زیارت مطلقه دوم امام علی (ع) (زیارت امین الله) (زاد المعاد)
۲۱ تیر ۱۳۹۴ 0 ادعیه و زیاراتاعمال ماه ذی الحجه؛ اعمال ماه ذی الحجه؛ و عيد غدير، هجدهم اين ماه است و عظيمترين اعياد است و زيارت حضرت امير المؤمنين عليه السّلام در اين روز فضيلت بسيار دارد و اگر اشاره كند به انگشت شهادت به جانب قبر شريف حضرت علی علیه السلام و اين زيارت را نيز بخواند بهتر است:
السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ، السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا أَمِينَ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ وَ حُجَّتُهُ عَلَى عِبَادِهِ،
سلام بر تو اى امير المؤمنين و رحمت خدا بركاتش بر تو باد. سلام بر تو اى امين پروردگار در زمين و حجت خدا بر بندگانش.
أَشْهَدُ لَقَدْ جَاهَدْتَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ فِي اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ، وَ عَمِلْتَ بِكِتَابِهِ، وَ اتَّبَعْتَ سُنَنَ نَبِيِّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ،
گواهى مىدهم كه تو در راه خدا جهاد كردى و حقّ جهاد در دين خدا را به جا آوردى و دستورهاى كتاب خدا را به كار بستى و سنتهاى رسولش كه-درود خدا بر او و آلش باد-را پيروى كردى
حَتَّى دَعَاكَ اللَّهُ إِلَى جِوَارِهِ، فَقَبَضَكَ إِلَيْهِ بِاخْتِيَارِهِ
تا آنكه خدا تو را به جوار رحمت خود دعوت فرمود و به ارادۀ خود روح پاكت را قبض كرد
لَكَ كَرِيمُ ثَوَابِهِ، وَ أَلْزَمَ أَعْدَاءَكَ الْحُجَّةَ فِي قَتْلِهِمْ إِيَّاكَ مَعَ مَا لَكَ مِنَ الْحُجَجِ الْبَالِغَةِ عَلَى جَمِيعِ خَلْقِهِ.
و بر دشمنانت، در كشتن آنان تو را حجت را الزام كرد، با آنكه در وجود تو حجتهاى بالغۀ الهيه بر جميع خلق تمام بود.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اجْعَلْ نَفْسِي مُطْمَئِنَّةً بِقَدَرِكَ، رَاضِيَةً بِقَضَائِكَ، مُولَعَةً بِذِكْرِكَ وَ دُعَائِكَ،
بار الها! صلّ على محمّد و آله و تو جان مرا مطمئن به قدر و راضى به قضاى خويش بگردان و مشتاق و حريص به ذكر و دعاى خود فرما
مُحِبَّةً لِصَفْوَةِ أَوْلِيَائِكَ، مَحْبُوبَةً فِي أَرْضِكَ وَ سَمَائِكَ، صَابِرَةً عِنْدَ نُزُولِ بَلَائِكَ،
و دوستدار خاصان اولياى خويش و محبوب در اهل زمين و آسمان خود ساز و با صبر و شكيبا هنگام نزول بلاى خود،
شَاكِرَةً لِفَوَاضِلِ نَعْمَائِكَ، ذَاكِرَةً لِسَوَابِغِ آلَائِكَ، مُشْتَاقَةً إِلَى فَرْحَةِ لِقَائِكَ، مُتَزَوِّدَةً التَّقْوَى لِيَوْمِ جَزَائِكَ،
شكرگزار مزيد نعمتهاى ظاهر و متذكر نعمتهاى باطن خود گردان و مشتاق ابتهاج لقاى خود فرما و مرا به تهيۀ زاد تقوى براى روز جزا
مُسْتَنَّةً بِسُنَنِ أَوْلِيَائِكَ، مُفَارِقَةً لِأَخْلَاقِ أَعْدَائِكَ مَشْغُولَةً عَنِ الدُّنْيَا بِحَمْدِكَ وَ ثَنَائِكَ.
و به طريقت اوليا و خاصان خود بدار و از اخلاق دشمنان خويش دور ساز و مرا به جاى اشتغال به كار دنيا به حمد و ثناى خود مشغول دار.
اللَّهُمَّ إِنَّ قُلُوبَ الْمُخْبِتِينَ إِلَيْكَ وَالِهَةٌ وَ سُبُلَ الرَّاغِبِينَ إِلَيْكَ شَارِعَةٌ
اى خدا! دلهاى خاشعان و خداترسان در تو واله و حيران است و راههاى مشتاقانت به جانب تو باز است
وَ أَعْلَامَ الْقَاصِدِينَ إِلَيْكَ وَاضِحَةٌ وَ أَفْئِدَةَ الْعَارِفِينَ مِنْكَ فَازِعَةٌ
و نشانههاى آنانكه قاصد كوى تو هستند نشانهايى روشن، و قلوب عارفان از شهود جلالت هراسان،
وَ أَصْوَاتَ الدَّاعِينَ إِلَيْكَ صَاعِدَةٌ وَ أَبْوَابَ الْإِجَابَةِ لَهُمْ مُفَتَّحَةٌ وَ دَعْوَةَ مَنْ نَاجَاكَ مُسْتَجَابَةٌ
و صداى دعاى بندگان اهل دعا به درگاه تو بلند و درهاى اجابت دعا به روى آنها باز و دعاى اهل مناجات مستجاب
وَ تَوْبَةَ مَنْ أَنَابَ إِلَيْكَ مَقْبُولَةٌ وَ عَبْرَةَ مَنْ بَكَا مِنْ خَوْفِكَ مَرْحُومَةٌ وَ الْإِغَاثَةَ لِمَنِ اسْتَغَاثَ بِكَ مَوْجُودَةٌ
و توبۀ آنانكه به درگاه تو باز مىگردند پذيرفته، و چشم گريان آنانكه از خوف تو مىگريند مورد لطف و رحمت است و فريادرسى تو بر آنانكه به درگاهت فرياد و دادخواهى كنند مهيا،
وَ الْإِعَانَةَ لِمَنِ اسْتَعَانَ بِكَ مَبْذُولَةٌ وَ عِدَاتِكَ لِعِبَادِكَ مُنْجَزَةٌ
و يارىات بر آنانكه از تو يارى مىطلبند مبذول، و وعدههايت براى بندگان منجز و محقق
وَ ذلَّاتِ مَنِ اسْتَقَالَكَ مُقَالَةٌ وَ أَعْمَالَ الْعَامِلِينَ لَدَيْكَ مَحْفُوظَةٌ وَ أَرْزَاقَ الْخَلَائِقِ مِنْ لَدُنْكَ نَازِلَةٌ
و لغزش آنانكه به درگاهت عذر خواهند بخشيده، و عمل نيكوكاران نزد تو محفوظ است و رزق جميع خلق از جانب تو نازل
وَ عَوَائِدَ الْمَزِيدِ إِلَيْهِمْ وَاصِلَةٌ وَ ذُنُوبَ الْمُسْتَغْفِرِينَ لك مَغْفُورَةٌ
و مزيد عطاياى تو به آنان واصل و گناهان آمرزشطلبان آمرزيده است
وَ حَوَائِجَ خَلْقِكَ عِنْدَكَ مَقْضِيَّةٌ وَ جَوَائِزَ السَّائِلِينَ عِنْدَكَ مُوَفَّرَةٌ وَ عَوَائِدَ الْمَزِيدِ مُتَوَاتِرَةٌ
و مائده بر آنانكه از خوان احسانت روزى مىطلبند مهياست و سرچشمهها براى تشنگان پرآب است.
وَ مَوَائِدَ الْمُسْتَطْعِمِينَ مُعَدَّةٌ وَ مَنَاهِلَ الظَّمَاءِ لَدَيْكَ مُتْرَعَةً.
و حاجتهاى خلق نزد تو برآورده است و سائلان را از درگاهت نزد تو عطاى وافر و مزيد احسان پىدرپى است
اللَّهُمَّ فَاسْتَجِبْ دُعَائِي وَ اقْبَلْ ثَنَائِي وَ اجْمَعْ بَيْنِي وَ بَيْنَ أَوْلِيَائِي وَ أَحِبَّائِي،
اى خدا! دعاى مرا مستجاب فرما و حمد و ثنايم را بپذير و ميان من و اوليا و محبوبانم جمع گردان،
بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ عَلِيٍّ وَ فَاطِمَةَ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ وَ الْأَئِمَّةِ مِنْ ذُرِّيَّةِ الْحُسَيْنِ أَئِمَّتِي
به حق محمد و على و فاطمه و حسن و حسين و امامان از فرزندان حسين عليه السّلام اين دعا را اجابت فرما
إِنَّكَ وَلِيُّ نَعْمَائِي وَ مُنْتَهَى مُنَايَ وَ غَايَةُ رَجَائِي فِي مُنْقَلَبِي وَ مَثْوَايَ.[1]
كه تو اى خدا ولى نعمتها و منتهاى آمال و آرزوهايى و آخرين اميد من هم در حيات دنيا و هم در سراى آخرت تو هستى.
و اگر بعد از نماز اوّل اين زيارت را به عمل آورد و آخر آن دعا را بخواند باشد بهتر باشد.
و شب غدير نيز شب بسيار مباركى است و در شب نيز مناسب است كه اين زيارت را به عمل آوردند و نمازى در اين شب وارد شده است چون سندش معتبر نبود ايراد ننمودم.
[1] ) اقبال الاعمال، ج 2 ، ص 273 .