مناجات ارادتمندان
۳۱ مرداد ۱۳۹۴ 0 ادعیه و زیاراتعلامه مجلسی در بحار فرموده که من این مناجات را یافتم مروی از حضرت علی بن الحسین علیه السلام در کتب بعضی اصحاب رضوان الله علیهم؛ مناجات هشتم: مناجات ارادتمندان
سُبْحَانَكَ مَا أَضْيَقَ الطُّرُقَ عَلَى مَنْ لَمْ تَكُنْ دَلِيلَهُ
منزّهى تو، چه تنگ است راه ها بر كسى كه تو راهنمايش نباشى،
وَ مَا أَوْضَحَ الْحَقَّ عِنْدَ مَنْ هَدَيْتَهُ سَبِيلَهُ
و چه آشكار است حق نزد كسى كه راه را نشانش دادى،
إِلَهِي فَاسْلُكْ بِنَا سُبُلَ الْوُصُولِ إِلَيْكَ وَ سَيِّرْنَا فِي أَقْرَبِ الطُّرُقِ لِلْوُفُودِ عَلَيْكَ
خدايا ما را به راه هاى رسيدن به سرايت بكشان، و ما را از نزديكترين راه هاى ورود به بارگاهت ببر،
قَرِّبْ عَلَيْنَا الْبَعِيدَ وَ سَهِّلْ عَلَيْنَا الْعَسِيرَ الشَّدِيدَ
دور را بر ما نزديك كن، و دشوار و سخت را بر ما آسان گردان،
وَ أَلْحِقْنَا بِعِبَادِكَ الَّذِينَ هُمْ بَالْبِدَارِ إِلَيْكَ يُسَارِعُونَ وَ بَابَكَ عَلَى الدَّوَامِ يَطْرُقُونَ
و ما را به آن بندگانت كه با چالاكى به سويت مى شتابند، و همواره در رحمتت را مى كوبند ملحق نما،
وَ إِيَّاكَ فِي اللَّيْلِ وَ النَّهَارِ يَعْبُدُونَ وَ هُمْ مِنْ هَيْبَتِكَ
آنانكه در هر شب و روز تو را عبادت مى كنند، و از هيبتت در هراسند،
مُشْفِقُونَ الَّذِينَ صَفَّيْتَ لَهُمُ الْمَشَارِبَ وَ بَلَّغْتَهُمُ الرَّغَائِبَ ،
بندگانى كه آبشخورها براى آنان زلال كردى و به خواسته هايشان با كاميابى رساندى،
وَ أَنْجَحْتَ لَهُمُ الْمَطَالِبَ وَ قَضَيْتَ لَهُمْ مِنْ فَضْلِكَ الْمَآرِبَ
و آنان را بر جوينده هايشان كامروا نمودى، و از روى فضلت حاجاتشان را برآوردى،
وَ مَلَأْتَ لَهُمْ ضَمَائِرَهُمْ مِنْ حُبِّكَ وَ رَوَّيْتَهُمْ مِنْ صَافِي شِرْبِكَ
و نهادشان را از محبّتت آكنده ساختى، و از زلال چشمه ات سيرابشان نمودى،
فَبِكَ إِلَى لَذِيذِ مُنَاجَاتِكَ وَصَلُوا وَ مِنْكَ أَقْصَى مَقَاصِدِهِمْ حَصَّلُوا
اينان به وسيله تو به لذّت مناجاتت دست يافتند، و از حسن عنايت تو دورترين مقاصدشان را فراچنگ آوردند،
فَيَا مَنْ هُوَ عَلَى الْمُقْبِلِينَ عَلَيْهِ مُقْبِلٌ وَ بِالْعَطْفِ عَلَيْهِمْ عَائِدٌ مُفْضِلٌ
اى كسى كه بر روى آورندگان بر خويش روى آورد و با مهرورزى بر ايشان روى آور و بخشنده است،
وَ بِالْغَافِلِينَ عَنْ ذِكْرِهِ رَحِيمٌ رَءُوفٌ وَ بِجَذْبِهِمْ إِلَى بَابِهِ وَدُودٌ عَطُوفٌ
و به غفلت ورزان از يادش دلسوز و مهربان است، و براى جلب آنان به درگاهش با محبّت و عطوف است،
أَسْأَلُكَ أَنْ تَجْعَلَنِي مِنْ أَوْفَرِهِمْ مِنْكَ حَظّا وَ أَعْلاهُمْ عِنْدَكَ مَنْزِلا
از تو مى خواهم مرا از كسانى قرار دهى كه بهره بيشترى از تو دارند، و برترين جايگاه را نزد تو نصيب خود ساخته اند
وَ أَجْزَلِهِمْ مِنْ وُدِّكَ قِسْما وَ أَفْضَلِهِمْ فِي مَعْرِفَتِكَ نَصِيبا
و از دوستى است سهم برجسته ترى به آنان رسيده، و در معرفتت بهره بيشترى نصيب آنان گشته است،
فَقَدِ انْقَطَعَتْ إِلَيْكَ هِمَّتِي وَ انْصَرَفَتْ نَحْوَكَ رَغْبَتِي
همانا همّتم از همه جا بريده و تنها متوجّه تو گشته است، و رغبتم به جانب تو منصرف شده است،
فَأَنْتَ لا غَيْرُكَ مُرَادِي وَ لَكَ لا لِسِوَاكَ سَهَرِي وَ سُهَادِي
پس تنها تو مراد منى نه غير تو، و شب زنده دارى و بى خوابى ام تنها براى توست نه براى غير تو،
وَ لِقَاؤُكَ قُرَّةُ عَيْنِي وَ وَصْلُكَ مُنَى نَفْسِي،
و ديدارت نور ديدگان من است و وصالت آرزوى هستى ام،
وَ إِلَيْكَ شَوْقِي وَ فِي مَحَبَّتِكَ وَلَهِي وَ إِلَى هَوَاكَ صَبَابَتِي
و تنها به سوى توست اشتياقم، تنها در مسير عشق توست شيفتگى ام و در هواى توست دلدادگى ام،
وَ رِضَاكَ بُغْيَتِي وَ رُؤْيَتُكَ حَاجَتِي وَ جِوَارُكَ طَلَبِي وَ قُرْبُكَ غَايَةُ سُؤْلِي
و خشنودى ات مقصود من، و ديدارت نياز من، و جوارت مطلوب من، و قربت نهايت خواسته من است،
وَ فِي مُنَاجَاتِكَ رَوْحِي وَ رَاحَتِي
آسودگى و راحتم در راز و نياز با توست،
وَ عِنْدَكَ دَوَاءُ عِلَّتِي وَ شِفَاءُ غُلَّتِي وَ بَرْدُ لَوْعَتِي وَ كَشْفُ كُرْبَتِي
داروى دردم و درمان بيمارى سينه ام، و خنكاى آتشم قلبم، و برآمدن اندوهم تنها پيش توست،
فَكُنْ أَنِيسِي فِي وَحْشَتِي وَ مُقِيلَ عَثْرَتِي وَ غَافِرَ زَلَّتِي
پس در هنگام ترس همدمم باش، و لغزشم را ناديده گير، و گناهم را بيامرز،
وَ قَابِلَ تَوْبَتِي وَ مُجِيبَ دَعْوَتِي وَ وَلِيَّ عِصْمَتِي وَ مُغْنِيَ فَاقَتِي
توبه ام را بپذير و دعايم را اجابت كن، و سرپرست زمامم و توانگرى گاه تهيدستى ام باش،
وَ لا تَقْطَعْنِي عَنْكَ وَ لا تُبْعِدْنِي مِنْكَ يَا نَعِيمِي وَ جَنَّتِي وَ يَا دُنْيَايَ وَ آخِرَتِي [يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ]
مرا از خود جدا مكن، و از خويشتن دورم مساز، اى نعمت و بهشت من، و اى دنيا و آخرتم، اى مهربانترين مهربانان.