دعای بعد از نماز وتر در شب اول رجب (زاد المعاد)

و ايضا به سند معتبر منقول است كه مستحب است بعد از سلام گفتن از نماز وتر چنان‌كه نشسته است اين دعا را بخواند:

الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَا تَنْفَدُ خَزَائِنُهُ وَ لَا يَخَافُ آمِنُهُ رَبِّ إِنِ ارْتَكَبْتُ الْمَعَاصِيَ فَذَلِكَ ثِقَةٌ [ثقة] مِنِّي بِكَرَمِكَ

ستايش خداى را كه گنج‌هاى رحمتش به پايان نمى‌رسد و هركه را خدا ايمنش سازد، ديگر نمى‌ترسد ندارد؛ اى خداى من! اگر من مرتكب گناه شده‌ام، به واسطه‌ى وثوق و اطمينان به كرم و عفو تو بوده

نَّكَ تَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِكَ وَ تَعْفُو عَنْ سَيِّئَاتِهِمْ وَ تَغْفِرُالزَّلَلَ وَ إِنَّكَ [فإنّك] مُجِيبٌ لِدَاعِيكَ وَ مِنْهُ قَرِيبٌ

كه البته تو توبه‌ى بندگان را مى‌پذيرى و گناهانشان را عفو كرده، و لغزش و خطايشان را مى‌بخشى، زيرا تو از لطف، دعاى خلق را اجابت مى‌كنى و با بندگان به رحمتت نزديكى

وَ أَنَا تَائِبٌ إِلَيْكَ مِنَ الْخَطَايَا وَ رَاغِبٌ إِلَيْكَ فِي تَوْفِيرِ حَظِّي مِنَ الْعَطَايَا

و من از گناهانم به سوى تو توبه مى‌كنم و ميل و آرزويم از كرمت آن است كه بهره‌ام را از عطاهايت وافر گردانى.

يَا خَالِقَ الْبَرَايَا يَا مُنْقِذِي مِنْ كُلِّ شَدِيدَةٍ [شدّة] يَا مُجِيرِي مِنْ كُلِّ مَحْذُورٍ وَفِّرْ عَلَيَّ السُّرُورَ

اى آفريننده‌ى خلايق، اى نجات‌بخش من از هرسختى، اى پناه‌دهنده، من از هرخطر! مرا نشاط و سرور عطا كن

وَ اكْفِنِي شَرَّ عَوَاقِبِ الْأُمُورِ [فإنّك] فَأَنْتَ اللَّهُ عَلَى نَعْمَائِكَ وَ جَزِيلِ عَطَائِكَ مَشْكُورٌ، وَ لِكُلِّ خَيْرٍ مَذْخُورٌ. ^[1]

و شر عاقبت‌هاى كار را از من كفايت فرما؛ زيرا تويى خدا كه بر نعمت‌ها و عطاهاى عظيمت همه شكرگزار و از براى هر نيكويى لطف تو ذخيره خلق است.

و ايضا از حضرت امام على النقى عليه السّلام منقول است كه بعد از نماز وتر اين دعا را نيز بخوانند:

يَا نُورَ النُّورِ يَا مُدَبِّرَ الْأُمُورِ يَا مُجْرِيَ الْبُحُورِ،

اى روشن‌كننده‌ى روشنايى‌ها، اى تدبيركنندۀ كارها، اى جارى‌كننده‌ى درياها،

يَا بَاعِثَ مَنْ فِي الْقُبُورِ يَا كَهْفِي حِينَ تُعْيِينِي الْمَذَاهِبُ وَ كَنْزِي حِينَ تُعْجِزُنِي الْمَكَاسِبُ،

اى برانگيزاننده‌ى اهل قبرها، اى پناه‌دهنده‌ى من هنگامى كه راه‌هاى معاش و زندگى مرا سست گرداند، و گنج من هنگامى كه كسب‌ها مرا عاجز سازد،

 وَ مُؤْنِسِي حِينَ تَجْفُونِي الْأَبَاعِدُ وَ تَمَلُّنِي الْأَقَارِبُ،

و مونسم هنگامى كه دوران بر من جفا كند و نزديكانم مرا ملول سازند،

وَ مُنَزِّهِي بِمُجَالَسَةِ أَوْلِيَائِهِ وَ مُرَافَقَةِ أَحِبَّائِهِ فِي رِيَاضِهِ وَ سَاقِيَّ بِمُؤَانَسَتِهِ مِنْ نَمِيرِ حِيَاضِهِ،

و پاك‌كنندۀ نفسم به سبب هم‌نشينى‌اش با دوستانش خود، و رفاقت دوستانش در باغ‌هايش، و سيراب‌كننده‌ام به سبب انس نفسم، از آب خوش‌گوار حوض‌هاى خود

وَ رَافِعِي بِمُجَاوَرَتِهِ مِنْ وَرْطَةِ الذُّنُوبِ إِلَى رَبْوَةِ التَّقْرِيبِ وَ مُبَدِّلِي بِوَلَايَتِهِ عِزَّةَ الْعَطَايَا مِنْ ذِلَّةِ الْخَطَايَا.

و بلندكننده‌ى من به جوار خود از ورطۀ گناه به سوى بلندى تقرب و تبديل كنندۀ خوارى‌هاى گناهانم به سبب دوستى‌اش به عزّت بخشش‌ها.

أَسْأَلُكَ يَا مَوْلَايَ بِالْفَجْرِ وَ اللَّيَالِي الْعَشْرِ (وَ الشَّفْعِ وَ الْوَتْرِ وَ اللَّيْلِ إِذَا يَسْرِ) ^[2]

اى آقاى من! از تو مى‌خواهم به حق صبح و شب‌هاى ده‌گانه و نماز شب و نماز وتر و به حقّ شب وقتى كه به آخر رسد

وَ بِمَا جَرَى بِهِ قَلَمُ الْأَقْلَامِ بِغَيْرِ كَفٍّ وَ لَا إِبْهَامٍ وَ بِأَسْمَائِكَ الْعِظَامِ وَ بِحُجَجِكَ عَلَى جَمِيعِ الْأَنَامِ عَلَيْهِمْ مِنْكَ أَفْضَلُ السَّلَامِم،

و به آنچه قلم نويسندگان جارى شود بدون باز ايستادن و بدون ابهام و به حق نام‌هاى بزرگ تو و به حق حجت‌هاى تو بر تمام خلايق كه بر آنها از طرف تو بهترين درودها باد

وَ بِمَا اسْتَحْفَظْتَهُمْ مِنْ أَسْمَائِكَ الْكِرَامِ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَيْهِمْ

و به آنچه ايشان را حفظ كرد از نام‌هاى بزرگ تو، درود فرست بر آنها

وَ تَرْحَمَنَا فِي شَهْرِنَا هَذَا وَ مَا بَعْدَهُ مِنَ الشُّهُورِ وَ الْأَيَّامِ وَ أَنْ تُبَلِّغَنَا شَهْرَ الصِّيَامِ فِي عَامِنَا هَذَا وَ فِي كُلِّ عَامٍ،

و رحم كن بر ما در اين ماه رجب و بعد از آن در باقى ماه‌ها و روزها و ماه روزه را امسال و در هرسال برايم برسان؛

 يَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ وَ الْمِنَنِ الْجِسَامِ وَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ مِنَّا أَفْضَلُ السَّلَام‏ .^[3]

اى صاحب بزرگى و كرامت و نعمت‌هاى بزرگ و از ما بهترين درودها بر محمد و آل محمد.

[1] ) اقبال الاعمال ص 633؛ مفاتيح الجنان، ص 140.

[2] ) سوره الفجر، آیات 3 - 4.

[3] ) اقبال الأعمال ص 633.