جلوه تاريخ درشرح نهج البلاغه ابن ابى الحديد، ج 7، ص278
المرأة عقرب حلوة اللسبة. «زن كژدمى است شيرين گزنده.»
به سقراط گفته شد كدام يك از درندگان گستاخ تر است؟ گفت: زن.
حكيمى به زنى كه بر درختى به دار كشيده شده بود نگريست و گفت: اى كاش هر درختى چنين ميوه اى داشته باشد.
يكى از حكيمان معلمى را ديد كه به دوشيزه اى نوشتن مى آموزد، گفت: بر بدى، بدى ميفزاى، همانا تيرى را زهر آلود مى كنى كه روزى آن را خواهد زد.
يكى از حكيمان كنيزكى را ديد كه آتش با خود مى برد، گفت: آتش بر آتش و آن كس كه آن را مى برد بدتر است از چيزى كه مى برد.
يكى از حكيمان زنى لاغر را به همسرى گرفته بود، در آن باره از او پرسيدند گفت: از بدى و شر كمتر و كوچكترش را برگزيده ام.
فيلسوفى بر در خانه خود نوشته بود: هرگز شرى به اين خانه وارد نشده است. يكى از يارانش گفت: بنويس «جز زن».
در حديث مرفوع آمده است «از زنان بد به خدا پناه بريد و از نيكان ايشان هم بر حذر باشيد.»
«سلاح ابليس» از كنايه هاى مشهورى است كه در مورد زنان گفته شده است.
در حديث آمده است «زنان دامهاى شيطان اند» و «فتنه اى را زيان بخش تر از زنان براى مردان پس از مرگ خودم باقى نگذاشته ام.»
و هم در حديث آمده است كه زن دنده كژ است، اگر با او مدارا كنى از او بهره مند مى شوى و اگر بخواهى آن را راست كنى، او را خواهى شكست.
در امثال آمده است هيچ كنيزى را در سالى كه او را خريده اى و هيچ زن آزاده اى را در سال نخست ازدواج با او ستايش مكن.
يكى از گذشتگان گفته است: مكر زنان از مكر شيطان بزرگتر است كه خداوند متعال ضمن ياد كردن از شيطان فرموده است «همانا كيد شيطان سست است.» و زنان را ياد كرده و فرموده است: «اين از مكر و كيد شماست كه كيد شما بزرگ است.»
از سخنان عبد الله مأمون در باره زنان است كه آنان همگى بد هستند و بدترين چيزى كه در مورد ايشان است، اين است كه چاره اى از آنان نيست.
