احادیث امام هادی علیه السلام: عاقبت خودخواهی

امام هادی علیه السلام فرمودند:

مَنْ رَضِیَ عَنْ نَفسِهِ کَثُرَ السَّاخِطُونَ عَلَیهِ
هر کس از خودش راضی باشد، دشمنان و بدخواهانش زیاد شود.
اعلام الدین، ص 311

شرح حدیث:

• خودپسندی آن است که شخص، از صفات و اعمال و رفتار خود راضی باشد و هیچ عیبی را در خود نپذیرد و خویش را کامل و بی نقص بداند.
• این صفت، تکبّر می آورد و اشخاصِ‌ از خود راضی، در دیگران به دیده ی تحقیر می نگرند. در نتیجه، دیگران هم از آنان خوششان نمی آید.
• هیچ کس بی عیب نیست.
• پذیرفتن عیوب، مقدمه برطرف کردن آنهاست.
• افراد فروتن و حقیقت بین، در پی آنند که کاستیها و ضعفهای خود را بشناسند و آنها را از بین ببرند و کامل تر شوند.
• از نشانه های افراد خودخواه و خودپسند، فخرفروشی بر دیگران و تحقیر مردم و بی اعتنایی به همنوعان است. این خصلت را باید درمان کرد و احترام دیگران را نگه داشت. آنان که خود را بهتر از همه می دانند، نه خود را شناخته اند، نه دیگران را.
• در توصیه های دینی آمده است.«آنچه برای خود می خواهی، برای دیگران هم بخواه و آنچه را بر خود نمی پسندی، برای دیگران هم مپسند»(محجة البیضاء، ج3، ص 354).
• راستی... ما تا چه اندازه به نقاط ضعف خویش آگاهیم؟
• و تا چه حدّ از خوبیها و صفات نیک آنان باخبریم؟
• اندکی در خود نگر تا کیستی؟...
• پس چه جای غرور و خودپسندی و خودبرتربینی؟

منبع: حکمت های نقوی(ترجمه و توضیح چهل حدیث از امام هادی علیه السلام)، جواد محدثی.