دعاى استغفار امير المؤمنين (علیه السلام) جهت فزوني روزي و اولاد

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ

به نام خداوند بخشنده بخشايشگر

 

پروردگارا! طلب بخشش مى ‏كنم از هرگناهى كه در اثر سلامتى كه به من دادى بر آن گناه نيرو گرفتم و به وسيله نعمتهاى تو بر آن  گناه، توانمند شدم و يا در اثر فراوانى روزى به گناهان جرأت يافتم و به هنگام ترس از گناه به مهلتى كه به من داده بودى تكيه زدم و يا در سايه پرده پوشى تو، گناهم را از مردم مخفى كردم و از قهر و غضب تو، به حلم و بردبارى تو خاطرجمع شدم و بر كرم و بخشش تو دل بستم.

 

پروردگارا! طلب بخشش مى ‏كنم از هر گناهى كه در امانت خويش خيانت كردم و يا خود را در برابر گناه به اندك لذت نفسانى فروختم و يا بدن  خود را هيزم آتش دوزخ ساختم و يا لذتهاى نفسانى خود را بر اوامر مقدّم داشتم يا شهوت خود را بر رضاى تو ترجيح دادم و يا به خاطر ديگران كوشيدم و يا دنباله روندگان خود را گمراه ساختم يا آن ممانعت كنندگان خود را فريب دادم و يا خوار كردم آنكه با من دشمنى كرد و با انواع مكر و حيله به دشمنانم چيره شدم و با تو نيز از در مكر و حيله بر آمدم ولى مرا دچارغضب خود نساختى آنگاه كه از گناهانم ناراحت بودى، بردبارى نمودى. آرى! 

از روز ازل از گناهانم آگاه بودى و اين آگاهى تو مرا به گناه مجبور نساخت و به زور بر من اين گناهان را تحميل نكرد و بر من ستم روا نداشتى از آن گناه و تمام گناهانم ، طلب مغفرت مى ‏كنم.

 

پروردگارا ! استغفار مى ‏كنم از هر گناهى كه از آن توبه نمودم ولى دوباره مرتكب آن شدم واز تو حيا نمودم ولى آلوده شدم واز تو مى ‏ترسيدم، ولى اجتناب نمى ‏كردم و به تو قول ترك گناه دادم ولى دوباره برگشتم.

 

پروردگارا! استغفار مى‏ كنم براى هر گناهى‏ كه بر من نوشته ‏اى به سبب كار نيكى كه به خاطر تو آغاز كردم ولى با نيت غير تو مخلوط گرديد و آميخته شد كار من با چيزى خالص براى تو نبود و يا با عملى كه بر من واجب  بود، غير  تو را اراده نمودم  و اكثر كارهاى من اين چنين است. 

 

پروردگارا! طلب مغفرت مى‏ كنم بر هر گناهى كه بر من تحميل شده به سبب عهدى كه با تو بستم و يا قولى كه به تو دادم و يا پيمانى كه به خاطر تو با يكى از مخلوقات تو بستم ولى تمامى اين عهد و پيمانها را شكستم بدون آنكه مجبور بشوم بلكه طغيان من باعث لغزش و بى‏وفايى من شد و كور دلى من مانع وفادارى من شد.

 

 پروردگارا! من طلب مغفرت و بخشش مى‏ كنم براى هر گناهى كه از بندگان تو واهمه داشتم و از غير تو مى ‏ترسيدم و از مخلوقات تو حيا مى‏ كردم ولى تمام آن كارها را در برابر تو مرتكب مى ‏شدم،

 

خداوندا! طلب مغفرت مى ‏كنم از هر گناهى كه به آن اقدام كردم با اينكه يقين داشتم كه تو مرتكب آن گناه را كيفر خواهى داد ولى مرتكب شدم. پروردگارا! استغفار مى كنم براى هر گناهى كه شهوت و خواسته‏ هاى نفسانى خود را بر اطاعت تو مقدم داشتم و محبت خود را بر دستور تو ترجيح دادم و نفس خويش را با غضب تو راضى كردم و حال آنكه از همه اينها مرا نهى نموده بودى و راه هرگونه عذر را بر من بسته بودى و با تهديدهاى خود، حجّت را بر من تمام كرده بودى، 

 

خدايا! استغفار مى‏ كنم از هر گناهى كه آگانه و يا ناخود آگاه و يا از روى فراموشى، و يا عمدى و يا اشتباهى،  مرتكب شدم و هيج شكى ندارم كه تو بازخواست مى‏ كنى و جان من، در گرو اين گناهان است، اگرچه فراموش كرده ‏ام و يا غفلت نموده ‏ام.

 

 پروردگارا! طلب بخشش مى‏ كنم از هر گناهى كه در برابر تو انجام داده‏ ام و يقين دارم كه تو در حال گناه، مرا مى‏ ديدى و غفلت كردم از اينكه توبه كنم و يا فراموش نمودم از آن گناه برگردم يا فراموش كردم كه از آن گناه استغفار نمايم.

 

پروردگارا! استغفار مى‏ كنم از هر گناهى كه داخل آن شدم و به تو خوش بين بودم كه مرا به خاطر آن، عذاب نخواهى كرد و مرا مورد عنايت خويش قرار خواهى داد.

 

 پروردگارا ! استغفار مى كنم از هرگناهى كه به خاطر آن، مستحق شدم دعاهايم قبول نشود و از اجابت محروم گردم و به آرزوهايم نرسم و اميدهايم گسسته شود.

.

پروردگارا! طلب بخشش مى ‏كنم از هر گناهى كه باعث حسرت  و افسوسى من شود و موجب پشيمانى‏ ام گردد و روزى مرا باز دارد و دعاهاى مرا ردّ كند.

 

پروردگارا ! طلب مغفرت  مى‏ كنم از هر گناهى كه باعث بيمارى  و مريضى طولانى من شود و موجب 

مكافات من وعاقبت جز افسوس و پشيمانى نداشته باشد.

 

پروردگارا! طلب بخشش مى‏ كنم از هر گناهى كه زبانم آن را ستود و نفسم از آن خوشنود گرديد و به دست خود آن را مرتكب شدم و حال آنكه آن گناه، نزد تو  زشت بود و بر همانند آن كيفر مى‏دهى ومرتكب آن را دشمن مى‏دارى

.

پروردگارا! استغفار مى‏ كنم براى هر گناهى كه در شب يا روز، در خلوت و در جائى كه كسى مرا نمى‏ ديد به جاى ترك آن گناه، بسبب ترس از تو، آن را مرتكب شدم و اين  بخاطر خوش گمانى من به تو بود آرى  نفس من  آن را برايم زينت داد و مرا وادار كرد به ارتكاب گناه در حالي كه مى‏دانستم آن عصيان، نافرمانى توست.

 

خدايا! از تو آمرزش مى‏ خواهم براى هر گناهى  كه آن را كوچك  دانستم و يا سبك شمردم يا  بزرگ  انگاشتم، ولى  مرتكب آن گرديدم، خدايا از تو آمرزش مى‏ خواهم براى هر گناهى كه در آن، به يكى از بندگانت يارى كردم، يا براى خود آن را تزيين دادم، يا آن را به ديگرى اشاره نموده و ديگران را به آن راهنمايى كردم، يا عمدا بر آن اصرار ورزيدم، يا با حيله و مكر بر انجامش ادامه دادم.

 

خدايا! از تو آمرزش مى‏ خواهم براى هر گناهى كه با مكر و حيله  يارى جستم به وسيله كارى كه براى  رضاى بايد انجام مى ‏گرفت، يا به مانند آن بر طاعت تو بايد يارى جسته مى‏ شد، يا به مانند آن به تو بايد نزديك مى‏ شد، و آن گناه ‏را از مردم پنهان داشتم و امر را بر آنان مشتبه گرداندم، گويا با حيله مى‏ خواستم بنمايانم كه قصدم رضاى توست، در حالي كه نافرمانى تو بود، هواى نفس آن كار رابراى نافرمانى ‏تو انجام مى ‏داد.

 

خدايا! از تو آمرزش مى‏ خواهم براى هر گناهى كه آن را برايم نوشته‏ اى، به سبب خودپسندى نسبت به خود، يا به خاطر رياء يا به خود نمايى يا تكبّر، يا ناسپاسى، يا شادمانى بى مورد، يا طغيان در نعمت يا كينه، يا تعصّب يا غضب، يا از خود راضى شدن، يا تنگ نظرى، يا بخل، يا ظلم، يا خيانت، يا دزدى، يا دروغ، يا كارهاى بيهوده، يا هوسرانى، يا به نوع از انواعى  كه بمانند آن گناه انجام مى‏ گيرد و با ارتكاب آن، انسان به هلاكت مى‏ رسد.

 

خدايا! از تو آمرزش مى ‏خواهم براى هر گناهى كه در علمت مقدّر شده كه من آن را مرتكب مى‏ گردم، و با ميل نفسانى خودم بر آن گناه وارد شده و به اراده خود آنرا مرتكب گرديدم، و با محبت و لذت  آنرا انجام داده، و آن گناه را خواستم زيرا تو خواستى كه آن را بخواهم، و اراده نمودم آنگاه كه اراده نمودى تا آن را اراده نمايم، و آنرا مرتكب گرديدم زيرا در تقدير ازلى و علم نافذ تو مقدّر شده بود كه آن را انجام دهم، به اجبار مرا در آن گناه وارد نساختى، و به زور بر من تحميل ننمودى، و در ارتكار آن گناه به من ستم روا نداشتى، پس براى آن گناه و هر گناهى كه علم تو به آن تعلق گرفته كه  تا آخر عمر آنرا مرتكب مى‏ شوم از تو استغفار و طلب آمرزش دارم.

 

خدايا! از تو آمرزش مى ‏خواهم براى هر گناهى كه به وسيله غضبم مرا از خشنوديت دور ساخت، و قلبم به خشنوديت مايل گرديد ولى از آن بدم آمد، يا از غير تو در آن هراس داشتم ، يا در آن با اولياى تو به دشمنى پرداخته، يا با دشمنانت دوستى برقرار نمودم، يا دشمنانت را بر برگزيدگانت ترجيح دادم، يا دوستانت را خوار گرداندم، يا در آن از به دست آوردن رضايت تو كوتاهى كردم، اى بهترين آمرزندگان!

 

خدايا! از تو آمرزش مى‏ خواهم براى هر گناهى كه از آن به سويت توبه نموده ولى دوباره آن را مرتكب شدم، از تو آمرزش مى‏ خواهم براى پيمانهائى كه با تو بستم ولى وفا ننمودم، و از تو آمرزش مى‏ خواهم براى نعمتهائى كه به من عنايت نمودى و به وسيله آن نعمتها بر گناهت يارى جستم، و از تو آمرزش مى‏ جويم براى كارهاى نيكى كه  قصدم رضاى تو بود ولى غير تو در آن داخل شد.

و از تو آمرزش مى‏ خواهم از آنچه مجوّزات تو در امور مشتبه مرا به كارهايى وا داشت كه نزد تو حرام بود، و از تو آمرزش مى‏ خواهم از آن گناهانى كه  جز تو بدان آگاه نيست و از آن مطلّع نمى‏ باشد، و جز بردبارى تو چيزى آن را تحمّل نمى‏ كند، و جز عفو گسترده تو چيزى آن را فرا نمى ‏گيرد،

 

پروردگارا از تو آمرزش خواسته و به سويت توبه مى‏ كنم از ظلمها و حقوق بسيارى كه از بندگانت نزد من هست چون نيستند نمى‏ توانم آن حقوق را به آنان برگردانم و از خود راضى كنم، يا هستند  ولى خجالت مى‏ كشم از آنان حليّت بگيرم و از آنان طلب بخشش نمايم و آنان را به اين حقوق آگاهشان سازم و تو قادرى از آنان بخواهى كه مرا ببخشند از من راضى گردند، بهر گونه كه بخواهى و در مقابل هرچه كه بخواهى،

اى مهربانترين مهربانان، و بهترين حكم كنندگان، و بهترين بخشندگان! 

 

خداوندا!  اين استغفار من با اصرار بر گناه، مايه سرزنش و توبيخ من است، و ترك استغفار با شناختى كه  از گستردگى جود و رحمتت دارم مايه ناتوانى من است، پروردگارا چه بسيار به من محبت‏ها مى ‏نمايى در حالي كه از من بى‏ نيازى، و چه بسيار با تو دشمنى مى ورزم در حالي كه به تو و به رحمتت نيازمندم، پس اى آنكه وعده نمودى و وفا كردى، و تهديد نمودى و از آن گذشتى، خطاهايم را ببخش و از من در  گذر و مرا مشمول رحمتت قرار ده،

و تو بهترين مهربانانى.