نماز و دعای شب اول ماه رجب
۱۵ فروردین ۱۳۹۵ 0 ادعیه و زیاراتالجزء الثانی؛ الباب الثامن فيما نذكره مما يختص بشهر رجب و بركاته و ما نختاره من عباداته و خيراته و فيه فصول، فصل فيما نذكره من صلاة أول ليلة من شهر رجب و الدعاء بعدها
جلد دوم؛ باب هشتم: اعمال مخصوص ماه رجب و برکات و خیرات آن، فصل هفتم، نماز شب اول ماه رجب و دعای بعد از آن:
نَقَلْنَاهُ مِنَ الْكِتَابِ الْمُخْتَصَرِ مِنْ كِتَابِ الْمُنْتَخَبِ فَقَالَ مَا هَذَا لَفْظُهُ
در كتاب «المختصر من كتاب المنتخب» آمده است:
تُصَلِّي أَوَّلَ لَيْلَةٍ مِنْ رَجَبٍ عَشْرَ رَكَعَاتٍ مَثْنَى مَثْنَى تَقْرَأُ فِي كُلِّ رَكْعَةٍ فَاتِحَةَ الْكِتَابِ[1] مَرَّةً وَاحِدَةً وَ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ[2] مِائَةَ مَرَّةٍ وَ تَقُولُ سَبْعِينَ مَرَّةً
در شب اول ماه رجب ده ركعت نماز دو ركعتى بخوان، در هر ركعت سوره‌ى «فاتحة الكتاب» یک بار و سوره‌ى «قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ» صد بار، آن‌گاه هفتاد بار بگو:
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْتَغْفِرُكَ لِمَا تُبْتُ إِلَيْكَ مِنْهُ ثُمَّ عُدْتُ فِيهِ وَ أَسْتَغْفِرُكَ لِمَا أَعْطَيْتُكَ مِنْ نَفْسِي ثُمَّ لَمْ أَفِ لَكَ بِهِ
خدايا، از آنچه به درگاه تو توبه كردم و سپس به سوى آن بازگشتم، از تو آمرزش مى‌طلبم و از آنچه به تو وعده دادم ولى به پيمان خود وفا نكردم، از تو آمرزش مى‌خواهم
وَ أَسْتَغْفِرُكَ لِمَا أَرَدْتُ بِهِ وَجْهَكَ الْكَرِيمَ وَ خَالَطَهُ مَا لَيْسَ لَكَ
و از آنچه مقصودم از انجام آن روى [ذات، يا اسما و صفات]گرامى تو بود و سپس نيت ديگر با آن آميخت، آمرزش مى‌خواهم
وَ أَسْتَغْفِرُكَ لِلذُّنُوبِ الَّتِي قَوِيتُ عَلَيْهَا بِنِعْمَتِكَ وَ سَتْرِكَ
و از گناهانى كه با نعمت و پوشش تو بر انجام آن نيرو گرفتم، از تو آمرزش مى‌طلبم
وَ أَسْتَغْفِرُكَ لِلذُّنُوبِ الَّتِي بَارَزْتُكَ بِهَا دُونَ خَلْقِكَ
و از گناهانى كه در برابر آفريده‌هايت با تو به مبارزه پرداختم، آمرزش مى‌طلبم
وَ أَسْتَغْفِرُكَ لِكُلِّ ذَنْبٍ أَذْنَبْتُ وَ لِكُلِّ سُوءٍ عَمِلْتُ
و از هر گناهى كه از من سرزد و از هر كار زشتى كه كردم، آمرزش مى‌خواهم
وَ أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذِي لا إِلهَ إِلَّا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ ذُو الْجَلالِ وَ الْإِكْرامِ[3] غَافِرُ الذَّنْبِ وَ قَابِلُ التَّوْبِ
و از خدايى كه معبودى جز او نيست و زنده و پاينده و بزرگ و بزرگوار و آمرزنده‌ى گناه و توبه‌پذير است، آمرزش مى‌طلبم،
اسْتِغْفَارَ مَنْ لَا يَمْلِكُ لِنَفْسِهِ نَفْعاً وَ لَا ضَرّاً وَ لَا مَوْتاً وَ حَيَاةً وَ لَا نُشُوراً إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ
همانند آمرزش‌خواهى كسى كه اختيار سود و زيان و مرگ و زندگانى و زنده شدن خود را جز در صورتى كه خدا بخواهد، ندارد.
وَ تَقُولُ بَعْدَ ذَلِكَ
سپس بگو:
سُبْحَانَكَ بِمَا تَعْلَمُ وَ لَا أَعْلَمُ وَ سُبْحَانَكَ بِمَا تَبْلُغُهُ أَحْكَامُكَ وَ لَا أَبْلُغُهُ
پاكى تو تا آنجا كه مى‌دانم و نمى‌دانم و پاكى تو تا آنجا كه احكام تو مى‌رسد و من درك نمى‌كنم
وَ سُبْحَانَكَ بِمَا أَنْتَ مُسْتَحِقُّهُ وَ لَا يَبْلُغُهُ الْحَيَوَانُ [الحيران] مِنْ خَلْقِكَ
و پاكى تو به صورتى كه زيبنده‌ى آنى و افراد زنده [سرگشته]از آفريده‌هايت بدان نمى‌رسند
وَ سُبْحَانَكَ بِالتَّسْبِيحِ الَّذِي يُوجِبُ عَفْوَكَ وَ رِضَاكَ
و تو را به پاكى ياد مى‌كنم با تسبيحى كه عفو و خشنودى تو را در پى داشته باشد
وَ سُبْحَانَكَ بِالتَّسْبِيحِ الَّذِي لَمْ تُطْلِعْ عَلَيْهِ أَحَداً مِنْ خَلْقِكَ
و تو را به پاكى مى‌ستايم با تسبيحى كه هيچ‌يك از آفريده‌هايت را بر آن آگاه نكرده‌اى
وَ سُبْحَانَكَ بِعِلْمِكَ فِي خَلْقِكَ كُلِّهِمْ وَ لَوْ عَلَّمْتَنِي أَكْثَرَ مِنْ هَذَا لَقُلْتُهُ
و پاكى تو به آن صورت كه از همه‌ى آفريده‌هايت آگاهى و اگر بيش از اين به من مى‌آموختى، تو را به آن صورت به پاكى ياد مى‌كردم.
اللَّهُمَّ لَا خَرَابَ عَلَى مَا عَمَّرْتَ وَ لَا فَقْرَ عَلَى مَا أَغْنَيْتَ وَ لَا خَوْفَ عَلَى مَا آمَنْتَ [من منت]
خدايا، آنچه را كه تو آباد كنى ويران نمى‌گردد و آنچه را كه تو بى‌نياز كنى نيازمند نمى‌گردد و كسى [آنچه]را كه تو ايمنى بخشى، بيمناك نمى‌گردد
وَ أَنَا بَيْنَ يَدَيْكَ وَ أَنْتَ عَالِمٌ بِحَاجَتِي فَاقْضِهَا يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
و من اكنون در پيشگاه تو ايستاده‌ام و تو به نياز من آگاهى، پس آن را برآورده ساز، اى مهربان‌ترين مهربانان.
اللَّهُمَّ يَا رَافِعَ السَّمَاءِ فِي الْهَوَاءِ وَ كَابِسَ الْأَرْضِ عَلَى الْمَاءِ وَ مُنْبِتَ الْخُضْرَةِ بِمَا لَا يُرَى
خداوندا، اى برافرازنده‌ى آسمان در هوا و كسى كه زمين را با فشار بر روى آب نگاه داشته‌اى و اى روياننده‌ى سبزه با آنچه ديده نمى‌شود،
صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ عَلَى آلِ مُحَمَّدٍ وَ افْعَلْ بِي مَا أَنْتَ أَهْلُهُ وَ لَا تَفْعَلْ بِي مَا أَنَا أَهْلُهُ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
بر محمد و آل محمد درود فرست و با من آن‌گونه كه زيبنده‌ى آن هستى رفتار كن و آن‌گونه كه شايسته‌ى آن هستم، با من رفتار كن، اى مهربان‌ترين مهربانان.
اللَّهُمَّ إِنِّي عَبْدُكَ وَ ابْنُ عَبْدِكَ نَاصِيَتِي بِيَدِكَ مَاضٍ فِيَّ حُكْمُكَ عَدْلٌ فِيَّ قَضَاؤُكَ
خدايا، من بنده‌ى تو پسر بنده‌ى توام و [موى]پيشانى و زمام امورم به دست تو است و فرمان تو در مورد من نافذ و سرنوشت حتمى‌ات در مورد من دادگرانه است.
أَسْأَلُكَ بِكُلِّ اسْمٍ هُوَ لَكَ سَمَّيْتَ بِهِ نَفْسَكَ أَوْ أَنْزَلْتَهُ فِي كِتَابِكَ أَوْ عَلَّمْتَهُ أَحَداً مِنْ خَلْقِكَ
به هر اسمى كه خود را به آن ناميده‌اى، يا در كتابت فرو فرستاده‌اى، يا به يكى از آفريده‌هايت آموخته‌اى، از تو درخواست مى‌كنم
أَنْ تَجْعَلَ الْقُرْآنَ رَبِيعَ قَلْبِي وَ جَلَاءَ حُزْنِي وَ ذَهَابَ هَمِّي وَ غَمِّي
كه قرآن را بهار دل، زداينده‌ى اندوه و از بين‌برنده دل‌مشغولى و دلتنگى‌ام قرار دهى.
اللَّهُمَّ رَحْمَتَكَ أَرْجُو يَا اللَّهُ يَا رَحْمَانُ يَا رَحِيمُ يَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ
خدايا، به رحمتت اميد دارم، اى خدا اى رحمت گستر اى مهربان، اى بزرگ و اى بزرگوار.
اللَّهُمَّ خَشَعَتِ الْأَصْوَاتُ لَكَ وَ ضَلَّتِ الْأَحْلَامُ فِيكَ وَ ضَاقَتِ الْأَشْيَاءُ دُونَكَ
خدايا، صداها در برابر تو فروتن و عقل‌ها درباره‌ى تو گمراه‌اند و همه‌ى اشيا با وجود تو در تنگنا هستند [جا براى هيچ‌چيز نگذاشته‌اى]
وَ مَلَأَ كُلَّ شَيْءٍ نُورُكَ وَ وَجِلَ كُلُّ شَيْءٍ مِنْكَ وَ هَرَبَ كُلُّ شَيْءٍ إِلَيْكَ وَ تَوَكَّلَ كُلُّ شَيْءٍ عَلَيْكَ
و نور تو همه‌ى اشيا را پر كرده است و همه‌ى اشيا از تو هراسناك‌اند و به سوى تو مى‌گريزند و بر تو توكل دارند.
وَ أَنْتَ الرَّفِيعُ فِي جَلَالِكَ وَ أَنْتَ الْبَهِيُّ فِي جَمَالِكَ وَ أَنْتَ الْعَظِيمُ فِي قُدْرَتِكَ وَ أَنْتَ الَّذِي لَا يَؤُدُكَ شَيْءٌ وَ أَنْتَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ
تويى خدايى كه عظمتت بلندپايه و جمالت زيبا و قدرتت بزرگ است و انجام هيچ‌چيز بر تو سخت نيست و تو بلندپايه و بزرگى.
اللَّهُمَّ يَا غَافِرَ زَلَّتِي وَ يَا قَاضِيَ حَاجَتِي وَ يَا مُفَرِّجَ كُرْبَتِي وَ يَا وَلِيَّ نِعْمَتِي أَعْطِنِي مَسْأَلَتِي لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ
اى آمرزنده‌ى لغزش من و اى برآورنده‌ى نياز من و اى گشاينده‌ى اندوه من و اى سرپرست نعمت من، خواسته‌ام را عطا كن، كه معبودى جز تو نيست.
أَصْبَحْتُ وَ أَمْسَيْتُ عَلَى عَهْدِكَ وَ وَعْدِكَ مَا اسْتَطَعْتُ أَعُوذُ بِكَ مِنْ سَيِّئَاتٍ أَعْمَالِي
صبح و شام كردم در حالى كه در حد توان خود بر سر پيمان و وعده‌ى خود با تو ايستاده‌ام و از كردارهاى زشتم به تو پناه مى‌برم
وَ أَسْتَغْفِرُكَ مِنَ الذُّنُوبِ الَّتِي لَا يَغْفِرُهَا غَيْرُكَ فَاغْفِرْ لِي وَ ارْحَمْنِي بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
و از گناهانى كه جز تو نمى‌تواند بيامرزد، به درگاهت طلب آمرزش مى‌كنم؛ پس مرا بيامرز و بر من رحم آر، به رحمتت اى مهربان‌ترين مهربانان.
يَا مَنْ هُوَ فِي عُلُوِّهِ دَانٍ وَ فِي دُنُوِّهِ عَالٍ وَ فِي إِشْرَاقِهِ مُنِيرٌ وَ فِي سُلْطَانِهِ عَزِيزٌ ائْتِنِي بِرِزْقٍ مِنْ عِنْدِكَ
[خدايا]اى كسى كه در عين بلندپايگى، نزديكى و در عين نزديكى، بلندپايه‌اى و انوار تو پرتو افكنده و سلطه‌ات سربلند است، روزى‌اى از نزد خود به من ارزانى دار،
وَ لَا تَجْعَلْ لِأَحَدٍ عَلَيَّ فِيهِ مِنَّةً وَ لَا لَكَ فِي الْآخِرَةِ عَلَيَّ تَبِعَةً إِنَّكَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ
به‌گونه‌اى كه نه كسى درباره‌ى آن بر من منّت بگذارد و نه در آخرت پيامد سويى در رابطه با آن بر من باشد، به راستى كه تو مهربان‌ترين مهربانان هستى.
اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ الحريق و السريق [و الثريق] [الْحَرَقِ وَ الشَّرَقِ] وَ الْهَدْمِ وَ الرَّدْمِ وَ أَنْ أُقْتَلَ فِي سَبِيلِكَ مُدْبِراً أَوْ أَمُوتَ لَدِيغاً
خدايا، به تو پناه مى‌برم از سوختن، گلوگير شدن [سرقت]، ويرانى، فروريختن و اين‌كه در حالى كه پشت كرده [و فرار مى‌كنم]در راه تو كشته شوم، يا عقرب و مار به من نيش بزند و بميرم.
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِأَنَّكَ مَلِكٌ وَ أَنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ مُقْتَدِرٌ وَ مَا تَشَاءُ مِنْ أَمْرٍ يَكُونُ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ عَلَى آلِ مُحَمَّدٍ
خدايا، از تو كه فرمانروايى و بر هر چيز توانايى و هر كارى را كه بخواهى تحقق مى‌يابد، درخواست مى‌كنم كه بر محمد و آل محمد درود فرستى
وَ أَنْ تُفَرِّجَ عَنِّي وَ تَكْشِفَ ضُرِّي وَ تُبَلِّغَنِي أُمْنِيَّتِي وَ تُسَهِّلَ لِي مَحَبَّتِي [محنتي] وَ تُيَسِّرَ لِي إِرَادَتِي
و گره از كار من بگشايى و رنجورى‌ام را برطرف سازى و مرا به آرزويم برسانى و آنچه را دوست دارم [گرفتارى‌ام را]آسان سازى و آنچه را مى‌خواهم به‌راحتى به من عطا كنى
وَ تُوصِلَنِي إِلَى بُغْيَتِي سَرِيعاً عَاجِلًا وَ تَجْمَعَ لِي خَيْرَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
و سريع و با شتاب به مقصودم برسانى و خير دنيا و آخرت را برايم گرد آورى، به رحمتت اى مهربان‌ترين مهربانان.
وَ تَقُولُ بَعْدَ ذَلِكَ وَ فِي كُلِّ لَيْلَةٍ مِنْ لَيَالِي رَجَبٍ
و می گویی بعد از آن و در همه شب های ماه رجب
لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ
هیچ خدایی جز خدای یگانه نیست
أَلْفَ مَرَّة
کانال قرآن و حدیث را درشبکه های اجتماعی دنبال کنید.
