مساحقه از نظر احادیث

امام صادق عليه السلام :

أوَّلُ مَن عَمِلَ هذا العَمَلَ قَومُ لُوطٍ فاستَغنى الرِّجالُ بِالرِّجالِ و بَقِيَ النساءُ بغَيرِ رِجالٍ ، فَفَعَلنَ كما فَعَلَ رِجالُهُنَّ .

نخستين كسى كه اين عمل را مرتكب شد ، قوم لوط بودند ؛ زيرا مردها به يكديگر پرداختند و زنان بى مرد ماندند و در نتيجه آنها نيز ، همانند مردانشان ، به هم روى آوردند .

امام صادق عليه السلام

لَمّا دَخَلَتِ امرَأةٌ مَع مَولاةٍ لَها علَيهِ و سَألَت ما تَقولُ في اللَّواتي مَع اللَّواتِي ؟ ـ : هُنَّ في النارِ ، إذا كانَ يَومُ القيامَةِ يُؤتى بِهِنَّ فَاُلبِسْنَ جِلبابا مِن نارٍ و خُفَّينِ مِن نارٍ و قِناعا مِن نارٍ

ـ آنگاه كه زنى همراه كنيز خود خدمت امام عليه السلام رسيد و عرض كرد : درباره پرداختن زنان به يكديگر چه مى فرماييد؟ ـ فرمود : جايگاهشان آتش است . روز قيامت اين گونه زنان آورده مى شوند و بالاپوشى از آتش و پاى افزارى از آتش و رو بندى از آتش بر آنان پوشانده مى شود .

بحار الأنوار به نقل از هشام بن سالم : امام صادق عليه السلام در پاسخ به سؤال زنى از حكم مساحقه فرمود :

حَدُّها حَدُّ الزاني ، فقالَت : ما ذَكَرَ اللّه ُ عزّ و جلّ ذلكَ في القُرآنِ ؟ قالَ : بَلى ، قالَت : و أينَ هُو ؟ قالَ : هُو أصحابُ الرَّسِّ

حدّش حدّ زناكار است . پرسيد : آيا خداوند عزّ و جلّ در قرآن آن را بيان فرموده است؟ فرمود: آرى . عرض كرد : در كجاى آن؟ فرمود: داستان اصحاب رسّ

میزان الحکمه،جلد پنجم.