درختکاری در احادیث

درختكارى

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : 

إن قامَتِ السَّاعةُ و في يَدِ أحَدِكُم فَسِيلَةٌ ، فإنِ استَطاعَ أن لا يَقومَ حتّى يَغرِسَها فَلْيَغرِسْها .
اگر قيامت فرا رسد و در دست يكى از شما نهالى باشد ، چنانچه بتواند برنخيزد تا آن نهال را بكارد اين كار را بكند .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :

ما مِن مُسلِمٍ يَزرَعُ زَرعا أو يَغرِسُ غَرسا فَيَأكُلُ مِنهُ طَيرٌ أو إنسانٌ أو بَهِيمَةٌ إلاّ كانَت لَهُ بِهِ صَدَقَةٌ .
 هر مسلمانى بذرى بيفشاند يا نهالى بنشاند و از حاصل آن بذر و نهال پرنده اى يا انسانى يا چرنده اى بخورد ، آن براى او صدقه محسوب شود .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : 

ما مِن رَجُلٍ يَغرِسُ غَرسا إلاّ كَتَبَ اللّه ُ لَهُ مِنَ الأجرِ قَدْرَ ما يَخرُجُ مِن ثَمَرِ ذلكَ الغَرسِ .
هيچ مردى نيست كه درختى بنشاند ، مگر اين كه خداوند به اندازه ميوه اى كه آن درخت مى دهد برايش اجر بنويسد .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :

مَن نَصَبَ شَجرَةً و صَبَرَ على حِفظِها و القِيامِ علَيها حتّى تُثمِرَ ، كانَ لَهُ في كُلِّ شَيءٍ يُصابُ مِن ثَمَرِها صَدَقةٌ عِندَ اللّه ِ .
هر كه درختى بنشاند و در نگهدارى و رسيدگى به آن صبر به خرج دهد تا آن درخت به بار نشيند ، در قبال هر ميوه اى از آن كه روزى جوينده اى بخورد ، يك صدقه نزد خدا برايش منظور مى شود .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :

ما مِنِ امرِئٍ يُحيِي أرضا فَتَشرَبُ مِنها كَبِدٌ حَرّى ، أو تُصِيبُ مِنها عافِيَةٌ ، إلاّ كَتَبَ اللّه ُ تعالى لَهُ بهِ أجرا .
 هر كس كه زمينى را احيا كند و از آب آن زمين، جگر تفتيده اى بنوشد، يا از محصولش، روزى جوينده اى نصيبى برد ، خداوند متعال در قبال آن اجرى برايش رقم زند .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : 

مَن أحيا أرضا مَيتةً فلَهُ فيها أجرٌ ، و ما أكَلَتِ العافِيَةُ مِنها فهُو لَهُ صَدقَةٌ .
هر كه زمين مرده اى را زنده كند، مأجور است و آنچه را كه روزى جوينده اى، از محصول آن بخورد ، برايش صدقه باشد .

امام صادق عليه السلام ـ در پاسخ به سؤال از مكروه بودن شغل كشاورزى ـ فرمود :

 ازرَعُوا و اغرِسُوا ، فلا و اللّه ِ ما عَمِلَ الناسُ عَملاً أحَلَّ و لا أطيَبَ مِنهُ ، و اللّه ِ لَيَزرَعُنَّ الزَّرعَ ، و لَيَغرِسُنَّ النَخلَ بعدَ خُروجِ الدَّجّالِ! .
 زراعت كنيد و درخت بكاريد ؛ به خدا سوگند كه مردم شغلى حلالتر و پاكيزه تر از آن پيشه نكرده اند . به خدا سوگند [حتى] بعد از خروج دجّال (نزديك شدن قيامت) هم كشاورزى و نخل كارى ادامه خواهد يافت!

قطع درخت

امام صادق عليه السلام :

لا تَقطَعُوا الثِّمارَ فَيَبعَثُ اللّه ُ عَليكُمُ العَذابَ صَبّا
درختان ميوه را قطع نكنيد، كه خداوند بر سر شما عذاب فرو مى ريزد .

امام صادق عليه السلام :

مَكروهٌ قَطعُ النَّخلِ .
 قطع درخت خرما ، مكروه است .

الكافى به نقل از عمار بن موسى : امام صادق عليه السلام ـ در پاسخ به سؤال از قطع درخت ـ فرمود :

لا بَأسَ ، قلتُ : فالسِّدرُ ؟ قالَ : لا بأسَ بهِ ، إنّما يُكرَهُ قَطعُ السِّدرِ بِالبادِيَةِ لأنّهُ بها قَليلٌ ، و أمّا ههُنا فلا يُكرَهُ .
اشكالى ندارد . عرض كردم : درخت سدر چه؟ فرمود : اشكالى ندارد ، قطع درخت سدر در بيابان مكروه است؛ چون اين درخت در صحرا كمياب است اما در اين جا كراهتى ندارد .

امام كاظم عليه السلام ـ در پاسخ به پرسش احمد بن محمّد بن ابى نصر از بريدن درخت سدر ـ فرمود :

سَألَني رَجُلٌ مِن أصحابِكَ عَنهُ فَكَتَبتُ إلَيهِ : قد قَطَعَ أبو الحَسنِ عليه السلام سِدرا و غَرَسَ مكانَهُ عِنَبا .
 يكى از دوستان تو نيز در اين باره از من پرسيد و من به او [چنين ]نوشتم : ابو الحسن عليه السلام درخت سدرى را بُريد و به جاى آن يك انگور بن نشاند .
 

منبع: میزان الحکمه، جلد پنجم