللّه تعالى.

2. در كتاب عدّة الداعى از امام صادق عليه السّلام نقل كرده: نزد بيمارى خود درحالى‏ كه زير آسمان قرار بگيرى دستها را بلند كن و بگو:

اَللّهُمَّ اِنَّكَ عَيَّرْتَ اَقْواماً فى كِتابِكَ فَقُلْتَ :

خدايا اقوامى را در قرآنت سرزنش كردى و فرمودى:

(قُلِ ادْعُوا الَّذينَ زَعَمْتُمْ مِنْ دُونِهِ فَلا يَمْلِكُونَ كَشْفَ الضُّرِّ عَنْكُمْ وَلا تَحْويلاً) ^[1]

بگو معبودهاى باطل خود را جز او بخوانيد، كه هرگز برطرف كردن زيان را از شما، و گرداندنش‏ را نمى ‏توانند،

فَيا مَنْ لا يَمْلِكُ كَشْفَ ضُرّى وَ لا تَحْويلَهُ عَنّى اَحَدٌ غَيْرُهُ

اى كه برطرف كردن زيان، و گرداندن آن را از من، كسى جز او نمى‏ تواند،

صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَاكْشِفْ ضُرّى

بر محمّد و خاندانش درود فرست، و زيانم را برطرف كن،

وَحَوِّلْهُ اِلى مَنْ يَدْعُو مَعَكَ اِلهاً آخَرَ فَاِنّى اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ غَيْرُكَ .

و به سوى آن‏كه معبود ديگرى جز تو را با تو مى‏ خواند بگردان، كه گواهى مى‏ دهم معبودى جز تو نيست.

3. روايت شده: هر مؤمنى هر بيمارى و دردى بيابد، با دست به موضع درد بمالد و با خلوص نيّت بگويد:

(وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ ما هُوَ شِفآءٌ وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنينَ وَلا يَزيدُ الظّالِمينَ اِلاّ خَساراً) ^[2]

و نازل مى ‏كنيم از قرآن، چيزى ‏كه من براى اهل ايمان شفا و رحمت است، و ستمگران را جز خسارت نيفزايد.

هر دردى كه باشد، از آن عافيت يابد، و مصداق اين واقعيت در خود آيه است كه فرموده: شِفاءٌ وَ رَحمَةٌ لِلمُؤمِنين‏َ

4. يك پيمانه گندم بخرد، و به پشت بخوابد، و گندم ها را روى‏ سينه خود بريزيد و بگويد:

اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذى اِذا سَئَلَكَ بِهِ الْمُضْطَرُّ كَشَفْتَ مابِهِ مِنْ ضُرٍّ وَ مَكَّنْتَ لَهُ فِى الاَْرْضِ

خدايا از تو مى‏ خواهم به نامت، نامى كه وقتى درمانده‏ اى تو را به آن‏ بخواند، زيانش را برطرف كنى، و بر زمين تمكنّش بخشى،

وَ جَعَلْتَهُ خَليفَتَكَ عَلى خَلْقِكَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ عَلى اَهْلِ بَيْتِهِ وَ اَنْ تُعافِيَنى مِنْ عِلَّتى

و او را بر بندگانت خليفه نمايى، اينكه‏ بر محمّد و اهل بيتش درود فرستى، و مرا از دردم تندرستى دهى.

آنگاه برخيزد، و بنشيند، و گندم ها را از اطراف خود جمع كند، و دوباره اين دعا را بخواند، سپس آن را به چهار قسمت تقسيم كند، و هر چارك آن را كه يك «مد» [تقريبا 10 سير] است به مسكينى دهد، و اين دعا را بخواند، كه ان شاء اللّه تعالى از بيمارى بهبودى يابد.

5. از امير مؤمنان عليه السّلام نقل شده: بر موضع درد دست بگذار و سه مرتبه بگو:

 
اَللَّهُ اَللَّهُ اَللَّهُ رَبّى حَقّاً لا اُشْرِكُ بِهِ شَيْئاً اَللّهُمَّ اَنْتَ لَها وَ لِكُلِّ عَظيمَةٍ فَفَرِّجْها عَنّى

خدا، خدا، خدا به حقيقت پروردگار من است، چيزى را با او شريك نسازم، خدايا تويى برطرف‏ كننده اين درد، و هر درد بزرگ پس‏ آن را از من بگشا.

6. از حضرت صادق عليه السّلام نقل شده: بر موضع درد دست بگذار و بگو: بسم اللّه بعد بر آن دست بكش، و هفت مرتبه بگو:

اَعُوذُ بِعِزَّةِ اللَّهِ وَ اَعُوذُ بِقُدْرَةِ اللَّهِ وَ اَعُوذُ بِجَلالِ اللَّهِ وَ اَعُوذُ بِعَظَمَةِ اللَّهِ

پناه مى ‏برم به عزّت خدا، و پناه مى‏ برم به قدرت خدا، و پناه مى ‏برم به شكوه خدا، و پناه مى ‏برم به عظمت خدا،

وَ اَعُوذُ بِجَمْعِ اللَّهِ وَ اَعُوذُ بِرَسُولِ اللَّهِ صَلّىَ اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ

و پناه مى ‏برم به جمع خدا، و پناه مى ‏برم به رسول خدا (درود خدا بر او و خاندانش)

وَ اَعُوذُ بِاَسْمآءِ اللَّهِ مِنْ شَرِّ ما اَحْذَرُ وَ مِنْ شَرِّ ما اَخافُ عَلى نَفْسى.

و پناه مى ‏برم به نامهاى خدا، از شرّ آنچه حذر مى‏ كنم، و از شرّ آنچه بر خود مى‏ ترسم.

[1] ) سوره الاسراء، آیه 56.

[2] ) سوره الاسراء، آیه 82.