آیه 14 سوره صف
| <<13 | آیه 14 سوره صف | 14>> | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
محتویات
ترجمه های فارسی
ای اهل ایمان، شما هم یاران خدا باشید چنان که عیسی مریم به حواریین گفت: کیست مرا برای خدا یاری کند؟ آنها گفتند: ما یاران خداییم. پس (با آن همه معجزات) طایفه‌ای از بنی اسرائیل به او ایمان آوردند و طایفه‌ای کافر شدند، ما هم آنان را که ایمان آوردند مؤید و منصور گردانیدیم تا بر دشمنشان ظفر یافتند.
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
- حواريين: حوارى از حور به معنى سفيدى است، ياران مخصوص انسان را حوارى گويند، گويى قلوبشان در يارى كردن پاك و مانند جامه سفيد است، اين كلمه در قرآن فقط در ياران خاص عيسى عليه السّلام به كار رفته و مجموعا پنج بار در قرآن مجيد آمده است.[۱]
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُونُوا أَنْصارَ اللَّهِ كَما قالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ لِلْحَوارِيِّينَ مَنْ أَنْصارِي إِلَى اللَّهِ قالَ الْحَوارِيُّونَ نَحْنُ أَنْصارُ اللَّهِ فَآمَنَتْ طائِفَةٌ مِنْ بَنِي إِسْرائِيلَ وَ كَفَرَتْ طائِفَةٌ فَأَيَّدْنَا الَّذِينَ آمَنُوا عَلى عَدُوِّهِمْ فَأَصْبَحُوا ظاهِرِينَ «14»
اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! ياوران (دين) خدا باشيد، همان‌گونه كه عيسى بن مريم به حواريون گفت: ياوران من در راه خدا چه كسانى هستند؟ حواريون گفتند: ما ياوران (دين) خدا هستيم، پس گروهى از بنى‌اسرائيل ايمان آوردند و گروهى كافر شدند، پس كسانى را كه ايمان آوردند، بر دشمنشان يارى داديم تا (بر آنان غلبه كرده و) پيروز شدند.
نکته ها
«حواريون» به ياران خاص حضرت عيسى گفته مى‌شود كه دوازده نفر بودند و نامشان در انجيل‌هاى كنونى ذكر شده است. «1» ريشه‌ى اين كلمه از «حور» به معناى شستن و سفيد كردن است و به خاطر پوشيدن لباس‌هاى سفيد و داشتن قلب‌هاى پاك و يا اينكه هم خود باطنى پاك داشتند و هم ديگران را دعوت به پاكى مى‌كردند، اين واژه درباره‌ى آنان بكار رفته است.
امام صادق عليه السلام فرمود: شيعيان ما حواريّون ما هستند، حواريّون عيسى عليه السلام او را در برابر دشمنان و يهود يارى نكردند، ولى شيعيان، ما را يارى مى‌كنند و در راه ما شهيد يا شكنجه و تبعيد مى‌شوند. خداوند در برابر اين همه سختى كه به خاطر ما مى‌كشند، پاداش نيكو به آنان عطا كند. «ينصروننا و يقاتلون دوننا و يحرقون و يعذبون و يشردون فى البلاد جزءاهم الله عنا خيرا» «2»
نقل موارد مشابه در پذيرفتن دعوت و انجام عمل اثر دارد. همان گونه كه عيسى ياورانى
«1». تفسير نمونه.
«2». تفسير كنز الدقائق.
جلد 9 - صفحه 623
داشت، كَما قالَ عِيسَى ... و همان‌گونه كه بر ديگران روزه واجب شد. «كَما كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ» «1»
پیام ها
1- مؤمن بايد گام به گام رشد كند، در آيات قبل دعوت به تجارت با خدا بود، در اين آيه رسماً به انصار اللّه بودن دعوت مى‌كند، «كُونُوا أَنْصارَ اللَّهِ» (يعنى براى هميشه بر نصرت قانون و اولياى الهى پايدار باشيد).
2- خداوند نيازى به نصرتِ ما ندارد، زيرا همه‌ى نصرت‌ها و پيروزى‌ها از اوست. «نَصْرٌ مِنَ اللَّهِ» ولى انصار خدا بودن، براى ما افتخار است.
«كُونُوا أَنْصارَ اللَّهِ»
3- انبياى الهى مردم را براى خدا مى‌خواهند، نه براى خود و يا گروه و حزب خود. «مَنْ أَنْصارِي إِلَى اللَّهِ»
4- پيامبران براى غلبه بر دشمن، مسيرهاى عادّى و طبيعى را طى مى‌كردند و از اسباب ظاهرى و نيروهاى مردمى استفاده مى‌كردند. «مَنْ أَنْصارِي إِلَى اللَّهِ»
5- رهبر بايد ارزيابى دقيقى از ياران خود داشته باشد. «مَنْ أَنْصارِي إِلَى اللَّهِ»
6- اقرار گرفتن از ياران، نوعى تجديد بيعت و اعلام وفادارى است.
مَنْ أَنْصارِي ... قالَ الْحَوارِيُّونَ نَحْنُ أَنْصارُ اللَّهِ
7- دعوت رهبران دينى را پاسخ دهيم. مَنْ أَنْصارِي ... نَحْنُ أَنْصارُ اللَّهِ
8- انسان مختار است كه دعوت انبيا را بپذيرد و سعادتمند شود و يا آن را رد كند و بدبخت شود. فَآمَنَتْ طائِفَةٌ ... وَ كَفَرَتْ طائِفَةٌ
9- معمولًا همه مردم به يك پيامبر ايمان نياورده‌اند، بلكه بعضى كفر مى‌ورزيدند و بعضى ايمان مى‌آوردند، ما نيز نبايد انتظار ايمان آوردن همه مردم را داشته باشيم. فَآمَنَتْ طائِفَةٌ ... وَ كَفَرَتْ طائِفَةٌ
«1». بقره، 183.
جلد 9 - صفحه 624
10- داشتن ايمان، رمز دريافت تأييدات الهى است. فَآمَنَتْ ... فَأَيَّدْنَا ...
11- حضرت عيسى عليه السلام، هم خودش مورد تأييد خداوند بود، «وَ أَيَّدْناهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ» «1» و هم ياران‌خاص آن حضرت. «فَأَيَّدْنَا الَّذِينَ آمَنُوا عَلى عَدُوِّهِمْ فَأَصْبَحُوا ظاهِرِينَ»
12- خداوند همان گونه كه پيامبرش را تأييد و يارى مى‌كند، «وَ أَيَّدْناهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ»* پيروانش را نيز يارى مى‌كند. «فَأَيَّدْنَا الَّذِينَ آمَنُوا»
«والحمد للّه ربّ العالمين»
«1». بقره، 78.
پانویس
- پرش به بالا ↑ تفسير احسن الحديث، سید علی اکبر قرشی، ج11، ص149
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم
