می توان اصولی ترین مفاهیم نماز و در واقع عصاره‌ی آن را در چهار تعبیر «الله اکبر»، «الحمد لله»، «سبحان الله» و «لا إلهَ الّا الله» دانست، که به طور معنا داری در نماز تکرار می شوند.
تذکر نعمتها و یاد منعم و خدایی که در همه جا حاضر است و تمام ممالک وجود در تحت نظر او اداره می شود، و یاد آوردن سرانجام زندگی، روشی نیکو در حراست آدمی از پلیدی و برانگیزنده به درستی است.
اگر نماز، نماز باشد در همه کس تأثیر در برابر گناه خواهد گذارد. گاهى این تأثیر بسیار نیرومند و زمانى کمتر است و این با تفاوت گناهان و تفاوت نمازها تغییر پیدا مى کند.
