دعای زحیر

باب سوم: ادعیه و عوذات آلام و اسقام و علل اعضا و تب؛ از جمله عوذات مأثوره، دعای زحیر می باشد:

روايت شده: شخصى به موسى بن جعفر عليهما السّلام شكايت كرد و گفت: مرا زحيرى است كه آرام نمى‏ گيرد، حضرت فرمود: هرگاه از نماز شب فارغ شدى بگو:

اَللّهُمَّ ما كانَ مِنْ خَيْرٍ فَمِنْكَ لاحَمْدَلى فيهِ

خدايا آنچه خير بود از سوى‏ توست، براى من در آن ستايشى نيست،

وَ ما عَمِلْتُ مِنْ سُوءٍ فَقَدْ حَذَّرْتَنيهِ لاعُذْرَ لى فيهِ

 و آنچه بد كردم، تو مرا از آن برحذر داشتى، مرا در آن عذرى نيست،

اَللّهُمَّ اِنّى اَعُوذُبِكَ اَنْ اَتَّكِلَ عَلى مالا حَمْدَلى فيهِ اَوْ آمَنَ مِمّا لا عُذْرَ لى فيهِ

خدايا به تو پناه مى ‏آورم از اين كه بر آنچه مرا در آن ستايشى نيست تكيه كنم، يا از آنچه در آن عذرى برايم نيست ايمن گردم.