زیارت عاشورا (زاد المعاد)
۱۹ بهمن ۱۳۹۳ 0 ادعیه و زیاراتاعمال ماه محرم؛ روز دهم محرم که روز عاشورا است و امّا زيارت مشهور امام حسین علیه السلام؛ شيخ طوسى و ابن قولويه و غير ايشان رحمهم اللّه روايت كردهاند از سيف بن عميره و صالح ابن عقبه و هردو از محمّد بن اسماعيل و علقمة بن محمّد خضرمى و هردو از مالك جهنى كه حضرت امام محمّد باقر عليه السّلام فرمود كه هركه زيارت كند حضرت امام حسين عليه السّلام را در روز دهم محرم يا نزد قبر آن حضرت گريان شود، ملاقات كند خدا را در روز قيامت با ثواب دو هزار هزار حج و دو هزار هزار عمره و دو هزار هزار جهاد كه هريك را با رسول خدا-صلّى اللّه عليه و آله-و ائمّۀ طاهرين-عليهم السّلام-كرده باشند مالك گفت: فداى تو شوم، چه ثواب است براى كسى كه در شهرهاى دور باشد و ممكن نباشد او را رفتن به سوى قبر آن حضرت؟ فرمود كه چون روز عاشورا درآيد، بيرون رود به سوى صحرا يا بالا رود بر بام بلندتر در خانۀ خود و اشاره كند به سوى آن حضرت به سلام و جهد كند در نفرين كردن بر قاتل آن حضرت و بعد از آن دو ركعت نماز بكند و بكند اين كار را در اوّل روز پيش از پيشين، پس ندبه و نوحه و گريه كند بر حسين و امر كند هركه را در خانۀ اوست و از او تقيّه نكند، به گريه كردن بر آن حضرت و در خانۀ خود مصيبتى برپا دارد به اظهار جزع بر آن حضرت و ملاقات كنند بعضى از ايشان بعضى را در خانههاى خود به گريه كردن، و تعزيه گويند بعضى از ايشان بعضى را به مصيبت آن حضرت، پس من ضامنم بر خدا كه هرگاه اين كارها را بكند حق تعالى جميع آن ثوابها را به ايشان عطا فرمايد.
مالك گفت: تو ضامنى و كفيلى از براى ايشان به اين ثواب؟ فرمود كه بلى.
پرسيد كه چگونه يكديگر را تعزيه بگويند؟ فرمود كه: مىگويند:
عظّم اللّه أجورنا بمصابنا بالحسين عليه السّلام و جعلنا و إيّاكم من الطّالبين بثاره مع وليّه الإمام المهدىّ من آل محمّد عليهم السّلام.[1]
خدا اجر و مزد ما را عظيم گرداند در سوگوارى و مصيبت ما بر حسين عليه السّلام و ما و شما را از خونخواهان او گرداند با ولى خود حضرت امام مهدى از آل محمد كه بر ايشان درود باد.
و اگر توانى در آن روز از براى هيچ كار از خانه مرو كه آن روز نحسى است كه حاجت هيچ مؤمنى در آن روز برآورده نمىشود و اگر برآورده شود از براى او مبارك نيست و در آن خيرى و رشدى نخواهد ديد.
و ذخيره مكن از براى منزل خود چيزى كه هركه در اين روز از براى منزل خود چيزى ذخيره كند از براى او مبارك نيست آنچه ذخيره كرده است و اهلش كه از براى ايشان ذخيره كرده است مبارك نخواهد بود از براى او پس كسى كه چنين كند نوشته شود از براى او ثواب هزار هزار حج و هزار هزار عمره و هزار هزار جهاد كه همه را با رسول خدا-صلّى اللّه عليه و آله-كرده باشد و از براى او خواهد بود ثواب مصيبت هرپيغمبرى و رسولى و صدّيقى و شهيدى كه مرده باشد يا كشته شده باشد از وقتى كه خدا دنيا را خلق كرده است تا روز قيامت.
علقمة بن محمّد گفت كه من گفتم به حضرت امام محمّد باقر عليه السّلام كه تعليم نما به من دعايى كه بخوانم در اين روز كه هرگاه خواهم كه آن حضرت را زيارت كنم از نزديك، و دعايى كه هرگاه در شهرهاى دور خواهم كه اشاره كنم و آن حضرت را زيارت كنم بخوانم. فرمود كه اى علقمه! هرگاه بكنى آن دو ركعت را بعد از آنكه اشاره كرده باشى به جانب آن حضرت و گفته باشى بعد از اشاره و نماز آن قول را كه مذكور خواهد شد پس دعا كرده خواهى بود به دعايى كه ملائكه مىخوانند در وقتى كه زيارت آن حضرت مىكنند و مىنويسد خدا براى تو به آن زيارت هزار هزار حسنه و محو مىكند از تو هزار هزار گناه و بلند مىكند از براى تو در بهشت هزار هزار درجه و خواهى بود از آنها كه شهيد شده باشند با حسين بن على-صلوات اللّه عليهما-با آنكه شريك شوى با ايشان درجات ايشان و نشناسند تو را مگر از آنها كه با آن حضرت شهيد شدهاند و نوشته شود براى تو ثواب هرپيغمبرى و رسولى و ثواب زيارت هركه آن حضرت را زيارت كرده است از روزى كه شهيد شده است.
مىگويى:
السّلام عليك يا أبا عبد اللّه، السّلام عليك يا ابن رسول اللّه،
سلام بر تو اى ابا عبد اللّه! سلام بر تو اى فرزند رسول خدا!
السّلام عليك يا ابن أمير المؤمنين و ابن سيّد الوصيّين،
سلام بر تو اى فرزند امير المؤمنين و اى فرزند سيد اوصياء!
السّلام عليك يا ابن فاطمة سيّدة نساء العالمين،
سلام بر تو اى فرزند فاطمۀ زهراء سيدۀ زنان اهل عالم!
السّلام عليك يا ثار اللّه و ابن ثاره و الوتر الموتور،
سلام بر تو اى كسى كه از خون پاك تو و پدر بزرگوارت خدا انتقام مىكشد و از ظلم و ستم وارد بر تو دادخواهى مىكند!
السّلام عليك و على الأرواح الّتي حلّت بفنائك، عليكم منّي جميعا سلام اللّه أبدا ما بقيت و بقي اللّيل و النّهار.
سلام بر تو و بر ارواح پاكى كه در حرم مطهرت با تو مدفون شدند بر جميع شما تا ابد از من درود و تحيت و سلام خدا باد تا من هستم و ليل و نهار در جهان برقرار است.
يا أبا عبد اللّه لقد عظمت الرّزيّة و جلّت المصيبة بك علينا و على جميع أهل الإسلام
اى ابا عبد اللّه! همانا تعزيتت بزرگ و مصيبتت در جهان بر ما شيعيان و تمام اهل اسلام سخت و عظيم و ناگوار و دشوار بود
و جلّت و عظمت مصيبتك في السّماوات على جميع أهل السّماوات.
و تحمل آن مصيبت بزرگ در آسمانها بر جميع اهل آسمانها سخت و دشوار بود.
فلعن اللّه أمّة أسّست أساس الظّلم و الجور عليكم أهل البيت
پس خدا لعنت كند امتى را كه اساس ظلم و ستم را بر شما اهل بيت رسول بنياد كردند
و لعن اللّه أمّة دفعتكم عن مقامكم و أزالتكم عن مراتبكم الّتي رتّبكم اللّه فيها
و خدا لعنت كند امتى را كه شما را از مقام و مرتبۀ(خلافت) خود منع كردند و رتبهاى كه خدا مخصوص به شما گردانيده بود از شما گرفتند؛
و لعن اللّه أمّة قتلتكم و لعن اللّه الممهّدين لهم بالّتمكين من قتالكم.
خدا لعنت كند امتى را كه شما را كشتند و خدا لعنت كند آن مردمى را كه از امراى ظلم و جور براى قتال با شما تمكين و اطاعت كردند.
برئت إلى اللّه و إليكم منهم و من أشياعهم و أتباعهم و أوليائهم
من به سوى خدا و به سوى شما از آن ظالمان و شيعيان آنها و پيروان و دوستانشان بيزارى مىجويم
يا أبا عبد اللّه إنّي سلم لمن سالمكم و حرب لمن حاربكم إلى يوم القيامة
اى ابا عبد اللّه من تا قيامت سلم و صلحم با هركه با شما صلح است و در جنگ و جهادم با هركه با شما در جنگ است؛
و لعن اللّه آل زياد و آل مروان و لعن اللّه بني أميّة قاطبة و لعن اللّه ابن مرجانة
خدا لعنت كند آل زياد و آل مروان و خدا لعنت كند بنى اميه همگى را و خدا لعنت كند پسر مرجانه را
و لعن اللّه عمر بن سعد و لعن اللّه شمرا
و خدا لعنت كند عمر سعد را و خدا لعنت كند شمر را
و لعن اللّه أمّة أسرجت و ألجمت و تنقّبت تهيّأت لقتالك. بأبي أنت و أمّي
و خدا لعنت كند گروهى را كه اسبها را براى جنگ با حضرتت زين و لگام كردند و براى جنگ با تو مهيا گشتند. پدر و مادرم فداى تو باد!
لقد عظم مصابي بك فأسأل اللّه الّذي أكرم مقامك و أكرمني
تحمل مصيبت بر من به واسطۀ ظلمى كه بر شما رفت سخت دشوار است، پس از خدايى كه مقام تو را بلند و گرامى داشت
بك أن يرزقني طلب ثارك مع إمام منصور من أهل بيت محمّد صلّى اللّه عليه و آله.
و مرا هم به واسطۀ دوستى تو عزت بخشيد درخواست مىكنم كه روزى من گرداند تا با امام منصور از اهل بيت محمد-صلّى اللّه عليه و آله- خونخواه تو باشم.
اللّهمّ اجعلني عندك وجيها بالحسين عليه السّلام في الدّنيا و الآخرة.
پروردگارا! مرا به واسطۀ حضرت حسين عليه السّلام نزد خود در دو عالم وجيه و آبرومند گردان.
يا أبا عبد اللّه إنّي أتقرّب إلى اللّه و إلى رسوله و إلى أمير المؤمنين
اى ابا عبد اللّه! من به درگاه خدا تقرب مىجويم و به درگاه رسولش و به نزد حضرت امير المؤمنين
و إلى فاطمة و إلى الحسن و إليك بموالاتك
و حضرت فاطمه و حضرت حسن و به حضرت تو قرب مىطلبم به واسطۀ محبت و دوستى تو
و بالبراءة ممّن قاتلك و نصب لك الحرب و بالبراءة ممّن أسّس أساس الظّلم و الجور عليكم
و بيزارى از كسى كه تو را كشت و جنگ با تو را آغاز كرد و بيزارى از كسى كه اساس ظلم بر شما را بنا نهاد
و أبرأ إلى اللّه و إلى رسوله ممّن أسّس أساس ذلك و بنى عليه بنيانه
و بيزارى مىجويم به سوى خدا و رسولش از كسى كه تأسيس كرد اساس آن را و بنيان ظلم را بر آن نهاد
و جرى في ظلمه و جوره عليكم و على أشياعكم برئت إلى اللّه و إليكم منهم
و جارى كرد ظلم و ستم را بر شما و بر شيعيان شما و بيزارى مىجويم به درگاه خدا و به سوى شما از آن مردم.
و أتقرّب إلى اللّه ثمّ إليكم بموالاتكم و موالاة وليّكم
و اول به درگاه خدا سپس نزد شما تقرب مىجويم به سبب دوستى شما و دوستى دوستان شما
و بالبراءة من أعدائكم و النّاصبين لكم الحرب و بالبراءة من أشياعهم و أتباعهم.
و به سبب بيزارى جستن از دشمنان شما و بيزارى از مردمى كه با شما به جنگ و مخالفت برخاستند و از شيعيان و پيروان آنها هم بيزارى مىجويم.
إنّي سلم لمن سالمكم و حرب لمن حاربكم و وليّ لمن والاكم و عدوّ لمن عاداكم
من سلم و صلحم با هركس كه با شما صلح است و در جنگ و مخالفتم با هركس كه با شما به جنگ است و دوستم با دوستان شما و دشمنم با دشمنان شما،
فأسأل اللّه الّذي أكرمني بمعرفتكم و معرفة أوليائكم و رزقني البراءة من أعدائكم
پس از كرم حق درخواست مىكنم كه مرا به معرفت شما و دوستان شما گرامى دارد و هميشه بيزارى از دشمنان شما را روزى من فرمايد
أن يجعلني معكم في الدّنيا و الآخرة و أن يثبّت لي عندكم قدم صدق في الدّنيا و الآخرة
و مرا در دنيا و آخرت با شما قرار دهد و در دو عالم مرا به مقام صدق و صفاى با شما ثابت بدارد
و أسأله أن يبلّغني المقام المحمود لكم عند اللّه
و باز از خدا درخواست مىكنم كه مرا به مقام محمودى كه خاص شماست برساند
و أن يرزقني طلب ثاري مع إمام مهديّ ظاهر ناطق منكم
و نصيب من كند كه در ركاب امام زمان شما اهل بيت كه هادى و ظاهرشوندۀ ناطق به حق است خونخواه باشم
و أسأل اللّه بحقّكم و بالشّأن الّذي لكم عنده أن يعطيني بمصابي بكم أفضل ما يعطي مصابا بمصيبته
و از خدا به حقّ شما و به شأن و مقام تقرب شما نزد خدا درخواست مىكنم كه ثواب غم و حزن و اندوه مرا به واسطۀ مصيبت بزرگ شما بهترين ثوابى را كه به هر مصيبتزدهاى عطا مىكند به من عطا فرمايد
مصيبة ما أعظمها و أعظم رزيّتها في الإسلام و في جميع اهل السّماوات و الأرض.
و مصيبت شما آل محمد در عالم اسلام بلكه در تمام عالم آسمانها و زمين چقدر بزرگ بود و بر عزادارانش تا چه حد سخت و ناگوار گذشت.
اللّهمّ اجعلني في مقامي هذا ممّن تناله منك صلوات و رحمة و مغفرة.
پروردگارا! مرا در اين مقام كه هستم از آنان قرار ده كه درود و رحمت و مغفرتت شامل حال آنهاست.
اللّهمّ اجعل محياي محيا محمّد و آل محمّد و مماتي ممات محمّد و آل محمّد.
پروردگارا! مرا به آيين محمد و آل اطهارش زنده بدار و گاه رحلت هم به آن آيين بميران.
اللّهمّ إنّ هذا يوم تبرّكت به بنو أميّة و ابن آكلة الأكباد
پروردگارا! اين روز روزى است كه بنى اميه و پسر خورندۀ جگر
اللّعين ابن اللّعين على لسان نبيّك صلّى اللّه عليه و آله
و يزيد پليد لعين پسر معاويۀ ملعون در زبان تو و زبان رسول تو-صلّى اللّه عليه و آله-
في كلّ موطن و موقف وقف فيه نبيّك [صلواتك عليه و آله]
در هرمسكن و منزل كه رسول تو توقف داشت-صلوات تو بر او و آل او باد-
اللّهمّ العن أبا سفيان و معاوية بن ابى سفيان و يزيد بن معاوية عليهم منك اللّعنة أبد الآبدين
پروردگارا! لعنت فرست بر ابى سفيان و بر پسرش معاويه و يزيد پليد پسر معاويه بر همۀ آنان لعن ابدى فرست
و هذا يوم فرحت به آل زياد و آل مروان بقتلهم الحسين صلوات اللّه عليه
و اين روز روزى است كه آل زياد لعين و آل مروان خبيث به واسطۀ قتل حضرت حسين صلوات اللّه عليه شادمان بودند.
اللّهمّ ضاعف عليهم اللّعن منك و العذاب
پروردگارا! تو لعن و عذاب اليم آنان را چندين برابر گردان.
اللّهمّ إنّي أتقرّب إليك في هذا اليوم و في موقفي هذا و أيّام حياتي
پروردگارا! من به تو در اين روز و در اين مكان و در تمام دوران زندگانى
بالبراءة منهم و اللّعنة عليهم و بالموالاة لنبيّك و آل نبيّك عليهم السّلام
به بيزارى جستن و لعن بر آن ظالمان و دشمنى آنها و به دوستى پيغمبر و آل اطهار او-صلوات اللّه عليهم اجمعين-تقرب مىجويم
پس صد مرتبه مىگويى:
اللّهمّ العن أوّل ظالم ظلم حقّ محمّد و آل محمّد و آخر تابع له على ذلك
پروردگارا! تو لعنت فرست بر اولين ظالمى كه در حق محمد صلّى اللّه عليه و آله و آل پاكش ظلم و ستم كرد و آخرين ظالمى كه از آن ظالم نخستين در ظلم تبعيت كرد؛
اللّهمّ العن العصابة الّتي جاهدت الحسين و شايعت و بايعت على قتله اللّهمّ العنهم جميعا
پروردگارا! تو بر جماعتى كه عليه حسين عليه السّلام به جنگ برخاستند لعنت فرست و بر شيعيانشان و بر هركه با آنان بيعت كرد و از آنها پيروى كرد پروردگارا بر همه لعنت فرست.
پس صد مرتبه مىگويى
السّلام عليك يا أبا عبد اللّه و على الأرواح الّتي حلّت بفنائك
سلام بر تو اى ابا عبد اللّه و بر ارواح پاكى كه در جوار و حريم تو درآمدند؛
عليك منّي سلام اللّه أبدا ما بقيت و بقي اللّيل و النّهار
سلام خدا از من بر تو باد الى الأبد مادامى كه شبوروزى باقى است
و لا جعله اللّه آخر العهد منّي لزيارتك.
و خدا اين زيارت مرا آخرين عهد با حضرتت قرار ندهد؛
السّلام على الحسين و على عليّ بن الحسين و على أولاد الحسين و على أصحاب الحسين
سلام بر حسين و بر على بن الحسين و بر فرزندان حسين و بر اصحاب حسين عليه السّلام.
پس مىگويى
اللّهمّ خصّ أنت أوّل ظالم باللّعن منّي و ابدأ به أوّلا ثمّ الثّاني ثمّ الثّالث ثمّ الرّابع
پروردگارا! تو لعن مرا مخصوص گردان به اولين شخص ظالم و اول در حقّ اولين ظالم و آنگاه در حق دومين و سومين و چهارمين،
اللّهمّ العن يزيد بن معاوية خامسا و العن عبيد اللّه بن زياد و ابن مرجانة
پروردگارا! و آنگاه لعنت فرست بر يزيد، پنجم آن ظالمان و باز لعنت فرست بر عبيد اللّه بن زياد پسر مرجانه
و عمر بن سعد و شمرا و آل أبي سفيان و آل زياد و آل مروان إلى يوم القيامة
و عمر سعد و شمر و آل ابى سفيان و آل زياد و آل مروان تا روز قيامت.
پس به سجده مىروى و مىگويى
اللّهمّ لك الحمد حمد الشّاكرين لك على مصابهم الحمد للّه على عظيم رزيّتي
خدايا! تو را ستايش مىكنم به ستايش شكرگزاران تو بر غم و اندوهى كه به من در مصيبت رسيد؛ حمد خدا را بر عزادارى و اندوه و غم بزرگ من؛
اللّهمّ ارزقني شفاعة الحسين عليه السّلام يوم الورود
پروردگارا! شفاعت حسين عليه السّلام را روزى كه بر تو وارد مىشوم نصيبم بگردان
و ثبّت لي قدم صدق عندك مع الحسين و أصحاب الحسين الّذين بذلوا مهجهم دون الحسين عليه السّلام. [2]
و مرا نزد خود ثابتقدم بدار به صدق و صفا با حضرت حسين عليه السّلام و اصحابش كه در راه خدا جانشان را نزد حسين عليه السّلام فدا كردند.
علقمه گفت كه حضرت امام محمّد باقر عليه السّلام فرمود كه اگر توانى هرروز آن حضرت را به اين كيفيّت زيارت كنى بكن! كه جميع اين ثوابها از براى تو خواهد بود.