زندان از نظر احادیث

زندان

امام على عليه السلام :

 السِّجنُ أحَدُ القَبرَينِ .
زندان، يكى از دو قبر است .

مجمع البيان :

رُوِيَ أنّ يوسُفَ لَمّا خَرَجَ مِن السِّجنِ دَعا لأهلِهِ و قالَ: اللّهُمّ اعطِفْ علَيهِم بِقُلوبِ الأخيارِ، و لا تُعَمِّ علَيهِم الأخبارَ ؛ فَلِذلكَ يكونُ أصحابُ السِّجنِ أعرَفَ الناسِ بالأخبارِ في كلِّ بَلدَةٍ . و كَتَبَ عَلى بابِ السِّجنِ : هذا قُبورُ الأحياءِ ، و بَيتُ الأحزانِ ، و تَجرِبَةُ الأصدِقاءِ ، و شَماتَةُ الأعداءِ .
روايت شده است كه چون يوسف از زندان آزاد شد ، براى آنان (زندانيان) دعا كرد و گفت : خدايا! دلهاى نيكان را بر آنان مهربان ساز و اخبار و رويدادها را از آنان پنهان مدار . از اين رو ، زندانيان هر شهرى بيش از ساير مردم درباره اخبار و رويدادها اطلاع دارند ، و بر در زندان نوشته شد : اين جا گورهاى زندگان است و سراى اندوهها و جاى آزمودن دوستان و شاد كامى دشمنان از بدبختى ديگران .

امام صادق عليه السلام ـ درباره آيه «ما را از تعبير آن آگاه كن كه تو را از نيكوكاران مى بينيم»(یوسف،36) كه مربوط به داستان يوسف در زندان مى شود ـ فرمود :

كانَ يقومُ على المَريضِ و يَلتَمِسُ المُحتاجَ و يُوَسِّعُ على المَحبوسِ .
آن حضرت، [زندانيانِ ]بيمار را تيمار مى كرد و از حال نيازمندشان جويا مى شد و به افراد زندانى رسيدگى مى نمود .

امام صادق عليه السلام :

دَخَلَ يوسُفُ السِّجنَ و هُو ابنُ اثنَتَي عَشْرَةَ سَنةً، و مَكَثَ فيه ثَمان عَشْرَةَ سَنةً ، و بَقِيَ بعدَ خروجِهِ ثَمانينَ سَنةً ، فذلكَ مِائةُ سَنةٍ و عَشرُ سِنِينَ .
يوسف دوازده ساله بود كه به زندان افتاد و هيجده سال در زندان ماند و بعد از آزادى اش هشتاد سال عمر كرد كه مجموعا يكصد و ده سال مى شود .

زندان نفْس

امام على عليه السلام :

المَرَضُ أحَدُ الحَبسَينِ .
بيمارى ، يكى از دو زندان است .

امام صادق عليه السلام :

المَسجُونُ مَن سَجَنَتهُ دُنياهُ عَن آخِرَتِهِ .
زندانى [واقعى ]كسى است كه دنيايش او را از آخرتش باز داشته باشد .

میزان الحکمه،جلد پنجم.