زیارت پیامبر (ص) از بعید (زاد المعاد)
۰۶ مرداد ۱۳۹۴ 0 ادعیه و زیاراتاعمال ماه ربیع الاول؛ مشهور ميان علماى شيعه آن است كه ولادت كثير السّعادت حضرت رسالت صلّى اللّه عليه و آله در روز جمعه هفدهم ماه ربيع الاوّل واقع شد و شيخ مفيد و شيخ شهيد و سيّد بن طاووس-رضى اللّه عنهم-گفتهاند كه چون در غير مدينۀ طيّبه خواهى كه حضرت رسول صلّى اللّه عليه و آله را زيارت كنى غسل بكن و شبيه به قبر در پيش روى خود بساز و اسم مبارك آن حضرت را بر آن بنويس و بايست و دل خود را متوجّه آن حضرت گردان و بگو:
أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ
شهادت مىدهم كه خدايى جز اللّه نيست، يگانه و بىشريك است
وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ وَ أَنَّهُ سَيِّدُ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ وَ أَنَّهُ سَيِّدُ الْأَنْبِيَاءِ وَ الْمُرْسَلِينَ
و شهادت مىدهم كه محمد صلّى اللّه عليه و آله بندۀ خدا و رسول اوست و محققا او سيد خلق اولين و آخرين است و بىشك او سيد پيغمبران و رسولان الهى است.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَيْهِ وَ عَلَى أَهْلِ بَيْتِهِ الْأَئِمَّةِ الطَّيِّبِينَ.
پروردگارا! درود فرست بر او و بر اهل بيتش كه پيشوايان پاكان عالماند.
پس بگو:
السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا رَسُولَ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا خَلِيلَ اللَّهِ، السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا نَبِيَّ اللَّهِ،
سلام بر تو اى رسول خدا! سلام بر تو اى خليل خدا! سلام بر تو اى خبردهنده از خدا!
السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا صَفِيَّ اللَّهِ، السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا رَحْمَةَ اللَّهِ، السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا خِيَرَةَ اللَّهِ،
سلام بر تو اى برگزيدۀ خدا! سلام بر تو اى رحمت خدا بر خلق! سلام بر تو اى مختار خدا از بندگان!
السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا حَبِيبَ اللَّهِ، السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا نَجِيبَ اللَّهِ،السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا خَاتَمَ النَّبِيِّينَ،
سلام بر تو اى دوست خدا! سلام بر تو اى نجيب و شريفترين خلق نزد خدا! سلام بر تو اى خاتم پيغمبران خدا!
السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا سَيِّدَ الْمُرْسَلِينَ، السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا قَائِماً بِالْقِسْطِ،
سلام بر تو اى سيد رسولان خدا! سلام بر تو اى آنكه اساس عدل را برپا داشتى!
السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا فَاتِحَ الْخَيْرِ، السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا مَعْدِنَ الْوَحْيِ وَ التَّنْزِيلِ،
سلام بر تو اى فاتح هرخير و سعادت! سلام بر تو اى معدن وحى خدا و نزول فرشتگان!
السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا مُبَلِّغاً عَنِ اللَّهِ، السَّلَامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا السِّرَاجُ الْمُنِيرُ، السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا مُبَشِّرُ،
سلام بر تو اى تبليغكنندۀ احكام الهى! سلام بر تو اى چراغ روشن (علوم آسمانى)! سلام بر تو اى بشارتآورندۀ رحمت به خلق!
السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا نَذِيرُ، السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا مُنْذِرُ، السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا نُورَ اللَّهِ الَّذِي يُسْتَضَاءُ بِهِ.
سلام بر تو اى ترسانندۀ خلق از عذاب خدا! سلام بر تو اى انذاركنندۀ امت! سلام بر تو اى نور خدا كه خلق بدان نور روشنى (علم و ايمان) مىيابند!
السَّلَامُ عَلَيْكَ وَ عَلَى أَهْلِ بَيْتِكَ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ الْهَادِينَ الْمَهْدِيِّينَ،
سلام بر تو و بر اهل بيتت كه پاكيزه طينت و پاك گوهر و راهنما و راهيافتگان به سوى خدايند،
السَّلَامُ عَلَيْكَ وَ عَلَى جَدِّكَ عَبْدِ الْمُطَّلِبِ وَ عَلَى أَبِيكَ عَبْدِ اللَّهِ،
سلام بر تو و بر جدّت حضرت عبد المطلب و بر پدرت حضرت عبد اللّه،
السَّلَامُ عَلَيْكَ وَ عَلَى أُمِّكَ آمِنَةَ بِنْتِ وَهْبٍ السَّلَامُ عَلَيْكَ وَ عَلَى عَمِّكَ حَمْزَةَ سَيِّدِ الشُّهَدَاءِ
سلام بر تو و بر مادرت آمنه بنت وهب، سلام بر تو و بر عموى تو حضرت حمزه سيد الشهداء،
السَّلَامُ عَلَى عَمِّكَ وَ كَفِيلِكَ أَبِي طَالِبٍ السَّلَامُ عَلَى ابْنِ عَمِّكَ جَعْفَرٍ الطَّيَّارِ فِي جِنَانِ الْخُلْدِ.
سلام بر عموى تو و كفيل تو حضرت ابو طالب، سلام بر پسر عمويت جعفر طيار كه در بهشت ابد به پرواز است.
السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا مُحَمَّدُ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا أَحْمَدُ
سلام بر تو اى محمد صلّى اللّه عليه و آله، سلام بر تو اى احمد،
السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللَّهِ عَلَى الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ وَ السَّابِقَ فِی طَاعَةِ رَبِّ الْعَالَمِينَ
سلام بر تو اى حجت خدا بر خلق اولين و آخرين! اى سبقتگرفته در اطاعت پروردگار عالمين!
وَ الْمُهَيْمِنَ عَلَى رُسُلِهِ وَ الْخَاتَمَ لِأَنْبِيَائِهِ وَ الشَّاهِدَ عَلَى خَلْقِهِ وَ الشَّفِيعَ إِلَيْهِ
اى تفوق و برترىيافته بر جميع انبيا و رسل و خاتم انبياى خدا و شاهد بر خلق او و شفيع خلق به سوى خدا
وَ الْمَكِينَ لَدَيْهِ وَ الْمُطَاعَ فِي مَلَكُوتِهِ
و صاحب منزلت نزد خدا و اطاعتشدۀ فرشتگان در عالم ملكوت خدا
الْأَحْمَدَ مِنَ الْأَوْصَافِ الْمُحَمَّدَ لِسَائِرِ الْأَشْرَافِ الْكَرِيمَ عِنْدَ الرَّبِّ وَ الْمُكَلَّمَ مِنْ وَرَاءِ الْحُجُبِ
اى ستودهترين در اوصاف و ستوده شده براى ساير اشراف و كريم نزد خدا! اى آنكه از پس حجابهاى نور خدا را با تو سخن گفت!
الْفَائِزَ بِالسِّبَاقِ وَ الْفَائِتَ عَنِ اللِّحَاقِ
اى پيشگيرنده در پيروزى! و اى كسى كه الحاق به تو ممكن نيست!
تَسْلِيمَ عَارِفٍ بِحَقِّكَ مُعْتَرِفٍ بِالتَّقْصِيرِ فِي قِيَامِهِ بِوَاجِبِكَ غَيْرِ مُنْكِرٍ مَا انْتَهَى إِلَيْهِ مِنْ فَضْلِكَ
سلامى به تو مىفرستم كه آن سلام از روى معرفت به حق تو و اعتراف به تقصير در اداى حقّ تو و بدون انكار مقام فضيلت تو كه منتها اليه هرفضل و كمال است
مُوقِنٍ بِالْمَزِيدَاتِ مِنْ رَبِّكَ مُؤْمِنٍ بِالْكِتَابِ الْمُنْزَلِ عَلَيْكَ مُحَلِّلٍ حَلَالَكَ مُحَرِّمٍ حَرَامَكَ.
و با يقين به مزيد عنايت خدا در حقّ شما و با ايمان به كتاب آسمانى قرآن كه به تو نازل گرديد و حلال داشتن حلال تو و حرام داشتن حرام تو.
أَشْهَدُ يَا رَسُولَ اللَّهِ مَعَ كُلِّ شَاهِدٍ وَ أَتَحَمَّلُهَا عَنْ كُلِّ جَاحِدٍ إِنَّكَ قَدْ بَلَّغْتَ رِسَالاتِ رَبِّكَ وَ نَصَحْتَ لِأُمَّتِكَ
اى رسول خدا! من گواهى مىدهم همۀ گواهان عالم و با انكار همهى منكران، كه رسالتهاى خدا را به امت رسانيدى و نصيحت و اندرز به خلق كردى
وَ جَاهَدْتَ فِي سَبِيلِ رَبِّكَ وَ صَدَعْتَ بِأَمْرِهِ وَ احْتَمَلْتَ الْأَذَى فِي جَنْبِهِ
و جهاد در راه پروردگارت نمودى و فرمان او را با صداى رسا به خلق رسانيدى و اذيت خلق را در راه خدا تحمل كردى
وَ دَعَوْتَ إِلَى سَبِيلِهِ بِالْحِكْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ الْجَمِيلَةِ وَ أَدَّيْتَ الْحَقَّ الَّذِي كَانَ عَلَيْكَ
و دعوت به راه خدا با حكمت و برهان و به اندرز و پند نيكو فرمودى و وظيفۀ رسالتت را ادا كردى
وَ أَنَّكَ قَدْ رَؤُفْتَ بِالْمُؤْمِنِينَ وَ غَلُظْتَ عَلَى الْكَافِرِينَ وَ عَبَدْتَ اللَّهَ مُخْلِصاً حَتَّى أَتَاكَ الْيَقِينُ
و با اهل ايمان با كمال رأفت و با كافران در نهايت شدت بودى و خدا را خالص بىشايبۀ شك و ريب عبادت كردى تا به مقام يقين رسيدى،
فَبَلَغَ اللَّهُ بِكَ أَشْرَفَ مَحَلِّ الْمُكَرَّمِينَ
آنگاه خدا تو را به شرافتمندترين مقام اهل كرامت
وَ أَعْلَى مَنَازِلِ الْمُقَرَّبِينَ وَ أَرْفَعَ دَرَجَاتِ الْمُرْسَلِينَ حَيْثُ لَا يَلْحَقُكَ لَاحِقٌ
و عالىترين رتبۀ مقربان درگاهش و رفيعترين درجات پيمبرانش رسانيد كه ديگر هيچ كس به مقام تو نخواهد رسيد
وَ لَا يَفُوقُكَ فَائِقٌ وَ لَا يَسْبِقُكَ سَابِقٌ وَ لَا يَطْمَعُ فِي إِدْرَاكِكَ طَامِعٌ.
و هيچ بلندمرتبهاى بر تو تفوق نخواهد يافت و احدى بر تو سبقت نتواند گرفت و كسى طمع وصول به رتبۀ تو را نمىتواند بكند.
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي اسْتَنْقَذَنَا بِكَ مِنَ الْهَلَكَةِ وَ هَدَانَا بِكَ مِنَ الضَّلَالَةِ وَ نَوَّرَنَا بِكَ مِنَ الظُّلْمَةِ
ستايش خداى را كه بواسطۀ تو ما را از نجات داد و از ظلمت و گمراهى به نور هدايت تو رهانيد. و منور ساخت.
فَجَزَاكَ اللَّهُ يَا رَسُولَ اللَّهِ مِنْ مَبْعُوثٍ أَفْضَلَ مَا جَازَى نَبِيّاً عَنْ أُمَّتِهِ وَ رَسُولًا عَمَّنْ أُرْسِلَ إِلَيْهِ
پس ای رسول خدا، خداوند تو را که برانگیخته¬ی خدایی پاداش دهد، برترین پاداشی که خداوند به پیامبر و رسولی در رابطه با امتش و کسانی که به سوی آنان فرستاد شده، داده است.
بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي يَا رَسُولَ اللَّهِ زُرْتُكَ عَارِفاً بِحَقِّكَ مُقِرّاً بِفَضْلِكَ مُسْتَبْصِراً
ای رسول خدا، پدر و مادرم فدای تو، تو را زیارت نمودم در حالی که به حقت اعتراف و به برتری ات اقرار دارم
بِضَلَالَةِ مَنْ خَالَفَكَ وَ خَالَفَ أَهْلَ بَيْتِكَ عَارِفاً بِالْهُدَى الَّذِي أَنْتَ عَلَيْهِ
و از گمراهی مخالفان تو و اهل بیتت آگاهم و هدایتی را که تو بر آن استواری، می شناسم.
بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي وَ نَفْسِي وَ أَهْلِي وَ مَالِي وَ وُلْدِي
پدر و مادر و جان و خانواده و مال و فرزندانم به فدایت، من بر تو درود می فرستم
أَنَا أُصَلِّي عَلَيْكَ كَمَا صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ وَ صَلَّى عَلَيْكَ مَلَائِكَتُهُ وَ أَنْبِيَاؤُهُ وَ رُسُلُهُ
همان گونه که خداوند، فرشتگان، پیامبران و رسولان بر تو درود می فرستند،
صَلَاةً مُتَتَابِعَةً وَافِرَةً مُتَوَاصِلَةً لَا انْقِطَاعَ لَهَا وَ لَا أَمَدَ وَ لَا أَجَلَ
درودی پی در پی، فراوان و به هم پیوسته ای که هیچ گسست و سرآمد و پایان برای آن نیست.
صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ وَ عَلَى أَهْلِ بَيْتِكَ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ كَمَا أَنْتُمْ أَهْلُهُ.
درود خدا بر تو و بر اهل بيت پاك و پاكيزه است باد كه شما لايق درود خداييد.
(پس دستها را بگشا و بگو:)
اللَّهُمَّ اجْعَلْ جَوَامِعَ صَلَوَاتِكَ وَ نَوَامِيَ بَرَكَاتِكَ
پروردگارا تو جميع صلوات و بركات خود،
وَ فَوَاضِلَ خَيْرَاتِكَ وَ شَرَائِفَ تَحِيَّاتِكَ وَ تَسْلِيمَاتِكَ وَ كَرَامَاتِكَ وَ رَحَمَاتِكَ
خيرات و شرافتها و تحيات و سلامها و كرامتها و رحمتهايت،
وَ صَلَوَاتِك وَ صَلَوَاتِ مَلَائِكَتِكَ الْمُقَرَّبِينَ وَ أَنْبِيَائِكَ الْمُرْسَلِينَ وَ أَئِمَّتِكَ الْمُنْتَجَبِينَ
را با جميع صلوات فرشتگان مقربت و پيمبران مرسلت و امامان برگزيدهات،
وَ عِبَادِكَ الصَّالِحِينَ وَ أَهْلِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِينَ وَ مَنْ سَبَّحَ لَكَ يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ مِنَ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ
و بندگان شايسته ات و همۀ اهل آسمانها و زمينها و هركس تو را تسبيح كند، اى پروردگار عالم از خلق اولين و آخرين
عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ وَ شَاهِدِكَ وَ نَبِيِّكَ وَ نَذِيرِكَ وَ أَمِينِكَ وَ مَكِينِكَ
(تمام آن صلوات و تحيات را) بفرست بر حضرت محمد صلّى اللّه عليه و آله بندۀ خاصت و رسولت و شاهدت و پيمبر پاكت و نذير و امين وحيت و صاحب رتبه و مكانت خود
وَ نَجِيِّكَ وَ حَبِيبِكَ وَ خَلِيلِكَ وَ صَفِيِّكَ وَ صَفْوَتِكَ وَ خَاصَّتِكَ وَ خَالِصَتِكَ وَ رَحْمَتِكَ
و نجات بخشندهات و حبيبت و خليلت و باصفايت و پاكت و خاصت و خالصت و مظهر رحمتت
وَ خَيْرِ خِيَرَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ نَبِيِّ الرَّحْمَةِ وَ خَازِنِ الْمَغْفِرَةِ وَ قَائِدِ الْخَيْرِ وَ الْبَرَكَةِ
و بهترين نيكويان خلقت، پيغمبر رحمت و خازن و مالك مغفرت و قائد خير و بركت
وَ مُنْقِذِ الْعِبَادِ مِنَ الْهَلَكَةِ بِإِذْنِكَ وَ دَاعِيهِمْ إِلَى دِينِكَ الْقَيِّمِ بِأَمْرِكَ
و نجات بخشندۀ خلق به امر تو از هلاكت و دعوتكنندۀ امت به دين محكم و پايدار تو،
أَوَّلِ النَّبِيِّينَ مِيثَاقاً وَ آخِرِهِمْ مَبْعَثاً الَّذِي غَمَسْتَهُ فِي بَحْرِ الْفَضِيلَةِ وَ الْمَنْزِلَةِ الْجَلِيلَةِ وَ الدَّرَجَةِ الرَّفِيعَةِ وَ الْمَرْتَبَةِ الْخَطِيرَةِ
اولين پيغمبران در عهد و ميثاق و آخرين آنها در بعثت، آن رسولى كه او را غوطهور ساختى در درياى فضل و كمال و منزلت بزرگ و درجۀ بلند و رتبۀ عظيم
وَ أَوْدَعْتَهُ الْأَصْلَابَ الطَّاهِرَةَ وَ نَقَلْتَهُ مِنْهَا إِلَى الْأَرْحَامِ الْمُطَهَّرَةِ لُطْفاً مِنْكَ لَهُ وَ تَحَنُّناً مِنْكَ عَلَيْهِ
و نور پاك او را در اصلاب پاك پدران و از آنجا به ارحام مطهر مادران منتقل داشتى به لطف و عنايت و عطوفتت
إِذْ وَكَّلْتَ لِصَوْنِهِ وَ حَرَاسَتِهِ وَ حِفْظِهِ وَ حِيَاطَتِهِ مِنْ قُدْرَتِكَ عَيْناً عَاصِمَةً
كه براى صيانت و حفظ و حراستش به قدرت كاملۀ خود ديدبان غيبى نگهدارنده قرار دادى
وَ حَجَبْتَ بِهَا عَنْهُ مَدَانِسَ الْعَهْرِ وَ مَعَايِبَ السِّفَاحِ حَتَّى رَفَعْتَ بِهِ نَوَاظِرَ الْعِبَادِ
و بر او راه هردنس و زشتى و نابكارى و معايب زنا و بدعملى را به كلى بستى تا آنكه ديدۀ بندگان را به مقام رفعتش بينا كردى
وَ أَحْيَيْتَ بِهِ مَيْتَ الْبِلَادِ بِأَنْ كَشَفْتَ عَنْ نُورِ وِلَادَتِهِ ظُلَمَ الْأَسْتَارِ وَ أَلْبَسْتَ حَرَمَكَ بِهِ حُلَلَ الْأَنْوَارِ.
و مردگان سرزمينها را به نور وجودش احيا فرمودى كه از نور ولادتش پردۀ ظلمتهاى جاهليت را برگشودى و حلۀ نور را بر آن حرم و ناموس الهى پوشانيدى.
اللَّهُمَّ فَكَمَا خَصَصْتَهُ بِشَرَفِ هَذِهِ الْمَرْتَبَةِ الْكَرِيمَةِ وَ ذُخْرَ هَذِهِ الْمَنْقَبَةِ الْعَظِيمَةِ
پروردگارا! پس چنانكه تو او را به شرافت خاص خود مخصوص به اين رتبۀ بلند فرمودى و اين منقبت بزرگ را بر او ذخيره كردى
صَلِّ عَلَيْهِ كَمَا وَفَى بِعَهْدِكَ وَ بَلَّغَ رِسَالاتِكَ وَ قَاتَلَ أَهْلَ الْجُحُودِ عَلَى تَوْحِيدِكَ
باز درود فرست بر آن پيغمبر گرامى كه او به عهد تو وفا كرد و رسالتت را به خلق تبليغ نمود و با اهل كفر و جحود در راه معرفت و توحيد تو قتال كرد
وَ قَطَعَ رَحِمَ الْكُفْرِ فِي إِعْزَازِ دِينِكَ وَ لَبِسَ ثَوْبَ الْبَلْوَى فِي مُجَاهَدَةِ أَعْدَائِكَ
و در راه اعزاز دين تو قطع رحم كفر و شرك نمود و در جهاد با اعدا و دشمنانت جامۀ هر رنج و بلا در تن پوشيد
وَ أَوْجَبْتَ لَهُ بِكُلِّ أَذًى مَسَّهُ أَوْ كَيْدٍ أَحَسَّ بِهِ مِنَ الْفِئَةِ الَّتِي حَاوَلَتْ قَتْلَهُ فَضِيلَةً تَفُوقُ الْفَضَائِلَ
و تو نيز در مقابل، هر آزارى كه در اين راه ديد و هركيد و خدعه و مكرى كه به او از هرگروهى كه قصد قتل او داشتند رسيد، فضيلتى فوق هرفضل و كمال به او عطا فرمودى
وَ تَمْلِكُ بِهَا الْجَزِيلَ مِنْ نَوَالِكَ
و او را مالك عطيۀ بزرگ نمودى
وَ قَدْ أَسَرَّ الْحَسْرَةَ وَ أَخْفَى الزَّفْرَةَ وَ تَجَرَّعَ الْغُصَّةَ وَ لَمْ يَتَخَطَّ مَا مَثَّلَ لَهُ وَحْيُكَ
و او غم و شرارۀ اندوه جانفرسا و جرعۀ زهرآگين غصهها را در دل پنهان مىداشت و از آنچه به وحى تو به او مىرسيد هرگز تخطى نمىكرد.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَيْهِ وَ عَلَى أَهْلِ بَيْتِهِ صَلَاةً تَرْضَاهَا لَهُمْ وَ بَلِّغْهُمْ مِنَّا تَحِيَّةً كَثِيرَةً وَ سَلَاماً
بار پروردگارا! درود فرست بر آن پيمبر بزرگ و بر اهل بيتش، درودى كه تو خود مىپسندى بر آنها و تحيت و سلام بسيار از ما به آنان برسان
وَ آتِنَا مِنْ لَدُنْكَ فِي مُوَالاتِهِمْ فَضْلًا وَ إِحْسَاناً وَ رَحْمَةً وَ غُفْرَاناً إِنَّكَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ. [1]
و بواسطۀ دوستى آنها فضل و احسان و رحمت و مغفرتت را به ما نيز عنايت فرما كه تو صاحب فضل و عطاى بزرگ بىانتهايى.
پس چهار ركعت نماز زيارت بكن به دو سلام با هرسوره كه خواهى و چون فارغ شوى، تسبيح حضرت فاطمه عليها السّلام را بخوان پس بگو:
اللَّهُمَّ إِنَّكَ قُلْتَ لِنَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ
پروردگارا! تو در كتاب خود به نبى خود حضرت محمد-كه درود خدا بر او و آلش باد- فرمودى:
(وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جاؤُكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ
اگر هنگامى كه امت بر نفس خود ظلم و ستم كنند، پيش تو آيند و از خدا طلب عفو و بخشش كرده، از رسول درخواست طلب مغفرت كنند،
لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّاباً رَحِيماً)[2] وَ لَمْ أَحْضُرْ زَمَانَ رَسُولِكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ السَّلَامُ
البته خدا را آمرزنده و مهربان خواهند يافت و من زمان رسولت-كه بر او و آلش درود باد-را درنيافتم،
اللَّهُمَّ وَ قَدْ زُرْتُهُ رَاغِباً تَائِباً مِنْ سَيِّئِ عَمَلِي وَ مُسْتَغْفِراً لَكَ مِنْ ذُنُوبِي وَ مُقِرّاً لَكَ بِهَا
خدايا! به زيارتش شتافتم با شوق و رغبت و با توبه از اعمال زشت خود و در طلب عفو و آمرزش گناهانم از درگاه تو و در حالى كه نزد تو به گناهان خود اقرار مىكنم
وَ أَنْتَ أَعْلَمُ بِهَا مِنِّي وَ مُتَوَجِّهاً إِلَيْكَ بِنَبِيِّكَ نَبِيِّ الرَّحْمَةِ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ
و تو از من به گناهانم آگاهترى و با توسل به رسولت، پيغمبر رحمت- صلواتك عليه و آله -، به تو رو آوردهام،
فَاجْعَلْنِي اللَّهُمَّ بِمُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ عِنْدَكَ وَجِيهاً فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ وَ مِنَ الْمُقَرَّبِينَ.
پس تو اى خدا! به حقّ محمد و اهل بيتش مرا نزد خود وجيه و آبرومند در دنيا و آخرت گردان و از مقربان درگاهت قرار ده.
يَا مُحَمَّدُ يَا رَسُولَ اللَّهِ بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي
اى محمد! اى رسول خدا! پدر و مادرم به فدايت،
يَا نَبِيَّ اللَّهِ يَا سَيِّدَ خَلْقِ اللَّهِ إِنِّي أَتَوَجَّهُ بِكَ إِلَى اللَّهِ رَبِّكَ وَ رَبِّي
اى نبى خدا! اى سيد خلق عالم! من به وسيلۀ تو به خداى عالم كه پروردگار تو و من است
لِيَغْفِرَ لِي ذُنُوبِي وَ يَتَقَبَّلَ مِنِّي عَمَلِي وَ يَقْضِيَ لِي حَوَائِجِي
رو آوردهام تا از گناهانم بگذرد و اعمالم را قبول فرمايد و حوايجم را برآورد،
فَكُنْ لِي شَفِيعاً عِنْدَ رَبِّكَ وَ رَبِّي فَنِعْمَ الْمَسْئُولُ الْمَوْلَى رَبِّي
پس تو اى رسول خدا! نزد خداى خود و خداى من مرا شفاعت كن كه پروردگار و مولاى من نيكو مولايى است
وَ نِعْمَ الشَّفِيعُ أَنْتَ يَا مُحَمَّدُ عَلَيْكَ وَ عَلَى أَهْلِ بَيْتِكَ السَّلَامُ.
و تو اى محمد-كه سلام بر تو و اهل بيتت باد-نيكو شفيعى هستى.
اللَّهُمَّ وَ أَوْجِبْ لِي مِنْكَ الْمَغْفِرَةَ وَ الرَّحْمَةَ وَ الرِّزْقَ الْوَاسِعَ الطَّيِّبَ النَّافِعَ
پروردگارا! و تو رحمت و آمرزش مرا با رزق وسيع حلال و طيب نافع بر خود حتم و لازم فرما
كَمَا أَوْجَبْتَ لِمَنْ أَتَى نَبِيَّكَ مُحَمَّداً صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ هُوَ حَيٌّ فَأَقَرَّ لَهُ بِذُنُوبِهِ
چنانكه هركس كه در زمان پيغمبرت- صلواتك عليه و آله- به حضور مىرسيد و اقرار به گناهانش مىكرد
وَ اسْتَغْفَرَ لَهُ رَسُولُكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ السَّلَامُ فَغَفَرْتَ لَهُ بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.
و رسول تو بر او طلب آمرزش مىكرد تو او را مىآمرزيدى، اكنون مرا هم به رحمتت بيامرز اى مهربانترين مهربانان عالم.
اللَّهُمَّ وَ قَدْ أَمَّلْتُكَ وَ رَجَوْتُكَ وَ قُمْتُ بَيْنَ يَدَيْكَ وَ رَغِبْتُ إِلَيْكَ عَمَّنْ سِوَاكَ
پروردگارا! من آرزومند تو هستم و اميدم به درگاه توست و با شوق و رغبت به تو و اعراض از غير به حضور تو ايستادهام
وَ قَدْ أَمَّلْتُ جَزِيلَ ثَوَابِكَ وَ إِنِّي مُقِرٌّ غَيْرُ مُنْكِرٍ وَ تَائِبٌ إِلَيْكَ مِمَّا اقْتَرَفْتُ
و در حد كمال آرزومند ثواب بزرگ توام و من معترفم و ابدا منكر گناهانم نيستم و از اعمالى كه مرتكب شدهام به درگاهت توبه مىكنم
وَ عَائِذٌ بِكَ فِي هَذَا الْمَقَامِ مِمَّا قَدَّمْتُ مِنَ الْأَعْمَالِ الَّتِي تَقَدَّمْتَ إِلَيَّ فِيهَا وَ نَهَيْتَنِي عَنْهَا وَ أَوْعَدْتَ عَلَيْهَا الْعِقَابَ
و پناه به تو آوردهام در اين مقام از آن گناهانى كه پيش فرستادهام و تو در سابق علمت مرا از آن نهى كردى و بر آن وعدۀ عقاب دادى؛
وَ أَعُوذُ بِكَرَمِ وَجْهِكَ أَنْ تُقِيمَنِي مَقَامَ الْخِزْيِ وَ الذُّلِّ يَوْمَ تُهْتَكُ فِيهِ الْأَسْتَارُ وَ تَبْدُو فِيهِ الْأَسْرَارُ وَ الْفَضَائِحُ
و باز پناه به تو مىبرم به كرم ذاتى و لطف ازلى تو كه مرا به مقام محروميت و خذلان و خوارى مقيم نگردانى در آن روزى كه پردهها بردرند و اسرار خلق و فضيحتهاى بندگان آشكار گردد
وَ تُرْعَدُ فِيهِ الْفَرَائِصُ، يَوْمَ الْحَسْرَةِ وَ النَّدَامَةِ،
و شانهها به لرزه درآيد كه آن روز روز حسرت و ندامت و پشيمانى
يَوْمَ الْآفِكَةِ، يَوْمَ الْآزِفَةِ، يَوْمَ التَّغَابُنِ، يَوْمَ الْفَصْلِ، يَوْمَ الْجَزَاءِ، يَوْماً كَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ، يَوْمَ النَّفْخَةِ،
و روز پديدار شدن افك و زشتىهاى خلق و روز شناختن هركس نتيجۀ اعمال خود و روز غبن و زيان بدكاران و روز فصل و جدايى خوبان و بدان و روز كيفر و پاداش بندگان است؛ آن روز مقدارش پنجاه هزار سال است و روز نفخۀ صور است كه جهان را بلرزاند
يَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ، تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ، يَوْمَ النَّشْرِ، يَوْمَ الْعَرْضِ،
و از پى آن نفخه، نفخۀ ديگر درآيد آن روز روز نشر نامۀ عمل و روز عرض بر كردگار است،
(يَوْمَ يَقُومُ النَّاسُ لِرَبِّ الْعالَمِينَ، يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِيهِ وَ أُمِّهِ وَ أَبِيهِ وَ صاحِبَتِهِ وَ بَنِيهِ،)[3]
روزى است كه مردم در حضور رب العالمين قيام كنند، روزى است كه هركس از برادر و مادر و پدر و زن و فرزند خود مىگريزد،
يَوْمَ تَشَقَّقُ الْأَرْضُ وَ أَكْنَافُ السَّمَاءِ، يَوْمَ تَأْتِي كُلُّ نَفْسٍ تُجَادِلُ عَنْ نَفْسِهَا،
روزى است كه زمين و اطراف آسمان شكافته شود روزى كه هرنفسى از جانب خود جدال و دفاع كند،
يَوْمَ يُرَدُّونَ إِلَى اللَّهِ فَيُنَبِّئُهُمْ بِمَا عَمِلُوا، يَوْمَ لَا يُغْنِي مَوْلًى عَنْ مَوْلًى شَيْئاً
روزى كه خلق به خدا بازگردند و به نتيجۀ اعمالشان آگاه شوند، روزى كه دوستى از براى دوست خود اثرى ندارد
وَ لَا هُمْ يُنْصَرُونَ إِلَّا مَنْ رَحِمَ اللَّهُ إِنَّهُ هُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ،
و از كسى به آنها يارى نرسد جز آنكه خدا به حالش ترحم كند كه تنها خدا بر خلق مقتدر و مهربان است،
يَوْمَ يُرَدُّونَ إِلَى عَالِمِ الْغَيْبِ وَ الشَّهَادَةِ، يَوْمَ يُرَدُّونَ إِلَى اللَّهِ مَوْلَاهُمُ الْحَقِّ،
روزى كه به سوى خدايى كه داناى عالم غيب و شهود است بازمىگردند، روزى كه به سوى خدايى كه مولاى آنان است به حق بازمىگردند،
يَوْمَ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ سِرَاعاً كَأَنَّهُمْ إِلَى نُصُبٍ يُوفِضُونَ
روزى كه سر از قبرها به سرعت مىآورند و گويى به سوى بتها و نتيجۀ پرستش غير خدا مىشتابند
كَأَنَّهُمْ جَرَادٌ مُنْتَشِرٌ مُهْطِعِينَ إِلَى الدَّاعِ إِلَى اللَّهِ ، يَوْمَ الْوَاقِعَةِ،
و به مانند ملخ منتشر مىشوند و شتابان به سوى فراخوانندۀ به طرف خدا مىروند، روز واقعۀ بزرگ،
يَوْمَ تُرَجُّ الْأَرْضُ رَجّاً، يَوْمَ تَكُونُ السَّمَاءُ كَالْمُهْلِ وَ تَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ
روز زلزلۀ زمين، روزى كه آسمان مانند مس گداخته و كوهها چون پشم زده شده گردند
وَ لَا يَسْأَلُ حَمِيمٌ حَمِيماً، يَوْمَ الشَّاهِدِ وَ الْمَشْهُودِ، يَوْمَ تَكُونُ الْمَلَائِكَةُ صَفّاً صَفّاً.
و دوستى از حال دوستى نپرسد، روز شاهد و مشهود است، آن روز فرشتگان صف در صف ايستادهاند.
اللَّهُمَّ ارْحَمْ مَوْقِفِي فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ بِمَوْقِفِي فِي هَذَا الْيَوْمِ
پروردگارا! در آن روز سخت به خاطر من در اين روز، بر موقفم رحم كن
وَ لَا تُخْزِنِي فِي ذَلِكَ الْمَوْقِفِ بِمَا جَنَيْتُ عَلَى نَفْسِي
و در آن روز مرا خوار مگذار با آن جنايات و زشتكارىها كه بر نفس خود كردهام
وَ اجْعَلْ يَا رَبِّ فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ مَعَ أَوْلِيَائِكَ مُنْطَلَقِي وَ فِي زُمْرَةِ مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ عَلَيْهِمُ السَّلَامُ مَحْشَرِي
و در آن روز سير مرا با دوستان و اولياى خود و حشرم را در زمرۀ محمد و آل اطهارش-عليهم السّلام-مقرر گردان
وَ اجْعَلْ حَوْضَهُ مَوْرِدِي وَ فِي الْغُرِّ الْكِرَامِ مَصْدَرِي
و حوض كوثر او را محل ورودم قرار ده و جايگاهم را مقام عزّت كرامت فرما
وَ أَعْطِنِي كِتَابِي بِيَمِينِي حَتَّى أَفُوزَ بِحَسَنَاتِي وَ تُبَيِّضَ بِهِ وَجْهِي وَ تُيَسِّرَ بِهِ حِسَابِي
و كتابم را به دست راستم بده تا به حسنات خود رستگار و پيروز گردم و بدين سبب در آن روز روسفيدم گردان و حسابم را سهل و آسان ساز
وَ تُرَجِّحَ بِهِ مِيزَانِي وَ أَمْضِيَ مَعَ الْفَائِزِينَ مِنْ عِبَادِكَ الصَّالِحِينَ إِلَى رِضْوَانِكَ وَ جِنَانِكَ إِلَهَ الْعَالَمِينَ.
و ميزان حسناتم را سنگينتر گردان و مرا با رستگاران و بندگان شايستۀ خود رهسپار بهشت رضوان كن، اى پروردگار عالميان!
اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ أَنْ تَفْضَحَنِي فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ بَيْنَ يَدَيِ الْخَلَائِقِ بِجَرِيرَتِي
پروردگارا! به تو پناه مىبرم از اينكه در آن روز مرا به گناهان و زشتىهايم در ميان خلق مفتضح و رسوا سازى
أَوْ أَنْ أَلْقَى الْخِزْيَ وَ النَّدَامَةَ بِخَطِيئَتِي أَوْ أَنْ تُظْهِرَ فِيهِ سَيِّئَاتِي عَلَى حَسَنَاتِي أَوْ أَنْ تُنَوِّهَ بَيْنَ الْخَلَائِقِ بِاسْمِي
و مرا به خوارى و پشيمانى به خطاهايم دراندازى و يا آنكه افعال بدم را بر اعمال نيكم غلبه دهى یا ميان خلق محشر بدنامم سازى.
يَا كَرِيمُ يَا كَرِيمُ الْعَفْوَ الْعَفْوَ السَّتْرَ السَّتْرَ.
اى خداى كريم! اى خداى كريم! از تو عفو مىطلبم، از تو عفو مىطلبم، در پرده بپوش، در پرده بپوش.
اللَّهُمَّ وَ أَعُوذُ بِكَ مِنْ أَنْ يَكُونَ فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ فِي مَوَاقِفِ الْأَشْرَارِ مَوْقِفِي أَوْ فِي مَقَامِ الْأَشْقِيَاءِ مَقَامِي
پروردگارا! و به تو پناه مىبرم از آنكه در آن روز جايگاه من جايگاه اشرار باشد يا در محل اشقياء منزل گيرم
وَ إِذَا مَيَّزْتَ بَيْنَ خَلْقِكَ فَسُقْتَ كُلًّا بِأَعْمَالِهِمْ زُمَراً إِلَى مَنَازِلِهِمْ فَسُقْنِي بِرَحْمَتِكَ فِي عِبَادِكَ الصَّالِحِينَ
و اى خدا چون ميان خلق سعيد و شقى آن روز امتياز و جدايى مىافكنى مرا به رحمت خود در طبقۀ صالحان و سعادتمندان سوق ده
وَ فِي زُمْرَةِ أَوْلِيَائِكَ الْمُتَّقِينَ إِلَى جَنَّاتِكَ يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ.[4]
و در زمرۀ دوستان و متقيانم به سوى بهشتهاى خود فرست، اى پروردگار عالم.
پس وداع كن آن حضرت را و بگو:
السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا رَسُولَ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْبَشِيرُ النَّذِيرُ
سلام بر تو اى رسول خدا! سلام بر تو اى بشارتدهنده و ترسانندۀ!
السَّلَامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا السَّرَّاجُ الْمُنِيرُ
سلام بر تو اى چراغ روشن (نور هدايت خدا)!
السَّلَامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا السَّفِيرُ بَيْنَ اللَّهِ وَ بَيْنَ خَلْقِهِ
سلام بر تو اى سفير خدا در ميان خلق!
أَشْهَدُ يَا رَسُولَ اللَّهِ أَنَّكَ كُنْتَ نُوراً فِي الْأَصْلَابِ الشَّامِخَةِ وَ الْأَرْحَامِ الْمُطَهَّرَةِ
شهادت مىدهم اى رسول خدا! كه تو نورى بودى در صلب مردان بزرگ و بلندهمت و رحم زنان پاكيزه
لَمْ تُنَجِّسْكَ الْجَاهِلِيَّةُ بِأَنْجَاسِهَا وَ لَمْ تُلْبِسْكَ مِنْ مُدْلَهِمَّاتِ ثِيَابِهَا
و هرگز آلايش و ناپاكىهاى جاهليت گوهر پاك تو را نيالود و لباس ظلمت و ناپاكىاش را بر تو نپوشانيد
وَ أَشْهَدُ يَا رَسُولَ اللَّهِ أَنِّي مُؤْمِنٌ بِكَ وَ بِالْأَئِمَّةِ مِنْ أَهْلِ بَيْتِكَ مُوقِنٌ بِجَمِيعِ مَا أَتَيْتَ بِهِ رَاضٍ مُؤْمِنٌ
و گواهى مىدهم اى رسول خدا! كه من به نبوت شما و ولايت امامان از اهل بيت شما ايمان دارم و به آنچه از جانب خدا آورديد به مقام يقين هستم و به همه خشنودم و ايمان دارم
وَ أَشْهَدُ أَنَّ الْأَئِمَّةَ مِنْ أَهْلِ بَيْتِكَ أَعْلَامُ الْهُدَى وَ الْعُرْوَةُ الْوُثْقَى وَ الْحُجَّةُ عَلَى أَهْلِ الدُّنْيَا.
و گواهى مىدهم كه امامان از اهل بيت تو همه اعلام و نشانههاى هدايت و رشتۀ محكم خدا و حجت خلق بر اهل دنيا هستند.
اللَّهُمَّ لَا تَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ زِيَارَةِ نَبِيِّكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ السَّلَامُ
پروردگارا! اين زيارت مرا آخر عهد زيارت رسولت قرار مده
وَ إِنْ تَوَفَّيْتَنِي فَإِنِّي أَشْهَدُ فِي مَمَاتِي عَلَى مَا أَشْهَدُ عَلَيْهِ فِي حَيَاتِي
و اگر مرا قبض روح كردى شهادت مىدهم در عالم ممات خود به آنچه در حيات خود شهادت دادم
أَنَّكَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ وَحْدَكَ لَا شَرِيكَ لَكَ
به اينكه تو اى خدا خدايى هستى كه هيچ خدايى غير از تو نيست تو يكتايى و شريكى براى تو نيست.
وَ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُكَ وَ رَسُولُكَ وَ أَنَّ الْأَئِمَّةَ مِنْ أَهْلِ بَيْتِهِ أَوْلِيَاؤُكَ وَ أَنْصَارُكَ وَ حُجَجُكَ عَلَى خَلْقِكَ
و محققا محمد صلّى اللّه عليه و آله بندۀ خاص تو و رسول گرامى توست و البته امامان از اهل بيت او دوست و ولى تو و يارىكنندگان دين تو و حجت بر خلق تو
وَ خُلَفَاؤُكَ فِي عِبَادِكَ وَ أَعْلَامُكَ فِي بِلَادِكَ وَ خُزَّانُ عِلْمِكَ وَ حَفَظَةُ سِرِّكَ وَ تَرَاجِمَةُ وَحْيِكَ.
و خليفۀ تو در بين بندگان تو و نشانههاى تو در بلاد تو و خازنان گنج علم تو و نگهبانان سرّ تو و مفسران وحى تواند.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
پروردگارا! درود فرست بر محمد و آل محمد
وَ بَلِّغْ رُوحَ نَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ فِي سَاعَتِي هَذِهِ وَ فِي كُلِّ سَاعَةٍ تَحِيَّةً مِنِّي وَ سَلَاماً
و به روح پاك پيغمبر خود محمد و آل او در اين ساعت و در همۀ ساعات، تحيتى و سلامى از من بفرست
وَ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا رَسُولَ اللَّهِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ لَا جَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ تَسْلِيمِي عَلَيْكَ.[5]
و سلام بر تو اى رسول خدا و رحمت و بركات خدا بر تو باد و اين سلام را خدا آخر سلام من قرار ندهد.
مؤلّف گويد كه اين زيارت اگرچه سندش به نظر فقير نرسيده و لهذا در تحفة الزاير ايراد نكردهام، امّا زيارت جامع كاملى است و در همۀ اوقات مىتوان به جا آورد و اگر كسى نتواند زيارت مختصر كه بعد از اين ان شاء اللّه مذكور خواهد شد به عمل آورد.
[1] ) اقبال الاعمال ص 604. [2] ) سوره النساء، آیه 64 [3] ) سوره المطففین، آیه 6
[4] ) اقبال الاعمال ص 606. [5] ) مفاتيح الجنان، ص 319.