متن و ترجمه دعای جوشن کبیر، همراه با صوت و تصویر
۲۷ خرداد ۱۳۹۴ 0 صوتی و تصویری
جوشن کبیر
جوشن کبیر، دعایی منقول از پیامبر اکرم(ص) در ۱۰۰ بند، حاوی ۱۰۰۱ نام و صفت خداوند است. این دعا را جبرئیل به پیامبر اسلام(ص) آموزش داده است. امروزه این دعا در ایران معمولا یکی از بخش‌های ثابت مراسم شب‌های قدر شیعیان است. عده‌ای نیز به سفارش روایات، این دعا را بر روی کفن می‌نویسند.
ماجرای نزول دعا
امام سجاد(ع) از پدر خود امام حسین(ع) و ایشان از امام علی(ع) و ایشان نیز از پیامبر اکرم(ص) نقل کرده‌اند که در یکی از جنگ‌ها که پیامبر(ص) زرهی سنگین پوشیده بود و آن زره جسم ایشان را اذیت می‌کرد، جبرئیل نازل شد و ضمن اعلام سلام خدا بر او، گفت : «این زره را از بدنت بیرون بیاور و به جای آن این دعا را بخوان که برای تو و امت تو امان است».[۱] علت نام گذاری این دعا به جوشن کبیر (به معنای زره بزرگ) نیز این است.
دعای جوشن کبیر را کفعمی در المصباح[۲] و البلد الامین[۳]نقل کرده است.
محتوا
این دعا ۱۰۰ بند دارد و هر بند حاوی ۱۰ اسم از اسم‌های خداست، به جز بند ۵۵ که یازده اسم خداوند در آن آمده است ؛ بنابراین، درمجموع، این دعا حاوی ۱۰۰۱ اسم خداوند است.[۴] در پایان هر بند، این عبارت خوانده می‌شود: «سُبْحَانَک یا لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنَا مِنَ النَّارِ یا رَبِّ». در کتاب بلد الامین آمده که در ابتدای هر بند «بسم الله» و در پایان هر بند «سُبْحَانَک یا لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ خَلِّصْنَا مِنَ النَّارِ یا رَبِّ یا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِکرَامِ یا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ» گفته شود.
در کتاب زاد المعاد در ابتدای هر فصل، خاصیتی برای آن بیان شده است، مثلا برای بند ۳ گفته:«لِطَلَبِ النُّصْرَةِ وَ سَعَةِ الرِّزْق» و برای بند ۲۴: «لِطَلَبِ النُّصْرَةِ وَ سَعَةِ الرِّزْق» و برای بند ۴۷: «لِنُورَانِیةِ الْقَلْبِ وَ الْعَین».
در این دعا، بیشتر نام‌های خدا و تعبیرات دیگر از قرآن گرفته شده است و آنها به گونه‌ای در کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند که علاوه بر مُسُّجَع و موزون بودن، در بیشتر موارد، اسماء و صفات از لحاظ حروف پایانی نیز یک شکل و مشابه‌اند [۵]
تکرار بعضی صفات
شش صفت از صفات خداوند که در این دعا تکرار شده‌اند:
«یا من لم یتخذ صاحبه و لا ولدا» در بندهای ۶۲ و ۸۴؛
«یا نافع» در بندهای ۹ و ۳۲؛
«یا من هو بمن رجاه کریم» در بندهای ۱۸ و ۹۶؛
«یا من هو بمن عصاه حلیم» در بندهای ۱۸ و ۹۶؛
«یا من فضله عمیم» در بندهای ۴۸ و ۹۸؛
«یا انیس من لا انیس له» در بندهای ۲۸ و ۵۹.
به احتمال این تکرارها ناشی از اشتباهات و تصحیف‌هایی است که توسط نسخه برداران نخستین رخ داده و در اسناد بعدی نیز تکرار شده است.
فضیلت
بنا بر روایت، هر کس این دعا را هنگام خروج از خانه‌اش بخواند خدا او را حفظ می‌کند و ثواب بسیار به او می‌دهد و هرکس آن را بر کفنش بنویسد از عذاب قبر مصون می‌ماند و هرکس آن را اول ماه رمضان بخواند خدا به او درک فضیلت شب قدر را روزی می‌دهد و هر کس آن را سه بار در این ماه بخواند، در طول زندگی‌اش در امان خدا قرار می‌گیرد. [۶]
جوشن کبیر از دعاهای رایجی است که شیعیان در شب‌های قدر به صورت گروهی و فردی می‌خوانند.
شرح‌ها
کتاب شرح الأسماء، أو، شرح دعاء الجوشن الکبیر؛ تألیف ملاهادی سبزواری
عالمان شیعه بر دعای جوشن کبیر شرح‌هایی نوشته‌اند،[۷] مشهورترین آنها شرح حاج ملا هادی سبزواری است. این شرح صبغه‌ای عرفانی و فلسفی دارد. وی در این کتاب، که براساس بندهای دعا تنظیم شده، به اشعار فارسی و عربی استشهاد کرده و برای مباحث لغوی به کتاب قاموس اللغه فیروزآبادی بسیار مراجعه کرده است. او همچنین در موارد مختلف به اقتضای بحث، مباحث فلسفی، عرفانی و کلامی طرح کرده است. [۸]
متن و ترجمه دعای جوشن کبیر
اين دعا مشتمل بر صد بند است،و هر بندى مشتمل بر ده نام از نامهاى خداست كه در آخر هر بند بايد گفت:
سُبْحَانَكَ يَا لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنَا مِنَ النَّارِ يَا رَبِّ
منزّهی تو ای که معبودی جز تو نیست، فریادرس فریادرس، ای پروردگار ما را از آتش رهایی بخش
و در بلد الامين است كه در اول هر فصل
بِسْمِ اللَّهِ
بگويد و در آخرش
سُبْحَانَكَ يَا لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ خَلِّصْنَا مِنَ النَّارِ يَا رَبِّ يَا ذَا الْجَلاَلِ وَ الْإِكْرَامِ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
منزّهى تو اى كه معبودى جز تو نيست، فريادرس فريادرس بر محّمد و خاندانش درود فرست و ما را اى پروردگار از آتش رهايى بخش، اى سرچشمه هيبت و كرامت، اى مهربان ترين مهربانان.
و آن دعا اين است
(1) اَللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا اللَّهُ يَا رَحْمَانُ
اى خدا از تو درخواست مى كنم به اسم مباركت اى الله اى بخشنده
يَا رَحِيمُ يَا كَرِيمُ يَا مُقِيمُ يَا عَظِيمُ يَا قَدِيمُ يَا عَلِيمُ يَا حَلِيمُ يَا حَكِيمُ
اى مهربان اى كريم اى نگهدار اى بزرگ اى قديم اى دانا اى بردبار اى حكيم
سُبْحَانَكَ يَا لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنَا مِنَ النَّارِ يَا رَبِ (2)
پاك و منزهى تو اى خدايى كه جز تو خدايى نيست به تو پناه آوردم به تو پناه آوردم ما را از آتش قهرت آزاد كن اى پروردگار من
يَا سَيِّدَ السَّادَاتِ يَا مُجِيبَ الدَّعَوَاتِ يَا رَافِعَ الدَّرَجَاتِ يَا وَلِيَّ الْحَسَنَاتِ يَا غَافِرَ الْخَطِيئَاتِ
اى بزرگ بزرگان اى اجابت كننده دعاى خلقان اى بخشنده مرتبه هاى بلند اى دوستدار نيكويى ها اى آمرزنده خطاها
يَا مُعْطِيَ الْمَسْأَلاَتِ يَا قَابِلَ التَّوْبَاتِ يَا سَامِعَ الْأَصْوَاتِ يَا عَالِمَ الْخَفِيَّاتِ يَا دَافِعَ الْبَلِيَّاتِ (3)
اى عطا كننده سؤال ها اى پذيرنده توبهها اى شنونده صداها اى داناى سر نهان ها اى برطرف كننده بلاها
يَا خَيْرَ الْغَافِرِينَ يَا خَيْرَ الْفَاتِحِينَ يَا خَيْرَ النَّاصِرِينَ يَا خَيْرَ الْحَاكِمِينَ يَا خَيْرَ الرَّازِقِينَ
اى بهترين آمرزندگان اى بهترين گشايندگان اى بهترين ياوران اى بهترين داوران اى بهترين روزى دهندگان
يَا خَيْرَ الْوَارِثِينَ يَا خَيْرَ الْحَامِدِينَ يَا خَيْرَ الذَّاكِرِينَ يَا خَيْرَ الْمُنْزِلِينَ يَا خَيْرَ الْمُحْسِنِينَ (4)
اى بهترين وارثان اى بهترين ستايش كنندگان اى بهترين ياد كنندگان اى بهترين نازل كنندگان اى بهترين احسان كنندگان
يَا مَنْ لَهُ الْعِزَّةُ وَ الْجَمَالُ يَا مَنْ لَهُ الْقُدْرَةُ وَ الْكَمَالُ يَا مَنْ لَهُ الْمُلْكُ وَ الْجَلاَلُ
اى آنكه عزت و جمال مختص اوست اى آنكه قدرت و كمال مختص اوست اى آنكه دارايى و جلال مختص اوست
يَا مَنْ هُوَ الْكَبِيرُ الْمُتَعَالِ يَا مُنْشِئَ السَّحَابِ الثِّقَالِ يَا مَنْ هُوَ شَدِيدُ الْمِحَالِ
اى آنكه بزرگ و بلند مرتبهاى پديد آرنده ابرهاى سنگين اى آنكه قوت و مكر و انتقامش (در مقابل مكاران) بسيار سخت است
يَا مَنْ هُوَ سَرِيعُ الْحِسَابِ يَا مَنْ هُوَ شَدِيدُ الْعِقَابِ يَا مَنْ عِنْدَهُ حُسْنُ الثَّوَابِ يَا مَنْ عِنْدَهُ أَمُّ الْكِتَابِ (5)
اى آنكه محاسبه اش زود و آسان است اى آنكه عقابش بسيار سخت است اى آنكه پاداش نيكو (ى بهشت رضوان) نزد اوست اى آنكه اصل علوم و حقايق نزد اوست
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا حَنَّانُ يَا مَنَّانُ يَا دَيَّانُ يَا بُرْهَانُ
خدايا از تو درخواست مى كنم به نامت اى مشفق مهربان اى نعمت بخش اى پاداش دهنده اى دليل گمراهان
يَا سُلْطَانُ يَا رِضْوَانُ يَا غُفْرَانُ يَا سُبْحَانُ يَا مُسْتَعَانُ يَا ذَا الْمَنِّ وَ الْبَيَانِ (6)
اى پادشاه عالم اى مايه خوشنودى خلق اى بخشنده گناهان اى پاك و منزه از نقص اى عون و ياور بندگان اى بخشنده نعمت نطق و بيان
يَا مَنْ تَوَاضَعَ كُلُّ شَيْءٍ لِعَظَمَتِهِ يَا مَنِ اسْتَسْلَمَ كُلُّ شَيْءٍ لِقُدْرَتِهِ يَا مَنْ ذَلَّ كُلُّ شَيْءٍ لِعِزَّتِهِ
اى آنكه مقابل عظمت تمام موجودات متواضعند اى آنكه پيش قدرتت همه اشياء تسليمند اى آنكه در برابر عزتت همه اشياء ذليلند
يَا مَنْ خَضَعَ كُلُّ شَيْءٍ لِهَيْبَتِهِ يَا مَنِ انْقَادَ كُلُّ شَيْءٍ مِنْ خَشْيَتِهِ يَا مَنْ تَشَقَّقَتِ الْجِبَالُ مِنْ مَخَافَتِهِ
اى آنكه در مقام هيبتت همه اشياء خاضع و ترسانند اى آنكه از ترس تو كليه موجودات مطيع و منقادند اى آنكه كوه ها (و سركشان عالم) از خوفت متزلزلند
يَا مَنْ قَامَتِ السَّمَاوَاتُ بِأَمْرِهِ يَا مَنِ اسْتَقَرَّتِ الْأَرَضُونَ بِإِذْنِهِ
اى آنكه آسمان ها به امرت پايدار است اى آنكه زمين ها به فرمانت برقرار است
يَا مَنْ يُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ يَا مَنْ لاَ يَعْتَدِي عَلَى أَهْلِ مَمْلَكَتِهِ (7)
اى آنكه رعد به تسبيح و ستايشت در خروش است اى پادشاهى كه اعتنا و احتياجى به اهل مملكت ندارى
يَا غَافِرَ الْخَطَايَا يَا كَاشِفَ الْبَلاَيَا يَا مُنْتَهَى الرَّجَايَا
اى بخشنده گناهان اى برطرف كننده بلاها اى منتهاى اميدها
يَا مُجْزِلَ الْعَطَايَا يَا وَاهِبَ الْهَدَايَا يَا رَازِقَ الْبَرَايَا يَا قَاضِيَ الْمَنَايَا
اى معطى بزرگ عطاها اى بخشنده هديه ها اى روزى دهنده بندگان اى بر آرنده حاجات و آرزوها
يَا سَامِعَ الشَّكَايَا يَا بَاعِثَ الْبَرَايَا يَا مُطْلِقَ الْأُسَارَى (8)
اى شنونده شكوه ها اى برانگيزنده خلايق اى آزاد كننده اسيران
يَا ذَا الْحَمْدِ وَ الثَّنَاءِ يَا ذَا الْفَخْرِ وَ الْبَهَاءِ يَا ذَا الْمَجْدِ وَ السَّنَاءِ
اى صاحب حمد و ثناء اى صاحب تفاخر و ابهت اى صاحب مجد و بزرگى
يَا ذَا الْعَهْدِ وَ الْوَفَاءِ يَا ذَا الْعَفْوِ وَ الرِّضَاءِ يَا ذَا الْمَنِّ وَ الْعَطَاءِ
اى صاحب عهد و وفا اى صاحب عفو و خوشنودى اى صاحب نعمت و احسان
يَا ذَا الْفَصْلِ وَ الْقَضَاءِ يَا ذَا الْعِزِّ وَ الْبَقَاءِ يَا ذَا الْجُودِ وَ السَّخَاءِ يَا ذَا الْآلاَءِ وَ النَّعْمَاءِ (9)
اى صاحب فصل و فرمان اى صاحب عزت و ابديت اى صاحب جود و سخاوت اى صاحب انواع نعمت هاى ظاهر و باطن
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا مَانِعُ يَا دَافِعُ يَا رَافِعُ يَا صَانِعُ
خدايا از تو مسئلت مى كنم به اسم مباركت اى منع كننده اى برطرف كننده اى بلند كننده اى آفريننده
يَا نَافِعُ يَا سَامِعُ يَا جَامِعُ يَا شَافِعُ يَا وَاسِعُ يَا مُوسِعُ (10)
اى نفع رساننده اى شنونده اى جمع آرنده اى شفاعت كننده اى وسيع رحمت
يَا صَانِعَ كُلِّ مَصْنُوعٍ يَا خَالِقَ كُلِّ مَخْلُوقٍ يَا رَازِقَ كُلِّ مَرْزُوقٍ
اى آفريننده هر مصنوع اى خلق كننده هر مخلوق اى روزى دهنده هر روزى خوار
يَا مَالِكَ كُلِّ مَمْلُوكٍ يَا كَاشِفَ كُلِّ مَكْرُوبٍ يَا فَارِجَ كُلِّ مَهْمُومٍ
اى مالك هر ملك و دارايى اى برطرف كننده هر رنج و سختى اى زايل كننده هر غم و اندوه
يَا رَاحِمَ كُلِّ مَرْحُومٍ يَا نَاصِرَ كُلِّ مَخْذُولٍ يَا سَاتِرَ كُلِّ مَعْيُوبٍ يَا مَلْجَأَ كُلِّ مَطْرُودٍ (11)
اى ترحم كننده هر مرحوم اى يارى كننده به هر بى كس اى پرده پوش عيوب خلق اى پناه گريختگان
يَا عُدَّتِي عِنْدَ شِدَّتِي يَا رَجَائِي عِنْدَ مُصِيبَتِي يَا مُونِسِي عِنْدَ وَحْشَتِي
اى ذخيره من در روز سختى اى اميد من هنگام مصيبت اى مونس من هنگام ترس و وحشت
يَا صَاحِبِي عِنْدَ غُرْبَتِي يَا وَلِيِّي عِنْدَ نِعْمَتِي يَا غِيَاثِي عِنْدَ كُرْبَتِي
اى رفيق من در حال غربت اى دوست دار و ولى من در حال نعمت اى فريادرس من وقت سختى من
يَا دَلِيلِي عِنْدَ حَيْرَتِي يَا غَنَائِي عِنْدَ افْتِقَارِي يَا مَلْجَئِي عِنْدَ اضْطِرَارِي يَا مُعِينِي عِنْدَ مَفْزَعِي (12)
اى دليل و رهبر من وقت حيرانى من اى دارايى من در روز نيازمندى اى پناه من وقت اضطرار و پريشانى اى ياور و دادرس من هنگام ترس و هراس
يَا عَلاَّمَ الْغُيُوبِ يَا غَفَّارَ الذُّنُوبِ يَا سَتَّارَ الْعُيُوبِ يَا كَاشِفَ الْكُرُوبِ
اى داناى همه عوالم غيب و اسرار نهان اى بخشنده گناهان اى پرده پوش عيب ها اى برطرف كننده رنج و مشقت ها
يَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ يَا طَبِيبَ الْقُلُوبِ يَا مُنَوِّرَ الْقُلُوبِ
اى گرداننده دل ها اى طبيب دل ها اى روشنى بخش دل ها
يَا أَنِيسَ الْقُلُوبِ يَا مُفَرِّجَ الْهُمُومِ يَا مُنَفِّسَ الْغُمُومِ (13)
اى انيس پاك دل ها اى برطرف كننده اندوه ها اى زايل كننده غم ها
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا جَلِيلُ يَا جَمِيلُ
خدايا از تو درخواست مى كنم به اسم مباركت اى با جلال و اى با جمال
يَا وَكِيلُ يَا كَفِيلُ يَا دَلِيلُ يَا قَبِيلُ يَا مُدِيلُ يَا مُنِيلُ يَا مُقِيلُ يَا مُحِيلُ (14)
اى نگه دار خلق اى كفيل امر بندگان اى رهنما اى متوجه به عالم اى غالب بر دولت ها اى عطا بخش اى درگذرنده اى متصرف در عالم
يَا دَلِيلَ الْمُتَحَيِّرِينَ يَا غِيَاثَ الْمُسْتَغِيثِينَ يَا صَرِيخَ الْمُسْتَصْرِخِينَ
اى رهنماى متحيران اى دادرس دادخواهان اى فريادرس فرياد كنان
يَا جَارَ الْمُسْتَجِيرِينَ يَا أَمَانَ الْخَائِفِينَ يَا عَوْنَ الْمُؤْمِنِينَ
اى پناه بخش پناه جويندگان اى امان قلب ترسناكان اى ياور اهل ايمان
يَا رَاحِمَ الْمَسَاكِينِ يَا مَلْجَأَ الْعَاصِينَ يَا غَافِرَ الْمُذْنِبِينَ يَا مُجِيبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّينَ (15)
اى ترحم كننده به حال مسكينان اى ملجأ و پناه اهل عصيان اى آمرزنده گناه كاران اى اجابت كننده دعاى مضطرين و پريشان حالان
يَا ذَا الْجُودِ وَ الْإِحْسَانِ يَا ذَا الْفَضْلِ وَ الاِمْتِنَانِ يَا ذَا الْأَمْنِ وَ الْأَمَانِ
اى صاحب جود و احسان اى داراى فضل و كرم و نعمت به بندگان اى بخشنده امنيت و امان
يَا ذَا الْقُدْسِ وَ السُّبْحَانِ يَا ذَا الْحِكْمَةِ وَ الْبَيَانِ يَا ذَا الرَّحْمَةِ وَ الرِّضْوَانِ
اى خداوند پاك و منزه از نقصان اى داراى حكمت و علم به همه خلقان اى داراى لطف و رحمت بى پايان
يَا ذَا الْحُجَّةِ وَ الْبُرْهَانِ يَا ذَا الْعَظَمَةِ وَ السُّلْطَانِ يَا ذَا الرَّأْفَةِ وَ الْمُسْتَعَانِ يَا ذَا الْعَفْوِ وَ الْغُفْرَانِ (16)
اى صاحب دليل و برهان اى صاحب عظمت و سلطنت بر عالميان اى داراى رأفت و ياورى به بندگان اى صاحب عفو و آمرزش معصيت كاران
يَا مَنْ هُوَ رَبُّ كُلِّ شَيْءٍ يَا مَنْ هُوَ إِلَهُ كُلِّ شَيْءٍ
اى آنكه پروردگار تمام موجوداتى اى آنكه خداى همه مخلوقاتى
يَا مَنْ هُوَ خَالِقُ كُلِّ شَيْءٍ يَا مَنْ هُوَ صَانِعُ كُلِّ شَيْءٍ يَا مَنْ هُوَ قَبْلَ كُلِّ شَيْءٍ
اى آنكه آفريننده كليه ممكناتى اى آنكه سازنده كل اشيايى اى آنكه پيش از همه موجوداتى
يَا مَنْ هُوَ بَعْدَ كُلِّ شَيْءٍ يَا مَنْ هُوَ فَوْقَ كُلِّ شَيْءٍ يَا مَنْ هُوَ عَالِمٌ بِكُلِّ شَيْءٍ
اى آنكه بعد از تمام موجوداتى اى آنكه بالاى همه موجوداتى اى آنكه داناى به تمام اشيايى
يَا مَنْ هُوَ قَادِرٌ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ يَا مَنْ هُوَ يَبْقَى وَ يَفْنَى كُلُّ شَيْءٍ (17)
اى آنكه تواناى بر همه اشيايى اى آنكه تنها باقى اوست و همه چيز ديگر فانى است
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا مُؤْمِنُ يَا مُهَيْمِنُ يَا مُكَوِّنُ يَا مُلَقِّنُ
خدايا از تو درخواست مى كنم به اسم مباركت اى خداى ايمنى بخش اى مقتدر اى آفريننده اى آموزنده
يَا مُبَيِّنُ يَا مُهَوِّنُ يَا مُمَكِّنُ يَا مُزَيِّنُ يَا مُعْلِنُ يَا مُقَسِّمُ (18)
اى روشن كننده اى آسان كننده اى قدرت بخشنده اى زينت بخش اى آشكار سازنده اى قسمت كننده هر چيز
يَا مَنْ هُوَ فِي مُلْكِهِ مُقِيمٌ يَا مَنْ هُوَ فِي سُلْطَانِهِ قَدِيمٌ يَا مَنْ هُوَ فِي جَلاَلِهِ عَظِيمٌ
اى آنكه در ملكت برقرارى اى آنكه سلطنتت قديم و ابدى است اى آنكه در جلال و جبروت بزرگى
يَا مَنْ هُوَ عَلَى عِبَادِهِ رَحِيمٌ يَا مَنْ هُوَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ
اى آنكه بر بندگان مهربانى اى آنكه به همه چيز دانايى
يَا مَنْ هُوَ بِمَنْ عَصَاهُ حَلِيمٌ يَا مَنْ هُوَ بِمَنْ رَجَاهُ كَرِيمٌ
اى آنكه بر معصيت كاران حليم و بردبارى اى آنكه بر اميدواران به لطفت كريم و بخشنده اى
يَا مَنْ هُوَ فِي صُنْعِهِ حَكِيمٌ يَا مَنْ هُوَ فِي حِكْمَتِهِ لَطِيفٌ يَا مَنْ هُوَ فِي لُطْفِهِ قَدِيمٌ (19)
اى آنكه در آفرينشت با علم و حكمتى اى آنكه در عين حكمتت با لطف و عنايتى اى آنكه لطف و رحمتت ازلى است
يَا مَنْ لاَ يُرْجَى إِلاَّ فَضْلُهُ يَا مَنْ لاَ يُسْأَلُ إِلاَّ عَفْوُهُ يَا مَنْ لاَ يُنْظَرُ إِلاَّ بِرُّهُ
اى آنكه بجز فضل و رحمتت اميدوارى نيست اى آنكه بجز عفو و بخششت جاى درخواستى نيست اى آنكه جز به احسان تو چشم اميدى نيست
يَا مَنْ لاَ يُخَافُ إِلاَّ عَدْلُهُ يَا مَنْ لاَ يَدُومُ إِلاَّ مُلْكُهُ
اى آنكه جز عدل تو جاى ترسى نيست اى آنكه جز پادشاهى تو هيچ حكومتى پاينده نيست
يَا مَنْ لاَ سُلْطَانَ إِلاَّ سُلْطَانُهُ يَا مَنْ وَسِعَتْ كُلَّ شَيْءٍ رَحْمَتُهُ يَا مَنْ سَبَقَتْ رَحْمَتُهُ غَضَبَهُ
اى آنكه هيچ سلطنتى جز پادشاهى تو نيست اى آنكه رحمت واسعه ات همه اشيا را فرا گرفته اى آنكه رحمتت بر غضبت سبقت گرفته است
يَا مَنْ أَحَاطَ بِكُلِّ شَيْءٍ عِلْمُهُ يَا مَنْ لَيْسَ أَحَدٌ مِثْلَهُ (20)
اى آنكه علمت به همه چيز احاطه دارد اى خدايى كه هيچكس مانند تو نيست
يَا فَارِجَ الْهَمِّ يَا كَاشِفَ الْغَمِّ يَا غَافِرَ الذَّنْبِ يَا قَابِلَ التَّوْبِ
اى شاد كن دلهاى اندوهناك اى نشاط بخش خاطر غمناك اى آمرزنده گناه خلق اى پذيرنده توبه بندگان
يَا خَالِقَ الْخَلْقِ يَا صَادِقَ الْوَعْدِ يَا مُوفِيَ الْعَهْدِ
اى آفريننده خلق اى راست وعده اى وفا كننده به عهد
يَا عَالِمَ السِّرِّ يَا فَالِقَ الْحَبِّ يَا رَازِقَ الْأَنَامِ (21)
اى داناى سر عالم اى روياننده دانه اى روزى دهنده خلق
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا عَلِيُّ يَا وَفِيُّ يَا غَنِيُّ يَا مَلِيُ
خدايا از تو درخواست مى كنم به اسم مباركت اى خداى بلند مرتبه اى وفا كننده اى بى نياز اى داراى مطلق
يَا حَفِيُّ يَا رَضِيُّ يَا زَكِيُّ يَا بَدِيُّ يَا قَوِيُّ يَا وَلِيُ (22)
اى مشفق به خلق اى خوشنودى بخش اى خداى پاك و منزه اى پديد آرنده اى توانا اى دوستدار
يَا مَنْ أَظْهَرَ الْجَمِيلَ يَا مَنْ سَتَرَ الْقَبِيحَ يَا مَنْ لَمْ يُؤَاخِذْ بِالْجَرِيرَةِ
اى آنكه آشكار مىسازى حسن و جمالها را اى آنكه قبايح و زشتىها را پنهان مى سازى اى آنكه بندگان را به گناه نمى گيرى
يَا مَنْ لَمْ يَهْتِكِ السِّتْرَ يَا عَظِيمَ الْعَفْوِ يَا حَسَنَ التَّجَاوُزِ يَا وَاسِعَ الْمَغْفِرَةِ
اى آنكه پرده كس نمى درى اى بزرگ بخشش اى نيكو گذشت اى بى حد وسيع آمرزش
يَا بَاسِطَ الْيَدَيْنِ بِالرَّحْمَةِ يَا صَاحِبَ كُلِّ نَجْوَى يَا مُنْتَهَى كُلِّ شَكْوَى (23)
اى دو دست (فضل و احسان) گشوده به رحمت اى آگاه از هر راز نهان اى مرجع هر شكوه و حاجت خلق
يَا ذَا النِّعْمَةِ السَّابِغَةِ يَا ذَا الرَّحْمَةِ الْوَاسِعَةِ يَا ذَا الْمِنَّةِ السَّابِقَةِ يَا ذَا الْحِكْمَةِ الْبَالِغَةِ يَا ذَا الْقُدْرَةِ الْكَامِلَةِ
اى نعمت بخش بى حد و حساب اى داراى رحمت وسيع بى پايان اى صاحب احسان پيش (از وجود و پيش از سؤال خلق) اى داراى حكمت بى انتها اى داراى قدرت كامله
يَا ذَا الْحُجَّةِ الْقَاطِعَةِ يَا ذَا الْكَرَامَةِ الظَّاهِرَةِ يَا ذَا الْعِزَّةِ الدَّائِمَةِ يَا ذَا الْقُوَّةِ الْمَتِينَةِ يَا ذَا الْعَظَمَةِ الْمَنِيعَةِ (24)
اى داراى حجت و برهان روشن اى صاحب كرامت آشكار اى داراى عزت ابدى اى داراى قوت استوار اى داراى بزرگى و عظمت
يَا بَدِيعَ السَّمَاوَاتِ يَا جَاعِلَ الظُّلُمَاتِ يَا رَاحِمَ الْعَبَرَاتِ يَا مُقِيلَ الْعَثَرَاتِ
اى آفريننده سماوات اى قرار دهنده ظلمات اى ترحم كننده به چشم گريان اى پذيرنده توبه خطا كاران
يَا سَاتِرَ الْعَوْرَاتِ يَا مُحْيِيَ الْأَمْوَاتِ يَا مُنْزِلَ الْآيَاتِ
اى پوشاننده عيوب و زشتيها اى زنده كننده مردگان اى نازل كننده آيات
يَا مُضَعِّفَ الْحَسَنَاتِ يَا مَاحِيَ السَّيِّئَاتِ يَا شَدِيدَ النَّقِمَاتِ (25)
اى افزون كننده حسنات اى محو كننده سيئات اى سخت انتقام كشنده (از ستمگران)
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا مُصَوِّرُ يَا مُقَدِّرُ يَا مُدَبِّرُ يَا مُطَهِّرُ يَا مُنَوِّرُ
خدايا از تو درخواست مى كنم به نام مباركت اى صورت آفرين اى تقدير كننده اى مدبر اى پاك كننده اى روشن كننده
يَا مُيَسِّرُ يَا مُبَشِّرُ يَا مُنْذِرُ يَا مُقَدِّمُ يَا مُؤَخِّرُ (26)
اى آسان كننده اى بشارت دهنده اى ترساننده اى مقدم كن پيش افتادگان اى مؤخر كن پس ماندگان
يَا رَبَّ الْبَيْتِ الْحَرَامِ يَا رَبَّ الشَّهْرِ الْحَرَامِ يَا رَبَّ الْبَلَدِ الْحَرَامِ
اى خداى خانه مسجد الحرام اى پروردگار ماه با احترام اى رب بلد و شهر محرم (مكه) معظم
يَا رَبَّ الرُّكْنِ وَ الْمَقَامِ يَا رَبَّ الْمَشْعَرِ الْحَرَامِ يَا رَبَّ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ
اى خداى ركن و مقام (بيت الله) اى خداى مشعر الحرام اى خداى مسجد الحرام
يَا رَبَّ الْحِلِّ وَ الْحَرَامِ يَا رَبَّ النُّورِ وَ الظَّلاَمِ يَا رَبَّ التَّحِيَّةِ وَ السَّلاَمِ يَا رَبَّ الْقُدْرَةِ فِي الْأَنَامِ (27)
اى خداى فرمان حلال و حرام اى آفريننده روشنى و تاريكى اى خداوند تحيت و درود اى آفريننده قدرت در خلق
يَا أَحْكَمَ الْحَاكِمِينَ يَا أَعْدَلَ الْعَادِلِينَ يَا أَصْدَقَ الصَّادِقِينَ يَا أَطْهَرَ الطَّاهِرِينَ يَا أَحْسَنَ الْخَالِقِينَ
اى حاكمترين حكم فرمايان اى عادلترين داوران اى صادق ترين صادقان اى پاك و منزهترين پاكان اى بهترين آفرينندگان
يَا أَسْرَعَ الْحَاسِبِينَ يَا أَسْمَعَ السَّامِعِينَ يَا أَبْصَرَ النَّاظِرِينَ يَا أَشْفَعَ الشَّافِعِينَ يَا أَكْرَمَ الْأَكْرَمِينَ (28)
اى بهترين محاسبان اى بهترين شنوندگان اى بهترين بينايان اى بهترين شفيعان اى كريمترين كريمان عالم
يَا عِمَادَ مَنْ لاَ عِمَادَ لَهُ يَا سَنَدَ مَنْ لاَ سَنَدَ لَهُ يَا ذُخْرَ مَنْ لاَ ذُخْرَ لَهُ
اى اعتماد بيچارگان اى نگهدار افتادگان اى ذخيره بينوايان
يَا حِرْزَ مَنْ لاَ حِرْزَ لَهُ يَا غِيَاثَ مَنْ لاَ غِيَاثَ لَهُ
اى نگهبان درماندگان اى پناه بى پناهان
يَا فَخْرَ مَنْ لاَ فَخْرَ لَهُ يَا عِزَّ مَنْ لاَ عِزَّ لَهُ يَا مُعِينَ مَنْ لاَ مُعِينَ لَهُ
اى افتخار آنكه افتخارش تنها به توست اى عزت بخش آنكه تنها از تو عزت مى طلبد اى ياور بى ياوران
يَا أَنِيسَ مَنْ لاَ أَنِيسَ لَهُ يَا أَمَانَ مَنْ لاَ أَمَانَ لَهُ (29)
اى انيس بى مونسان اى امان بخش بى پناهان
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا عَاصِمُ يَا قَائِمُ يَا دَائِمُ يَا رَاحِمُ يَا سَالِمُ
خدايا از تو درخواست مى كنم به نام مباركت اى نگهدار گناه اى نگهبان عالم اى هستى دائم اى مهربان به خلق اى ذات بى نقص و عيب
يَا حَاكِمُ يَا عَالِمُ يَا قَاسِمُ يَا قَابِضُ يَا بَاسِطُ (30)
اى داور اى دانا اى قسمت بخشنده اى گيرنده اى دهنده پر عطا
يَا عَاصِمَ مَنِ اسْتَعْصَمَهُ يَا رَاحِمَ مَنِ اسْتَرْحَمَهُ يَا غَافِرَ مَنِ اسْتَغْفَرَهُ
اى عصمت بخش هر كه از تو عصمت طلبد اى ترحم كننده به هر كه طالب رحمتت باشد اى بخشنده هر كه از تو آرمزش طلبد
يَا نَاصِرَ مَنِ اسْتَنْصَرَهُ يَا حَافِظَ مَنِ اسْتَحْفَظَهُ يَا مُكْرِمَ مَنِ اسْتَكْرَمَهُ
اى يارى كننده هر كه از تو يارى طلبد اى نگه دارنده هر كه از تو محافظت طلبد اى كرم كننده به هر كه از تو كرم خواهد
يَا مُرْشِدَ مَنِ اسْتَرْشَدَهُ يَا صَرِيخَ مَنِ اسْتَصْرَخَهُ يَا مُعِينَ مَنِ اسْتَعَانَهُ يَا مُغِيثَ مَنِ اسْتَغَاثَهُ (31)
اى رهنماى هر كه از تو هدايت خواهد اى فريادرس هر كه تو را به فرياد خواهى طلبد اى معين هر كه از تو نصرت طلبد اى پناه هر كه از تو پناه طلبد
يَا عَزِيزاً لاَ يُضَامُ يَا لَطِيفاً لاَ يُرَامُ يَا قَيُّوماً لاَ يَنَامُ يَا دَائِماً لاَ يَفُوتُ يَا حَيّاً لاَ يَمُوتُ يَا مَلِكاً لاَ يَزُولُ
اى عزيزى كه ذليل نخواهد بود اى لطيفى كه حقيقتش را نتوان يافت اى پاينده كه هرگزت خواب نگيرد اى هستى ابدى كه نيست نشود اى زنده ابدى كه هرگز نميرد اى پادشاهى كه شاهيش انتها ندارد
يَا بَاقِياً لاَ يَفْنَى يَا عَالِماً لاَ يَجْهَلُ يَا صَمَداً لاَ يُطْعَمُ يَا قَوِيّاً لاَ يَضْعُفُ (32)
اى باقى كه فنا نگردد اى دانايى كه به هيچ امر جاهل نباشد اى بى نيازى كه به طعام محتاج نيست اى قوى و توانا كه هرگز ناتوان نشود
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا أَحَدُ يَا وَاحِدُ يَا شَاهِدُ يَا مَاجِدُ
خدايا از تو درخواست مى كنم به نام مباركت اى يكتا اى يگانه اى شاهد عالم اى با مجد و كرم
يَا حَامِدُ يَا رَاشِدُ يَا بَاعِثُ يَا وَارِثُ يَا ضَارُّ يَا نَافِعُ (33)
اى ستايش كننده اى رهنماى خلق اى برانگيزنده اى وارث اى زيان رساننده زيانكاران اى سود بخشنده بخلقان
يَا أَعْظَمَ مِنْ كُلِّ عَظِيمٍ يَا أَكْرَمَ مِنْ كُلِّ كَرِيمٍ يَا أَرْحَمَ مِنْ كُلِّ رَحِيمٍ
اى با عظمت ترين بزرگان اى كريمتر از هر كريم اى مهربان تر از هر مهربان
يَا أَعْلَمَ مِنْ كُلِّ عَلِيمٍ يَا أَحْكَمَ مِنْ كُلِّ حَكِيمٍ يَا أَقْدَمَ مِنْ كُلِّ قَدِيمٍ
اى داناتر از هر دانا اى نيكوتر از هر حكيم اى قديم تر از هر قديم
يَا أَكْبَرَ مِنْ كُلِّ كَبِيرٍ يَا أَلْطَفَ مِنْ كُلِّ لَطِيفٍ يَا أَجَلَّ مِنْ كُلِّ جَلِيلٍ يَا أَعَزَّ مِنْ كُلِّ عَزِيزٍ (34)
اى بزرگتر از هر بزرگ اى با لطفتر از هر لطيف اى با جلالتر از هر ذى جلال اى عزيزتر از هر با عزت
يَا كَرِيمَ الصَّفْحِ يَا عَظِيمَ الْمَنِّ يَا كَثِيرَ الْخَيْرِ يَا قَدِيمَ الْفَضْلِ يَا دَائِمَ اللُّطْفِ
اى درگذشت كننده به بزرگوارى اى نعمت بخش بزرگاى عطا كننده خير بسيار اى فضل و احسانت قديم و ازلى اى لطف و كرمت هميشگى
يَا لَطِيفَ الصُّنْعِ يَا مُنَفِّسَ الْكَرْبِ يَا كَاشِفَ الضُّرِّ يَا مَالِكَ الْمُلْكِ يَا قَاضِيَ الْحَقِ (35)
اى صنعت در كمال دقت اى برطرف كننده اندوه و مصائب اى رفع كننده درد و رنج و آلام اى مالك ملك وجود اى حاكم به حق و حقيقت
يَا مَنْ هُوَ فِي عَهْدِهِ وَفِيٌّ يَا مَنْ هُوَ فِي وَفَائِهِ قَوِيٌّ يَا مَنْ هُوَ فِي قُوَّتِهِ عَلِيٌ
اى آنكه در عهد وفادارى اى آنكه در وفادارى توانايى اى آنكه در توانايى بلند مرتبه اى
يَا مَنْ هُوَ فِي عُلُوِّهِ قَرِيبٌ يَا مَنْ هُوَ فِي قُرْبِهِ لَطِيفٌ يَا مَنْ هُوَ فِي لُطْفِهِ شَرِيفٌ
اى آنكه در عين علو مرتبه به همه نزديكى اى آنكه در عين قرب و نزديكى از همه پنهانى اى آنكه در عين لطف با شرافتى
يَا مَنْ هُوَ فِي شَرَفِهِ عَزِيزٌ يَا مَنْ هُوَ فِي عِزِّهِ عَظِيمٌ
اى آنكه در عين شرافت با عزت و اقتدارى اى آنكه در عين اقتدار با عظمتى
يَا مَنْ هُوَ فِي عَظَمَتِهِ مَجِيدٌ يَا مَنْ هُوَ فِي مَجْدِهِ حَمِيدٌ (36)
اى آنكه در عين عظمت بزرگوارى اى آنكه در عين بزرگوارى ستوده صفاتى
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا كَافِي يَا شَافِي يَا وَافِي يَا مُعَافِي
خدايا از تو درخواست مى كنم به نام مباركت اى كفايت كننده اى شفا بخشنده اى وفا كننده اى سلامت بخش
يَا هَادِي يَا دَاعِي يَا قَاضِي يَا رَاضِي يَا عَالِي يَا بَاقِي (37)
اى رهنماى خلق اى دعوت كننده بندگان (به بهشت رحمت) اى حاكم بر جهانيان اى خوشنود اى بلند مرتبه اى وجود باقى
يَا مَنْ كُلُّ شَيْءٍ خَاضِعٌ لَهُ يَا مَنْ كُلُّ شَيْءٍ خَاشِعٌ لَهُ يَا مَنْ كُلُّ شَيْءٍ كَائِنٌ لَهُ
اى آنكه در پيشگاه عظمتت همه خاضعند اى آنكه همه براى تو خاشع و موجودند اى آنكه هر چيز به او به وجود آيد
يَا مَنْ كُلُّ شَيْءٍ مَوْجُودٌ بِهِ يَا مَنْ كُلُّ شَيْءٍ مُنِيبٌ إِلَيْهِ
اى آنكه هر چيز به او هستى يابد اى آنكه همه بسويت (به توبه و انابه) باز مى گردند
يَا مَنْ كُلُّ شَيْءٍ خَائِفٌ مِنْهُ يَا مَنْ كُلُّ شَيْءٍ قَائِمٌ بِهِ يَا مَنْ كُلُّ شَيْءٍ صَائِرٌ إِلَيْهِ
اى آنكه همه اشياء از تو ترسان و هراسانند اى آنكه همه اشياء به تو استوارند اى آنكه همه موجودات بازگشتشان بسوى توست
يَا مَنْ كُلُّ شَيْءٍ يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ يَا مَنْ كُلُّ شَيْءٍ هَالِكٌ إِلاَّ وَجْهَهُ (38)
اى آنكه تسبيح همه اشياء ستايش توست اى آنكه جز ذات و تجلى ذاتت همه چيز باطل و نابود است
يَا مَنْ لاَ مَفَرَّ إِلاَّ إِلَيْهِ يَا مَنْ لاَ مَفْزَعَ إِلاَّ إِلَيْهِ يَا مَنْ لاَ مَقْصَدَ إِلاَّ إِلَيْهِ
اى آنكه جز درگاهت گريزگاهى نيست اى آنكه غير لطفت (دل هاى زار نالان را) پناهى نيست اى آنكه بجز تو مقصد و مقصودى نيست
يَا مَنْ لاَ مَنْجَى مِنْهُ إِلاَّ إِلَيْهِ يَا مَنْ لاَ يُرْغَبُ إِلاَّ إِلَيْهِ
اى آنكه نجاتى جز درگاه رحمتت نيست اى آنكه بندگان را شوق و رغبتى جز بسوى تو نيست
يَا مَنْ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِهِ يَا مَنْ لاَ يُسْتَعَانُ إِلاَّ بِهِ يَا مَنْ لاَ يُتَوَكَّلُ إِلاَّ عَلَيْهِ
اى آنكه كسى را قوت و توانايى جز به تو نيست اى آنكه كسى يارى جز از تو نمى طلبد اى آنكه كسى توكل و اعتماد جز به تو نمى كند
يَا مَنْ لاَ يُرْجَى إِلاَّ هُوَ يَا مَنْ لاَ يُعْبَدُ إِلاَّ هُوَ (39)
اى آنكه كسى جز به تو اميد ندارد اى آنكه كسى جز تو پرستش نمى شود
يَا خَيْرَ الْمَرْهُوبِينَ يَا خَيْرَ الْمَرْغُوبِينَ يَا خَيْرَ الْمَطْلُوبِينَ يَا خَيْرَ الْمَسْئُولِينَ يَا خَيْرَ الْمَقْصُودِينَ
اى بهترين كسى كه خلق از او مى ترسند اى بهترين كسى كه خلق به او شوق و رغبت كنند اى بهترين مطلوب اى بهترين كسى كه بر او عرض حاجت كنند اى بهترين مقصود خلق
يَا خَيْرَ الْمَذْكُورِينَ يَا خَيْرَ الْمَشْكُورِينَ يَا خَيْرَ الْمَحْبُوبِينَ يَا خَيْرَ الْمَدْعُوِّينَ يَا خَيْرَ الْمُسْتَأْنِسِينَ (40)
اى بهترين كسى كه از او ياد كنند اى بهترين كسى كه شكر و ستايش او گويند اى بهترين محبوب عالم اى بهترين كسى كه به درگاهش دعا كنند اى بهترين كسى كه با او انس گيرند
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا غَافِرُ يَا سَاتِرُ يَا قَادِرُ يَا قَاهِرُ يَا فَاطِرُ
خدايا از تو درخواست مى كنم به نام مباركت اى بخشنده گناه اى پوشنده عيوب اى توانا اى قاهر غالب اى آفريننده خلق
يَا كَاسِرُ يَا جَابِرُ يَا ذَاكِرُ يَا نَاظِرُ يَا نَاصِرُ (41)
اى شكننده اى جبران كننده اى ياد كننده اى نظر دارنده اى يارى كننده
يَا مَنْ خَلَقَ فَسَوَّى يَا مَنْ قَدَّرَ فَهَدَى يَا مَنْ يَكْشِفُ الْبَلْوَى
اى آنكه خلق كردى و بياراستى اى آنكه سرنوشتى مقدر نمودى و بسوى آن هدايت كردى اى آنكه سختى را رفع مى كنى
يَا مَنْ يَسْمَعُ النَّجْوَى يَا مَنْ يُنْقِذُ الْغَرْقَى يَا مَنْ يُنْجِي الْهَلْكَى يَا مَنْ يَشْفِي الْمَرْضَى
اى آنكه راز خلق را مى شنوى اى آنكه غرق شدگان را مى رهانى اى آنكه خلق را از هلاك نجات مى دهى اى آنكه بيماران را شفا مى بخشى
يَا مَنْ أَضْحَكَ وَ أَبْكَى يَا مَنْ أَمَاتَ وَ أَحْيَا يَا مَنْ خَلَقَ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَ الْأُنْثَى (42)
اى آنكه بندگان را شاد و خندان و غمگين و گريان مى سازى اى آنكه مى ميرانى و باز زنده مى گردانى اى آنكه هر چيز را جفت نر و ماده خلق كردى
يَا مَنْ فِي الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ سَبِيلُهُ يَا مَنْ فِي الْآفَاقِ آيَاتُهُ يَا مَنْ فِي الْآيَاتِ بُرْهَانُهُ
اى آنكه در صحرا و دريا راه بسوى توست اى آنكه در آفاق آيات و ادله هستى توست اى آنكه در آيات و عجايب عالم دليل وجود اوست
يَا مَنْ فِي الْمَمَاتِ قُدْرَتُهُ يَا مَنْ فِي الْقُبُورِ عِبْرَتُهُ يَا مَنْ فِي الْقِيَامَةِ مُلْكُهُ
اى آنكه در مرگ خلقان برهان قدرت اوست اى آنكه در قبرها عبرت از كار اوست اى آنكه در عالم قيامت ملك و سلطنت اوست
يَا مَنْ فِي الْحِسَابِ هَيْبَتُهُ يَا مَنْ فِي الْمِيزَانِ قَضَاؤُهُ يَا مَنْ فِي الْجَنَّةِ ثَوَابُهُ يَا مَنْ فِي النَّارِ عِقَابُهُ (43)
اى آنكه در حساب خلق هيبت و سطوت اوست اى آنكه در ميزان اعمال حكم عدل اوست اى آنكه در بهشت ابد پاداش اوست اى آنكه در آتش دوزخ عقاب و مجازات اوست
يَا مَنْ إِلَيْهِ يَهْرُبُ الْخَائِفُونَ يَا مَنْ إِلَيْهِ يَفْزَعُ الْمُذْنِبُونَ يَا مَنْ إِلَيْهِ يَقْصِدُ الْمُنِيبُونَ
اى آنكه دل هاى ترسان سوى او مى گريزند اى آنكه گنه كاران به درگاه او فزع و زارى مى كنند اى آنكه پشيمانان از گناه رو به سوى او آرند
يَا مَنْ إِلَيْهِ يَرْغَبُ الزَّاهِدُونَ يَا مَنْ إِلَيْهِ يَلْجَأُ الْمُتَحَيِّرُونَ يَا مَنْ بِهِ يَسْتَأْنِسُ الْمُرِيدُونَ
اى آنكه اهل زهد و ورع به او مشتاقند اى آنكه متحيران عالم به او پناه مى برند اى آنكه مشتاقان به او انس مى گيرند
يَا مَنْ بِهِ يَفْتَخِرُ الْمُحِبُّونَ يَا مَنْ فِي عَفْوِهِ يَطْمَعُ الْخَاطِئُونَ
اى آنكه دوستان خدا به او فخر مى كنند اى آنكه خطا كاران به عفو و بخشش او چشم طمع دارند
يَا مَنْ إِلَيْهِ يَسْكُنُ الْمُوقِنُونَ يَا مَنْ عَلَيْهِ يَتَوَكَّلُ الْمُتَوَكِّلُونَ (44)
اى آنكه اهل يقين به او آرام دل يابند اى آنكه اهل توكل بر او اعتماد مى كنند
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا حَبِيبُ يَا طَبِيبُ يَا قَرِيبُ يَا رَقِيبُ
خدايا از تو درخواست مى كنم به نام مباركت اى حبيب اى طبيب اى نزديك به همه خلقان اى مراقب
يَا حَسِيبُ يَا مَهِيبُ (مُهِيبُ) يَا مُثِيبُ يَا مُجِيبُ يَا خَبِيرُ يَا بَصِيرُ (45)
و حافظ بندگان اى با هيبت اى پاداش دهنده اى اجابت كننده اى آگاه از هر چيز اى بيناى همه امور
يَا أَقْرَبَ مِنْ كُلِّ قَرِيبٍ يَا أَحَبَّ مِنْ كُلِّ حَبِيبٍ يَا أَبْصَرَ مِنْ كُلِّ بَصِيرٍ
اى نزديك تر از هر نزديك اى دوستدارتر از هر دوست اى بيناتر از هر بينا
يَا أَخْبَرَ مِنْ كُلِّ خَبِيرٍ يَا أَشْرَفَ مِنْ كُلِّ شَرِيفٍ يَا أَرْفَعَ مِنْ كُلِّ رَفِيعٍ
اى آگاهتر از هر آگاه اى بزرگوارتر از هر با شرافت اى بلند مرتبه تر از هر بلند مقام
يَا أَقْوَى مِنْ كُلِّ قَوِيٍّ يَا أَغْنَى مِنْ كُلِّ غَنِيٍّ يَا أَجْوَدَ مِنْ كُلِّ جَوَادٍ يَا أَرْأَفَ مِنْ كُلِّ رَءُوفٍ (46)
اى تواناتر از هر توانا اى داراتر از هر دارا اى با كرمتر از هر كريم اى مهربان تر از هر مهربان
يَا غَالِباً غَيْرَ مَغْلُوبٍ يَا صَانِعاً غَيْرَ مَصْنُوعٍ يَا خَالِقاً غَيْرَ مَخْلُوقٍ
اى قاهر و غالبى كه هرگز مغلوب نشود اى آفريننده اى كه او را كس نيافريده اى خالقى كه او مخلوق كسى نيست
يَا مَالِكاً غَيْرَ مَمْلُوكٍ يَا قَاهِراً غَيْرَ مَقْهُورٍ يَا رَافِعاً غَيْرَ مَرْفُوعٍ
اى مالك عالم كه نه مملوك است اى غالب و قاهرى كه هرگز مقهور نشود اى بلند مرتبه كه برتر از او نيست
يَا حَافِظاً غَيْرَ مَحْفُوظٍ يَا نَاصِراً غَيْرَ مَنْصُورٍ يَا شَاهِداً غَيْرَ غَائِبٍ يَا قَرِيباً غَيْرَ بَعِيدٍ (47)
اى نگهبان عالم كه خود محتاج نگهبان نيست اى ياور خلق كه خود به يارى نيازمند نيست اى پيدايى كه هرگز پنهان نيست اى نزديكى كه از هيچكس دور نيست
يَا نُورَ النُّورِ يَا مُنَوِّرَ النُّورِ يَا خَالِقَ النُّورِ يَا مُدَبِّرَ النُّورِ يَا مُقَدِّرَ النُّورِ يَا نُورَ كُلِّ نُورٍ
اى نور روشنى ها اى روشنى بخش نورها اى آفريننده نور اى نظام بخشنده نور اى اندازه بخشنده نورها اى روشنى هر نور
يَا نُوراً قَبْلَ كُلِّ نُورٍ يَا نُوراً بَعْدَ كُلِّ نُورٍ يَا نُوراً فَوْقَ كُلِّ نُورٍ يَا نُوراً لَيْسَ كَمِثْلِهِ نُورٌ (48)
اى نور پيش از وجود هر نور اى نور بعد از هر نور اى نور فوق - هر نور اى نورى كه بمانند او نورى نيست
يَا مَنْ عَطَاؤُهُ شَرِيفٌ يَا مَنْ فِعْلُهُ لَطِيفٌ يَا مَنْ لُطْفُهُ مُقِيمٌ
اى آنكه عطاى او با شرافت است اى آنكه فعل او با لطف و محبت است اى آنكه لطفش پايدار است
يَا مَنْ إِحْسَانُهُ قَدِيمٌ يَا مَنْ قَوْلُهُ حَقٌّ يَا مَنْ وَعْدُهُ صِدْقٌ يَا مَنْ عَفْوُهُ فَضْلٌ
اى آنكه احسانش قديم و ازلى است اى آنكه كلامش حق است اى آنكه وعده اش صدق است اى آنكه بخشش و عفوش با تفضل و كرم است
يَا مَنْ عَذَابُهُ عَدْلٌ يَا مَنْ ذِكْرُهُ حُلْوٌ يَا مَنْ فَضْلُهُ عَمِيمٌ (49)
اى آنكه عذابش از روى عدل است اى آنكه ياد او شيرين است اى آنكه فضل و رحمتش عام است
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا مُسَهِّلُ يَا مُفَصِّلُ يَا مُبَدِّلُ
خدايا از تو درخواست مى كنم به نام مباركت اى آسان كننده كارها اى جدا سازنده امور عالم اى تبديل كننده
يَا مُذَلِّلُ يَا مُنَزِّلُ يَا مُنَوِّلُ يَا مُفْضِلُ يَا مُجْزِلُ يَا مُمْهِلُ يَا مُجْمِلُ (50)
اى رام كننده اى نازل كننده اى عطا بخش اى با فضل و كرم اى بخشنده نعمت بزرگ اى مهلت دهنده اى نيكويى كننده
يَا مَنْ يَرَى وَ لاَ يُرَى يَا مَنْ يَخْلُقُ وَ لاَ يُخْلَقُ يَا مَنْ يَهْدِي وَ لاَ يُهْدَى يَا مَنْ يُحْيِي وَ لاَ يُحْيَى
اى آنكه مى بيند و ديده نمى شود اى آنكه همه را مى آفريند و خود آفريده كس نباشد اى آنكه راهنما است و نيازى به رهنمايى ندارد اى آنكه حيات بخشد و كسى او را حيات نبخشد
يَا مَنْ يَسْأَلُ وَ لاَ يُسْأَلُ يَا مَنْ يُطْعِمُ وَ لاَ يُطْعَمُ يَا مَنْ يُجِيرُ وَ لاَ يُجَارُ عَلَيْهِ
اى آنكه پرسد و پرسيده نشود اى آنكه همه را طعام دهد و خود از طعام بى نياز است اى آنكه همه به او پناه برند و او به كس پناه نبرد
يَا مَنْ يَقْضِي وَ لاَ يُقْضَى عَلَيْهِ يَا مَنْ يَحْكُمُ وَ لاَ يُحْكَمُ عَلَيْهِ
اى آنكه بر همه داور است و كسى بر او داور نيست اى آنكه بر همه حكمفرماست و كسى بر او حكمفرما نيست
يَا مَنْ لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً أَحَدٌ (51)
اى آنكه نه او را فرزندى است و نه خود فرزند كسى است و نه هيچكس مثل و مانند اوست
يَا نِعْمَ الْحَسِيبُ يَا نِعْمَ الطَّبِيبُ يَا نِعْمَ الرَّقِيبُ يَا نِعْمَ الْقَرِيبُ يَا نِعْمَ الْمُجِيبُ
اى محاسب نيكو اى طبيب نيكو اى نگهبان نيكو اى نزديك نيكو اى اجابت كننده نيكو
يَا نِعْمَ الْحَبِيبُ يَا نِعْمَ الْكَفِيلُ يَا نِعْمَ الْوَكِيلُ يَا نِعْمَ الْمَوْلَى يَا نِعْمَ النَّصِيرُ (52)
اى حبيب (و محبوب) نيكو اى كفايت كننده نيكو اى وكيل نيكو اى صاحب اختيار نيكو اى ياور نيكو
يَا سُرُورَ الْعَارِفِينَ يَا مُنَى الْمُحِبِّينَ يَا أَنِيسَ الْمُرِيدِينَ يَا حَبِيبَ التَّوَّابِينَ يَا رَازِقَ الْمُقِلِّينَ
اى مايه نشاط عارفان اى آرزوى دل محبان اى مونس مشتاقان اى دوستدار توبه كنندگان اى روزى دهنده فقيران
يَا رَجَاءَ الْمُذْنِبِينَ يَا قُرَّةَ عَيْنِ الْعَابِدِينَ يَا مُنَفِّسَ عَنِ الْمَكْرُوبِينَ يَا مُفَرِّجَ عَنِ الْمَغْمُومِينَ يَا إِلَهَ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ (53)
اى مايه اميد گنه كاران اى نور چشم (و سرور قلب) عبادت كنندگان اى شاد كن پريشان خاطراناى نشاط بخش غمناكان اى خداى اولين و آخرين خلقان
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا رَبَّنَا يَا إِلَهَنَا يَا سَيِّدَنَا يَا مَوْلاَنَا
خدايا از تو درخواست مى كنم به نام مباركت اى پروردگار ما اى معبود ما اى سيد ما اى مولاى ما
يَا نَاصِرَنَا يَا حَافِظَنَا يَا دَلِيلَنَا يَا مُعِينَنَا يَا حَبِيبَنَا يَا طَبِيبَنَا (54)
اى ياور ما اى نگهدار ما اى دليل و رهنماى ما اى يار و معين ما اى حبيب و محبوب ما اى طبيب هر درد ما
يَا رَبَّ النَّبِيِّينَ وَ الْأَبْرَارِ يَا رَبَّ الصِّدِّيقِينَ وَ الْأَخْيَارِ يَا رَبَّ الْجَنَّةِ وَ النَّارِ
اى پروردگار پيغمبران و خوبان اى پروردگار راستگويان و نيكوكاران اى پروردگار دوزخ و بهشت رضوان
يَا رَبَّ الصِّغَارِ وَ الْكِبَارِ يَا رَبَّ الْحُبُوبِ وَ الثِّمَارِ
اى پروردگار كودكان و بزرگان اى پروردگار حبوبات و ميوه درختان
يَا رَبَّ الْأَنْهَارِ وَ الْأَشْجَارِ يَا رَبَّ الصَّحَارِي وَ الْقِفَارِ يَا رَبَّ الْبَرَارِي وَ الْبِحَارِ
اى پروردگار رودخانه ها و درختها اى پروردگار صحرا و بيابان اى پروردگار خشكى و دريا
يَا رَبَّ اللَّيْلِ وَ النَّهَارِ يَا رَبَّ الْأَعْلاَنِ وَ الْأَسْرَارِ (55)
اى پروردگار شب و روز اى پروردگار موجودات پيدا و پنهان
يَا مَنْ نَفَذَ فِي كُلِّ شَيْءٍ أَمْرُهُ يَا مَنْ لَحِقَ بِكُلِّ شَيْءٍ عِلْمُهُ
اى آنكه امرش در هر چيز نافذ است اى آنكه علمش به هر چيز محيط است
يَا مَنْ بَلَغَتْ إِلَى كُلِّ شَيْءٍ قُدْرَتُهُ يَا مَنْ لاَ تُحْصِي الْعِبَادُ نِعَمَهُ
اى آنكه قدرتش به هر چيز رسا است اى آنكه نعمتش را بندگان حساب نتوانند
يَا مَنْ لاَ تَبْلُغُ الْخَلاَئِقُ شُكْرَهُ يَا مَنْ لاَ تُدْرِكُ الْأَفْهَامُ جَلاَلَهُ
اى آنكه خلايق از عهده شكرش بر نيايند اى آنكه جلالتش را عقول و افهام درك نكنند
يَا مَنْ لاَ تَنَالُ الْأَوْهَامُ كُنْهَهُ يَا مَنِ الْعَظَمَةُ وَ الْكِبْرِيَاءُ رِدَاؤُهُ
اى آنكه انديشه و افكار به كنه ذاتش پى نبرد اى آنكه لباس عظمت و بزرگى مخصوص اوست
يَا مَنْ لاَ تَرُدُّ الْعِبَادُ قَضَاءَهُ يَا مَنْ لاَ مُلْكَ إِلاَّ مُلْكُهُ يَا مَنْ لاَ عَطَاءَ إِلاَّ عَطَاؤُهُ (56)
اى آنكه بندگان از حكم قضايش سرپيچى نتوانند اى آنكه جز ملك و پادشاهى او شاهى و ملكى نيست اى آنكه جز عطا و بخشش او عطايى نيست
يَا مَنْ لَهُ الْمَثَلُ الْأَعْلَى يَا مَنْ لَهُ الصِّفَاتُ الْعُلْيَا يَا مَنْ لَهُ الْآخِرَةُ وَ الْأُولَى
اى آنكه عالي ترين مثال مخصوص اوست اى آنكه عالي ترين صفات مخصوص اوست اى آنكه انجام و آغاز آفرينش از اوست
يَا مَنْ لَهُ الْجَنَّةُ الْمَأْوَى يَا مَنْ لَهُ الْآيَاتُ الْكُبْرَى يَا مَنْ لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى يَا مَنْ لَهُ الْحُكْمُ وَ الْقَضَاءُ
اى آنكه بهشت جايگاه ابدى از اوست اى آنكه او را ادله و آيات بزرگ موجود است اى آنكه نيكوترين نامها مخصوص اوست اى آنكه حكم و فرمان مختص اوست
يَا مَنْ لَهُ الْهَوَاءُ وَ الْفَضَاءُ يَا مَنْ لَهُ الْعَرْشُ وَ الثَّرَى يَا مَنْ لَهُ السَّمَاوَاتُ الْعُلَى (57)
اى آنكه هوا و فضاى بى نهايت عالم براى اوست اى آنكه عرش و زمين ملك اوست اى آنكه آسمان هاى بلند ملك اوست
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا عَفُوُّ يَا غَفُورُ يَا صَبُورُ يَا شَكُورُ
خدايا از تو درخواست مى كنم به نام مباركت اى بخشنده اى آمرزنده اى صبور اى بردبار اى پذيرنده شكر بندگان
يَا رَءُوفُ يَا عَطُوفُ يَا مَسْئُولُ يَا وَدُودُ يَا سُبُّوحُ يَا قُدُّوسُ (58)
اى با رأفت اى با عاطفت اى مطلوب و مقصود عالم اى مهربان اى پاك اى منزه
يَا مَنْ فِي السَّمَاءِ عَظَمَتُهُ يَا مَنْ فِي الْأَرْضِ آيَاتُهُ يَا مَنْ فِي كُلِّ شَيْءٍ دَلاَئِلُهُ
اى آنكه در آسمانها آثار عظمتش پديدار است اى آنكه در زمين آيات و نشانه هاى قدرتش نمودار است اى آنكه در هر چيز ادله و برهان هاى وجود اوست
يَا مَنْ فِي الْبِحَارِ عَجَائِبُهُ يَا مَنْ فِي الْجِبَالِ خَزَائِنُهُ يَا مَنْ يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ
اى آنكه عجايب صنع او به درياهاست اى آنكه در كوه ها گنج هاى اوست اى آنكه در اول خلق را بيافريند باز بر مى گرداند
يَا مَنْ إِلَيْهِ يَرْجِعُ الْأَمْرُ كُلُّهُ يَا مَنْ أَظْهَرَ فِي كُلِّ شَيْءٍ لُطْفَهُ
اى آنكه بازگشت امور عالم همه به اوست اى آنكه لطفش را در هر چيز آشكار گردانيد
يَا مَنْ أَحْسَنَ كُلَّ شَيْءٍ خَلَقَهُ يَا مَنْ تَصَرَّفَ فِي الْخَلاَئِقِ قُدْرَتُهُ (59)
اى آنكه هر چيز را در كمال نيكويى آفريد اى آنكه قدرتش در همه عالم خلقت متصرف است
يَا حَبِيبَ مَنْ لاَ حَبِيبَ لَهُ يَا طَبِيبَ مَنْ لاَ طَبِيبَ لَهُ
اى دوست كسى كه در عالم (جز تو) دوستى ندارد اى طبيب كسى كه در عالم طبيبى ندارد
يَا مُجِيبَ مَنْ لاَ مُجِيبَ لَهُ يَا شَفِيقَ مَنْ لاَ شَفِيقَ لَهُ
اى پذيرنده كسى كه هيچ كسش نپذيرد اى دوستدار كسى كه دوست مشفقى ندارد
يَا رَفِيقَ مَنْ لاَ رَفِيقَ لَهُ يَا مُغِيثَ مَنْ لاَ مُغِيثَ لَهُ يَا دَلِيلَ مَنْ لاَ دَلِيلَ لَهُ
اى رفيق كسى كه رفيقى ندارد اى پناه بخش كسى كه پناهى ندارد اى رهنماى كسى كه رهنمايى ندارد
يَا أَنِيسَ مَنْ لاَ أَنِيسَ لَهُ يَا رَاحِمَ مَنْ لاَ رَاحِمَ لَهُ يَا صَاحِبَ مَنْ لاَ صَاحِبَ لَهُ (60)
اى انيس آنكه انيسى ندارد اى ترحم كننده بر كسى كه هيچكس به او رحم نكند اى يار و ياور آنكه (جز تو) يار و ياور ندارد
يَا كَافِيَ مَنِ اسْتَكْفَاهُ يَا هَادِيَ مَنِ اسْتَهْدَاهُ يَا كَالِيَ مَنِ اسْتَكْلاَهُ
اى كفايت كننده امور كسى كه از تو كفايت طلبد اى هدايت كننده كسى كه از تو هدايت طلبد اى نگهبان آنكه از تو نگهبانى خواهد
يَا رَاعِيَ مَنِ اسْتَرْعَاهُ يَا شَافِيَ مَنِ اسْتَشْفَاهُ يَا قَاضِيَ مَنِ اسْتَقْضَاهُ
اى مراعات كننده آنكه از تو رعايت جويد اى شفا بخشنده آنكه از تو شفا خواهد اى حاكم عدل آنكه تو را به حكميت طلبد
يَا مُغْنِيَ مَنِ اسْتَغْنَاهُ يَا مُوفِيَ مَنِ اسْتَوْفَاهُ يَا مُقَوِّيَ مَنِ اسْتَقْوَاهُ يَا وَلِيَّ مَنِ اسْتَوْلاَهُ (61)
اى بى نياز كننده هر كه از تو غنا خواهد اى وفا كننده بآنكه طلب وفادارى كند اى قدرت بخش هر كه از تو قدرت طلبد اى دوست كسى كه تو را به دوستى و ياورى طلبد
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا خَالِقُ يَا رَازِقُ يَا نَاطِقُ يَا صَادِقُ
خدايا از تو درخواست مى كنم به نام مباركت اى آفريننده اى روزى دهنده اى گويا اى صادق
يَا فَالِقُ يَا فَارِقُ يَا فَاتِقُ يَا رَاتِقُ يَا سَابِقُ (فَائِقُ) يَا سَامِقُ (62)
اى شكافنده هر چيز اى جدا كننده اشياء اى گشاينده بسته ها اى بسته كن گشوده ها اى سابق بر همه موجودات اى برتر از همه اشياء
يَا مَنْ يُقَلِّبُ اللَّيْلَ وَ النَّهَارَ يَا مَنْ جَعَلَ الظُّلُمَاتِ وَ الْأَنْوَارَ
اى آنكه شب و روز را مى گرداند اى آنكه تاريكى و روشنى ما را مقرر داشته
يَا مَنْ خَلَقَ الظِّلَّ وَ الْحَرُورَ يَا مَنْ سَخَّرَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ
اى آنكه سايه و گرماى آفتاب را قرار داده اى آنكه آفتاب و ماه را مسخر كرده
يَا مَنْ قَدَّرَ الْخَيْرَ وَ الشَّرَّ يَا مَنْ خَلَقَ الْمَوْتَ وَ الْحَيَاةَ
اى آنكه خير و شر را مقدر فرموده اى آنكه مرگ و زندگانى را آفريده
يَا مَنْ لَهُ الْخَلْقُ وَ الْأَمْرُ يَا مَنْ لَمْ يَتَّخِذْ صَاحِبَةً وَ لاَ وَلَداً
اى آنكه آفريدن و حكمفرمايى در جهان آفرينش مختص اوست اى آنكه هم جفت و فرزندى اتخاذ ننموده
يَا مَنْ لَيْسَ لَهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ يَا مَنْ لَمْ يَكُنْ لَهُ وَلِيٌّ مِنَ الذُّلِ (63)
اى آنكه شريكى در ملك وجود ندارد اى آنكه قدرت نامنتهايش از يارى غير بى نياز است
يَا مَنْ يَعْلَمُ مُرَادَ الْمُرِيدِينَ يَا مَنْ يَعْلَمُ ضَمِيرَ الصَّامِتِينَ
اى آنكه از مقصود مشتاقان آگاهى اى آنكه از ضمير خاموشان با خبرى
يَا مَنْ يَسْمَعُ أَنِينَ الْوَاهِنِينَ يَا مَنْ يَرَى بُكَاءَ الْخَائِفِينَ
اى آنكه ناله خسته دلان را مي شنوى اى آنكه گريه ترسناكان را مشاهده مى كنى
يَا مَنْ يَمْلِكُ حَوَائِجَ السَّائِلِينَ يَا مَنْ يَقْبَلُ عُذْرَ التَّائِبِينَ
اى آنكه سائل و فقيران را حاجت روا مىسازى اى آنكه عذر اهل توبه را مى پذيرى
يَا مَنْ لاَ يُصْلِحُ عَمَلَ الْمُفْسِدِينَ يَا مَنْ لاَ يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ
اى آنكه اعمال مفسدان عالم را اصلاح نمى كنى اى آنكه اجر نيكوكاران را ضايع نمى گردانى
يَا مَنْ لاَ يَبْعُدُ عَنْ قُلُوبِ الْعَارِفِينَ يَا أَجْوَدَ الْأَجْوَدِينَ (64)
اى آنكه دور از قلب عارفان نخواهى بود اى با جود و بخشش ترين عالم
يَا دَائِمَ الْبَقَاءِ يَا سَامِعَ الدُّعَاءِ يَا وَاسِعَ الْعَطَاءِ يَا غَافِرَ الْخَطَاءِ
اى باقى ابدى اى شنونده دعاى خلق اى وسيع بخشش اى آمرزنده گناهان
يَا بَدِيعَ السَّمَاءِ يَا حَسَنَ الْبَلاَءِ يَا جَمِيلَ الثَّنَاءِ يَا قَدِيمَ السَّنَاءِ يَا كَثِيرَ الْوَفَاءِ يَا شَرِيفَ الْجَزَاءِ (65)
اى پديد آرنده آسمان اى نيكو آزمايش اى زيبا ستايش اى قديم مجد و سناء اى بسيار با وفا اى پاداشت با شرافت
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا سَتَّارُ يَا غَفَّارُ يَا قَهَّارُ يَا جَبَّارُ
خدايا از تو درخواست مى كنم به نام مباركت اى پرده پوش اى آمرزنده اى با قهر و سطوتاى جبران كننده
يَا صَبَّارُ يَا بَارُّ يَا مُخْتَارُ يَا فَتَّاحُ يَا نَفَّاحُ يَا مُرْتَاحُ (66)
اى با صبر و بردبارى نكوكار اى مختار مطلق اى گشاينده اى عطا بخشنده اى وسعت دهنده
يَا مَنْ خَلَقَنِي وَ سَوَّانِي يَا مَنْ رَزَقَنِي وَ رَبَّانِي يَا مَنْ أَطْعَمَنِي وَ سَقَانِي
اى آنكه مرا آفريدى و زيبا آراستى اى آنكه مرا روزى دادى و تربيت كردى اى آنكه مرا آب و طعام عطا كردى
يَا مَنْ قَرَّبَنِي وَ أَدْنَانِي يَا مَنْ عَصَمَنِي وَ كَفَانِي يَا مَنْ حَفِظَنِي وَ كَلاَنِي
اى آنكه مرا به قرب خود آورده و از نزديكان قرار دادى اى آنكه مرا از گناه نگاه داشت و كفايتم نمودى اى آنكه مرا حفظ كردى و حمايتم نمودى
يَا مَنْ أَعَزَّنِي وَ أَغْنَانِي يَا مَنْ وَفَّقَنِي وَ هَدَانِي يَا مَنْ آنَسَنِي وَ آوَانِي يَا مَنْ أَمَاتَنِي وَ أَحْيَانِي (67)
اى آنكه مرا عزيز و بى نياز گردانيدى اى آنكه مرا توفيق دادى و هدايت فرمودى اى آنكه مرا به خود انس و نزد خويش مأوى دادى اى آنكه مرا ميرانيدى و باز زنده گرداندى
يَا مَنْ يُحِقُّ الْحَقَّ بِكَلِمَاتِهِ يَا مَنْ يَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ
اى آنكه حق و حقيقت را به كلمات وحى ثابت كردى اى آنكه توبه بندگان را پذيرفتى
يَا مَنْ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَ قَلْبِهِ يَا مَنْ لاَ تَنْفَعُ الشَّفَاعَةُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ
اى آنكه ميان شخص و قلبش حايل شدى اى آنكه شفاعت هيچكس الا به اجازه ات سود ندارد
يَا مَنْ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِيلِهِ يَا مَنْ لاَ مُعَقِّبَ لِحُكْمِهِ
اى آنكه از همه داناترى به كسى كه از راهت گمراه است اى آنكه فرمانت را هيچ چيز تأخير نيندازد
يَا مَنْ لاَ رَادَّ لِقَضَائِهِ يَا مَنِ انْقَادَ كُلُّ شَيْءٍ لِأَمْرِهِ
اى آنكه قضاى تو را هيچ چيز نگرداند اى آنكه حكمت نافذ در همه موجودات است
يَا مَنِ السَّمَاوَاتُ مَطْوِيَّاتٌ بِيَمِينِهِ يَا مَنْ يُرْسِلُ الرِّيَاحَ بُشْراً بَيْنَ يَدَيْ رَحْمَتِهِ (68)
اى آنكه آسمانها به دست قدرتت در هم پيچيده شود اى آنكه بادها را براى بشارت رحمت پيش فرستادى
يَا مَنْ جَعَلَ الْأَرْضَ مِهَاداً يَا مَنْ جَعَلَ الْجِبَالَ أَوْتَاداً
اى آنكه قرار دادى زمين را مهد آسايش اى آنكه كوه ها را نگهبان زمين مقرر داشتى
يَا مَنْ جَعَلَ الشَّمْسَ سِرَاجاً يَا مَنْ جَعَلَ الْقَمَرَ نُوراً
اى آنكه خورشيد را چراغ روشن عالم گردانيدى اى آنكه ماه را (براى شب تار) روشنى بخشيدى
يَا مَنْ جَعَلَ اللَّيْلَ لِبَاساً يَا مَنْ جَعَلَ النَّهَارَ مَعَاشاً
اى آنكه شب را لباس و ساتر عالم ساختى اى آنكه روز را براى معاش خلق قرار دادى
يَا مَنْ جَعَلَ النَّوْمَ سُبَاتاً يَا مَنْ جَعَلَ السَّمَاءَ بِنَاءً
اى آنكه خواب را مايه ثبات و آرامش گردانيدى اى آنكه عمارت آسمان را بنا نمودى
يَا مَنْ جَعَلَ الْأَشْيَاءَ أَزْوَاجاً يَا مَنْ جَعَلَ النَّارَ مِرْصَاداً (69)
اى آنكه هر چيز را جفت آفريدى اى آنكه آتش (دوزخ را) در كمين (كافران و ستمگران) داشتى
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا سَمِيعُ يَا شَفِيعُ يَا رَفِيعُ
خدايا از تو درخواست مى كنم به نام مباركت اى شنوا اى شفيع (گنه كاران) اى رفيع مرتبه
يَا مَنِيعُ يَا سَرِيعُ يَا بَدِيعُ يَا كَبِيرُ يَا قَدِيرُ يَا خَبِيرُ (مُنِيرُ) يَا مُجِيرُ (70)
اى بلند مقاماى زود اجابت كننده اى پديد آرنده عالم اى خداى بزرگ اى توانا اى دانا اى پناه بخش (بى پناهان)
يَا حَيّاً قَبْلَ كُلِّ حَيٍّ يَا حَيّاً بَعْدَ كُلِّ حَيٍ
اى زنده پيش از هر زنده اى زنده پس از هر زنده
يَا حَيُّ الَّذِي لَيْسَ كَمِثْلِهِ حَيٌّ يَا حَيُّ الَّذِي لاَ يُشَارِكُهُ حَيٌ
اى زنده اى كه هيچ زنده مثل و مانندت نيست اى زنده اى كه هيچ زنده شريك تو نيست
يَا حَيُّ الَّذِي لاَ يَحْتَاجُ إِلَى حَيٍّ يَا حَيُّ الَّذِي يُمِيتُ كُلَّ حَيٍ
اى زنده اى كه به هيچ زندهاى نيازمند نيستى از زنده ابدى كه هر زنده را مى ميرانى
يَا حَيُّ الَّذِي يَرْزُقُ كُلَّ حَيٍّ يَا حَيّاً لَمْ يَرِثِ الْحَيَاةَ مِنْ حَيٍ
اى زنده اى كه هر زنده را روزى مى بخشى اى زنده اى كه از كسى زندگى را ارث نبردى
يَا حَيُّ الَّذِي يُحْيِي الْمَوْتَى يَا حَيُّ يَا قَيُّومُ لاَ تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَ لاَ نَوْمٌ (71)
اى زنده اى كه زنده كند مردگان را از زنده ابدى اى پاينده و نگهبان عالم كه هرگز سستى و خواب فرا نگيرد
يَا مَنْ لَهُ ذِكْرٌ لاَ يُنْسَى يَا مَنْ لَهُ نُورٌ لاَ يُطْفَى
اى آنكه ياد او فراموش نخواهد شد اى آنكه نور او خاموش نخواهد شد
يَا مَنْ لَهُ نِعَمٌ لاَ تُعَدُّ يَا مَنْ لَهُ مُلْكٌ لاَ يَزُولُ
اى آنكه نعمتش به حد و شمار نيايد اى آنكه ملك و سلطنتش را زوال نخواهد بود
يَا مَنْ لَهُ ثَنَاءٌ لاَ يُحْصَى يَا مَنْ لَهُ جَلاَلٌ لاَ يُكَيَّفُ يَا مَنْ لَهُ كَمَالٌ لاَ يُدْرَكُ
اى آنكه حمد و ثنايش به انتها نرسد اى آنكه جلال و بزرگيش چگونگى ندارد اى آنكه كمالش در ادراك نگنجد
يَا مَنْ لَهُ قَضَاءٌ لاَ يُرَدُّ يَا مَنْ لَهُ صِفَاتٌ لاَ تُبَدَّلُ يَا مَنْ لَهُ نُعُوتٌ لاَ تُغَيَّرُ (72)
اى آنكه فرمان قضايش رد نخواهد گشت اى آنكه صفاتش تغيير و تبديل نپذيرد اى آنكه نعوتش متغير نخواهد شد
يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ يَا مَالِكَ يَوْمِ الدِّينِ يَا غَايَةَ الطَّالِبِينَ
اى پروردگار عالميان اى پادشاه روز جزا اى منتهاى مقصد طالبان
يَا ظَهْرَ اللاَّجِينَ يَا مُدْرِكَ الْهَارِبِينَ يَا مَنْ يُحِبُّ الصَّابِرِينَ يَا مَنْ يُحِبُّ التَّوَّابِينَ
اى پشتيبان پناه آورندگان اى دريابنده گريختگان اى آنكه صابران را دوست دارى اى آنكه توبه كنندگان را دوست دارى
يَا مَنْ يُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِينَ يَا مَنْ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ يَا مَنْ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ(73)
اى آنكه پاكيزگان را دوست مىدارى اى آنكه نيكوكاران را دوست مى دارى اى آنكه از همه كس به هدايت يافتگان داناترى
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا شَفِيقُ يَا رَفِيقُ
خدايا از تو درخواست مى كنم به نام مباركت اى شفيق و مهربان اى رفيق
يَا حَفِيظُ يَا مُحِيطُ يَا مُقِيتُ يَا مُغِيثُ يَا مُعِزُّ يَا مُذِلُّ يَا مُبْدِئُ يَا مُعِيدُ (74)
اى نگهدار خلق اى محيط به عالم اى قوت بخشنده اى فريادرس اى عزيز كننده اى ذليل كننده اى آغاز كننده خلقت اى بازگرداننده (قافله وجود)
يَا مَنْ هُوَ أَحَدٌ بِلاَ ضِدٍّ يَا مَنْ هُوَ فَرْدٌ بِلاَ نِدٍّ يَا مَنْ هُوَ صَمَدٌ بِلاَ عَيْبٍ
اى آنكه يكتاى بى همتاست اى آنكه فرد بى مانند است اى آنكه غنى الذات بى عيب است
يَا مَنْ هُوَ وِتْرٌ بِلاَ كَيْفٍ يَا مَنْ هُوَ قَاضٍ بِلاَ حَيْفٍ
اى آنكه يكتاست بدون كيفيت اى آنكه حاكم است بدون ظلم
يَا مَنْ هُوَ رَبٌّ بِلاَ وَزِيرٍ يَا مَنْ هُوَ عَزِيزٌ بِلاَ ذُلٍّ يَا مَنْ هُوَ غَنِيٌّ بِلاَ فَقْرٍ
اى آنكه سلطان و متصرف است در همه عالم بدون معين اى آنكه عزيز ابدى است هرگز ذلت نبيند اى آنكه بى نياز ابدى است كه نيازمند نشود
يَا مَنْ هُوَ مَلِكٌ بِلاَ عَزْلٍ يَا مَنْ هُوَ مَوْصُوفٌ بِلاَ شَبِيهٍ (75)
اى آنكه پادشاهى است كه عزل نشود اى آنكه به هر وصف كمال بى شباهت به خلق موصوف است
يَا مَنْ ذِكْرُهُ شَرَفٌ لِلذَّاكِرِينَ يَا مَنْ شُكْرُهُ فَوْزٌ لِلشَّاكِرِينَ
اى كسى كه به ياد او بودن شرافت يادكنان است اى كسى كه شكر و سپاسش فيروزى شكر گزاران است
يَا مَنْ حَمْدُهُ عِزٌّ لِلْحَامِدِينَ يَا مَنْ طَاعَتُهُ نَجَاةٌ لِلْمُطِيعِينَ
اى كسى كه ستايش و حمدش عزت ستايش كنندگان است اى كسى كه طاعتش نجات مطيعان است
يَا مَنْ بَابُهُ مَفْتُوحٌ لِلطَّالِبِينَ يَا مَنْ سَبِيلُهُ وَاضِحٌ لِلْمُنِيبِينَ
اى كسى كه درگاهش باز به روى طالبان است اى كسى كه راهش براى بازگردندگان واضح و روشن است
يَا مَنْ آيَاتُهُ بُرْهَانٌ لِلنَّاظِرِينَ يَا مَنْ كِتَابُهُ تَذْكِرَةٌ لِلْمُتَّقِينَ
اى كسى كه آيات قدرتش براى اهل نظر بهترين برهان است اى كسى كه كتابش موجب تذكر و تنبيه متقيان است
يَا مَنْ رِزْقُهُ عُمُومٌ لِلطَّائِعِينَ وَ الْعَاصِينَ يَا مَنْ رَحْمَتُهُ قَرِيبٌ مِنَ الْمُحْسِنِينَ (76)
اى كسى كه رزقش عموم اهل طاعت و معصيت را شامل است اى كسى كه رحمت (خاص) او به نيكوكاران نزديك است
يَا مَنْ تَبَارَكَ اسْمُهُ يَا مَنْ تَعَالَى جَدُّهُ يَا مَنْ لاَ إِلَهَ غَيْرُهُ
اى آنكه مبارك است نامش اى آنكه بلند مرتبه است شأنش اى آنكه هيج خدايى غير از او نيست
يَا مَنْ جَلَّ ثَنَاؤُهُ يَا مَنْ تَقَدَّسَتْ أَسْمَاؤُهُ يَا مَنْ يَدُومُ بَقَاؤُهُ يَا مَنِ الْعَظَمَةُ بَهَاؤُهُ
اى آنكه ثناى او برتر است اى آنكه نام هايش همه پاكيزه است اى آنكه بقايش ابدى است اى آنكه عظمت حسن و جمال اوست
يَا مَنِ الْكِبْرِيَاءُ رِدَاؤُهُ يَا مَنْ لاَ تُحْصَى آلاَؤُهُ يَا مَنْ لاَ تُعَدُّ نَعْمَاؤُهُ (77)
اى آنكه تكبر و بزرگوارى مخصوص اوست اى آنكه بى حساب است نعمت هاى پنهان او اى آنكه نعمت هاى ظاهر و آشكار او بيشمار است
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا مُعِينُ يَا أَمِينُ يَا مُبِينُ يَا مَتِينُ
خدايا از تو درخواست مى كنم به نام مباركت اى يارى كننده اى امان بخشنده اى آشكار كننده (هر نيكويى) اى استوار ثابت
يَا مَكِينُ يَا رَشِيدُ يَا حَمِيدُ يَا مَجِيدُ يَا شَدِيدُ يَا شَهِيدُ (78)
اى با قوت اى ستوده صفات اى با مجد و عظمت اى شديد اى شاهد و گواه عالم
يَا ذَا الْعَرْشِ الْمَجِيدِ يَا ذَا الْقَوْلِ السَّدِيدِ يَا ذَا الْفِعْلِ الرَّشِيدِ
اى صاحب عرش با عظمت اى صاحب قول و رأى محكم اى صاحب فعل درست و مستحكم
يَا ذَا الْبَطْشِ الشَّدِيدِ يَا ذَا الْوَعْدِ وَ الْوَعِيدِ يَا مَنْ هُوَ الْوَلِيُّ الْحَمِيدُ
اى صاحب انتقام سخت اى صاحب وعده هاى ثواب و عقاب اى آنكه سلطان عالم و ستوده اوصافى
يَا مَنْ هُوَ فَعَّالٌ لِمَا يُرِيدُ يَا مَنْ هُوَ قَرِيبٌ غَيْرُ بَعِيدٍ يَا مَنْ هُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ
اى آنكه هر چه اراده كنى البته انجام خواهى داد اى آنكه نزديكى و از خلق دور نيستى اى آنكه بر هر چيز گواه و آگاهى
يَا مَنْ هُوَ لَيْسَ بِظَلاَّمٍ لِلْعَبِيدِ (79)
اى آنكه كمترين ستم نخواهى كرد بر هيچ بنده اى
يَا مَنْ لاَ شَرِيكَ لَهُ وَ لاَ وَزِيرَ يَا مَنْ لاَ شَبِيهَ (شِبْهَ) لَهُ وَ لاَ نَظِيرَ
اى آنكه شريك و معاونى ندارى اى آنكه مثل و مانندى ندارى
يَا خَالِقَ الشَّمْسِ وَ الْقَمَرِ الْمُنِيرِ يَا مُغْنِيَ الْبَائِسِ الْفَقِيرِ
اى آنكه آفريننده مهر و ماه رخشانى اى بى نياز كننده نيازمند پريشان حال
يَا رَازِقَ الطِّفْلِ الصَّغِيرِ يَا رَاحِمَ الشَّيْخِ الْكَبِيرِ يَا جَابِرَ الْعَظْمِ الْكَسِيرِ
اى روزى دهنده كودكان اى ترحم كننده به پيران اى جبران كننده شكسته استخوانان
يَا عِصْمَةَ الْخَائِفِ الْمُسْتَجِيرِ يَا مَنْ هُوَ بِعِبَادِهِ خَبِيرٌ بَصِيرٌ يَا مَنْ هُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (80)
اى نگهدار هر كه بترسد و به تو پناه آرد اى آنكه به احوال بندگان آگاه و بينايى اى آنكه بر هر چيز قادر و توانايى
يَا ذَا الْجُودِ وَ النِّعَمِ يَا ذَا الْفَضْلِ وَ الْكَرَمِ يَا خَالِقَ اللَّوْحِ وَ الْقَلَمِ
اى صاحب جود و نعمتها اى صاحب فضل و كرامتها اى آفريننده لوح و قلم
يَا بَارِئَ الذَّرِّ وَ النَّسَمِ يَا ذَا الْبَأْسِ وَ النِّقَمِ يَا مُلْهِمَ الْعَرَبِ وَ الْعَجَمِ
اى آفريننده گياه و آدميان اى صاحب عذاب و انتقام اى الهام كننده به عرب و عجم
يَا كَاشِفَ الضُّرِّ وَ الْأَلَمِ يَا عَالِمَ السِّرِّ وَ الْهِمَمِ
اى برطرف كننده هر رنج و الم اى داناى اسرار و نيات دلها
يَا رَبَّ الْبَيْتِ وَ الْحَرَمِ يَا مَنْ خَلَقَ الْأَشْيَاءَ مِنَ الْعَدَمِ (81)
اى پروردگار خانه كعبه و حرم اى آنكه موجودات را از نيستى به هستى آوردى
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا فَاعِلُ يَا جَاعِلُ يَا قَابِلُ يَا كَامِلُ
خدايا از تو درخواست مى كنم به نام مباركت اى فاعل (هر كار خير جهان) اى مقرر كننده امور عالم اى پذيرنده اى موجود كامل
يَا فَاصِلُ يَا وَاصِلُ يَا عَادِلُ يَا غَالِبُ يَا طَالِبُ يَا وَاهِبُ (82)
اى جدا كننده اى پيوند دهنده اى حاكم با عدل اى غالب و مسلط اى خواستار اى بخشنده
يَا مَنْ أَنْعَمَ بِطَوْلِهِ يَا مَنْ أَكْرَمَ بِجُودِهِ يَا مَنْ جَادَ بِلُطْفِهِ
اى آنكه نعمت داد به احسان خودش اى آنكه كرم نمايد به بخشش خود اى آنكه بخشش كند به لطف خودش
يَا مَنْ تَعَزَّزَ بِقُدْرَتِهِ يَا مَنْ قَدَّرَ بِحِكْمَتِهِ يَا مَنْ حَكَمَ بِتَدْبِيرِهِ يَا مَنْ دَبَّرَ بِعِلْمِهِ
اى آنكه عزيز شد به قدرت خودش اى آنكه مقدر كرد به حكمت خودش اى آنكه حكم كند به تدبير خودش اى آنكه تدبير كرد به دانش خودش
يَا مَنْ تَجَاوَزَ بِحِلْمِهِ يَا مَنْ دَنَا فِي عُلُوِّهِ يَا مَنْ عَلاَ فِي دُنُوِّهِ (83)
اى آنكه گذشت كند به بردبارى خودشاى آنكه نزديك است در بلندى خود اى آنكه بلند است در نزديكى خود
يَا مَنْ يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ يَا مَنْ يَفْعَلُ مَا يَشَاءُ
اى آنكه هر چه بخواهد مى آفريند اى آنكه مى كند هر چه بخواهد
يَا مَنْ يَهْدِي مَنْ يَشَاءُ يَا مَنْ يُضِلُّ مَنْ يَشَاءُ يَا مَنْ يُعَذِّبُ مَنْ يَشَاءُ
اى آنكه هر كه را بخواهد هدايت مى كند اى آنكه هر كه را بخواهد گمراه مى كند اى آنكه هر كه را بخواهد عذاب مى كند
يَا مَنْ يَغْفِرُ لِمَنْ يَشَاءُ يَا مَنْ يُعِزُّ مَنْ يَشَاءُ يَا مَنْ يُذِلُّ مَنْ يَشَاءُ
اى آنكه هر كه را بخواهد مى آمرزد اى آنكه هر كه را بخواهد عزيز مى گرداند اى آنكه هر كه را بخواهد ذليل مى سازد
يَا مَنْ يُصَوِّرُ فِي الْأَرْحَامِ مَا يَشَاءُ يَا مَنْ يَخْتَصُّ بِرَحْمَتِهِ مَنْ يَشَاءُ (84)
اى آنكه در رحم ها هر صورتى مى خواهد مى نگارد اى آنكه هر كه را بخواهد به رحمت خود مخصوص مى گرداند
يَا مَنْ لَمْ يَتَّخِذْ صَاحِبَةً وَ لاَ وَلَداً يَا مَنْ جَعَلَ لِكُلِّ شَيْءٍ قَدْراً
اى كسى كه هم جفت و فرزند ايجاد نكرده است اى كسى كه براى هر چيز قدر و اندازه اى معين كرده است
يَا مَنْ لاَ يُشْرِكُ فِي حُكْمِهِ أَحَداً يَا مَنْ جَعَلَ (مِنَ الْمَلاَئِكَةِ) الْمَلاَئِكَةَ رُسُلاً
اى كسى كه احدى را در فرمانش شريك نساخته است اى كسى كه فرشتگان را پيغام آوران خود گردانيده است
يَا مَنْ جَعَلَ فِي السَّمَاءِ بُرُوجاً يَا مَنْ جَعَلَ الْأَرْضَ قَرَاراً
اى كسى كه در آسمان برجها قرار داده است اى كسى كه زمين را قرار و آرامگاه ساخته است
يَا مَنْ خَلَقَ مِنَ الْمَاءِ بَشَراً يَا مَنْ جَعَلَ لِكُلِّ شَيْءٍ أَمَداً
اى كسى كه نوع بشر را از آب (نطفه) آفريده است اى كسى كه براى هر چيز مدتى مقرر داشته است
يَا مَنْ أَحَاطَ بِكُلِّ شَيْءٍ عِلْماً يَا مَنْ أَحْصَى كُلَّ شَيْءٍ عَدَداً (85)
اى كسى كه به هر چيز علمش احاطه نموده است اى كسى كه شماره هر چيز را مى داند
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا أَوَّلُ يَا آخِرُ يَا ظَاهِرُ يَا بَاطِنُ
خدايا از تو درخواست مى كنم به نام مباركت اى اول و اى آخر اى پيدا اى پنهان
يَا بَرُّ يَا حَقُّ يَا فَرْدُ يَا وِتْرُ يَا صَمَدُ يَا سَرْمَدُ (86)
اى نيكو اى ثابت اى يكتا اى بى همتا اى بى نياز اى موجود سرمدى
يَا خَيْرَ مَعْرُوفٍ عُرِفَ يَا أَفْضَلَ مَعْبُودٍ عُبِدَ يَا أَجَلَّ مَشْكُورٍ شُكِرَ
اى بهترين نيكويى كه توان يافت اى بهترين معبودى كه پرستش توان كرد اى بزرگترين كسى كه سپاسش بجاى آورند
يَا أَعَزَّ مَذْكُورٍ ذُكِرَ يَا أَعْلَى مَحْمُودٍ حُمِدَ يَا أَقْدَمَ مَوْجُودٍ طُلِبَ
اى با عزتترين كسى كه از او ياد كنند اى بلند مرتبه ترين كسى كه ستايش او بجاى آرند اى پيش از هر موجودى كه به طلب او برآيند
يَا أَرْفَعَ مَوْصُوفٍ وُصِفَ يَا أَكْبَرَ مَقْصُودٍ قُصِدَ يَا أَكْرَمَ مَسْئُولٍ سُئِلَ يَا أَشْرَفَ مَحْبُوبٍ عُلِمَ (87)
اى عالي ترين ذاتى كه او را توصيف كنند اى بزرگترين مقصودى كه جوياى او باشند اى كريمترين كسى كه از او حاجت خواهند اى شريفترين محبوبى كه توان يافت
يَا حَبِيبَ الْبَاكِينَ يَا سَيِّدَ الْمُتَوَكِّلِينَ يَا هَادِيَ الْمُضِلِّينَ يَا وَلِيَّ الْمُؤْمِنِينَ
اى محبوب ديده هاى گرياناى آقاى توكل كنندگان اى هدايت كننده گمراهان اى يار و دوستدار اهل ايمان
يَا أَنِيسَ الذَّاكِرِينَ يَا مَفْزَعَ الْمَلْهُوفِينَ يَا مُنْجِيَ الصَّادِقِينَ
اى مونس دلهايى كه به ياد تواند اى فريادرس ستمديدگان اى نجات بخش صادقان
يَا أَقْدَرَ الْقَادِرِينَ يَا أَعْلَمَ الْعَالِمِينَ يَا إِلَهَ الْخَلْقِ أَجْمَعِينَ (88)
اى تواناترين مقتدران اى داناترين دانايان اى خداى تمام عالميان
يَا مَنْ عَلاَ فَقَهَرَ يَا مَنْ مَلَكَ فَقَدَرَ يَا مَنْ بَطَنَ فَخَبَرَ يَا مَنْ عُبِدَ فَشَكَرَ
اى آنكه از بلندى مقام بر خلق قاهرى اى آنكه چون مالك الملكى قادر مطلقى اى آنكه چون باطن عالمى از همه چيز آگاهى اى آنكه عبادت شده پس تقدير كند
يَا مَنْ عُصِيَ فَغَفَرَ يَا مَنْ لاَ تَحْوِيهِ الْفِكَرُ يَا مَنْ لاَ يُدْرِكُهُ بَصَرٌ
اى آنكه نافرمانى شود پس بيامرزد اى آنكه نرسد به او انديشه ها اى آنكه درك نكند او را هيچ ديده اى
يَا مَنْ لاَ يَخْفَى عَلَيْهِ أَثَرٌ يَا رَازِقَ الْبَشَرِ يَا مُقَدِّرَ كُلِّ قَدَرٍ (89)
اى آنكه اثر هيچ موجودى از تو پنهان نيست اى روزى دهنده بشر اى تقدير كننده امور عالم
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا حَافِظُ يَا بَارِئُ يَا ذَارِئُ يَا بَاذِخُ
خدايا از تو درخواست مى كنم به نام مباركت اى نگهدار اى آفريننده اى پديد آرنده اى بلند مقام
يَا فَارِجُ يَا فَاتِحُ يَا كَاشِفُ يَا ضَامِنُ يَا آمِرُ يَا نَاهِي (90)
اى برطرف كننده غمها اى گشاينده درها اى رفع كننده مصيبتها اى ضامن بندگان اى امر كننده به نيكوييها اى نهى كننده از بديها
يَا مَنْ لاَ يَعْلَمُ الْغَيْبَ إِلاَّ هُوَ يَا مَنْ لاَ يَصْرِفُ السُّوءَ إِلاَّ هُوَ
اى آنكه هيچكس جز او داناى غيب نيست اى آنكه رنج و بلا را جز او برطرف نمى گرداند
يَا مَنْ لاَ يَخْلُقُ الْخَلْقَ إِلاَّ هُوَ يَا مَنْ لاَ يَغْفِرُ الذَّنْبَ إِلاَّ هُوَ
اى آنكه خلق را جز او كسى نمى آفريند اى آنكه گناه خلق را كسى جز او نمى بخشد
يَا مَنْ لاَ يُتِمُّ النِّعْمَةَ إِلاَّ هُوَ يَا مَنْ لاَ يُقَلِّبُ الْقُلُوبَ إِلاَّ هُوَ
اى آنكه نعمت را كسى تمام نمى كند جز او اى آنكه كسى جز او تصرف در دلها نمى كند
يَا مَنْ لاَ يُدَبِّرُ الْأَمْرَ إِلاَّ هُوَ يَا مَنْ لاَ يُنَزِّلُ الْغَيْثَ إِلاَّ هُوَ
اى آنكه جز او مدبر نظام عالم نمى باشد اى آنكه جز او كسى باران فرو نمى بارد
يَا مَنْ لاَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ إِلاَّ هُوَ يَا مَنْ لاَ يُحْيِي الْمَوْتَى إِلاَّ هُوَ (91)
اى آنكه جز او كسى رزق را وسيع نمى گرداند اى آنكه جز او كسى مردگان را زنده نمى گرداند
يَا مُعِينَ الضُّعَفَاءِ يَا صَاحِبَ الْغُرَبَاءِ يَا نَاصِرَ الْأَوْلِيَاءِ يَا قَاهِرَ الْأَعْدَاءِ يَا رَافِعَ السَّمَاءِ
اى يار ناتوانان اى همصحبت غريبان اى يار و مددكار دوستان اى قاهر و غالب بر دشمنان اى رفعت دهنده آسمان
يَا أَنِيسَ الْأَصْفِيَاءِ يَا حَبِيبَ الْأَتْقِيَاءِ يَا كَنْزَ الْفُقَرَاءِ يَا إِلَهَ الْأَغْنِيَاءِ يَا أَكْرَمَ الْكُرَمَاءِ (92)
اى انيس دل پاكان و برگزيدگان اى دوست متقيان اى گنج فقيران اى خداى دولتمندان اى كريمترين كريمان
يَا كَافِياً مِنْ كُلِّ شَيْءٍ يَا قَائِماً عَلَى كُلِّ شَيْءٍ
اى كفايت كننده از هر چيز اى نگهبان هر چيز
يَا مَنْ لاَ يُشْبِهُهُ شَيْءٌ يَا مَنْ لاَ يَزِيدُ فِي مُلْكِهِ شَيْءٌ
اى بى مثل و مانند اى آنكه در ملكش چيزى نمى افزايد
يَا مَنْ لاَ يَخْفَى عَلَيْهِ شَيْءٌ يَا مَنْ لاَ يَنْقُصُ مِنْ خَزَائِنِهِ شَيْءٌ
اى آنكه چيزى بر او پنهان نيست اى آنكه چيزى از گنجهايش كاسته نمى شود
يَا مَنْ لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْءٌ يَا مَنْ لاَ يَعْزُبُ عَنْ عِلْمِهِ شَيْءٌ
اى آنكه هيچ چيز مثل و مانندش نيست اى آنكه چيزى از محيط علمش بيرون نيست
يَا مَنْ هُوَ خَبِيرٌ بِكُلِّ شَيْءٍ يَا مَنْ وَسِعَتْ رَحْمَتُهُ كُلَّ شَيْءٍ (93)
اى آنكه به همه چيز آگاهى اى آنكه رحمتت همه چيز را فرا گرفته
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا مُكْرِمُ يَا مُطْعِمُ يَا مُنْعِمُ يَا مُعْطِي
خدايا از تو درخواست مى كنم به نام مباركت اى اكرام كننده اى طعام بخشنده اى انعام دهنده اى عطا بخشنده
يَا مُغْنِي يَا مُقْنِي يَا مُفْنِي يَا مُحْيِي يَا مُرْضِي يَا مُنْجِي (94)
اى بى نياز كننده اى سرمايه دهنده اى فانى كننده اى زنده كننده اى خوشنود سازنده اى نجات دهنده
يَا أَوَّلَ كُلِّ شَيْءٍ وَ آخِرَهُ يَا إِلَهَ كُلِّ شَيْءٍ وَ مَلِيكَهُ يَا رَبَّ كُلِّ شَيْءٍ وَ صَانِعَهُ
اى اول و آخر همه موجودات اى خداى هر چيز و مالك آن اى پروردگار هر چيز و سازنده آن
يَا بَارِئَ كُلِّ شَيْءٍ وَ خَالِقَهُ يَا قَابِضَ كُلِّ شَيْءٍ وَ بَاسِطَهُ يَا مُبْدِئَ كُلِّ شَيْءٍ وَ مُعِيدَهُ
اى پديد آرنده هر چيز و آفريننده آن اى قبض و بسط كننده همه موجودات (گيرنده و گستراننده) اى نخست آفريننده هر چيز و باز گرداننده آن
يَا مُنْشِئَ كُلِّ شَيْءٍ وَ مُقَدِّرَهُ يَا مُكَوِّنَ كُلِّ شَيْءٍ وَ مُحَوِّلَهُ
اى ايجاد كننده هر چيز و مقدرات آن اى وجود بخشنده هر چيز و تغيير دهنده احوال آن
يَا مُحْيِيَ كُلِّ شَيْءٍ وَ مُمِيتَهُ يَا خَالِقَ كُلِّ شَيْءٍ وَ وَارِثَهُ (95)
اى زنده كننده هر چيز و ميراننده آن اى خالق هر چيز و وارث هستى آن
يَا خَيْرَ ذَاكِرٍ وَ مَذْكُورٍ يَا خَيْرَ شَاكِرٍ وَ مَشْكُورٍ يَا خَيْرَ حَامِدٍ وَ مَحْمُودٍ
اى بهترين ياد كننده و يادآور شده اى بهترين تقدير كن و شكرگزار شده اى بهترين ستاينده و ستوده
يَا خَيْرَ شَاهِدٍ وَ مَشْهُودٍ يَا خَيْرَ دَاعٍ وَ مَدْعُوٍّ يَا خَيْرَ مُجِيبٍ وَ مُجَابٍ
اى بهترين شاهد عالم و مشهود خلق اى بهترين دعوت كننده و دعوت شده اى بهترين اجابت كننده دعا و پذيرنده آن
يَا خَيْرَ مُونِسٍ وَ أَنِيسٍ يَا خَيْرَ صَاحِبٍ وَ جَلِيسٍ
اى بهترين انيس و مونس خلقان اى بهترين رفيق و همنشين بندگان
يَا خَيْرَ مَقْصُودٍ وَ مَطْلُوبٍ يَا خَيْرَ حَبِيبٍ وَ مَحْبُوبٍ (96)
اى بهترين مقصود و مطلوب (عارفان) اى بهترين حبيب و محبوب (خاصان)
يَا مَنْ هُوَ لِمَنْ دَعَاهُ مُجِيبٌ يَا مَنْ هُوَ لِمَنْ أَطَاعَهُ حَبِيبٌ
اى آنكه هر كه به درگاهت دعا كنداجابت مى كنى اى آنكه هر كس اطاعتت كند او را دوست مى دارى
يَا مَنْ هُوَ إِلَى مَنْ أَحَبَّهُ قَرِيبٌ يَا مَنْ هُوَ بِمَنِ اسْتَحْفَظَهُ رَقِيبٌ
اى آنكه هر كه را دوست مى دارى به او نزديك هستى اى آنكه او به هر كه او را نگهدار شمرد مواظبت كند
يَا مَنْ هُوَ بِمَنْ رَجَاهُ كَرِيمٌ يَا مَنْ هُوَ بِمَنْ عَصَاهُ حَلِيمٌ
او را اى آنكه او به هر كه اميد دارد او را كريم است اى آنكه او به هر كه نافرمانى كند او را بردبار است
يَا مَنْ هُوَ فِي عَظَمَتِهِ رَحِيمٌ يَا مَنْ هُوَ فِي حِكْمَتِهِ عَظِيمٌ
اى آنكه در عين عظمت و بزرگى رءوف و مهربانى اى آنكه در انجام حكمتت بزرگوارى
يَا مَنْ هُوَ فِي إِحْسَانِهِ قَدِيمٌ يَا مَنْ هُوَ بِمَنْ أَرَادَهُ عَلِيمٌ (97)
اى آنكه لطف و احسانت قديم است اى آنكه به هر كس اشتياق تو دارد آگاهى
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا مُسَبِّبُ يَا مُرَغِّبُ يَا مُقَلِّبُ يَا مُعَقِّبُ
خدايا از تو درخواست مى كنم به نام مباركت اى سبب ساز اى رغبت بخش اى پديد آرنده انقلاب و احوال عالم اى به عقب آرنده
يَا مُرَتِّبُ يَا مُخَوِّفُ يَا مُحَذِّرُ يَا مُذَكِّرُ يَا مُسَخِّرُ يَا مُغَيِّرُ (98)
اى ترتيب دهنده اى ترساننده اى بيم دهنده اى به ياد آورنده اى مسخر كننده اى تغيير دهنده حالات عالميان
يَا مَنْ عِلْمُهُ سَابِقٌ يَا مَنْ وَعْدُهُ صَادِقٌ يَا مَنْ لُطْفُهُ ظَاهِرٌ
اى آنكه علم او سابق بر ايجاد است اى آنكه وعده او صادق است اى آنكه لطفش آشكار است
يَا مَنْ أَمْرُهُ غَالِبٌ يَا مَنْ كِتَابُهُ مُحْكَمٌ يَا مَنْ قَضَاؤُهُ كَائِنٌ يَا مَنْ قُرْآنُهُ مَجِيدٌ
اى آنكه حكمش غالب است اى آنكه آيات كتاب تو محكم است اى آنكه قضاى تو وجودش حتم است اى آنكه قرآن تو بزرگوار است
يَا مَنْ مُلْكُهُ قَدِيمٌ يَا مَنْ فَضْلُهُ عَمِيمٌ يَا مَنْ عَرْشُهُ عَظِيمٌ (99)
اى آنكه ملكت قديم است اى آنكه فضل و احسانت شامل همه خلق است اى آنكه عرش تو با عظمت است
يَا مَنْ لاَ يَشْغَلُهُ سَمْعٌ عَنْ سَمْعٍ يَا مَنْ لاَ يَمْنَعُهُ فِعْلٌ عَنْ فِعْلٍ
اى آنكه شنيدن سخنى از سخن ديگر تو را مشغول نمى سازد اى آنكه تو را منع نمى كند كارى از كار ديگر
يَا مَنْ لاَ يُلْهِيهِ قَوْلٌ عَنْ قَوْلٍ يَا مَنْ لاَ يُغَلِّطُهُ سُؤَالٌ عَنْ سُؤَالٍ
اى آنكه گفتارى از گفتار ديگر تو را غافل نمى سازد اى آنكه سؤال بنده اى از سؤال بنده ديگر تو را به اشتباه و خطا نمى اندازد
يَا مَنْ لاَ يَحْجُبُهُ شَيْءٌ عَنْ شَيْءٍ يَا مَنْ لاَ يُبْرِمُهُ إِلْحَاحُ الْمُلِحِّينَ
اى آنكه تو را چيزى حجاب چيز ديگر نمى شود اى آنكه اصرار و الحاح بندگان تو را نمى رنجاند
يَا مَنْ هُوَ غَايَةُ مُرَادِ الْمُرِيدِينَ يَا مَنْ هُوَ مُنْتَهَى هِمَمِ الْعَارِفِينَ
اى كسى كه منتهاى آرزوى مشتاقانى اى كسى كه منتهاى همت عارفانى
يَا مَنْ هُوَ مُنْتَهَى طَلَبِ الطَّالِبِينَ يَا مَنْ لاَ يَخْفَى عَلَيْهِ ذَرَّةٌ فِي الْعَالَمِينَ (100)
اى آنكه منتهاى درخواست طالبانى اى آنكه ذرهاى در جهانيان از تو پنهان نيست
يَا حَلِيماً لاَ يَعْجَلُ يَا جَوَاداً لاَ يَبْخَلُ يَا صَادِقاً لاَ يُخْلِفُ يَا وَهَّاباً لاَ يَمَلُّ يَا قَاهِراً لاَ يُغْلَبُ
اى بردبارى كه تعجيل در عقوبت نمى كنى اى بخشنده اى كه بخل نمى ورزى اى راستگويى كه خلف نمى كنى اى عطا كنى كه خسته نمى شوى اى قاهرى كه مغلوب نمى شوى
يَا عَظِيماً لاَ يُوصَفُ يَا عَدْلاً لاَ يَحِيفُ يَا غَنِيّاً لاَ يَفْتَقِرُ يَا كَبِيراً لاَ يَصْغُرُ يَا حَافِظاً لاَ يَغْفُلُ
اى بزرگوارى كه به وصف در نمى آيى اى با عدالتى كه جور نمى كنى اى بى نيازى كه محتاج نمى شوى اى بزرگى كه ذلت و كوچكى ندارى اى نگهبانى كه غفلت نخواهى كرد
سُبْحَانَكَ يَا لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنَا مِنَ النَّارِ يَا رَبِ
پاك و منزهى اى خدايى كه جز تو خدايى نيست به فريادرس به فريادرس و ما را از آتش قهر و عذابت نجات ده اى پروردگار ما.
پی نوشت
1- رجوع کنید به المصباح، ص۲۴۶، حاشیه ؛ همچنین مفاتیح الجنان شیخ عباس قمی
2- ص۲۴۷ـ۲۶۰.
3- ص۵۴۴ ـ ۵۵۸.
4- رجوع کنید به المصباح، ص۲۴۷ـ ۲۶۰.
5- رجوع کنید به رجوع کنید به المصباح، ص۲۴۷ـ ۲۶۰.
6- المصباح، ص۲۴۶ـ ۲۴۷، حاشیه.
7- رجوع کنید به آقابزرگ طهرانی، ج ۲، ص۶۶- ۶۷، ج ۵، ص۲۸۷، ج ۱۳، ص۲۴۷ـ۲۴۸.
8- شرح الاسماء، مقدمه حبیبی، ص۳۳.
منابع
*طهرانی، آقابزرگ، ابن طاووس، مهج الدعوات و منهج العبادات، بیروت ۱۳۹۹ق
*هادی بن مهدی سبزواری، شرح الاسماء (شرح دعاءالجوشن الکبیر)، تهران : چاپ نجفقلی حبیبی، ۱۳۷۵ ش.
*کفعمی، ابراهیم بن علی، البلدالامین و الدّرع الحصین، بیروت : چاپ علاءالدین اعلمی، ۱۴۱۸ق.
*کفعمی، ابراهیم بن علی، المصباح، چاپ سنگی [تهران ]۱۳۲۱، چاپ افست قم ۱۴۰۵.
*ویکی شیعه
گالری:
دانلود:
کانال قرآن و حدیث را درشبکه های اجتماعی دنبال کنید.
