برنامه محفل: تلاوت محمد بهرامی/ سوره قمر آیات ۴۹ الی ۵۵ و سوره الرحمن آیات ۱ الی ۴

إِنَّا كُلَّ شَيْءٍ خَلَقْنَاهُ بِقَدَرٍ ﴿٤٩﴾ وَمَا أَمْرُنَا إِلَّا وَاحِدَةٌ كَلَمْحٍ بِالْبَصَرِ ﴿٥٠﴾ وَلَقَدْ أَهْلَكْنَا أَشْيَاعَكُمْ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ ﴿٥١﴾ وَكُلُّ شَيْءٍ فَعَلُوهُ فِي الزُّبُرِ ﴿٥٢﴾

ما هر چیزی را به اندازه آفریدیم. (۴۹) و فرمان ما جز فرمان واحدی نیست که مانند یک چشم بر هم زدن است. (۵۰) بی تردید ما هم مسلکان شما را [که در گذشته به سر می بردند، به خاطر طغیانشان] هلاک کردیم؛ پس آیا پند گیرنده ای هست؟ (۵۱) و هر عملی را که انجام دادند در نامه های اعمالشان ثبت است. (۵۲)

وَكُلُّ صَغِيرٍ وَكَبِيرٍ مُسْتَطَرٌ ﴿٥٣﴾ إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَنَهَرٍ ﴿٥٤﴾ فِي مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَلِيكٍ مُقْتَدِرٍ ﴿٥٥﴾

و هر کوچک و بزرگی [از اعمالشان در آن] نوشته شده است. (۵۳) یقیناً پرهیزکاران در بهشت ها و [کنار] نهرها هستند؛ (۵۴) در جایگاهی حق و پسندیده نزد پادشاهی توانا. (۵۵)

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ الرَّحْمَٰنُ﴿١﴾ عَلَّمَ الْقُرْآنَ ﴿٢﴾ خَلَقَ الْإِنْسَانَ ﴿٣﴾ عَلَّمَهُ الْبَيَانَ ﴿٤﴾

به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی [خدای] رحمان (۱) قرآن را تعلیم داد. (۲) انسان را آفرید؛ (۳) به او بیان آموخت؛ (۴)