شعر مولانا درباره حج
۱۲ مرداد ۱۳۹۴ 0 لبيك لبيك اى كرم، سوداى تست اندر سرم
ز آب تو چرخى مىزنم مانند چرخ آسيا
هرگز نداند آسيا مقصود گردشهاى خود
كاستون قوت ماست او يا كسب و يا كار نانبا
***
ما كاهلانيم و توئى صد حج و صد پيكار ما
ما خفتگانيم و توئى صد دولت بيدار ما
ما خستگانيم و توئى صد مرهم بيمار ما
ما بس خرابيم و توئى هم از كرم معمار ما
***
اى قوم به حج رفته كجاييد كجاييد
معشوق همينجاست بياييد بياييد
معشوق تو همسايه و ديوار بديوار
در باديه سرگشته شما در چه هواييد
گر صورت بى صورت معشوق ببينيد
هم خواجه و هم خانه و هم كعبه شماييد
ده بار از آن راه بدان خانه برفتيد
يكبار ازين خانه برين بام براييد
آن خانه لطيفست نشانهاش بگفتيد
از خواجه آن خانه نشانى بنماييد
يك دسته گل كو اگر آن باغ بديديت
يك گوهر جان كو اگر از بحر خداييد
با اين همه آن رنج شما گنج شما باد
افسوس كه بر گنج شما پرده شماييد
***
كعبه جانها توى گرد تو آرم طواف
جغد نيم بر خراب هيچ ندارم طواف
پيشه ندارم جزين كار ندارم جزين
چون فلكم روز و شب پيشه و كارم طواف
بهتر ازين يار كيست خوشتر ازين كار چيست
پيش بت من سجود گرد نگارم طواف
رخت كشيدم به حج تا كنم آنجا قرار
برد عرب رخت من برد قرارم طواف
تشنه چو بيند بخواب چشمه و حوض و سبو
تشنه وصل توام كى بگذارم طواف
چونك برآرم سجود باز رهم از وجود
كعبه شفيعم شود چونك گزارم طواف
حاجى عاقل طواف چند كند هفت هفت
حاجى ديوانهام من نشمارم طواف
گفتم گل را كه خار كيست ز پيشش بران
گفت بسى كرد او گرد عذارم طواف
گفت به آتش هوا دود نه در خورد تست
گفت بهل تا كند گرد شرارم طواف
عشق مرا مىستود كو همه شب همچو ماه
بر سر و رو مىكند گرد غبارم طواف
همچو فلك مىكند بر سر خاكم سجود
همچو قدح مىكند گرد خمارم طواف
خواجه عجب نيست اينك من بدوم پيش صيد
طرفه كه برگرد من كرد شكارم طواف
چار طبيعت چو چار گردن حمال دان
همچو جنازه مبا بر سر چارم طواف
هست اثرهاى يار در دمن اين ديار
ورنه نبودى برين تيره ديارم طواف
عاشق مات و يم تا ببرد رخت من
ورنه نبودى چنين گرد قمارم طواف
سرو بلندم كه من سبز و خوشم در خزان
نى چو حشيشم بود گرد بهارم طواف
از سپه رشك ما تير قضا مىرسد
تا نكنى بى سپر گرد حصارم طواف
خشت وجود مرا خرد كن اى غم چو گرد
تا كه كنم همچو گرد گرد سوارم طواف
بس كن و چون ماهيان باش خموش اندر آب
تا نه چو تابه شود بر سر نارم طواف
منبع: گلچين شعر حج ،سعيد سمنانيان- الهه منفرد، صص99،120.