زيارت حضرت حمزه در احد (دانلود متن، ترجمه و صوت)

ذكر ساير زيارات در مدينه طيبه؛ (نقل از مصباح الزائر و غيره)؛ زيارت حضرت حمزه رضي الله عنه در احد: چون به زيارت آن حضرت رفتى مى ‏گويى نزد قبرش‏

السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا عَمَّ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ‏

سلام بر تو اى عم رسول خدا صلى الله عليه و آله

السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا خَيْرَ الشُّهَدَاءِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا أَسَدَ اللَّهِ وَ أَسَدَ رَسُولِهِ‏

سلام بر تو اى بهترين شهيدان راه خدا سلام بر تو اى شير خدا و شير رسول خدا

أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ جَاهَدْتَ فِي اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ جُدْتَ بِنَفْسِكَ وَ نَصَحْتَ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه و آله‏

گواهى مى ‏دهم كه تو در راه دين خداى عز و جل جهاد كامل كردى و جان نثار نمودى و رسول خدا را يارى كردى

وَ كُنْتَ فِيمَا عِنْدَ اللَّهِ سُبْحَانَهُ رَاغِباً بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي‏

و به آنچه نزد خدا است مشتاق بودى پدر و مادرم فداى تو باد

أَتَيْتُكَ (مُتَقَرِّباً إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ بِزِيَارَتِكَ وَ) مُتَقَرِّباً إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ بِذَلِكَ‏

من به زيارتت براى تقرب به خدا و رسول او صلى الله عليه و آله

رَاغِباً إِلَيْكَ فِي الشَّفَاعَةِ أَبْتَغِي بِزِيَارَتِكَ (بِذَلِكَ) خَلاَصَ نَفْسِي‏

آمدم به شوق شفاعت و طلب زيارتت براى استخلاص نفس خود

مُتَعَوِّذاً بِكَ مِنْ نَارٍ اسْتَحَقَّهَا مِثْلِي بِمَا جَنَيْتُ عَلَى نَفْسِي‏

و به حضرتت از آتش دوزخ كه مثل من جنايت كار بر نفس خود مستحق آن آتش است

هَارِباً مِنْ ذُنُوبِيَ الَّتِي احْتَطَبْتُهَا عَلَى ظَهْرِي فَزِعاً إِلَيْكَ رَجَاءَ رَحْمَةِ رَبِّي‏

پناهنده شدم و از گناهان بسيارم كه بر پشت خود كه مانند حطب بسته‏ ام به درگاه كرمت گريخته‏ ام به تو متضرع و به رحمت خداى اميدوارم

أَتَيْتُكَ مِنْ شُقَّةٍ بَعِيدَةٍ طَالِباً فَكَاكَ رَقَبَتِي مِنَ النَّارِ وَ قَدْ أَوْقَرَتْ ظَهْرِي ذُنُوبِي وَ أَتَيْتُ مَا أَسْخَطَ رَبِّي‏

به درگاهت از راه دور پر مشقت آمده ‏ام به اين اميد كه گردنم از زنجير آتش دوزخ آزاد شود در حالتى كه بر پشتم از بار سنگين گناهان آن قدر است كه خدا را خشمگين مى ‏سازد

وَ لَمْ أَجِدْ أَحَداً أَفْزَعُ إِلَيْهِ خَيْراً لِي مِنْكُمْ أَهْلَ بَيْتِ الرَّحْمَةِ

و احدى كه بسوى او زارى كنم بهتر از شما اهل بيت رحمت نيافته ‏ام

فَكُنْ لِي شَفِيعاً يَوْمَ فَقْرِي وَ حَاجَتِي فَقَدْ سِرْتُ إِلَيْكَ مَحْزُوناً وَ أَتَيْتُكَ مَكْرُوباً

بارى در روز فقر و حاجتم مرا شفاعت كن كه به درگاهت با غم و رنج‏و اندوه و چشم گريان آمده ‏ام

وَ سَكَبْتُ عَبْرَتِي عِنْدَكَ بَاكِياً وَ صِرْتُ إِلَيْكَ مُفْرَداً

و بى ‏كس و تنها بدين در شتافته ‏ام

وَ أَنْتَ مِمَّنْ أَمَرَنِيَ اللَّهُ بِصِلَتِهِ وَ حَثَّنِي عَلَى بِرِّهِ وَ دَلَّنِي عَلَى فَضْلِهِ‏

و تو از آن بزرگوارانى كه من به توصل و پيوستن به او از جانب خدا مأمورم و خدا مرا ترغيب به بر او و راهنمايى بر فضيلت او نموده

وَ هَدَانِي لِحُبِّهِ وَ رَغَّبَنِي فِي الْوِفَادَةِ إِلَيْهِ وَ أَلْهَمَنِي طَلَبَ الْحَوَائِجِ عِنْدَهُ‏

و هدايت به دوستى او فرموده و مرا تشويق به ورود به درگاه او و ملهم بطلب حوايج نزد او گردانيده است

أَنْتُمْ أَهْلُ بَيْتٍ لاَ يَشْقَى مَنْ تَوَلاَّكُمْ وَ لاَ يَخِيبُ مَنْ أَتَاكُمْ وَ لاَ يَخْسَرُ مَنْ يَهْوَاكُمْ وَ لاَ يَسْعَدُ مَنْ عَادَاكُمْ‏

شما اهل بيتى هستيد كه هر كس پيروى از شما كند شقى نخواهد شد و هر كه بدرگاه كرم شما خانواده آيد محروم نمى‏شود و هر كه در دلش هواى شما باشد زيانكار نمى ‏گردد و هر كه با شما دشمن باشد هرگز به سعادت نمى ‏رسد.

پس رو به قبله مى ‏كنى و دو ركعت نماز زيارت بجا مى ‏آورى و بعد از فراغ خود را بقبر مى ‏چسبانى و مى ‏گويى‏:

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ

بار الها بر محمد و آل محمد درود فرست

اللَّهُمَّ إِنِّي تَعَرَّضْتُ لِرَحْمَتِكَ بِلُزُومِي لِقَبْرِ عَمِّ نَبِيِّكَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ‏

خدايا من خود را در معرض لطف و رحمتت در آورده ‏ام بواسطه ملازمت قبر عموى پيغمبرت كه درود خدا بر او و آلش باد

لِيُجِيرَنِي مِنْ نِقْمَتِكَ (وَ سَخَطِكَ وَ مَقْتِكَ) فِي يَوْمٍ تَكْثُرُ فِيهِ الْأَصْوَاتُ‏

كه مرا از خشم و غضب و انتقام خود پناه دهى در روزى كه صدا و فريادهاى خلق بسيار باشد

وَ تَشْغَلُ كُلُّ نَفْسٍ بِمَا قَدَّمَتْ وَ تُجَادِلُ عَنْ نَفْسِهَا

و هر كس به كار خود مشغول و از شخص خود دفاع مى ‏كند

فَإِنْ تَرْحَمْنِي الْيَوْمَ فَلاَ خَوْفٌ عَلَيَّ وَ لاَ حُزْنٌ وَ إِنْ تُعَاقِبْ فَمَوْلًى لَهُ الْقُدْرَةُ عَلَى عَبْدِهِ‏

اگر تو بر من در اين روز ترحم كنى ديگر مرا خوف غم و اندوهى نخواهد بود و اگر عقاب كنى مولاى مقتدرى بر بنده خود

وَ لاَ تُخَيِّبْنِي بَعْدَ الْيَوْمِ وَ لاَ تَصْرِفْنِي بِغَيْرِ حَاجَتِي‏

پس در اين روز مرا از كرمت محروم مگردان و مرا از درگاه لطفت بى‏ انجام حاجت برمگردان

فَقَدْ لَصِقْتُ بِقَبْرِ عَمِّ نَبِيِّكَ وَ تَقَرَّبْتُ بِهِ إِلَيْكَ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِكَ وَ رَجَاءَ رَحْمَتِكَ‏

كه من به قبر عموى رسولت ملصق شده و به حضرتت بواسطه او تقرب جسته ‏ام و در طلب خشنودى تو و به اميد رحمت بى ‏انتهايت

فَتَقَبَّلْ مِنِّي وَ عُدْ بِحِلْمِكَ عَلَى جَهْلِي وَ بِرَأْفَتِكَ عَلَى جِنَايَةِ نَفْسِي‏

پس از من بپذير و به حلم خود بر جهل من بازگرد و به رأفت و رحمتت جنايتم را بر نفس خود ببخش

فَقَدْ عَظُمَ جُرْمِي وَ مَا أَخَافُ أَنْ تَظْلِمَنِي وَ لَكِنْ أَخَافُ سُوءَ الْحِسَابِ‏

كه بسى گناهم بزرگ است و نمى ‏ترسم كه تو بر من ظلم كنى ليكن از اعمال زشت خود در هنگام حساب ترسانم

فَانْظُرِ الْيَوْمَ تَقَلُّبِي عَلَى قَبْرِ عَمِّ نَبِيِّكَ فَبِهِمَا فُكَّنِي مِنَ النَّارِ

پس اى خدا امروز نظر لطف بحالم كن كه بقبر عموى رسولت روى آورده ‏ام پس بآبروى رسولت و عم او كه مرا از آتش جهنم آزاد فرما

وَ لاَ تُخَيِّبْ سَعْيِي وَ لاَ يَهُونَنَّ عَلَيْكَ ابْتِهَالِي وَ لاَ تَحْجُبَنَّ عَنْكَ صَوْتِي وَ لاَ تَقْلِبْنِي بِغَيْرِ حَوَائِجِي‏

و سعى مرا نصيب حرمان مگردان و تضرع و ناله‏ ام را به درگاهت خوار و ناچيز مشمار و فرياد و ناله ‏ام موجب حجاب مساز و بى ‏اداء حاجتم از درگاهت برمگردان

يَا غِيَاثَ كُلِّ مَكْرُوبٍ وَ مَحْزُونٍ وَ يَا مُفَرِّجاً عَنِ الْمَلْهُوفِ الْحَيْرَانِ الْغَرِيقِ الْمُشْرِفِ عَلَى الْهَلَكَةِ

اى پناه دهنده هر غمگين و رنج ديده‏اى گشايش بخش هر دل پر اندوه و حسرت و حيران غرقه مشرف بر هلاكت

فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ

پس بر محمد و آل محمد

وَ انْظُرْ إِلَيَّ نَظْرَةً لاَ أَشْقَى بَعْدَهَا أَبَداً وَ ارْحَمْ تَضَرُّعِي وَ عَبْرَتِي وَ انْفِرَادِي‏

درود فرست و به من نظر لطفى كن كه ديگر تا ابد شقى نگردم و بر ناله زار من و اشك چشم و تنهايى من ترحم فرما

فَقَدْ رَجَوْتُ رِضَاكَ وَ تَحَرَّيْتُ الْخَيْرَ الَّذِي لاَ يُعْطِيهِ أَحَدٌ سِوَاكَ فَلاَ تَرُدَّ أَمَلِي‏

كه من به خشنودى تو اميدوارم و طالب و جوياى آن خير و سعادتم كه جز تو احدى عطا نخواهد كرد پس آرزوى من برآور

اللَّهُمَّ إِنْ تُعَاقِبْ فَمَوْلًى لَهُ الْقُدْرَةُ عَلَى عَبْدِهِ وَ جَزَائِهِ (جَزَاهُ) بِسُوءِ (سُوءُ) فِعْلِهِ‏

خدايا اگر عقاب كنى مولايى با قدرت بر مجازات بنده‏ات هستى و كيفرش به موجب عمل زشت اوست

فَلاَ أَخِيبَنَّ الْيَوْمَ وَ لاَ تَصْرِفْنِي بِغَيْرِ حَاجَتِي وَ لاَ تُخَيِّبَنَّ شُخُوصِي وَ وِفَادَتِي‏

پس بار الها امروز مرا از رحمتت مرحوم مگردان و تا حاجتم بر نياورى از درگاهت برمگردان و بر اين درگاه ايستاده‏ ام و وارد شده‏ ام هرگز نااميدم بازمگردان

فَقَدْ أَنْفَدْتُ نَفَقَتِي وَ أَتْعَبْتُ بَدَنِي وَ قَطَعْتُ الْمَفَازَاتِ‏

كه من نفقه و زاد خود را تمام صرف كرده ‏ام و بدنم را به تعب و رنج سفر انداختم و قطع بيابانها كردم

وَ خَلَّفْتُ الْأَهْلَ وَ الْمَالَ وَ مَا خَوَّلْتَنِي وَ آثَرْتُ مَا عِنْدَكَ عَلَى نَفْسِي‏

و اهل بيت و مال و آنچه مرا عطا كردى همه را واگذاردم و چيزى كه نزد توست اختيار كردم

وَ لُذْتُ بِقَبْرِ عَمِّ نَبِيِّكَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ تَقَرَّبْتُ بِهِ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِكَ‏

بر خويشتن و به قبر عم پيغمبرت صلى الله عليه و آله پناه آوردم و به او تقرب جستم در طلب رضا و خشنودى تو

فَعُدْ بِحِلْمِكَ عَلَى جَهْلِي وَ بِرَأْفَتِكَ عَلَى ذَنْبِي فَقَدْ عَظُمَ جُرْمِي بِرَحْمَتِكَ يَا كَرِيمُ يَا كَرِيمُ‏

پس تو به حلم خود بر جهالت من بازگرد و مؤاخذه مكن و به رأفت و رحمتت بر گناهم مگير كه بسيار گناه من بزرگ است ببخش به رحمت نامنتهايت اى خداى كريم اى خداى كريم.

مؤلف گويد كه مدايح جناب حمزه سلام الله عليه و فضيلت زيارت آن حضرت بيشتر از آن است كه ذكر شود فخر المحققين رحمة الله عليه در رساله فخريه فرموده مستحب است زيارت حمزه و باقى شهداء به احد زيرا كه روايت شده از حضرت رسول صلى الله عليه و آله كه فرمود هر كه زيارت كند مرا و زيارت نكند عمم حمزه را همانا مرا جفا كرده و اين فقير در بيت الاحزان في مصائب سيدة النسوان نقل كردم كه حضرت فاطمه صلوات الله عليها بعد از وفات پدر بزرگوار خود هر هفته روز دوشنبه و پنجشنبه به زيارت حمزه و شهداء احد مى ‏رفت و نماز مى ‏خواند و دعا مى ‏كرد در آنجا و ترك نكرد تا وفات فرمود و محمود بن لبيد گفته كه آن سيده جليله سر قبر حمزه مى ‏رفت و گريه مى‏ كرد و من در يكى از روزها به زيارت حمزه مشرف شدم ديدم كه آن مظلومه نزد قبر حمزه مشغول به گريه است من صبر كردم تا گريه ‏اش ساكن گشت نزديك رفتم و سلام كردم و گفتم يا سيدة النسوان به حق خدا قسم است كه رگ هاى دلم را قطع كردى از اين گريه‏ات فرمود اى أبا عمرو براى من شايسته است گريستن زيرا كه به من رسيده است مصيبت بهترين پدرها رسول خدا صلى الله عليه و آله پس فرمود وا شوقاه إلى رسول الله و انشاد كرد

و شيخ مفيد فرموده:

وَ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه و آله أَمَرَ فِي حَيَاتِهِ بِزِيَارَةِ قَبْرِ حَمْزَةَ عليه السلام وَ كَانَ يُلِمُّ بِهِ وَ بِالشُّهَدَاءِ وَ لَمْ تَزَلْ فَاطِمَةُ عليها السلام بَعْدَ وَفَاتِهِ صلى الله عليه و آله تَغْدُو إِلَى قَبْرِهِ وَ تَرُوحُ وَ الْمُسْلِمُونَ يَنْتَابُونَ عَلَى زِيَارَتِهِ وَ مُلاَزَمَةِ قَبْرِهِ‏

رسول خدا (درود خدا بر او و خاندانش باد) در زمان حياتش به زيارت قبر حمزه‏ امر فرمود، و خود آن حضرت به زيارت حمزه و شهداء مى‏آمد،و فاطمه (درود خدا بر او) همواره پس از وفات پيامبر (درود خدا بر او و خاندانش باد) همواره صبح و شب به جانب قبر حمزه مى‏ رفت، و مسلمانان هم براى زيارت و ملازمت قبر حمزه نوبت به نوبت مى‏ آمدند.