دعاهای هنگام افطار (بلدالامین)

أما الأدعية عند الإفطار

اما دعاهای هنگام افطار

فَمِنْهَا مَا رُوِيَ عَنِ اَلصَّادِقِ ع عَنْ آبَائِهِ ع

به چندين سند از امام صادق به نقل از پدران بزرگوارش-عليهم السّلام-آمده است

أَنَّ اَلنَّبِيَّ ص كَانَ إِذَا أَفْطَرَ قَالَ

كه رسول خدا-صلّى اللّه عليه و آله و سلّم-وقتى افطار مى‌كرد، مى‌فرمود:

اَللَّهُمَّ لَكَ صُمْنَا وَ عَلَى رِزْقِكَ أَفْطَرْنَا فَتَقَبَّلْهُ مِنَّا ذَهَبَ اَلظَّمَاءُ وَ اِبْتَلَّتِ اَلْعُرُوقُ وَ بَقِيَ اَلْأَجْرُ.

وَ مِنْهَا عَنْ أَبِي بَصِيرٍ

و از ابی بصیر نقل شده است که:

أَنَّ اَلصَّادِقَ ع يَقُولُ عِنْدَ اَلْإِفْطَارِ فِي كُلِّ لَيْلَةٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ

امام صادق علیه السلام می فرمود: هنگام افطار در تمام شب های ماه رمضان بگو:

اَلْحَمْدُ لِلَّهِ اَلَّذِي أَعَانَنَا فَصُمْنَا وَ رَزَقَنَا فَأَفْطَرْنَا

اَللَّهُمَّ تَقَبَّلْ مِنَّا وَ أَعِنَّا عَلَيْهِ وَ سَلِّمْنَا فِيهِ وَ تَسَلَّمْهُ مِنَّا فِي يُسْرٍ مِنْكَ وَ عَافِيَةٍ

اَلْحَمْدُ لِلَّهِ اَلَّذِي قَضَى عَنَّا يَوْماً مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ.

وَ مِنْهَا أَنَّ عَلِيّاً ع

و از امام علی علیه السلام روایت شده که

كَانَ إِذَا أَرَادَ أَنْ يُفْطِرَ قَالَ

هنگامی که اراده کردی افطار کنی بگو:

بِسْمِ اَللَّهِ اَللَّهُمَّ لَكَ صُمْنَا وَ عَلَى رِزْقِكَ أَفْطَرْنَا فَ‍ تَقَبَّلْ مِنّٰا إِنَّكَ أَنْتَ اَلسَّمِيعُ اَلْعَلِيمُ.

وَ مِنْهَا مَا رُوِيَ عَنِ اَلنَّبِيِّ ص أَنَّهُ قَالَ:

به چنیدن سند از پیامبر صلی الله علیه و آله روایت شده که فرمودند:

مَا مِنْ عَبْدٍ يَصُومُ وَ يَقُولُ عِنْدَ إِفْطَارِهِ هَذَا اَلدُّعَاءَ إِلاَّ خَرَجَ مِنْ ذُنُوبِهِ كَيَوْمَ وَلَدَتْهُ أُمُّهُ وَ هُوَ

هر بنده‌اى روزه بگيرد و هنگام افطار این دعا را بگويد، همانند روزى كه از مادر متولّد شده، از گناهانش بيرون مى‌آيد و دعا این است:

يَا عَظِيمُ يَا عَظِيمُ يَا عَظِيمُ أَنْتَ اَللَّهُ اَلَّذِي لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ اِغْفِرْ لِيَ اَلذَّنْبَ اَلْعَظِيمَ إِنَّهُ لاَ يَغْفِرُ اَلذَّنْبَ اَلْعَظِيمَ إِلاَّ أَنْتَ يَا عَظِيمُ .

وَ مِنْهَا مَا ذَكَرَهُ اَلسَّيِّدُ اِبْنُ بَاقِي رَحِمَهُ اَللَّهُ فِي إِخْتِيَارِهِ

سید بن باقی رحمه الله در کتاب اختیارش آورده است که:

أَنَّ اَلنَّبِيَّ ص قَالَ لِعَلِيٍّ ع يَا أَبَا اَلْحَسَنِ هَذَا شَهْرُ رَمَضَانَ قَدْ أَقْبَلَ فَاجْعَلْ دُعَاكَ قَبْلَ فُطُورِكَ فَإِنَّ جَبْرَئِيلَ ع أَخْبَرَنِي عَنِ اَللَّهِ تَعَالَى أَنَّهُ مَنْ دَعَا بِهَذَا اَلدُّعَاءِ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ- قَبْلَ أَنْ يُفْطِرَ اِسْتَجَابَ اَللَّهُ دُعَاءَهُ وَ قَبِلَ صَوْمَهُ وَ صَلاَتَهُ وَ اِسْتَجَابَ لَهُ عَشْرَ دَعَوَاتٍ وَ غَفَرَ لَهُ ذَنْبَهُ وَ فَرَّجَ هَمَّهُ وَ نَفَّسَ كُرْبَتَهُ وَ قَضَى حَوَائِجَهُ وَ أَنْجَحَ طَلِبَتَهُ وَ رَفَعَ عَمَلَهُ مَعَ أَعْمَالِ اَلنَّبِيِّينَ وَ اَلصِّدِّيقِينَ وَ جَاءَ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ وَ وَجْهُهُ أَضْوَأُ مِنَ اَلْقَمَرِ لَيْلَةَ اَلْبَدْرِ وَ هُوَ

رسول خدا-صلّى اللّه عليه و آله و سلّم-به امير المؤمنين-عليه السّلام-فرمود: اى ابا الحسن، اين ماه رمضان است كه روى آورده است، پس پيش از افطار دعا كن؛ زيرا جبرئيل-عليه السّلام-نزد من آمد و خطاب به من از جانب خدای تعالی گفت: هركس اين دعا را پيش از افطار در ماه رمضان بخواند، خداوند متعال (قبل از آنکه افطار کند) دعاى او را مستجاب نموده و روزه و نمازش را قبول مى‌كند و ده دعاى ديگر او را اجابت مى‌كند و نيز گناه او را مى‌آمرزد و ناراحتى‌اش را برطرف نموده و اندوهش را مرتفع ساخته و حوايج او را برآورده و خواسته‌هايش را به او داده و عمل او را همراه با اعمال پيامبران و صدّيقان بالا مى‌برد و در روز قيامت، درحالى‌كه چهره‌اش نورانى‌تر از ماه شب چهارده است، حضور پيدا مى‌كند.و دعا این است:

اَللَّهُمَّ رَبَّ اَلنُّورِ اَلْعَظِيمِ وَ رَبَّ اَلْكُرْسِيِّ اَلرَّفِيعِ وَ رَبَّ اَلْبَحْرِ اَلْمَسْجُورِ وَ رَبَّ اَلشَّفِيعِ اَلْكَبِيرِ

وَ اَلنُّورِ اَلْعَزِيزِ وَ رَبَّ اَلتَّوْرَاةِ وَ اَلْإِنْجِيلِ وَ اَلزَّبُورِ وَ اَلْقُرْآنِ اَلْعَظِيمِ

أَنْتَ إِلَهُ مَنْ فِي اَلسَّمَاوَاتِ وَ إِلَهُ مَنْ فِي اَلْأَرْضِ لاَ إِلَهَ فِيهِمَا غَيْرُكَ

وَ أَنْتَ جَبَّارُ مَنْ فِي اَلسَّمَاوَاتِ وَ جَبَّارُ مَنْ فِي اَلْأَرْضِ لاَ جَبَّارَ فِيهِمَا غَيْرُكَ

وَ أَنْتَ مَلِكُ مَنْ فِي اَلسَّمَاوَاتِ وَ مَلِكُ مَنْ فِي اَلْأَرْضِ لاَ مَلِكَ فِيهِمَا غَيْرُكَ

أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ اَلْكَبِيرِ وَ نُورِ وَجْهِكَ اَلْكَرِيمِ وَ مُلْكِكَ اَلْقَدِيمِ

يَا حَيُّ يَا قَيُّومُ يَا حَيُّ يَا قَيُّومُ يَا حَيُّ يَا قَيُّومُ

وَ أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ اَلَّذِي أَشْرَقَ بِهِ كُلُّ شَيْءٍ وَ بِاسْمِكَ اَلَّذِي أَشْرَقَتْ بِهِ اَلسَّمَاوَاتُ وَ اَلْأَرْضُ

وَ بِاسْمِكَ اَلَّذِي صَلَحَ بِهِ اَلْأَوَّلُونَ وَ بِهِ يَصْلُحُ اَلْآخِرُونَ يَا حَيّاً قَبْلَ كُلِّ حَيٍّ

وَ يَا حَيّاً بَعْدَ كُلِّ حَيٍّ يَا حَيُّ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ

وَ اِغْفِرْ لِي ذُنُوبِي وَ اِجْعَلْ لِي مِنْ أَمْرِي يُسْراً وَ فَرَجاً قَرِيباً

وَ ثَبِّتْنِي عَلَى دِينِ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَلَى هُدَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ

وَ عَلَى سُنَّةِ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِ وَ عَلَيْهِمُ اَلسَّلاَمُ وَ اِجْعَلْ عَمَلِي فِي اَلْمَرْفُوعِ اَلْمُتَقَبَّلِ

وَ هَبْ لِي كَمَا وَهَبْتَ لِأَوْلِيَائِكَ وَ أَهْلِ طَاعَتِكَ فَإِنِّي مُؤْمِنٌ بِكَ مُتَوَكِّلٌ عَلَيْكَ مُنِيبٌ

إِلَيْكَ مَعَ مَصِيرِي إِلَيْكَ وَ تَجْمَعُ لِي وَ لِأَهْلِي وَ لِوُلْدِي اَلْخَيْرَ كُلَّهُ وَ تَصْرِفُ عَنِّي

وَ عَنْ وُلْدِي وَ أَهْلِي اَلشَّرَّ كُلَّهُ أَنْتَ اَلْحَنَّانُ اَلْمَنَّانُ بَدِيعُ اَلسَّمٰاوٰاتِ وَ اَلْأَرْضِ تُعْطِي اَلْخَيْرَ مَنْ تَشَاءُ

وَ تَصْرِفُهُ عَمَّنْ تَشَاءُ فَامْنُنْ عَلَيَّ بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ اَلرَّاحِمِينَ.

وَ عَنِ اَلنَّبِيِّ ص

و از پیامبر صلی الله علیه و آله

أَنَّ لِكُلِّ صَائِمٍ عِنْدَ فِطْرِهِ دَعْوَةً مُسْتَجَابَةً فَإِذَا كَانَ فِي أَوَّلِ لُقْمَةٍ فَقُلْ

که برای هر کسی که روزه گرفته هنگام افطار دعایش مستجاب شود، پس در اولین لقمه ات بگو:

بِسْمِ اَللَّهِ يَا وَاسِعَ اَلْمَغْفِرَةِ اِغْفِرْ لِي

فَمَنْ قَالَهَا عِنْدَ إِفْطَارِهِ غُفِرَ لَهُ.

پس هر کسی که هنگام افطار این را گفت، خدا او را بیامرزد.