دعای شفای قولنج

ادعیه و عوذات آلام و اسقام و علل اعضا و تب؛ از جمله عوذات مأثوره، دعا به جهت شفای قولنج می باشد:

براى قولنج: بر لوحى يا كتفى (صفحه فلزى) سوره‏ هاى «حمد» و «توحيد»، و  دو «قل اعوذ» را بنگارد، و زير آنها بنويسد:

اَعُوذُ بِوَجْهِ اللَّهِ الْعَظيمِ وَ بِعِزَّتِهِ الَّتى لا تُرامُ

پناه مى ‏برم به جلوه خداى بزرگ، و به عزّتش كه به بدى قصد نشود،

وَ بِقُدْرَتِهِ الَّتى لا يَمْتَنِعُ مِنْها شَيْئٌ مِنْ شَرِّ هذَا الْوَجَعِ

 و به قدرتش، كه چيزى از آن‏ سر باز نزند، از شرّ اين درد،

وَ مِنْ شَرِّ ما فيهِ وَ مِنْ شَرِّ ما اَجِدُ مِنْهُ

و از شرّ آنچه در آن است، و از شرّ آنچه از آن مى ‏يابم

سپس آن را به آب‏ باران بشويد، و در وقتى كه ناشتاست، و نيز به هنگام خواب بياشامد، ان شاء اللّه مبارك و سودمند است.

براى درد شكم و قولنج: روايت شده: شخصى از درد شكم برادرش، خدمت رسول خدا صلى اللّه عليه و آله شكايت كرد، حضرت فرمود: به برادرت بگو شربتى از عسل با آب گرم بياشامد، فرداى آن روز خدمت حضرت آمد و گفت: آن شربت را به‏ او نوشاندم فايده‏ اى نبرد، فرمود: [خدا راست گفت، و شكم برادرت دروغ گفت]. برو و به او شربت عسل بده، و آن را هفت‏ مرتبه سوره حمد تعويذ كن، وقتى آن مرد رفت، حضرت به امير مؤمنان عليه السّلام فرمود: «به درستى كه برادر اين مرد منافق‏ است، به همين دليل آن شربت به او سود نمى‏ دهد» [البته روشن است كه بيان پيامبر صلى اللّه عليه و آله در مورد نفاق مرد ياد شده به علم آن حضرت‏ مربوط مى ‏شود، و نمى‏ توان هميشه به استناد عدم تأثير اين تعويذ حكم به نفاق كسى كرد.]