دعاهای هنگام وضو گرفتن (مفاتیح الجنان)
۱۶ تیر ۱۳۹۴ 0 ادعیه و زیاراترساله باقیات الصالحات در آخر کتاب مفاتیح الجنان، باب اول: اعمال شب و روز، فصل اول: اعمال متعلق به مابین طلوع فجر تا طلوع آفتاب؛
اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذى جَعَلَ الْمآءَ طَهُورا وَلَمْ يَجْعَلْهُ نَجِسا
ستايش خداى را كه آب را پاك كننده قرار داد، و آن را ناپاك نگردانيد.
پس دست خود را پيش از آنكه داخل ظرف آب كنى مى شويى، و به هنگام وارد كردن دست در ظرف آب ميگويى:
بِسْمِ اللَّهِ وَبِاللَّهِ اَللّهُمَّ اجْعَلْنى مِنَ التَّوّابينَ وَاجْعَلْنى مِنَ الْمُتَطَهِّرينَ .
به نام خدا،و به ذات خدا،خدايا مرا از توبه كنندگان،و پاكى طلبان قرار ده.
پس سه بار به سه كف آب، مضمضه [آب در دهان گرداندن] مى كنى و مى گويى:
اَللّهُمَّ لَقِّنى حُجَّتى يَوْمَ اَلْقاكَ وَاَطْلِقْ لِسانى بِذِكْراكَ
خدايا روزى كه ملاقاتت مى كنم دليل محكم را به من تلقين فرما، و زبانم را به ذات گويا كن.
پس سه بار استنشاق مى كنى و مى گويى:
اَللّهُمَّ لا تُحَرِّمْ عَلَىَّ ريحَ الْجَنَّةِ وَاجْعَلْنى مِمَّنْ يَشَمُّ ريحَها وَرَوْحَها وَطيبَها
خدايا بوى بهشت را بر من حرام مكن، و از كسانى قرارم ده كه بو و نسيم و عطر آن را ببويد.
و در آغاز شستن صورت مى گويى:
اَللّهُمَّ بَيِّضْ وَجْهى يَوْمَ تَسْوَدُّ فيهِ الْوُجُوهُ وَلا تُسَوِّدْ وَجْهى يَوْمَ تَبْيَضُّ فيهِ الْوُجُوهُ
خدايا چهره ام را سپيد كن، روزى كه چهره ها سياه مى شود، و چهره ام را سياه مكن، روزى كه چهره ها سپيد مى گردد.
در هنگام شستن دست راست مى گويى:
اَللّهُمَّ اَعْطِنى كِتابى بِيَمينى وَالْخُلْدَ فِى الْجِنانِ بِيَسارى وَحاسِبْنى (حِسابا يَسيرا) [1]
خدايا پرونده ام را به دست راستم بده، و نامه جاويد بودن در بهشت را به دست چپم، و حسابم را به حسابى آسان رسيدگى كن.
و به وقت شستن دست چپ مى گويى
اَللّهُمَّ لا تُعْطِنى كِتابى بِشِمالى وَلا مِنْ وَرآءِ ظَهْرى وَلا تَجْعَلْها مَغْلُولَةً اِلى عُنُقى وَاَعُوذُ بِكَ مِنْ مُقَطَّعاتِ النّيرانِ
خدايا پرونده ام را به دست چپم وا مگذار، و از پشت سرم در اختيارم قرار مده، و آن را بسته به گردنم ننما، و از پاره هاى آتش به تو پناه مى برم.
پس با رطوبت دست راست جلوى سر را مسح كن، و در آن حال بگو:
اَللّهُمَّ غَشِّنى رَحْمَتَكَ وَبَرَكاتِكَ .
خدايا رحمت و بركاتت را بر من بپوشان.
آنگاه پاهاى خود را مسح كن، و هنگام مسح بگو:
اَللّهُمَّ ثَبِّتْنى عَلَى الصِّراطِ يَوْمَ تَزِلُّ فيهِ الاَْقْدامُ وَاجْعَلْ سَعْيى فيما يُرْضيكَ عنّى يا ذَاالْجَلالِ وَالاِْكْرامِ
خدايا مرا بر صراط ثابت بدار، روزى كه قدمها مى لغزد، و كوششم را در انچه تو را از من خشنود مى كند قرار ده، اى داراى بزرگى و اكرام.
چون از وضو فارغ شدى بگو:
اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ تَمامَ الْوُضُوءِ وَتَمامَ الصَّلوةِ وَتَمامَ رِضْوانِكَ وَالْجَنَّةَ .
خدايا از تو مى خواهم كمال وضو،و كمال نماز، و كمال خشنودى ات و بهشت را.
و بگو:
اَلْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ
ستايش خاص خداى پروردگار جهانيان است.
و سوره «قدر»[2]را سه مرتبه می خوانى، آنگاه پس از فراغت از وضو، بوى خوش استعمال مى كنى.